Printable View
اينجا كه ماييم سرزمين سرد سكوت است
بالهامان سوخته ست لبها خاموش
نه لبخندي نه اشكي و نه حتي يادي از لبها و چشمها
همه خبرها دروغ بود
و همه آياتي كه از پيامبران بي شمار شنيده بودم
بسان گامهاي بدرقه كنندگان تابوت از لب گور پيشتر آمدن نتوانستند
***
هیچ وقت تو زندگیم با اشعار فروغ کنار نیومدم
البته فکر کنم اون هم هیچ وقت از من خوشش نیومد
موول یعنی چه فرانک؟نقل قول:
دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز
فدای پیرهن چاک ماه رویان باد
هزار جامه تقوا و خرقه پرهیز
محمد رفتی ثواب کنی کباب نشدی؟!
زين پيش شاعران ثناخوان كه چشم شان
در سعد و نحس طالع و سير ستاره بود
بس نكته هاي نغز و سخنهاي پرنگار
گفتند در ستابش اين گنبد كبود
اما زمين كه بيشتر از هر چه در جهان
شايسته ستايش و تكريم آدمي ست
گمنام و ناشناخته و بي سپاس ماند
اي مادر اي زمين
درست نمی دونم
می دونم عربیه و تو فقه و اینها زیاد کاربرد داره
من وقتی خوندم مفهوم پنهان و مبهم و این جور چیزا تو ذهنم بود
نگارا بر سر عهد و وفا باش
در آیین نکوعهدی چو ما باش
چنانک از ما جدایی ماه‌رویا
زهرچ آن جز وفا باید جدا باش
مرا خصمست در عشق تو بسیار
نیندیشم تو بر حال رضا باش
چو با جانم غم تو آشنا شد
مکن بیگانگی و آشنا باش
نگارینا ترا باشم همه عمر
خداوندی کن و یک‌دم مرا باش
احوال؟
شب های بی پایان نخفتم
پیغام انسان را به انسان بازگفتم
حرفم نسیمی از دیار آشتی بود
در خارزار دشمنی ها
شاید که توفانی گران بایست می بود
تا برکند بنیان این اهریمنی ها
بد نیستم
شما خوبی اقا جلال ؟
اينجا كه ماييم سرزمين سرد سكوت است
بالهامان سوخته ست لبها خاموش
نه لبخندي نه اشكي و نه حتي يادي از لبها و چشمها
همه خبرها دروغ بود
و همه آياتي كه از پيامبران بي شمار شنيده بودم
بسان گامهاي بدرقه كنندگان تابوت از لب گور پيشتر آمدن نتوانستند
.........................................
ما که رفتیم .زندگی بر همتون پنجره
اشتباه از من بود دو تا شد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در سر کوی وفا با کوه کن هم گام باش
جان شیرین را به شیرین بخش و شیرین کام باش
گر زلیخا نیستی پیراهن یوسف مدر
ور نه در بازارها رسوای خاص و عام باش
ممنون خوبم.
چرا شعرات تلخه امشب؟
و منم نمیشناسمش حتما [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چون به حرفهای تلخی داشتم گوش می دادم
چون یکی دلش گرفته بود
دارم اميد بر اين اشک چو باران که دگر
برق دولت که برفت از نظرم بازآيد
آن که تاج سر من خاک کف پايش بود
از خدا می‌طلبم تا به سرم بازآيد)
حرف دل شکسته شد گور بابا خواب