محدودیت سرعت اینترنت را حذف کنید
ایتنا - باید کف سرعت اینترنت به تبعیت از تجربه جهانی برای کاربران ایرانی نیز دسترسی به یک مگابیت برثانیه تعریف شود.
عضو کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای مهمترین دغدغه در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات را وجود انحصار در تامین و توزیع پهنای باند اینترنت و نیز محدودیت سرعت دسترسی کاربران اینترنت عنوان کرد و گفت: یکی از درخواست‌ها از وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات این است که محدودیت دسترسی به اینترنت را به تبعیت از تجربه جهانی برای کاربران ایرانی بردارد.
به گزارش ایتنا محمودرضا خادمی در گفت‌وگو با مهر، با اشاره به درخواست فعالان این بخش از وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت یازدهم اظهار داشت: یکی از دغدغه‌های حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، وضعیت تامین و توزیع پهنای باند اینترنت در کشور است که از وزیر آینده ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌خواهیم به این انحصار خاتمه دهد و تامین و توزیع پهنای باند اینترنت با حفظ نظارت حاکمیت به بخش خصوصی سپرده شود و یا حداقل بخش خصوصی در کنار بخش دولتی بتواند در این فضا فعالیت و رقابت کند.
وی چالش دوم حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات را مربوط به از بین رفتن جایگاه اولیه رگولاتوری عنوان کرد و گفت: برگرداندن سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به جایگاهی مقتدر و مستقل به نحوی که سایر نهادها نتوانند در کار این سازمان دخالت کنند از دیگر خواسته‌هایی است که در صورت تحقق بسیاری از مشکلات پروانه‌ای و صدور مجوز برای فعالیت بخش خصوصی مرتفع خواهد شد.
خادمی رفع محدودیت سرعت دسترسی کاربران اینترنت را از دیگر مواردی برشمرد که برای تحقق اهداف برنامه پنجم توسعه و رسیدن به ۱۰ میلیون کاربر اینترنت پرسرعت الزامی است و تاکید کرد: با محدودیت سرعت اینترنت تا سقف ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه این اهداف محقق نخواهد شد.
عضو سابق هیئت رئیسه کمیسیون اینترنت سازمان نظام صنفی رایانه‌ای با تاکید براینکه باید کف سرعت اینترنت به تبعیت از تجربه جهانی برای کاربران ایرانی نیز دسترسی به یک مگابیت برثانیه تعریف شود، خاطرنشان کرد: در این صورت می‌توان بسیار سریعتر به اهداف برنامه پنجم توسعه دست یافت.
وی با اشاره به دیدار نمایندگان سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور با محمود واعظی گزینه پیشنهادی حسن روحانی برای تصدی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تصریح کرد: در دیدگاه‌ها و برنامه‌های محمود واعظی نگاه مثبت به بخش خصوصی و اعتماد به این بخش دیده می‌شود؛ به طور کل، به نظر می‌رسد کم کردن تصدی دولت و سپردن امور به بخش خصوصی در کلیت دولت جدید وجود دارد.
خادمی با تاکید بر نگاه کلان وزیر پیشنهادی ارتباطات و فناوری اطلاعات به مقوله ICT و اینکه وی ICT را محور توسعه و اداره کشور قلمداد کرد افزود: نگاه وزرای دولت نهم و دهم در این زمینه محدود بود و بسیاری از مشکلات این بخش نیز به همین دیدگاه برمی‌گشت.
دولت تدبیر و امید برای وضعیت اینترنت چه خواهد کرد؟
دولت تدبیر و امید برای وضعیت اینترنت چه خواهد کرد؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
زمان زیادی از دوره مناظره‌ها و روزی که حسن روحانی وضعیت اینترنت را در شأن ملت ندانسته بود نمی‌گذرد و حال با روی کار‌آمدن دولت او این سوال پیش می‌آید که دولت یازدهم برای اینکه اینترنت در شأن ملت شود، چه اقداماتی در دست دارد؟
به گزارش خبرنگار ارتباطات و فناوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، طی سال‌های اخیر همواره از رشد چشم‌گیر ضریب نفوذ اینترنت گفته شده و حتی به تازگی اینگونه اعلام شده است که 61.06 درصد از مردم کشور کار بر اینترنت به‌شمار می‌روند و بالغ بر 61 درصد مردم جامعه از اینترنت استفاده می‌کنند.
