دومین کاوشگر ناسا به دوقلویش در مدار ماه پیوست
دومین کاوشگر ناسا به دوقلویش در مدار ماه پیوست
آژانس فضایی آمریکا در اولین مرحله از مامورت کاوشگرهای دوقلوی خود در ماه توانست هر دو کاوشگر را با اختلاف چند ساعت در مدار این کره قرار دهد.
شاید بتوان از پایان این مرحله از ماموریت دوقلوهای کاوشگر ناسا به عنوان اولین موفقیت ماموریتهای فضایی در سال 2012 نام برد. اکنون هر دو کاوشگر ناسا پس پایان سفر 100 روزه خود به سوی همسایه زمین و پس از اجرای مانور ترمز گرفتن و کند کردن سرعت، در مسیر بیضی شکل ماه قرار گرفته اند.
روز گذشته فضاپیمای گریل A توانسته بود خود را در موقعیت مورد نظر از مدار ماه برساند و قرار بود دوقلویش نیز با اختلاف چند ساعت همین مسیر را طی کند.
بر اساس گزارش بی بی سی، هدف این دو قلوها نقشه برداری از نوسانات گرانشی در سرتاسر کره ماه با جزئیاتی بسیار بالا است. این نقشه می تواند به دانشمندان کمک کند تا نظریه های موجود درباره چگونگی شکل گیری ماه را تصحیح کنند.
منبع:
ورود اولین فضاپیمای ناسا به مدار ماه
ورود اولین فضاپیمای ناسا به مدار ماه
ناسا توانست با موفقیت یکی از دوقلوهای "گریل" خود را به منظور نقشه برداری از میدان گرانشی همسایه زمین و تعیین ترکیبات و ساختارهای بخشهای ناشناخته آن وارد مدار ماه کند.
فضاپیمای گریل A در اواخر روز شنبه موتور اصلی خود را روشن کرد تا با این کار از سرعت خود کاسته و مسیری بیضی شکل را در مدار ماه طی کند. دو قلویش، گریل B نیز در روز اول سال جدید میلادی همین روند را در پیش خواهد گرفت.
این دو فضاپیما در کنار یکدیگر محاسباتی را انجام خواهند داد که انتظار می رود دیدگاهی جدید را درباره ساختار درونی ماه به وجود آورند. این اطلاعات جدید می توانند بسیاری از نظریه های موجود درباره ماه از قبیل دلیل تفاوت بالا میان بخشهای دور و نزدیک ماه را توضیح دهد. "ماریا زوبر" محقق ارشد این پروژه امیدوار است این دوقلو بتوانند در سال جدید میلادی اکتشافات بزرگی انجام دهند.
این دو فضاپیما سپتامبر سال گذشته از پایگاه کیپ کارناوال به سمت ماه پرتاب شدند و اکنون پس از گذشت ماه ها توانسته اند خود را به مدار ماه برسانند. گریل A که جلوتر از دوقلوی خود در حرکت است، راس ساعت 21:21 به وقت گرینویچ و پس از مانوری ویژه وارد مدار مورد نظر شود. گریل B نیز همین عملیات را در روز یکشنبه و ساعت 22:05 به وقت گرینویچ انجام خواهد داد.
بر اساس گزارش بی بی سی، پس از ورود به مدار دو فضاپیما برای 2ماه به تنظیم فاصله خود از سطح ماه خواهند پرداخت تا بتوانند به ارتفاع 55 کیلومتری دست پیدا کنند و پس از آن است که مطالعات علمی دو فضاپیما آغاز خواهد شد. قرار است این دو فضاپیما نوسانات گرانشی بر روی ماه را که به واسطه نوسان جرمی بر روی سطح کره به وجود می آیند، مورد بررسی قرار داده و نقشه ای از آن ترسیم کنند.
سرزمینهای دور و نزدیک ماه
مدت زمانی که ماه برای گردش به دور خودش نیاز دارد با مدت زمانی که برای چرخش به دور زمین نیاز دارد با هم برابر هستند و به همین دلیل است که انسان همواره یک سمت ماه را می بیند. این پدیده گردش همزمان نام دارد و عامل ایجاد قلمرو نزدیک و دوردست ماه شده است.
سرزمینهای نزدیک ماه از لایه ای نرم و تیره به نام "ماریا" (ترجمه لاتین دریاها) پوشیده شده است که به واسطه جاری شدن ماگما در میان حفره های ماه به وجود آمده است.
قلمرو ناشناخته و دوردست ماه سرزمینی خشن تر است که از پوسته ای ضخیمتر برخوردار بوده و حفره های برخوردی در آن پستی بلندی های زیادی به وجود آورده اند، مرتفعترین سازه های ماه در قلمرو دورافتاده آن قرار گرفته است. فضاپیمای بدون سرنشین Luna 3 که در سال 1959 به سمت ماه پرتاب شد اولین فضاپیمایی است که توانست بخش دورافتاده ماه را به چشم دیده و از آن تصویربرداری کند، از این رو است که بسیاری از پدیده های موجود در بخش دور افتاده ماه نامهای قدیمی روسی دارند.
