هواپیمایی جدید-بوئینگ 7E7
با سلام
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
صنعت هواپیمائی یك دنیای كاملا ً پویاست و بر همین اصل ما همواره شاهد تولد هایی می باشیم. این بار كمپانی بوئینگ با معرفی یك پروژه ی جدید به نام 7E7 باز هم باعث تحیر همگان شد.
7E7 اولین پروژه ی بعد از 777 می باشد و این در حالیست كه یازدهمین جت مسافربری بوئینگ است. 7E7 در سه مدل در حال بررسی می باشد. یكی از مدل های 7E7 به منظور پیمودن قاره ها در نظر گرفته شده است كه مورد استقبال ژاپن و چین قرار گرفته است.
7E7 با در نظر گرفتن مسائل اقتصادی و زیست محیطی مصرف سوخت را 20% نسبت به پرنده های هم اندازه ی خود كاهش داده است، كه همین موضوع این هواپیما را تبدیل به یك هواپیمای فوق بهینه كرده است. لازم به ذكر است كه این كاهش مصرف باعث شده 7E7 دوستدار محیط زیست باشد.
7E7 با خصوصیات بسیار نوین و فراوان آسایش بیشتر مسافرین را موجب گشته است، به طوری كه استاندارد آسایش مسافر را ارتقا داده است. از میان این خصوصیات می توان به راهروهای پهن تر، رطوبت بیشتر در كابین و همچنین نگاه داشتن كابین در ارتفاع پایین تر در هنگام پرواز نسبت به هواپیماهای دیگر، اشاره كرد. گفتنی ست در تمام طول پرواز می توان با بالاترین سرعت به اینترنت متصل بود. مدیر پروژه ی 7E7 آقای Mike Bair)46 ساله) در یك مصاحبه ی مطبوعاتی گفته است كه كیفیت هوا در كابین 7E7 به كمك تكنولوژی های نوین ارتقا یافته است.
مهمترین خصوصیت 7E7 بلند برد بودن آن می باشد و این هواپیما را می توان رقیبی برای A330 و A340 دانست.
به وسیله ی 7E7می توان در هنگ كنگ زندگی كرد ولی در نیویورك شاغل بود. در همین راستا آقای Bair گفته است كه با تولد 7E7 بیش از 400 جفت شهر برای اولین بار به صورت مستقیم به هم متصل می شوند. از میان این جفت شهرها كه می توان بدون توقف بین آنها پرواز كرد می توان به موارد زیر اشاره كرد:
• نیویورك – توكیو
• نیویورك – هنگ كنگ
• مادرید – سانتیاگو(Santiago)
بهینگی 7E7 را باید مدیون مواد سبك وزن، حسگرهای دقیق تر و طراحی بسیار دقیق آیرودینامیكی دانست، حال آنكه این طراحی دقیق فقط به وسیله ی ابر رایانه ها مقدور است. بوئینگ برای ساخت این هواپیما به طور گسترده ای از كامپوزیت استفاده نموده كه باعث كاهش در تعداد تكه های به كار رفته در بدنه شده است. از دیگر خصوصیات كامپوزیت می توان به وزن كم و همچنین ضد زنگ بودن آن اشاره كرد.
ساخت 7E7 بر اساس صنعت جهانی بنا شده است، به این معنی كه قسمت های مختلف آن در مكان های گوناگون دنیا به وسیله ی كمپانی های مختلف ساخته می شود و در نهایت در یك جا گرد هم جمع می شوند و سر هم گشته و تبدیل به یك 7E7 می شود.
در حال حاضر بوئینگ در حال مذاكره با شركت های بزرگ سازنده ی موتور می باشد تا برای موتور های 7E7 سفارش بدهد.