البته در این آمار خوش‌بینانه هیچ اشاره‌ای نشده است که ضریب نفوذ 61 درصدی اینترنت به چه معناست و آیا اینکه صرفا هر فرد در طول سال حتی اگر یک بار مثلا برای رایانه‌های خود هم از اینترنت بهره گرفته باشد، کاربر حساب می‌شود یا خیر، اما با این وجود و در قالب همین آمارهای خوش‌بینانه هم بر این نکته اشاره شده که 30.11 درصد از این کاربران از طریق تلفن همراه خود به اینترنت دسترسی دارند که بی‌شک نمی‌توان GPRS را بهترین شیوه برای استفاده‌ی دائم از اینترنت دانست.
نکته‌ی دیگر آنکه حال با هر تعداد و آماری هم که بخواهیم در نظر بگیریم، وضعیت اینترنت و سرعت پایین آن و فیلتر‌شدن سایت‌های متعدد موضوعات دیگری است که نمی‌توان به سادگی از کنار آنها گذشت و شاید مجموعه همین موارد بود که موجب شد رییس جمهوری فعلی پیش از انتخاب و در دوره‌ی کاندیداتوری خود چنین واضح به انتقاد از وضعیت اینترنت کشور بپردازد.
البته انتقاد روحانی بی‌جواب هم نماند و با فاصله‌ای چند روزه محمد حسن نامی - وزیر ارتباطات دولت دهم - که اتفاقا مدت زیادی هم در این پست فعالیت نداشت، به پاسخ‌گویی به این انتقاد پرداخته و خاطر نشان کرد که از نظر او وضعیت اینترنت خوب است و ان‌شاء‌الله در آینده امکانات و خدمات بیشتر و بهتری نیز ارائه خواهد شد.
حال در اولین روزهای آغاز به کار دولت یازدهم، مدیر عامل شرکت مخابرات در سال‌های جنگ به عنوان وزیر پیشنهادی حوزه ارتباطات به مجلس معرفی شده است. اما نکته‌ی قابل توجه آنکه آیا محمود واعظی که از سال 65 تاکنون بیشتر فعالیت‌هایش در حوزه سیاست خارجه بوده و حداقل در منصب اجرایی حضور کمتری در بخش ICT داشت و آیا می‌تواند پس از 27 سال با بازگشت مجدد این حوزه پاسخ‌گوی مشکلات متعددی که در حوزه اینترنت وجود دارد باشد!؟
وی تاکنون هنوز مصاحبه‌ای درباره‌ی برنامه‌های خود نداشته و معلوم نیست برای تصدی این پست چه برنامه‌هایی دارد، اما به هرحال تاکنون هم زمزمه‌ای مبنی بر فعالیت نمایندگان مجلس با وزارت او به گوش نرسیده و به احتمال زیاد او وزیر بعدی ICT خواهد بود و حال باید منتظر ماند و دید آیا در این دوره وضعیت اینترنت در شأن ملت خواهد بود یا هم‌چنان تاکید می‌شود که وضعیت اینترنت از نظر مدیران این حوزه خوب است؟
انتهای پیام
مشکل از کمبود پهنای باند اینترنت است؟
"مشتری شرکت زیر ساخت نمی‌شناسد چون سرویس را از طریق شرکت ما تهیه کرده و تصور می‌کند همه کاره ما هستیم" این جمله را معاون فنی یک شرکت اینترنتی می‌گوید اما به راستی مشکل از شرکتهای خصوصی است یا پای عامل دیگری در میان است؟
رئیسی در گفت‌وگو با خبرنگار فناوری ارتباطات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شرکتهای خصوصی را تنها بخشی از ماجرای کیفیت و سرعت اینترنت می‌داند، آنهم قسمتی از قضیه که در انتهای کار قرار می‌گیرند.
