Printable View
تا صبحدم به ياد تو شب را قدم زدمنقل قول:
آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم
با آسمان مفاخره كرديم تا سحر
او از ستاره دم زد و من از تو دم زدم
او با شهاب بر شب تب كرده خط كشيد
من برق چشم ملتهبت را رقم زدم
با وامي از نگاه تو خورشيد هاي شب
نظم قديم شام و سحر را به هم زدم
هر نامه را به نام و به عنوان هر كه بود
تنها به شوق از تو نوشتن قلم زدم
مرا
بی کتاب و
خاک و
آب،
بی عشق فُسردن است
مُردن است.
--------------------
فرانک خوبی؟
تا ز ياران بي وفايي ديده ام
جسم و جان را در جدايي ديده ام
آشنايان آشنايي شان كجاست؟
همدمان از هم جدايي شان چراست؟
عشق را وقف هوس ها ساختند
گاه ِ سختي دوستي نشناختند
اي اميد، اي اختر شب هاي من!
نغمه ات افسرد بر لب هاي من
اي اميد، از نو شبم را روز كن
روز كن وان روز را پيروز كن
نازنینان نازنین من کجاست
دلنشینان دلنشین من کجاست
باغ پر گل،دشت و صحرا لاله پوش
کس نداند یاسمین من کجاست
-
جلال جان
می بینم که ایدی یاهو می ذاری:دی
تا درد رسيد چشم خونخوار تو را
خواهم كه كشد جان من آزار تو را
يا رب كه ز چشم زخم دوران هرگز
دردي نرسد نرگس بيمار تو را
سلام دوستان
انسانی بر زمینهء غروب می شکُفد
و تصویر, جهان کامل می شود.
پرواز, دسته ای از گُنجشکان, هیاهو
در موازی سُرخی, دور دست،
و زیبایی, گستردهء سبز
در چشمان, نقاشی مست.
زمان، جوانهء بهار می کند
وقصهء آفرینش درین غروب, پُرتنش
دوباره می شود.
--------------
سلام پایان جان خوبی؟
در ديده به جاي خواب آب است مرا
زيرا كه به ديدنت شتاب است مرا
گويند بخواب تا به خوابش بيني
اي بي خبران چه جاي خواب است مرا
ممنون شما چطوري؟
اگر مقصود تو جان است رخ بنماو جان بستان
اگر مقصد دگر داری من این وآن نمی دانم
نمی یابم ترا در دل،نه درعالم نه در گیتی
کجا جویم ترا آخر من حیران نمی دانم
سلام پایان
چطوری؟ یه دیشب من نبودم گذاشتی خانوما مشاعره را در دست بگیرن؟: دی
مرغان رهگذر مرگ کدام قاصد گمگشته را
از جاده های پرت به قریه می آورند ؟
ای شب ! به من بگو
کنون ستاره ها
نجواگران مرثیه عشق کیستند
هنگام عصر بر سر دیوار باغ
ماباز آن دو مرغ خسته چرا می گریستند ؟
در آستان غروب
بر آبگون بخاكستري گراينده
هزار زورق شوم و سياه مي گذرد
نه آفتاب و نه ماه
بر آبدان سپيد
هزار زورق آوازخوان شوم و سياه
...