ژاپنی ها حدود 20% از بدنه ی 777 را تولید می كنند و برای گرفتن مقداری از تولید بدنه ی 7E7 نیز تقاضا داده اند كه در حال حاضر در حال بررسی می باشد. از كمپانی های متقاضی در تولید قطعات 7E7 می توان به موارد زیر اشاره كرد:
• Alenia از ایتالیا
• Hawker de Havilland از استرالیا
• GKN از انگلستان
• Stork Fokker از هلند
• Vought و Fischer از آمریكا
• Fuji و Kawasaki و Mitsubishi از ژاپن
بوئینگ برآورد كرده است كه برای سوار كردن یك 7E7 بین 800 تا 1200 پرسنل لازم است. آقای Bair گفته است كه زمان لازم برای سوار كردن یك 7E7 فقط سه روز است، این در حالیست كه سوار كردن هواپیماهای دیگر بوئینگ بین 13 تا 25 روز به طول می انجامد. آقای Bair هیچگونه اطلاعی از محل سوار شدن 7E7 نداد، ولی همه ی نگاه ها به سوی شیكاگو است.
بوئینگ همچنین در حال مذاكره با حدود 50 شركت مسافربری (اعم از آمریكایی و غیر آمریكایی) در مورد فروش 7E7 می باشد.
در دنیای هواپیمایی به هواپیماهای مسافربری Airliner گفته می شود، حال آنكه كمپانی بوئینگ هواپیمای 7E7 را با نام Dreamliner معرفی كرد.
حرف E بین دو عدد 7 بیانگر لغت Extra به معنی ”یدكی“ می باشد و بعدها رقمی برای این جایگاه به وسیله ی بوئینگ انتخاب می گردد كه بعید نیست این رقم 8 باشد.(Boeing 787)
آقای Bair گفته است كه 7E7 برای 30 سال آینده موفق خواهد ماند.
تعداد مسافران : 250 نفر در سه كلاس
بیش از 350 نفر در یك كلاس
برد : 14800 km (8000 nautical miles)
پیكربندی : دارای دو راهرو
سرعت : 0.85 mach
ظرفیت بارگیری (بدون اكتساب بار مسافرین) : 6 pallets + 8 LD3s
حداكثر وزن : 222400 kg (490500 lbs)
خدمه ی پروازی (crew) : 2 نفر
موتور : 2 عدد
طول هواپیما : 62 meters (202 feet)
طول بال : 57 meters (186 feet)
تاریخ شروع سوار كردن : 2005
تاریخ اولین پرواز : 2007
تاریخ به خدمت درآمدن : 2008
قیمت : غیر قابل دسترس
منبع:
تبیان
هواپیمای نظامی در سایز سیگار
محققان دانشگاه اوکلاهاما به همراه سازمان DARPA مشغول کار بر روی نوعی هواپیما هستند که آنقدر کوچک باشد تا در جیب سربازها جا بگیرد.
نیروی محرکه این هواپیما با استفاده از فناوری به نام Plasma thruster ایجاد میشود که این امکان را فراهم میکند تا موتور هواپیما فاقد اجزای متحرک باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هدف ساخت هواپیمایی است با سایز کمتر از 7.5 سانتیمتر و وزن کمتر از 10 گرم.
این هواپیما قرار است برای اهداف مختلفی از قبیل جاسوسی - نظارت بر حرکات دشمن و هنگام عملیات های نظامی استفاده شود. قرار است که هر سرباز این امکان را داشته باشد تا 6 عدد از این هواپیماها را در جیب به همراه داشته باشد. این هواپیما طوری طراحی میشود که بتوان از آنها در محیط های سربسته نیز استفاده کرد.
منبع:
کد:
http://news.cnet.com/8301-10784_3-9854271-7.html?part=rss&tag=feed&subj=NewsBlog
احتمالا از چند وقت دیگر سرباز ها در عراق قبل از ورود به یک خانه اول یک هواپیما داخل آن میفرستند تا داخل را ببینید و بعد وارد خانه میشوند. سرباز های آمریکایی با این همه تجهیزات خود یک ماشین جنگی کامل بودند. حالا اگر این هواپیما ها هم به آن اضافه شود هر سرباز یک فرودگاه با 6 هواپیمای نظامی هم محسوب میشود.