این کارشناس در این رابطه می‌گوید: مشکل خیلی از هم شرکتهای خصوصی نیست و ایراد از شرکت ارتباطات زیرساخت است. سرعتی که مشتری دریافت می‌کند ناشی از میزان پهنای باند است که وارد کننده آن به کشور کسی نیست جز شرکت ارتباطات زیرساخت. این شرکت یکی از مجموعه‌های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است و تامین کننده پهنای باند کشور محسوب می‌شود.
وی در ادامه افزود: شرکتهای خصوصی پهنای باند مورد احتیاج خود را از طریق این ارتباطات زیرساخت تامین می‌کنند و در این بین مشتری تنها با شرکت ارائه دهنده سرویس رو به رو است و کاری با ارتباطات زیرساخت ندارد. حال اگر شرکت ارتباطات زیرساخت پهنای باند داشته باشد، سرعت مشکلی نخواهد داشت در غیر اینصورت با مشکل مواجه می‌شویم.
رئیسی وضعیت سرعت اینترنت در کشور را چندان مناسب نمی‌داند و علت این موضوع را عدم رضایت کاربران از کیفیت سرویس‌ها مطرح می‌کند و می‌گوید: از آغاز امسال شرکت ارتباطات زیرساخت از وارد کردن اینترنت در کشور عقب ماند و وقتی علت را از آنها می‌پرسیدیم در جواب می‌گفتند: "مشکل از کمبود پهنای باند است" این تنها مشکل شرکت ما نیست و همه شرکتهای خصوصی با این موضوع دست و پنجه نرم می‌کنند.
او از ادامه داشتن کمبود پهنای باند تا چند هفته پیش سخن به میان آورد و گفت: این مشکل با وارد کردن پهنای باند تا حدودی برطرف شد. اما متاسفانه عملکرد شرکت ارتباطات زیرساخت چندان هم مناسب نیست. برای مثال اگر پنج واحد پهنای باند به شرکتهای خصوصی اختصاص داده شود، همان پنج واحد پهنای باند وجود دارد. حالا شما تصور کنید یکی از این پهنای باندها با مشکل مواجه شود، تمام شرکتهای خصوصی که سرویس اینترنت ارائه می‌دهند با مشکل پهنای باند مواجه خواهند شد. به نظر می‌رسد در چنین شرایطی بهتر باشد تعداد پهنای باند را افزایش دهیم تا با چنین مشکلاتی رو به رو نشویم.
وی در پایان به انحصاری بودن پهنای باند توسط شرکت ارتباطات زیرساخت اشاره کرد و گفت: اگر این انحصار با رعایت مسائل امنیتی به شرکتهای خصوصی داده شود، بسیاری از مشکلات اعم از قیمت و کیفیت سرویس‌ها بهبود می‌یابد. در حال حاضر مشتری حق انتخاب گسترده‌ای دارد و عملا عرصه رقابت بین شرکتهای خصوصی بسیار داغ شده است اما در حوزه ورودی پهنای باند به کشور فقط شرکت زیرساخت حضور دارد در صورتی که می‌توان تمامی این مشکلات را بوسیله شرکتهای خصوصی حل کرد.
عدم سرمایه‌گذاری در لینک‌های بین‌المللی = کندی سرعت اینترنت
یک کارشناس مسائل فن‌آوری اطلاعات وضعیت اینترنت را نامناسب دانسته و ایران را از جمله کشورهایی که سرعت اینترنت پایینی دارد به حساب آورد.
