کاربرد هر فناوری به جای خودش درسته. LTE همه جای دنیا اینترنت همراه محسوب میشه و اینترنت کابلی هم یا روی فیبر ارائه میشه مثل امریکا و یا روی سیم مسی به صورت DSL (حالا یا g.Fast یا VDSL و یا حتی ADSL) ! مشکل ما گرون بودن اینترنت کابلیه وگرنه LTE که همه جای دنیا به شدت گرون تر از اینترنت کابلیه.
ایران زیر ساخت مخابراتیه داغونی داره واسه همین حتما باید فیبر نوری گسترش پیدا کنه، حتی g.Fast هم باشه DSLAM مخابرات، بازم با این زیر ساخت خیلیا نمیتونن اینترنت با کیفیت بگیرن. بماند که مودم های g.Fast موجود در ایرانم همه Highend وارد شدن و حتی اگه ارزونترینش هم وارد شه، باز خیلیا قادر نیستن تهیه کنن. تو ایران زمانی که ساختمونی ساخته میشه اصلا توجهی به مسیر سیم کشی سیم تلفن نمیشه، حتی کیفیت سیم هم اصلا اهمیتی واسه پیمانکارا نداره ! یعنی جدای از زیر ساخت، حتی داخل ساختمون ها هم کلی نواقص کابل کشی وجود داره.
تو اروپا با توجه به زیر ساخت قویه کابل مسی، هر کدوم از تکنولوژی های DSL قابل استفادست، من دوستم تو آلمان ADSL گرفته و با سرعت 19-20 مگابیت ازش استفاده می کنه که نزدیک به سرعت ماکسیمم ایده آل ADSL هستش (24mb/s). یعنی حتی اون جا هم هنوز ADSL ارائه میشه واسه کسانی که اینترنت به شدت ارزون نیاز دارن.ولی اگه اینترنت گیگابیتی هم بخوان، با اون زیرساخت قوی راحت با تکنولوژی g.Fast اینترنت ارائه میدن. البته نه به این معنی که اونجا FTTH ارائه نمیشه، بحث حق انتخاب مشتری و گسترده بودن راهکار های ارتباطیه.
در حال حاضر به نظرم باید امیدوار بود که در کنار بهبود زیرساخت مخابراتی ، رقابت بین شرکت های ارائه دهنده سرویس اینترنت حذف نشه که فعلا متاسفانه این اتفاق افتاده و هر جا که فیبر اومده، رفته زیر انحصار مخابرات!