معرفی قوی سپید روسیه tu-160
معرفی قوی سپید روسیه tu-160
قوی سپید روسیه tu-160
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
هواپیمای بلک جک، که اغلب با کد Tu-160 شناخته می شود، بمب افکن سنگین وزن مافوق صوتی است که در طی دوران جنگ سرد به منظور شلیک موشک های ALCM یا موشک کروز شلیکی از هوا به مرحله طراحی و تولید رسید.
این هواپیما ساخت شرکت توپولف بوده و با لقب بلک جک یا شلاق چرمی شناخته می شود. بلک جک امروزه سنگین وزن ترین و می توان گفت تا حدودی قدرتمند ترین بمب افکن حال حاضر دنیاست. این هواپیما قادر است با ماکزیمم سرعتی معادل 2.200 کیلومتر بر ساعت پرواز کرده و فاصله ای برابر با 13.950 کیلومتر را بپیماید.
این هواپیما، به دلیل پرواز در سرعت های مافوق صوت، دارای سیستم بال متغیر است که بنابر سرعت موجود میزان به عقب رفتگی بال را توسط کامپیوتر تنظیم می نماید. این هواپیما برای تامین قدرت خود از چهار موتور قدرتمند NK-32 توربوفن مجهز به پس سوز بهره می جوید که هر جفت در یک طرف بدنه آرایش یافته و حتی دارای ورودی های هوای متغیر هستند. ارابه فرود این هواپیما شامل یک ارابه دو چرخی در دماغه یا جلوی هواپیما و دو ارابه شش چرخی در دو جفت، در میان موتورها می باشد. همچنین در امتداد جلو و عقب این چرخ ها محفظه های حمل تسلیحات در خط میانی وسط هواپیما تعبیه شده است. در دماغه این هواپیما، سیستم رادارای آبزور K قرار گرفته است که از آن هم برای اسکن آسمان و همینطور برای بررسی و مطالعه اهداف زمینی استفاده می شود. همچنین در دماغه رادار سپوکا نیز برای بررسی سطح زمین هنگام پرواز سینه مال یا بسیار نزدیک به زمین و در ارتفاعات پایین نیز تدارک دیده شده است. برای انجام عملیات سوخت گیری هوا به هوا با دقت بیشتر، لوله سوخت گیری در جلوی شیشه خلبانان قرار گرفته که عمل سوخت گیری را به مراتب ساده تر می سازد. در کابین تحت فشار این هواپیما، حداکثر چهار خدمه سوار بر صندلی های نجات موشکی می توانند به عملیات بپردازند که این افراد را خلبان، کمک خلبان، مهندس پرواز یا ناوبر و مسئول تسلیحات نظامی تشکیل می دهند.
تسلیحات یا همان موشک های کروز Kh-55SM در این بمب افکن در شش محفظه حمل می شوند. برای هدایت موشک ها، از سیستم پیشرفته راداری ناوبری/حمله اختاپوس که هم برای هدایت هواپیما و هم به منظور هدایت سلاح ها به کار برده می شود، استفاده می شود. این سیستم اطلاعات و مختصات محوری لازم را برای موشک های کروز شلیک شده به خوبی فراهم می آورد. همچنین این سیستم نقشه ای دیجیتالی را از سطح زمین قبل از پرتاب موشک به آن تحویل می دهد که عمل هدایت را دقیق تر می کند. همچنین این هواپیما می تواند با موشک های کوتاه برد کروز و یا حتی موشک های ضد تشعشع نیز تجهیز شود. بال های متغیر این هواپیما کلاً می تواند در سه حالت 20 درجه برای فرود، 35 درجه برای کروز یا گشت زنی عادی در آسمان و 65 درجه برای پرواز در سرعت های بالا قرار گیرد. در حالتی که بال ها کاملاً به عقب برگشته اند، از سطح داخلی بال ها فلپ هایی به صورت عمودی روی هر بال بلند می شوند که نقش ایجاد ثبات را در سرعت های بالا ایفا می کنند. این هواپیما برای دفاع از خود از انواع موشک های حرارتی مادون قرمز، مغشوش کننده رادار و پرتاب کننده فلر یا همان گوی های آتشین گمراه کننده موشک حرارتی برخوردار است. در انتهای مخروطی دم هواپیما، چترهای فرود آن قرار داده شده اند که به کاهش سرعت در هنگام فرود کمک می کنند. با انجام عملیات ارتقاء بر روی این هواپیما، انتظار می رود که تا سال 2020 تا 2025 در خدمت باقی مانده و پرواز نمایند.