امیرحسین رجبی در گفت‌وگو با خبرنگار فن‌آوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: وضعیت اینترنت در ایران تعریف زیادی ندارد و با توجه به آمارهای جهانی که منتشر شده، رتبه ما حتی از سال‌های قبل با کاهشی همراه بوده است.
وی در ادامه علت این موضوع را پهنای باند دانست و افزود: دلیل اصلی کندی سرعت عدم سرمایه‌گذاری روی لینک‌های بین المللی، کبمود فضای پهنای باند و هزینه‌های بالایی است که برای کاربران تمام می‌شود بدین معنا که کاربران از لحاظ قیمتی باید بهای زیادی را متحمل شود.
او در ادامه مطرح کرد: همین موضوع باعث می‌شود ما از لحاظ سرعت با مشکل مواجه شویم البته نباید این موضوع را فراموش کرد که فرهنگ کاربران ایرانی بسیار بالا رفته و مصرف اینترنت در کشور بالاست و تعداد کاربران افزایش پیدا کرده است.
رجبی در ارتباط با شرکت ارتباطات زیرساخت اضافه کرد: من فکر نمی‌کنم مشکل ما از شرکت ارتباطات زیرساخت باشد چرا که این شرکت دولتی بوده و از لحاظ بودجه با مشکلی مواجه نیست. با یک مدیریت درست می توان قیمت‌ها را کاهش داد و پهنای باند را در کشور وارد کرد. می‌توان با خصوصی سازی رقابت در این زمینه را افزایش داد تا قیمت‌ها کاهش پیدا کند.
او در پایان کاهش تقاضا را نتیجه قیمت بالا دانست و گفت: اگر قیمت را به قیمت‌های جهانی نزدیک کنیم پهنای باند درخواستی کاربران افزایش خواهد یافت و سرویس‌ها با کیفیت بالاتری ارائه خواهند شد.
اذیت کاربران با اینترنت بی‌کیفیت
یک کارشناس در کنار سرعت پایین اینترنت به کیفیت آن اشاره کرد و گفت: سرعت اینترنت مقوله‌ای جدا است و کیفیت مقوله‌ای دیگر حتی اگر سرعت هم بالا باشد ولی سرویس بی‌کیفیت، کاربر را اذیت خواهد کرد.
وارتانیان در گفت‌وگو با خبرنگار فن‌آوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: متاسفانه علاوه بر سرعت پایین سرویس‌های اینترنتی کیفیت چندان مناسبی ندارند. در این بین من کیفیت اینترنت را در POCKET LOSTها می‌بینیم که چندان در باز کردن صفحات اینترنتی مشخص نیست و خود را در تماس‌های اینترنتی نشان می‌دهد. برای مثال هنگام گفت‌وگو کاربر با قطعی‌های بازه‌ای و یا نویز روی صدا مواجه می‌شود و همین امر کیفیت را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
وی در ادامه اشاره‌ای به انحصاری بودن ورود پهنای باند توسط شرکت ارتباطات زیرساخت داشت و گفت: متاسفانه در اساس‌نامه شرکت زیرساخت آمده است که این شرکت تنها باید متولی اینترنت باشد درحالی که نه اینکه امور اپراتوری را به دست گیرد ما بارها نسبت به این موضوع شکایت کرده‌ایم.
وارتانیان با اشاره به بالا بودن قیمت اینترنت نسبت به سایر کشورهای منطقه گفت: اگر شرکتهای خصوصی ورود پهنای باند به کشور را به عهده بگیرند رقابت افزایش خواهد یافت همین امر باعث کاهش قیمت خواهد شد.
این کارشناس در پایان راهکار کاهش قیمت و افزایش کیفیت را این گونه مطرح کرد: اگر به شرکتهای خصوصی اجاره داده شود که پهنای باند را وارد کنند و تعداد آنها را هم چه در زمینه اینترنت و چه در زمینه تلفن اینترنتی افزایش پیدا کند شاهد کاهش قیمت‌ها و افزایش کیفیت سرویس‌های اینترنتی خواهیم بود.
