انگار همین دیروز بود نه 16-17 سال پیش که فرشاد پیوس خداحافظی کرد و پیراهن شماره 17ش رو داد به مهدی مهدوی کیا...
در یک بازی پایانی لیگی که پرسپولیس قهرمانش شد ؛ یک کاشته عالی پیوس زد و در نهایت پرسپولیس 3-0 استقلال رو برد.
پیوس هم بخاطر اختلاف با استانکو مونده بود بیرون. و بعد یک سال فقط برای خدا حافظی برگشت. اما استانکو یک مربی واقعی بود، یک سرمربی بزرگ که رنسانس پرسپولیس رو با مدیریت خوب اون دوران عابدینی رقم زد، سیاسی کارای محض و حتی تکنوکراتها مثل محلوجی اون پشتها بودند و اینطور نبود که سیاستمدارها که چه عرض کنم، یک نیروی نظامی-انتظامی در راس نیروی اجرایی اینطور ساده و قشنگ آزمون و خطا کنه و بخاد چرخ رو از نو اختراع کنه!
همه چیز مرتب پس رفته در طول این سالها...