قرار بود توپولف ،۱۶۰ قدرتمندترین هواپیمای بمب افکن روسیه، در ۱۸ دسامبر ،۱۹۸۱ همزمان با سالروز تولد «لئونید برژینف»، رئیس جمهور وقت شوروی برای انجام نخستین پرواز آزمایشی در آسمان جلوه گر شود، اما سه هفته پیش از این تاریخ، که در حقیقت روز قدرت نمایی نظامی - هوایی شوروی در مقابل ساخت هواپیمای B-1 آمریکا محسوب می شد، ماهواره جاسوسی آمریکا، در حرکتی تمسخر آمیز آخرین اطلاعات محرمانه ساخت این بمب افکن را منتشر کرد و در مطبوعات خود نام «بلک جک» black jack بر آن گذاشت.
این تنها ترفند برای کاستن وجهه نظامی - هوایی شوروی نبود، بلکه در نخستین پرواز آزمایشی، یکی از دو نمونه توپولف ۱۶۰ در حین پرواز ناپدید شد و باز رسانه های جهان، خصوصا آمریکا آن را فاش کرده و آن را موجب اندوه دوم دولتمردان شوروی کرد.
گمان می رفت ساخت توپولف ۱۶۰ که برگرفته از توپولف ۱۴۴ و میازیشچف M-18 و سو خو بود به شرکت میازیشچف سپرده شود، اما به منظور کم کردن هزینه ها و صرفه جویی در زمان آزمایش ها ساخت بلک جک به شرکت توپولف سپرده شد و سرپرستی پروژه را نیز (و. ن. بینژنیوک) بر عهده گرفت.
به رغم تمامی مشکلات، ساخت بلک جک در ۱۹۸۴ در کارخانه گوربانف کازان، تحت نظر نیروی هوایی شوروی آغاز شد. در ابتدا قرارداد روی ساخت ۱۰۰ فروند توپولف ۱۶۰ بسته شد، اما با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، ساخت توپولف ۱۶۰ با ۲۵ فروند خاتمه یافت. در کشاکش رویدادهای تاریخی فروپاشی شوروی، ۱۹ فروند از توپولف ۱۶۰ و ۲۱ فروند توپولف ۹۵ (Tu- 95 MSBears) در هنگ ۱۸۴ اوکراین نگهداری شد تا اینکه کارخانه گوربانف کازان دستور تکمیل پروژه توپولف ۱۶۰ را از وزارت دفاع روسیه دریافت کرد. «نیل هیرولین»، مدیر این کارخانه هزینه تکمیل پروژه را ۴۵ میلیون روبل اعلام کرد و این مبلغ با کمترین مخالفتی از سوی وزارت دفاع روسیه پذیرفته شد.