چگونگی جدایی اینترنت از اینترانت در شبکه ملی اطلاعات
سازمان فناوری اطلاعات ایران در گزارشی به شبهات ایجاد شبکه ملی اطلاعات پاسخ داده است؛ اینکه ایده این شبکه از کجا آمده و پس از جدایی اینترنت از اینترانت با راه‌اندازی فاز اول این شبکه، اینترنت چه شکلی پیدا خواهد کرد؟
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل سازمان فناوری اطلاعات ایران، ایجاد شبکه ملی اطلاعات طی چند سال اخیر در مجموعه وزارت ارتباطات مورد توجه قرار گرفته، شبکه‌ای که در ابتدا به اشتباه از آن به نام اینترنت ملی نامبرده می شد و با توجه به تعاریف و سیاست های مشخص شده نام کارشناسی شبکه ملی اطلاعات برای آن در نظر گرفته شد تا تمامی جوانب، اهداف موارد مدنظر در این حوزه را در برگیرد.
بر همین اساس، به طور کلی ایجاد اینترنت ملی با مفهوم ملی کردن اینترنت از ابتدا در برنامه های وزارت ارتباطات نبوده، نیست و نخواهد بود.
در این راستا، قانون برنامه پنجم توسعه کشور با توجه به اهمیت موضوع ایجاد شبکه ملی اطلاعات، از این شبکه به صراحت نامبرده و تعریف و شرایط اختصاصی آن را مشخص کرده است.
در تبصره ماده 46 قانون برنامه پنجم توسعه، شبکه ملی اطلاعات را شبکه‌ای مبتنی بر قرارداد اینترنت به همراه سوییچ‌ها، مسیریاب‌ها و مراکز داده است به‌صورتی که درخواست‌های دسترسی داخلی و اخذ اطلاعاتی که در مراکز داده داخلی نگهداری می‌شوند به هیچ وجه از طریق خارج کشور مسیریابی نشود و امکان ایجاد شبکه‌های اینترانت از نوع خصوصی و امن داخلی در آن فراهم شود، تعریف کرده است.
ویژگی‌هایی که این قانون برای ایجاد شبکه مذکور نظر گرفته بسیار تخصصی و کارشناسی است، به گونه ای که در این قانون آمده است: شبکه ملی اطلاعات متشکل از زیرساخت‌های ارتباطی، مراکز داده توسعه یافته داخلی دولتی و غیردولتی و همچنین زیرساخت‌های نرم‌افزاری است که در سراسر کشور گسترده شده است. این شبکه ظرفیت لازم برای نگهداری و تبادل امن‌تر اطلاعات داخلی در کشور به منظور توسعه خدمات الکترونیکی و دسترسی به اینترنت از طریق بستر ارتباطی باند پهن سراسری را برای کاربران خانگی، کسب و کارها و دستگاه‌های اجرایی فراهم می‌کند.
به طور کلی باید گفت شبکه ملی اطلاعات تجمیع‌کننده شبکه‌های اختصاصی، محلی و ملی در کشور است که از دو بخش اختصاصی و عمومی تشکیل می‌شود. بخش اختصاصی برای ارتباط و تبادل اطلاعات و خدمات دستگاه‌های اجرایی با یکدیگر و بخش عمومی برای ارایه خدمات به کاربران عمومی است و این دو بخش در نقاطی نظیر مراکز داده با یکدیگر اتصال دارند.
*شبکه ملی اطلاعات از کجا آمده است؟
در راستای توسعه کاربردها و خدمات فناوری اطلاعات در بسیاری از کشورهای پیشرفته طرح‌های ملی نظیر شبکه ملی اطلاعات البته با عناوین مختلف ایجاد و مورد بهره برداری قرار گرفته است. کاربرد رایانش ابری در توسعه خدمات دولت الکترونیکی که اخیرا در تعدادی از کشورهای پیشرو نیز مورد استفاده قرار می گیرد از جمله موضوعاتی است که در طراحی های کلان شبکه ملی اطلاعات مورد استفاده قرار گرفته است.