زمانی که یکی از دوقلوهای ماهنورد از ماه وارد میدان گرانشی متغییری شود، دچار کاهش یا افزایش سرعت خواهد شد و در این زمان فضاپیمای دوم که با فاصله 100 تا 200 کیلومتری از آن در حرکت است این تغییر را احساس می کند و تغییری کوچک که بیشتر از ابعاد یک سلول گلبول قرمز خون نیست در فاصله میان دو فضاپیما به وجود خواهد آمد.
با ترکیب اطلاعات به دست آمده از این دو فضاپیما با اطلاعات زمین شناسی از پستی و بلندی های ماه، دانشمندان می توانند ساختار و ترکیبهای درونی ماه را تخمین بزنند. دوره نقشه برداری از ماه 82 روز و تا اوایل ماه ژوئن به طول خواهد انجامید و پس از آن ماه در سایه زمین پنهان خواهد شد.
بر اساس گزارش اسپیس، در صورتی که باتری فضاپیماها بتوانند از این دوران تاریک جان سالم به در ببرند می توانند دور دوم نقشه برداری خود را از نیمه سال 2012 آغاز کنند. دور دوم نقشه برداری در ارتفاعی پایین تر انجام خواهد گرفت تا تصاویر با وضوح بالاتر و جزئیات بیشتر به ثبت برسند.
چاقترین و داغ ترین خوشه کهکشانی جهان کشف شد
بزرگترین خوشه کهکشانی که تا کنون در جهان دیده شده است، توده غول پیکری که اخترشناسان آن را "El Gordo" می نامند، روزی می تواند اسرار زیادی را درباره ماده تاریک نامرئی که جهان را از خود پر کرده است آشکار سازد.
نام این خوشه به زبان اسپانیایی به معنی "خوشه کهکشان چاق" و نام رسمی آن ACT-CL J0102-4915 است که در فاصله هفت میلیارد سال نوری از زمین، در دوره ای که جهان نیمی از سن کنونی خود را داشته قرار گرفته است. جهان اکنون 13.7 میلیارد سال سن دارد.
این کهکشان غول پیکر جرمی دو کوادریلیون (2,000,000,000,000,000) برابر خورشید دارد و از این رو عظیم ترین خوشه ای است که تا کنون در دورافتاده ترین بخش از جهان هستی شناسایی شده است.
خوشه های کهکشانی در پی ترکیب گروه های کوچکتر کهکشانی شکل می گیرند. این رویدادها به میزان ماده تاریک و انرژی تاریک در جهان بستگی دارند و از این رو این خوشه می تواند اطلاعات زیادی را در رابطه با ماده تاریک در اختیار دانشمندان قرار دهد.
خوشه کهکشانی چاق توسط رصدخانه فضایی چاندار ناسا و تلسکوپ "آتاکاما" در شیلی کشف شده است. دانشمندان یافته های خود را درباره این خوشه کهکشانی به تازگی و در نشست انجمن نجوم آمریکا ارائه کرده اند.
El-Gordo یک خوشه کهکشانی داغ
بر اساس یافته های چاندرا و تلسکوپ VLT در شیلی گاز در میان این خوشه کهکشانی می تواند به حرارت 200 میلیون درجه سلسیوس برسد. به گفته محققان دانشگاه "روتگرز" این خوشه عظیم ترین و داغ ترین خوشه کهکشانی است که در چنین فاصله ای از جهان هستی دیده شده است.
این حرارت به همراه این حقیقت که کهکشانهای درون این خوشه در دو دسته قابل تشخیص دسته بندی شده اند نشان می دهد این خوشه محل تلاقی پرانرژی دو خوشه کهکشانی دیگر است. به گفته محققان کهکشانها در این خوشه با سرعت سه میلیون مایل در ساعت حرکت می کنند.
با وجود اینکه ابعاد و فاصله این خوشه بسیار کمیاب است، با مدل استاندارد انفجار بزرگ در کیهان شناسی همخوانی دارد و نشان می دهد بیشترین بخش جهان از ماده و انرژی تاریک تشکیل شده و در حدود 13.7 میلیارد سال پیش و پس از انفجار بزرگ به وجود آمده است.
بر اساس گزارش اسپیس، مطالعات بیشتر می تواند مدل چگونگی تفکیک شدگی ماده تاریک را از گازهای این خوشه کهکشانی ارائه کرده و جزئیاتی را درباره طبیعت ماده تاریک آشکار سازد.