در همان روزها دولت روسیه تمامی سعی و تلاش خود را برای بازپس گیری توپولف های ۱۶۰ از اوکراین به کار بست و اوکراین را با انعقاد یک قرارداد موظف کرد تا در قبال بدهی دریافت گاز، توپولف های ۱۶۰ و ۹۵ را به روسیه بازگرداند. حال روزگار برگشته بود؛ اوکراین فروشنده توپولف ها و روسیه خریداری بود که سر قیمت و قرارداد باید چانه می زد. این قرارداد تیتر یک بسیاری از روزنامه های روز ۲۳ فوریه ۱۹۹۵ روسیه را به خود اختصاص داد و طنز مطبوعات روسیه شد. اما هدف روسیه جدی تر از آن بود که به مسائل حاشیه ای بپردازد. کمتر از دو سال قرارداد اوکراین - روسیه وارد مرحله اجرایی شد و در ۱۹ ژوئن ،۱۹۹۶ دینکین، رئیس نیروی هوایی روسیه موفق به بازدید توپولف های ۱۶۰ و ۹۵ روسیه در خاک اوکراین شد. گزارش او از وضعیت هواپیماها خرسند کننده نبود.
او به مقامات ارشد خود نوشت: متاسفانه هواپیماها در چنان وضعیت بدی قرار دارند که به سختی می توان از آنها استفاده کرد. از این رو خریداری توپولف ها باز به تعویق افتاد و اندکی از التهاب های مطبوعات روسیه کاست
اوکراین که از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی درصدد بود از این بمب افکن های پرسروصدا و خبر ساز خلاصی یابد، در جولای ،۱۹۹۹ وزیر دفاع خود، کوزموک را در صحنه مطبوعات ظاهر کرد تا اعلام کننده آمادگی رسمی کیف برای ارائه «۱۰ بمب افکن استراتژیک توپولف ۱۶۰ و ۱۵ فروند توپولف ۹۵» به جای بدهی گاز به روسیه باشد.
در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۹ نیز نیروی هوایی روسیه صراحتاً اعلام کرد «موافقتنامه روسیه - اوکراین این اجازه را به اوکراین می دهد که با تحویل ۱۱ بمب افکن استراتژیک بخشی از بدهی چند میلیونی مربوط به انرژی گازش را بپردازد. » اما مذاکرات چند دوره ای به دلیل اختلاف بر سر قیمت گذاری توپولف ها نهایتاً به پیمان نامه ای شامل تحویل ۸ فروند توپولف ۱۶۰ و ۳ فروند توپولف ۹۵ شد. باقی بدهی گاز اوکراین نیز با تحویل ۱۱ بمب افکن استراتژیک و ۶۰۰ موشک هوا به هوا در اواسط فوریه ۲۰۰۲ به روسیه پرداخت شد. (قیمت پیشنهادی اوکراین ۲۵ میلیون دلار برای هر فروند بود).
در اجرای مرحله اول پیمان نامه ابتدا ۲ بمب افکن توپولف ۱۶۰ از پایگاه پریلوکی در منطقه چرنیکوف اوکراین به پایگاه هوایی انگلس روسیه پرواز کرد و موشک های هوا به هوا نیز از طریق راه آهن به روسیه منتقل شد. ۳ بمب افکن توپولف ۹۵ و ۶ توپولف ۱۶۰ نیز از اکتبر ۱۹۹۹ به روسیه بازگردانده شد.
و امروز توپولف ۱۶۰ یا همان بلک جک با پشتی خمیده و سری باریک، بال های متغیر که ۴ موتور توربوفن SAMARA-NK 32TRDDF زیر آن قابل جاسازی است، همچنان قدرتمند ترین بمب افکن نظامی روسیه محسوب می شود.
بال های متغیر که از ۲۰ تا ۶۵ درجه قابل حرکت هستند به TU-160 این امکان را می دهد که با سرعتی مافوق صوت و مادون صوت پرواز کند. بلک جک قادر است در هر ثانیه ۶۰ تا ۶۰ متر صعود عمود داشته باشد و به ارتفاع هایی تا ۱۵ هزار متر دست یابد. همچنین در حین پرواز می تواند به وسیله دو هواپیمای سوخت رسان IL-78 و ZMS-2 سوخت گیری کند و پروازی بدون توقف داشته باشد.