به هر حال به لحاظ اقتصادی و با رویکرد استفاده از منابع داخلی از جمله مراکز داده داخلی و ایجاد اشتغال، اکثر کشورهای دنیا چنین رویکردی را دارند.
به عنوان مثال در کشور برزیل از شبکه ملی سلامت به عنوان شبکه ملی اطلاعات یاد می‌شود و کافی است در مورد NIN جستجو شود.
اتصال دستگاه‌های اجرایی،اتصال خانوارها در مرحله اول سپس توسعه مراکز داده داخلی و الکترونیکی کردن سرویس‌ها و خدمات هرچه سریعتر،آنگاه اشتراک گذاری داده ها و نهایتا توسعه پهنای باند داخلی و بین المللی از مهمترین پارامترهای شکل گیری شبکه ملی اطلاعات است.
اجزا و خدمات قابل ارائه بر بستر شبکه ملی اطلاعات
شبکه ملی اطلاعات دارای سه جز اصلی است. اولین جز این شبکه مربوط به زیرساخت است که این بخش شامل دو بخش عمومی و اختصاصی است. جزء دوم، مدیریت یکپارچه است و جزء سوم شامل کاربردها و محتوای شبکه است. تمامی این اجزا در کنار هم باید به گونه‌ای قرار بگیرند که بتوان روی این شبکه خدمات و محتوا ارایه کرد. این خدمات الکترونیکی شامل تجارت الکترونیکی، دولت الکترونیکی، آموزش الکترونیکی، بانکداری الکترونیکی و... است.
خدمات الکترونیکی دستگاه ها و بخش های عمومی و خصوصی روی شبکه ملی اطلاعات شکل می‌گیرد. با راه‌اندازی و توسعه تدریجی شبکه‌های تخصصی شاهد ارائه خدمات به فضا عمومی شبکه ملی اطلاعات خواهیم بود. در واقع شبکه ملی اطلاعات زمینه ارایه خدمات دولت به مردم را در بخش عمومی فراهم می‌کند. بطور مثال خدمات الکترونیکی در حوزه سلامت و بهداشت از جمله خدماتی است که بر بستر شبکه ملی سلامت که افتتاح شده و در حال گسترش و ارائه است. همچنین صدها خدمت دیگر که توسط دستگاه‌های مختلف در بخش‌های آموزشی، سیستم بانکی و غیره در حال ارائه است.
به طور کلی، این شبکه ظرفیت لازم برای نگهداری و تبادل امن اطلاعات داخلی درکشور به منظور توسعه خدمات الکترونیکی و دسترسی به اینترنت از طریق بستر ارتباطی باند پهن سراسری برای کاربران خانگی، کسب‌وکارها و دستگاه‌های اجرایی را فراهم می‌کند. این شبکه تجمیع‌کننده شبکه‌های اختصاصی، محلی و ملی در کشور است که از دو بخش اختصاصی و عمومی تشکیل می‌شود. بخش اختصاصی برای ارتباط و تبادل اطلاعات و خدمات دستگاه‌های اجرایی با یکدیگر و بخش عمومی برای ارایه خدمات به کاربران عمومی است و این دو بخش در نقاطی نظیر مراکز داده با یکدیگر اتصال دارند.
به باور کارشناسان، افزایش سرعت و کیفیت دریافت خدمات و همینطور کاهش هزینه‌ها از جمله تغییراتی است که مردم در دریافت خدمات خود احساس خواهند کرد. همینطور تعامل ارائه‌دهندگان خدمات با ارائه‌دهندگان خدمات ارتباطی باعث تنوع خدمات و نحوه ارائه آن از رسانه هایی با فناوری های جدید مانند گوشی های هوشمند خواهد بود.
