Printable View
می گریزی از نیستی ات
می دوی در پی هستی ات
می گریی از غفلتت
می خندی بر گریه ات
آه... که تو گمشده ای
شاید فراموش شده ای
ناجی ی تو عشق بود
عشق که نه... فنا بود
روز فنا روز وصال تو بود
بسط بود، ُسکربود، َری بود
-------
اره ..ترجمه داشتم...سرم شلوغ بود
ممنون از توجهتون
نقل قول:
من با زنم , بر بام خانه ,بر گلیم تار
در زیر آن باران غافلگیر ,
ماندم
پندارم اشکی نیز افشاندم .
[مهدی اخوان ثالث]
من به دنبال کلامی درذهن
که بگویم
چیست این غم
و نمی یابم کلامی
بارها پرسیدم از خود
شعر گفتن ها را چه سود
نه کسی می خواند
نه کسی می شنود
واگرهم که شنید
تو بدان
عمق کلامت را
نمی فهمد...
دلا با مغان آشنائی طلب
ز پیر مغان آشنائی طلب
به کنج قناعت گرت راه نیست
ز دیوانگان رهنمائی طلب
وگر اوج قدست کند آرزو
ز دام طبیعت رهائی طلب
خواهش میکنم.
و
سلام به دیگر دوستان
بیا ساقی آن می که چون روشنی
به روز آرد این شام اهریمنی
بمن ده که گزین دامگاه هلاک
بر آیم به تدبیر آن تابناک
که پروانه نیندیشد ز آتش
که جان عشق را اندیشه عارست
چو مرد جنگ بانگ طبل بشنید
در آن ساعت هزار اندر هزارست
شنیدی طبل برکش زود شمشیر
که جان تو غلاف ذوالفقارست
بزن شمشیر و ملک عشق بستان
که ملک عشق ملک پایدارست
حسین کربلایی آب بگذار
که آب امروز تیغ آبدارست
تک تک ستارکان , همه با چشم های تر
دامان باد را تضرع گرفته اند
کای باد ! ما از روز ازل این نبوده ایم
ما اشک هایی از پی فریااد بوده ایم .
ماه نتابد به روز چيست كه در خانه تافت
سرو نرويد به بام كيست كه بر بام رفت
مشعله‌اي بر فروخت پرتو خورشيد عشق
خرمن خاصان بسوخت خانه‌گه عام رفت
تا كي به تمناي وصال تو يگانه
اشكم شود از هر مژه چون سيل روانه
خواهد به سرآيد شب هجران تو يا نه
اي تير غمت را دل عشاق نشانه
جمعي به تو مشغول تو غايب زميانه
... همه اینو میدونند
که بارون همه چیز و کسمه
آدمی و بختشه
حالا دیگه وقتشه ...
بیا زیر چتر من
که بارون خیست نکنه ...
همه چی از یادم میره
مگه یادش که همیشه یادشه ...