دو محفظه تسلیحاتی بلک جک توانایی حمل موشک ها و بمب هایی از قبیل موشک استراتژیک کروز، موشک کوتاه برد هدایت شونده SRGM و بمب های اتمی و غیراتمی را دارد. موشک های کوتاه برد هدایت شونده و استراتژیک کروز به توپولف ۱۶۰ قدرت حمله اتمی به هدف های ثابت از پیش تعیین شده را می دهد. هر چند که امروز با تکمیل پروژه و مسلح شدن به تجهیزات غیر اتمی مدرن، امکان حمله به اهداف متحرک و تاکتیکی را نیز یافته است.
توپولف ۱۶۰ به ترکیبی از دو سیستم پیشرفته هوانوردی و هدف گیری مجهز است که متشکل از رادار (برای شناسایی اهداف زمینی و دریایی در مسافت های طولانی)، دستگاه های هدف گیری، بمب نوری - الکترونیکی و سیستم رهگیری زمینی است.
بلک جک به صندلی پرتاب شونده K-36DM نیز مجهز است.
تجهیزات کابین خلبان از نوع الکترو مکانیکی است و اهرم های کنترل موتور هواپیما بین صندلی های خلبان تعبیه شده است. حتی یک محل استراحت برای خلبان، یک سرویس بهداشتی و یک محفظه برای گرم کردن غذا در محوطه داخلی هواپیما منظور شده است.
آخرین تحقیقات روی بلک جک برای طراحی سکوی معلق حمل بورلاک [Burlak= وسیله نقلیه معلق فضایی که برای حمل محموله هایی به وزن ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلوگرم در مناطق قطبی و در ارتفاع ۵۰۰ تا ۶۰۰ کیلومتر از سطح دریا استفاده می شود] معطوف شد. در این طرح بورلاک که موتوری با سوخت جامد و بال مثلثی شکل دارد، زیر بدنه بلک جک جاسازی می شود.
مشخصات
نام _________________________________________توپو �� � ?وف-160
وظیفه ______________________________________ بمب افکن استراتژیک لانگ رنج
کشور سازنده ________________________________ روسیه
طراح _______________________________________ شرکت توپولوف
سازنده _____________________________________ هواپیما سازی کازان
مبنای قدرت _________________________________ ۴ موتور توربوفن مدل
SAMARA-NK 32TRDDF
فشار موتور __________________________________ 25000 کیلو گرم (هرکدام)
طول _______________________________________ 1/54 متر
ارتفاع ______________________________________ 1/13 متر
طول بالها ____________________________________ حداقل 6/35 متر و حداکثر 7/55
سرعت ______________________________________ 2200 کیلومتر بر ساعت
سقف پرواز ___________________________________ 16000 متر
وزن (خالی) ___________________________________ 000/110 کیلوگرم
وزن سوخت ___________________________________ 600/148 کیلوگرم
حداکثر وزن هنگام برخواست ______________________ 000/275 کیلوگرم
بار معمولی ___________________________________ 000/9 کیلوگرم
حداکثر بار ____________________________________ 000/40 کیلوگرم
رنج پروازی ___________________________________ 000/14 کیلومتر(بار معمولی)
500/10 کیلومتر (حداکثر بار)
سقف سرویس _________________________________ 000/15 متر
سرعت صعود __________________________________ 60 الی 70 متر در ثانیه
خدمه ________________________________________ 4 نفر
قیمت ________________________________________ ؟؟؟
سال شروع به ساخت __________________________ 1975 م
اولین پرواز ___________________________________ 19/12/1981 م
تولید انبوه ____________________________________ 1984 م
تسلیحات _____________________________________
1۲ عدد موشک اچ-55 و یا 24 عدد اچ-15 ، اچ-۵۹ ، اچ-۳۵ ، اف آ بی ۵۰-۷۰-۱۰۰-۲۵۰-۵۰۰
-