*برنامه‌ها و پروژه‌های شبکه ملی اطلاعات
اما برای اجرای شبکه ملی اطلاعات 14 محور مشخص در نظر گرفته شده که بر اساس ساختار تعریف شده، وظایف بخش های مختلف، بندهای قانونی و ناظران اجرا در حوزه های مختلف مشخص شده است.
"توسعه شبکه های ارتباطات و فناوری اطلاعات در سه لایه هسته، لبه،و دسترسی"، "مدیریت شبکه ملی اطلاعات شامل مدیریت منابع نظیر مدیریت IP آدرس ها، مدیریت نام های دامنه و IDN ها و غیره و تفکیک اینترنت از اینترانت"، "توسعه شبکه های اختصاصی (زیر ساخت دولت و کسب و کار الکترونیک)" و " ایجاد و توسعه مراکز امن داده داخلی دولتی و غیر دولتی مدیریت میزبانی ها شامل انتقال میزبانی ها به داخل کشور، ساماندهی کارگزاران و مجوز ایجاد مرکز داده" از جمله محورهای در نظر گرفته شده در این حوزه محسوب می شود.
از دیگر محورهای تعریف شده می توان به "اشتراک گذاری اطلاعات و ایجاد پنجره واحد"، " ایمنی و پایداری شبکه ملی اطلاعات"، " ایجاد توسعه سرویس های دولت الکترونیکی شبکه ملی اطلاعات"، " سرویس های عمومی شبکه ملی اطلاعات"، " تدوین قوانین، مقررات ، استانداردها و ضوابط" و " تولید محتوای سالم" اشاره کرد.
بر اساس این برنامه اجرایی و از آنجایی که ایجاد شبکه ملی اطلاعات یک پروژه فراسازمانی است، هر یک از بخش‌ها، دستگاه‌ها و سازمان‌های دولتی بخش تخصصی خود را اجرایی خواهند کرد.
*اینترنت رقیب شبکه ملی اطلاعات نیست
این سوال برای برخی کاربران ایجاد شده بود که آیا جدایی اینترنت از اینترانت که قرار است در فاز اول اجرایی شدن شبکه ملی اطلاعات انجام می‌شود به منزله این است که اگر اطلاعاتی در داخل بود، نمایش داده می‌شود در غیر این صورت وارد محیط اینترنت برای جست‌وجو نمی‌شود؟
اما علی حکیم جوادی، مجری اجرای این شبکه بر این باور است که جدایی این شبکه از اینترنت مفهومی فنی است و منظور از جدایی، مرزبندی این دو شبکه است که از آن به بعد "شما" (شبکه ملی اطلاعات) قابلیت پیاده‌سازی در ارگان و بخش‌های مختلف را خواهد داشت. ما با علم بر اینکه تمامی اطلاعات در کشور موجود نیست و الزاما نباید هم اینگونه باشد این شبکه را توسعه دادیم و بر این اساس هر زمان کاربران اطلاعات مورد نیازشان را در داخل کشور نیافتند، به شبکه اینترنت هدایت می‌شوند و بر روی پهنای باند بین‌الملل می‌روند تا بتوانند شبکه جهانی را برای هدف خود جست‌وجو کنند.
به اعتقاد حکیم جوادی، هر زمان تولید داخلی محتوا به مرحله‌ای برسد که کاربران نیازی به گذر از مرزهای مجازی کشور نداشته باشند عملا کمتر به استفاده از اینترنت روی خواهند آورد اما ارتباط با این شبکه عظیم جهانی هیچگاه قطع نخواهد شد چرا که محتوایی در این بستر وجود دارد که اگر دسترسی قطع شود، خودمان متضرر خواهیم شد.
و بالاخره اینکه ...
در این ساختار دسترسی کاربران به تمامی سایت‌های داخل کشور با سرعت بالاتر و قیمت ارزان‌تر برقرار شده و دسترسی به اینترنت بصورت فعلی باقی می‌ماند و این شبکه محدودیتی برای دسترسی کاربران به اینترنت و خدمات مبتنی بر وب ایجاد نمی‌کند.
