آلگری پس از یک سال در همین روز
در اینجا می توانید مقاله ای اختصاصی که در میلان نیوز ایتالیا منتشر شده است را مشاهده کنید.
در انتهای فصل 2009-10 به دلیل عملکرد ضعیف لئوناردو این مربی قبل از آخرین بازی اش به عنوان سرمربی برای میلان خبر برکناری اش از این پست را شنید.
پس از آن نام های متفاوتی از جمله فیلیپو گالی ، مارکو فان باستن و حتی مارچلو لیپی بر سر زبان ها افتاد اما در نهایت مشخص شد که این ماسیمیلیانو آلگری است که انتخاب اصلی سران میلان است. آلگری که هرچند مربی پر آوازه ای نبود اما به دلیل انتخابش به عنوان بهترین مربی ایتالیا و همچنین صاحب سبک بودنش بسیاری از هواداران میلان را امیدوار کرد.
این مربی در نهایت در ماه ژوئن به مقام سرمربی میلان نائل آمد و از آن روز بود که همه منتظر اولین بازی میلان بودند اما متاسفانه میلان در اولین بازی دوستانه اش در برابر واره زه با دو گل شکست خورد. البته این شکست به دلایلی از جمله نبودن جمعی از بازیکنان و همچنین اینکه آلگری در حال سرمربی گری اولین بازی اش بود می توانست توجیه شود و در مجموع نیز چندان جدی گرفته نشد.
در ادامه آلگری موفق شد با هماهنگ تر کردن تیم و نظم بخشیدن به خط دفاعی تیم را منسجم تر کند اما هنوز در بازی های پیش از فصل میلان نمی توانست به نتایجی که هواداران انتظار داشتند دست پیدا کند.
----
ماسیمو آلگری یک ماه قبل از شروع فصل جدید رقابت های ایتالیا در مصاحبه ای امیدوار کننده گفت قصد دارد نا 7 بازیکن جدید به تیم اضافه کند و قصد دارد با متحول کردن تیم پس از 7 سال میلان را فاتح سری آ کند.
او به تمام حرف هایش عمل کرد در بدو کار با اضافه کردن یپس ، آملیا ، سوکراتیس ، بوآتنگ ، روبینیو ، زلاتان و ماریلونگو 7 بازیکن جدید به تیم اضافه کرد و سپس با خارج کردن بازیکنانی از جمله بوریلو ، هانته لار ، کالادزه و ... در تیم تحولی رو به جوان گرایی به عمل آورد . او همچنین با استفاده ی به جا از بازیکنان جوان همچون استراسر و مرکل نشان داد که راه برای پیشرفت بازیکنان تیم جوانان هیچگاه بسته نیست.
با توجه به اینکه میلان دارای مهاجمان توانمندی از جمله پاتو ، رونالدینیو ، ابراهیموویچ ، اینزاگی و روبینیو بود این مربی همیشه از سیستم هجومی 2-1-3-4 استفاده کرد و همیشه با تمام توان حمله کرد اما هیچگاه از دفاع غافل نشد و با هوشمندی تمام تیم میلان را به قدرت اول ایتالیا تبدیل کرد.
این مربی در ابتدای کار شرایط سختی را پشت سر گذاشت و به دلیل آنکه در هفته های ابتدایی نتایج ایده آلی کسب نکرد مجبور شد تا فشار بسیاری را تحمل کند اما پس از بازی با کیه وو در سن سیرو بود که تیم تقریبا به ثبات خود رسید و این هفته ها همان هفته هایی بود که آلگری پله های موفقیت را یکی پس از دیگری پشت سر می گذاشت و پس از پیروزی در برابر اینتر در دربی دلا مادونینا ( میلان در سه بازی قبلی موفق نشده بود اینتر را شکست دهد ) آن هم بدون حضور بازیکنانی همچون رونالدینیو ، پاتو و اینزاگی این آلگری بود که روی ابر ها قدم بر می داشت.
آلگری با اینکه سابقه ی درخشانی در عرصه ی مربیگری نداشت اما در فصلی که گذشت موفق شد بازیکنان بزرگی از جمله ابراهیموویچ ، روبینیو ، پاتو ، اینزاگی ، رونالدینیو ، کاسانو ، فن بومل ، نستا و ... را اداره کند و میلان را به قهرمانی سری آ برساند.
هرچند آلگری موفق نشد میلان را در جام قهرمانان صاحب منصب کند اما اینطور که گفته می شد رسیدن به جام قهرمانان هدف اول میلانی ها نبوده و آن ها در فصل بعدی به این هدف فکر می کنند.
اما به نظر می رسد آلگری که به نظر آمبروسینی یک کاپلوتی ( نیمه کاپلو - نیمه آنچلوتی ) است و به گفته ی پاتو یک برنده ی تمام عیار است آمادگی این را دارد تا میلان را در فصل آینده به رویای همیشگی اش ( که البته بار ها به آن رسیده ) یعنی جام قهرمانان برساند اما در حال حاضر او در فکر پیروزی در سوپر کاپ ایتالیا و برنده شدن مجدد در برابر اینتر است . اینتری که هیچگاه موفق نشده حتی به آلگری گل بزند.
این مربی در فصل آینده کاندیدای اول کسب جایزه ی اسکار بهترین مربی ایتالیا ، کسب جایزه ی سرمربی طلایی ( مدافع عنوان ) و کسب عنوان بهترین مربی ایتالیا ( مدافع عنوان ) است.
آلگری نشان داد که چه مربی باهوشی است و چه توانایی هایی دارد به همین دلیل بود که او توانست در مدت کوتاهی خود را به بالاترین سطح فوتبال جهان برساند و این چنین است که گفته می شود یک سال فرصت برای اینکه یک مربی نشان دهد چه توانایی دارد کافی است.
کد:
http://www.ac-milan.ir/news.aspx?id=1972&%D8%A2%D9%84%DA%AF%D8%B1%DB%8C%20%D9%BE%D8%B3%20%D8%A7%D8%B2%20%DB%8C%DA%A9%20%D8%B3%D8%A7%D9%84%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%87%D9%85%DB%8C%D9%86%20%D8%B1%D9%88%D8%B2
================================================== ============
واقعا سطحش مربی گریش خیلی بالاست به نظرم چیزی از مربیهای درجه 1 اروپا کم نداره
همون بازی اول که توی جام خوان گامپر با بارسا بازی کرد که کتشو در اورده بود و با حرارت داشت تیمو کچ میکرد فهمیدم مربی پر تلاشیه
از نیم فصل به بعد هم با اومن فن بومل و کاسانو از جلو تیم ها رو پرس میکرد کاری که منجر شد میلان توی نیم فصل فقط 7 تا گل بخوره!!!
فقط یکم محتاط و محافظه کاره
اگر بتونن یه هافبک خوب مثل نصری یا فابرگاس براش بگیرن بااضافه یه بال تهاجمی مثل گرث بیل میتونه تا فینال اروپا پیش بره
