نقل قول:
من که فکر کنم به کتکم متوسل شم فایده ای نداره... :18:
آخه کلا حرف هیچ کسی دیگه روم تاثیر نمیذاره.حتی کسایی که خیلی دوستشون دارم.
انگیزه باید درونی باشه،واسه من هنوز درونی نشده.
کی میخواد درونی بشه !I dont know
من انگیزشو دارم. هروقت باهاش صحبت میکنم یا بهش فکر میکنم انگیزش میاد.. مخصوصا که بهش حس خجالت رو هم اضافه بکنی.. شوق خوندنشم رو هم دارم. برام تکراری هم نیست.. چون یه مدت به کل بی خیال درس بودم وقتی میخونم انگار چیزهای جدیدی کشف کردم :31:. ولی مشکل اصلی همینه که برم جلو و شروع کنم.
البته موافقم که تایم مشخص نباید بذاری.. حرف درستیه. ولی باید بالاخره دو ساعتی که میخوای مثلا ریاضی بخونی رو تو همین 24 ساعت روز انجامش بدی.. شروع این کاره سخته واسم..
حالا اعتراف هم بکنم که فعالیت های جنبیم رو خیلی کمتر کردم..هیمن نت رو هم محدود کردم و به نظرم کمک کرده. یه دفتر هم دارم.. یه سالنامه 89 .. کارهای هر روز رو روز قبلش می نویسم که باید چیکار کنم..
شبش هم ارزیابی میکنم.. خوبیش اینه که متوجه گذر روزها هم میشی و اینجوری قضیه برات جدی تره..
ولی فعلا اکثر کارهام که جلوش ضربدر میخوره همین موارد درسی هست ! پیشرفت کردم و بهتر شدم اما هنوز جای کار داره.. حالا اینم روش من بود.. بقیه هم اگر بگن خوب میشه.. خودت هم بگو :10: