>>> تـازه های اخـترشـنــاسـی, نجوم و فیزیک <<<

شکل گیری حالتی جدید از ماده در قلب ستاره های نوترونی

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


هسته متراکم یک ستاره متلاشی شده همسایه به سرعت در حال سردتر شدن است و با این کار اولین نشانه های مستقیم از تولید اَبَرمایع نوترونی، حالتی از ماده که امکان خلق آن در آزمایشگاه های زمینی وجود ندارد در اختیار دانشمندان قرار می گیرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره های نوترونی بقایای ستاره های منفجر شده هستند، هسته آنها به اندازه ای متراکم است که هسته اتم را در خود حل می کند و الکترونها و پروتونها برای تشکیل دادن محلولی که نوترونها در آن غالب هستند با یکدیگر ترکیب می شوند.
در صورت مناسب بودن شرایط این نوترونها باید بتوانند با یکدیگر جفت شده و یک ابرمایع به وجود آورند، ماده ای با ویژگی های کوانتومی و این به آن معنی است که میزان اصطکاک در این مایع برابر صفر است.
ابرمایعاتی که به صورت آزمایشگاهی تولید می شوند قادر به انجام کارهای خارق العاده ای هستند، برای مثال از دیواره لیوان بالا می روند و حتی زمانی که مخزن آنها به سرعت حرکت داده می شود، ثابت باقی می مانند.
از گذشته تصور بر این بود که نوترونهای موجود در هسته ستاره های نوترونی به ابرمایعات تبدیل می شوند اما تا به امروز هیچ شاهد مستقیم و واضحی از این رویداد در اختیار دانشمندان قرار نداشت.
این روند در سال ۲۰۱۰، زمانی که فیزیک اخترشناسان اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ چاندرا را از یک ستاره نوترونی ۳۳۰ ساله در قلب غبار آلود بقایای ابرنواختر ذات الکرسی A مورد بررسی قرار دادند، تغییر پیدا کرد.
این محاسبات نشان دادند این ستاره از زمان کشفش در سال ۱۹۹۹ تا به حال ۲۰ درصد کم نورتر شده و درجه حرارت آن نیز در حدود ۴ درصد کاهش پیدا کرده است. به گفته اخترشناسان این ستاره به شکلی عجیب و با سرعتی شگفت انگیز در حال سرد شدن بوده است.
اکنون محققان دریافته اند که این سرد شدن سریع را می توان به این واسطه توجیه کرد که بخشی از نوترونها در هسته ستاره در حال تبدیل شدن به ابرمایعات هستند.
زمانی که نوترونها برای تشکیل ابرمایعات با یکدیگر جفت می شوند، نوترینوهایی را از خود آزاد می کنند که به آسانی از میان ستاره عبور کرده و مقادیر هنگفتی انرژی را به همراه خود حمل می کنند، و این منجر به سرد شدن سریع ستاره می شود.
دانشمندان با کنترل بیشتر ستاره های نوترونی طی ده های آینده می توانند اطلاعات قابل قبولتر و قابل دفاع تری را از دلیل سرد شدن این ستاره ها و تشکیل ابرمایعات به دست آورند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، برای تولید ترکیب ابرمایعات نوترونی بر روی زمین شانس بسیار کمی وجود دارد.
با وجود اینکه برخورد دهنده های ذره ای می توانند گلوله های آتشینی متراکمی مشابه ستاره های نوترونی به وجود آورند، حرارت در آنها به اندازه ای بالا است که امکان شبیه سازی شرایط درونی ستاره های نوترونی طبیعی از بین می رود. ابرمایعاتی که معمولا در آزمایشگاه های زمینی تولید می شوند از اتمهای سرد شده هلیوم تشکیل شده اند.

خورشید دیگر چیزی برای پنهان کردن ندارد

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


دو فضاپیمای دوقلوی ناسا (استریو ) برای اولین بار، نمایی کامل از سطح خورشید منتشر کرده اند.
از این پس دانشمندان می توانند در هر لحظه تصویری از تمام سطح خورشید داشته باشند. این دستـــاورد به مطالعه همزمان کل سطـــح خورشـــــید کمک قابل ملاحظه ای خواهد کرد.
با وجود اینکه تا کنــــــون سازمان ناسا بخــــــش قابل توجهی از بودجـــه خود را صرف مطالعات خورشیدی کـــرده است، با این حال اهمیـــــت تحقیق پیرامون منشاء ، ساختـــــار وفعل و انفعالات خورشید، این سازمــان را برای صــــــرف هزینه های بیشتـــر جهت مطالعه دقیقتــــر این نزدیکترین ستـــاره به مــا ناگزیر کرده است.

تصاویر ستاره های مصنوعی زرد رنگ در آسمان شیلی

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


تلسکوپ زمینی جمینی برای اولین بار برای تنظیم لنزهای خود از سیستم لیزری سدیمی استفاده کرده است که می تواند پنج ستاره راهنمای مصنوعی را در آسمان به وجود آورد.
به گزارش خبرگزاری مهر، رصدخانه های بزرگ متعددی هستند که یک تک پرتو لیزر را به آسمان می تابانند تا بتوانند میزان آشفتگی اتمسفری و میزان خطای لنزهای خود را اندازه گیری کنند.
با این حال تلسکوپ جنوبی جمینی به تازگی سیستمی پنج لیزری را مورد آزمایش قرار داده است تا به این شکل بتواند تنظیم سیستم نوری تلسکوپ را با قدرتی بیشتر انجام دهد.
بسیاری از تلسکوپهای بزرگ جهان به سیستمهای قدرتمند لیزری مجهز بوده و یا در حال تکمیل آن هستند تا بتوانند با استفاده از آن پرتوهای قدرتمند لیزر را به ارتفاعات اتمسفر بتابانند. این کار ستاره مصنوعی راهنمایی به وجود می آورد تا با کمک آن بتوان سیستم نوری تلسکوپها را تنظیم کرده و به تصحیح دید آنها پرداخت.
در صورتی که تمامی بخشهای یک تلسکوپ به خوبی کار کنند می توانند تصاویر واضحی را از اجرام کیهانی به ثبت برسانند.
اکثر رصدخانه ها از تک پرتوهای لیزری استفاده می کنند که تک بودن این پرتوها می تواند دامنه قابلیت تنظیم تلسکوپ را با استفاده از لنزهای قابل تنظیم محدود کند.
اما پیشرفت جدید در تلسکوپ جمینی در ارتفاعات آندس شیلی می تواند میزان قابلیت انطباق پذیری و تنظیم لنزهای تلسکوپ را در میدان دیدی وسیعتر امکان پذیر کند.
محققان در تلسکوپ جمینی در ۲۲ ژانویه سال جاری به صورت آزمایشی لیزری را به اتمسفر زمین شلیک کردند که منظومه ای از پنج ستاره چسبیده به هم را در آسمان به وجود آورد.
این پرتو لیزری که قدرت آنها هزار برابر بیشتر از لیزرهای دستی معمولی است با استفاده از اتمهای سدیم به رنگ زرد درآمده و در قطر ۵۸۹ نانومتر تنظیم شد.
پس از اینکه پرتو لیزری به پنچ پرتو مجزا تقسیم شد، نور لیزر، اتمهای سدیم که به صورت طبیعی در لایه مزوسفیر زمین در ارتفاع ۹۰ کیلومتری قرار دارند را درخشان کرده و منجر به درخشش آنها در طول موجی مشابه طول موج لیزر خواهد شد تا به این شکل پنج ستاره راهنمای مصنوعی در آسمان به وجود آید.
تلسکوپ جمینی اولین تلسکوپی است که از تکنیک پرتوهای چند گانه لیزر سدیمی استفاده می کند.
مدیر این پروژه در تلسکوپ جمینی می گوید سیستم لنزهای سازگار ترکیبی چندگانه جمینی یا MCAO به دریچه دیافراگم هشت متری این تلسکوپ امکان می دهد میدانی به وسعت دو دقیقه قوسی را پوشش دهند، فضایی ۱۵/۱ برابر سطح کره ماه. اخترشناسان نیز در نظر دارند در سال آینده از این قابلیت جمینی در مطالعه بر روی پدیده های کیهانی مختلف، از ستاره های تازه متولد شده گرفته تا کهکشانهای دورافتاده استفاده کنند.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، دست کم دو مجموعه تلسکوپی دیگر در جهان در تلاشند تا سیستم لیزری خود را به منظور خلق ستاره های مصنوعی راهنمای چندگانه راه اندازی کنند.
در سال ۲۰۰۷ تلسکوپ VTL سیستمی به نام ستاره های راهنمای طبیعی را مورد آزمایش قرار داد. در همان سال نیز تلسکوپ MMT در آریزونا برای خلق ستاره های پرنور مصنوعی از پرتو لیزری قدرتمندی استفاده کرد.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

آیا کپلر، خواهران کوچک تر زمین را پیدا کرده است؟

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تلسکوپ فضایی کپلر در ادامه ماموریت جستجوی سیارات فراخورشیدی، اجرامی را یافته که حتی از زمین ما هم کوچک ترند و تاکنون کوچک ترین نامزدهای حیات احتمالی در آسمان به شمار می روند.
تلسکوپ فضایی کپلر ناسا، در ادامه ماموریت جستجوی حیات خود سیاراتی را یافته است که حتی از زمین ما هم کوچک ترند و تا به این لحظه، کوچکترین کاندیداهای حیات در آسمان به شمار می روند.
این تلسکوپ، ۵۴ سیاره را یافته که در نواحی زیست پذیر ستاره های خود قرار دارند؛ یعنی مناطقی که در آنها آب در حالت مایع (و شاید هم حیات) را می توان روی سطح سیاره یافت.
کپلر در سال ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد و ماموریتش، یافتن سیاره های هم اندازه زمین است که در نواحی زیست پذیر ستاره های خود قرار داشته باشند. یافتن این سیاره ها هنگامی امکان پذیر می شود که سیاره از جلوی ستاره بگذرد و نوری که از ستاره به زمین می رسد، اندکی کم شود؛ این رخداد را ترانزیت می نامند.
به گزارش نیوساینتیست، اکنون دانشمندان این ماموریت می گویند که توانسته اند ۱۲۳۵ نامزد را از میان داده های به دست آمده از چهار ماه اول ماموریت تلسکوپ شناسایی کنند، داده هایی که مربوط به بازه زمانی بین نیمه ماه می تا نیمه سپتامبر ۲۰۰۹ است. کپلر از آن زمان به رصد آسمان ادامه داده است، ولی دانشمندان هنوز مشغول تحلیل داده های آن دوره هستند.


نامزدهای احتمالی تازه اعلام شده، موارد زیر را دربر دارند:
• ۶۸ سیاره تقریبا هم اندازه زمین؛ هر یک با پهنایی کمتر از ۱.۲۵ برابر زمین
• ۲۶۸ کاندیدای سوپر زمین؛ با پهنایی بین ۱.۲۵ تا ۲ برابر زمین
• ۶۶۲ کاندیدای هم اندازه نپتون
• ۱۸۴ سیاره هم اندازه مشتری یا بزرگ تر
• ۱۷۰ سیستم احتمالی چند سیاره ای، که در آنها تعداد ۲ کاندیدا یا بیشتر به دور یک ستاره می چرخند.
به نظر می رسد که تقریبا ۲۰ سیاره از این میان، کوچک تر از زمین باشند. به گفته ویلیام بوروکی از مرکز پژوهشی ایمز ناسا در مافت فیلد کالیفرنیا، برخی از انها هم اندازه مریخ هستند (که نصف زمین است).
وی دانشمند ارشد پروژه کپلر است. در صورت تایید، اینها کوچک ترین سیاره های یافت شده حول ستاره های معمولی هستند. رکورد تایید شده فعلی کوچک ترین سیاره، مربوط به سیاره ای است با اندازه تقریبی ۱.۴ برابر زمین، که کپلر پیش از این آن را یافته است.
پنج سیاره از بین سیارات یافت شده در مناطق زیست پذیر ستاره ها، آن قدر کوچکند که بتوانند مانند زمین صخره ای باشند، و بین ۰.۹ تا ۲ برابر زمین ما پهنا دارند.
دیگران غول هایی مانند نپتون یا مریخ هستند، که هیچ سطح جامد یا مایعی ندارند که بر روی آنها حیات امکان پذیر باشد. ولی به گفته بوروکی این ها هم می توانند ماه هایی مانند زمین داشته باشند که زیست پذیر باشند.


لحظه تاریخی
به گفته بوروکی، در نهایت مشخص خواهد شد که اکثر کاندیداها، سیاره های واقعی هستند.
او روز چهارشنبه در یک کنفرانس خبری در ناسا گفت: «اگر ما دریابیم که سیارات هم اندازه زمین در مناطق زیست پذیر به دور ستارگان، زیاد پیدا می شوند، معنی این امر به احتمال زیاد این خواهد بود که شانس وجود حیات در اطراف این ستارگان کم نیست».
با این که دبرا فیشر از دانسگاه ییل در نیوهیون کانتیکات، عضوی از تیم کپلر نبوده است، ولی وی هم به نتیجه این کار خوشبین است.
در کنفرانس خبری، او به این می اندیشید که در نهایت مشخص می شود که تنها ۲۰ درصد از کاندیداها، به اشتباه تشخیص داده شده اند.
وی گفت: «من احساس می کنم که این یک لحظه بزرگ تاریخی است، و تنها می خواهم از کل تیم کپلر برای این صندوقچه گنج اطلاعاتی که برای ما فراهم کرده اند، تشکر کنم».


رصد دنباله دار
اعضای گروه کپلر، در حال برنامه ریزی هستند تا با استفاده از تلسکوپ های بزرگ تر زمینی، ستاره هایی را که میزبان کاندیداهای تاییدنشده هستند، با دقت بیشتری رصد کنند، تا دیگر تفاسیر احتمالی برای عبور سیاره ای نیز بررسی شود و بتوان با اطمینان از کشف یک سیاره جدید سخن گفت.
برای مثال، شدت درخشندگی یک ستاره هدف، برخی اوقات تحت تاثیر نور ساتع شده از یک جفت ستاره در پس زمینه، که نزدیک ستاره هدف هستند، کم و زیاد می شود.
اگر این ستاره های پس زمینه به طور دوره ای نور همدیگر را بپوشانند، کم نور شدن حاصل از آن، شبیه به حرکت یک سیاره به نظر می رسد.
اعضای گروه کپلر در روز چهارشنبه، علاوه بر کاندیداهای تایید نشده، خبر از کشف یک منظومه متشکل از ۶ سیاره دادند که حول یکی از ستاره های هدف این تلسکوپ می چرخند. خبر این منظومه هفته پیش در خبرآنلاین منتشر شده بود.

مجید جویا

جریان دلو در کهکشان راه شیری

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تجسمی از جریان دلو و محل آن در کهکشان راه شیری






یک تیم بین المللی ستاره شناسان از موسسه اختر فیزیک پوتسدام جریان جدیدی از ستاره در کهکشان راه شیری کشف کردند.


تجسمی از جریان دلو و محل آن در کهکشان راه شیری
به گزارش گروه علمی پژوهشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران " ایسکانیوز " به نقل از sciencedaily " جریان دلو" در صورت فلکی دلو. جریان باقی مانده از این ستاره در حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش بر اثر گرانش کهکشان ما از کهکشان همسایه جدا شده است.
دانشمند ۳۳ ساله از زلاند نو با ذوق بسیار زیاد در کنفرانس بین المللی جریان دلو را مطرح کرد و اظهار داشت این جریان عملا با تمام جریان های شناخته شده متفاوت است.
با توجه به شکل ،غلظت بالایی از ستاره های راه شیری توسط ستاره هایی از این کهکشان مسدود شده است .
با استفاده از اطلاعات ریو درحال حاضر از سرعت شعاعی ۱۲۰۰۰ ستاره در این ناحیه برای اولین بار خبر داده که ۱۵ ستاره الگوی سرعت متفاوتی دارند که سرعت های نسبی آنها ۱۵۰۰۰ کیلومتر در ساعت است، مقایسه پارامترهای ستاره با مدل های شبیه سازی شده نشان می دهد که این ستاره بخشی از یک جریان بزرگتر که از یک کهکشان همسایه توسط گرانش کهکشان ما جذب شده، است.
روش خاص ریو منجر به کشف این جریان شد و اخترشناسان را برای دیدن بسیاری دیگر از اکتشافات در آینده راهنمایی کرد.
ریو به دانشمندان جهت درک شکل گیری کهکشان راه شیری کمک می کند ، همچنین اینکه در گذشته با چه کهکشانهایی ادغام شده و سپس از آنها جدا شده و نیز در آینده با چه کهکشانهایی ادغام می شود.
مسلم این است که در حدود سه میلیارد سال بعد کهکشان راه شیری با کهکشان آندرومدا برخورد و ما آن را مشاهده خواهیم کرد.

ابرهای خورشید را ببینید

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


ستاره شناسان انگلیسی با مطالعه بر روی فواره های آزاد شده از انفجارهایی که در تاج خورشیدی رخ می دهند کشف کردند که این فواره ها ظاهری شبیه به توده های ابر در اتمسفر زمین دارند.
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دپارتمان فیزیک دانشگاه "وار وویک" با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی (SDO) ناسا در تاج خورشیدی ابرهایی را پیدا کردند که مشابه ابرهای زمین است.
مطالعه بر روی این رفتار می تواند به فیزیکدانان در پیش بینی وضعیتهای اقلیمی خورشید کمک کند برای مثال این اطلاعات می تواند در درک اینکه چه زمانی توفانهای مغناطیسی رخ می دهند، مفید باشد.
در این رصدها تصاویری از فواره های تاج خورشیدی در طیف انتهای ماوراء بنفش به دست آمد که تهیه این تصاویر با دستگاههای پیشین امکانپذیر نبود.
این دانشمندان با بررسی این تصاویر موفق شدند یک ناپایداری را در این فواره ها مشاهده کنند.
این ناپایداری مشابه آن چیزی است که در توده های ابر در اتمسفر زمین و در امواج دریایی وجود دارد و با عنوان "ناپایداری کلوین هلمهولتز" شناخته می شود.
براساس گزارش ساینس دیلی، این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند:"این ناپایداریها در فواره های تاج خورشیدی در انتهای طیف ماوراء بنفش در دمای ۱۱ میلیون درجه کلوین قابل رصد هستند این کشف به ما کمک می کند که به روشی بسیار دقیق تر دینامیک این فواره ها را مدلسازی کنیم."

جزئیات طراحی اولین ماهواره دانش آموزی کشور
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]


یک نوجوان ۱۶ ساله ایرانی موفق به طراحی و ساخت نخستین ماهواره دانش آموزی ایران شد که این ماهواره توسط بالن های هواشناسی تا ارتفاع حدود ۳۰ کیلومتری از سطح زمین حمل می شود و تمامی اطلاعات پیرامون خود را به روش های گوناگون ذخیره یا ارسال می کند.


نوجوان ۱۶ ساله ایرانی طراح و سازنده "البرز ست"
به گزارش خبرنگار مهر، علی خورشیدی بنام دانش آموز سال سوم رشته ریاضی فیزیک در دبیرستان البرز تهران است که موفق به طراحی و ساخت ماهواره دانش آموزی "البرز ست ۱" شده و هم اکنون در انتظار دریافت مجوز و حمایت برای پرواز این ماهواره در ارتفاع ۳۰ کیلومتری است.
علی خورشیدی بنام در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه "البرز ست ۱" مراحل ثبت اختراع را می گذراند و به مناسبت هفته جهانی فضا در مهر ماه امسال و با حمایت سازمان فضایی ایران در پارک ملت تهران برای اولین بار به نمایش عمومی گذاشته شد گفت: ایده اولیه این ماهواره از فروردین سال ۱۳۸۷ طرح ریزی شد و سرانجام با فراهم شدن امکانات و تکمیل شدن مطالعات و تحقیقات، ساخت آن در تابستان امسال آغاز شد و حدود ۳ ماه به طول انجامید.
وی با بیان اینکه ماهواره "البرز ست ۱" در گروه ماهواره های نزدیک به فضا محسوب می شود که اصولا هدف از ساخت آنها علاوه بر کسب اطلاعات بیشتر از آسمان، آشنایی دانش آموزان با ساختار و عملکرد ماهواره ها است اضافه کرد: این ماهواره پس از انفجار بالن در هوا توسط چتری که برای فرود ایمن آنها تعبیه شده به زمین باز می گردد و موقعیت فرود خود را برای بازیابی ارسال می کند.
وی با بیان اینکه محدوده پروازی این ماهواره نزدیک به فضا، ارتفاع حدود ۳۰ کیلومتری از سطح دریا است خاطرنشان کرد: طبق استانداردهای بین المللی به این گونه ابزار ماهواره های نزدیک به فضا (Near Space Satellite) و یا ماهواره های بالنی می گویند.


"البرز ست" و توانایی مخابره اطلاعات با پیام کوتاه
خورشیدی بنام در تشریح ویژگیهای ماهواره "البرز ست" به مهر گفت: این ماهواره توسط بالنهای هواشناسی ۶۰۰ یا ۱۰۰۰ گرمی که با گاز هلیم پرشده اند پرواز می کند و در محدوده ارتفاعی ۱۰ کیلومتری توان مخابره اطلاعات به صورت پیام کوتاه را دارد.
طراح و سازنده "البرز ست" با بیان اینکه این ماهواره برای مخابره اطلاعات خود به ایستگاه زمینی از مودم جی اس ام استفاده می کند اضافه کرد: با قراردادن سیمکارت در ماژول ویژه طراحی شده برای مودم، ماهواره از رایانه پرواز خود دستور می گیرد و تمامی اطلاعات را توسط این مودم و سیمکارت درون آن به زمین مخابره می کند که این اطلاعات با یک پیام کوتاه به اپراتور می رسد.
به گفته وی، این شیوه فقط برای اطلاع از سلامت کارکرد ماهواره است و تنها برای محدوده پروازی ۱۰ کیلومتری کارایی خواهد داشت و بعد از این محدوده به دلیل عدم آنتن دهی، این شیوه متوقف و مودم و سامانه های راه انداز آن توسط رایانه پرواز به حالت خاموشی موقت می روند.
خورشیدی بنام با بیان اینکه رایانه پرواز این ماهواره دارای پردازنده ای تی مگا – ۱۲۸ است و این مجموعه در ۳ طبقه برد الکترونیکی و به صورت تمام اس ام دی (SMD) طراحی و ساخته شده است خاطرنشان کرد: روی این رایانه خشابی تعبیه شده که قابلیت خواندن و نوشتن حافظه های میکرو (Micro SD) را ممکن می کند و تمامی اطلاعات و داده های دریافت شده توسط حسگرهای این ماهواره پس از دسته بندی و شناسایی توسط پردازنده به صورت یک فایل متنی دسته بندی شده و در داخل این حافظه منتقل می شوند.
همچنین رایانه پرواز در قسمت فوقانی خود دارای یک ال سی دی تمام رنگی ۱۲۸ در ۱۲۸ پیکسلی است که تمامی اطلاعات دریافتی را به طور زنده و به صورت تمام رنگی نمایش می دهد.
وی اضافه کرد: در داخل ماهواره کانکتورها و اتصالاتی تعبیه شده که قابلیت اتصال ماهواره را به رایانه اپراتور برای تست های اولیه و قبل پرواز به صورت USB دارد.
رایانه پرواز تمامی اطلاعات حسگرها، جی پی اس و جی اس ام را پردازش می کند و برای ذخیره سازی و یا ارسال به بخش های مختلف منتقل می کند.


"البرز ست" و توانایی استخراج اطلاعات جغرافیایی
این دانش آموز مقطع سوم دبیرستان در مورد دیگر قابلیتهای نخستین ماهواره دانش آموزی ایران نیز گفت: بر روی البرز ست یک ماژول سیستم موقعیت یاب جهانی و یا همان GPS نصب شده که توانایی استخراج اطلاعاتی همچون موقعیت های جفرافیایی (طول و عرض جغرافیایی)، ارتفاع از سطح دریا، سرعت، تعداد ماهواره های مورد شناسایی، ساعت و تاریخ دقیق جهانی را دارد. این اطلاعات هم مستقیما توسط یک سیم به رایانه پرواز منتقل می شوند.
به گفته وی دو حسگر دمای نصب شده بر روی این ماهواره نیز قابلیت تشخیص دمای بین ۸۰ـ تا ۶۰+ درجه را دارا است که یکی از این حسگرها دمای داخلی ماهواره را سنجیده و دیگری که از بیرون از بدنه متصل شده دمای هوای بیرونی را می سنجد.
خورشیدی بنام با بیان اینکه تغذیه و ولتاژ کاری این ماهواره ۱۲ ولت است که توسط پک و مجموعه ای از باتری های لیتیومی تامین می شود ادامه داد: البته برای مودم جی اس ام هم یک باتری جداگانه ۲/۴ ولتی لیتیومی تعبیه شده که در صورت نیاز به طور خودکار از باتری اصلی خود را شارژ می کند. طبق تست های انجام شده بر روی این ماهواره در حالت حداکثر بهره وری، باتری های این ماهواره توان ولتاژدهی تا حدود ۹ ساعت را دارند و حتی تا چند ساعت پس از فرود نیز فعال خواهند بود.


"البرز ست" و ۵/۲ ساعت توانایی پرواز
وی گفت: مدت پرواز کلی این ماهواره حدود ۲ تا ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه خواهد بود که این مقدار بسته به شرایط آب و هوایی و استحکام بالن در ارتفاع های بالا بیشتر و یا کمتر خواهد بود .
این ماهواره پس از این که توسط بالن تا حدود ارتفاع ۳۰ کیلومتری بالا رفت به صورت خودکار توسط سیستم جدایش تعبیه شده در دهانه بالن از بالن جدا خواهد شد.
خورشیدی بنام در مورد عملکرد سیستم جدایش ماهواره به مهر گفت: طبق یک زمان پیش بینی شده توسط المنت های گرمایی که به دور طناب های پلاستیکی پیچیده شده اند، مجموعه بالن و سیستم جدایش از ماهواره و چتر فرود آن جدا خواهد شد.
پس از جدایش چتر فرودی به قطر ۴۲ اینچ در اثر فشاری که از زیر به آن وارد می شود باز خواهد شد و سرعت کل محموله را به سرعت تقریبی ۶/۳ متر بر ثانیه خواهد رساند و در نتیجه فرودی ایمن را برای کل محموله فراهم خواهد کرد.
در جریان فرود نیز به طور خودکار و با تشخیص کاهش ارتفاع توسط رایانه پرواز، مودم جی اس ام از حالت خاموشی موقت خارج شده و شروع به مخابره اطلاعات می کند.
به گفته طراح و سازنده البرز ست، اطلاعات ارسالی توسط این مودم در لحظات پایانی پرواز بسیار دارای اهمیت است زیرا مختصاتی که توسط ماهواره ارسال می شود به طور دقیق بررسی و طبق نقشه محل فرود را تعیین می کند و ماهواره حتی پس از فرود نیز به ارسال داده خود ادامه می دهد تا در صورت تغییر مکان به هر دلیل، امکان بازیابی ماهواره و یا ریکاوری آن وجود داشته باشد.
وی افزود: قبل از پرتاب نیز با داشتن سرعت و جهت وزش باد و موقعیت مکان پرتاب و همچنین وارد کردن این اطلاعات بر روی نرم افزار ویژه پیش بینی محل فرود، محل و شعاع احتمالی فرود ماهواره و کل محموله مشخص می شود.
پس از بازیابی ماهواره، تمامی اطلاعات ذخیره شده آن در حافظه میکرو اس دی به نرم افزار ویژه این ماهواره در رایانه اپراتور منتقل می شود و همه داده ها دسته بندی شده و به صورت نمایشی و نموداری در می آیند.


"البرز ست" و قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری
خورشیدی بنام گفت: این ماهواره قابلیت عکسبرداری و فیلمبرداری خودکار را نیز دارد و تمامی عکسها و فیلمهای ضبط شده در داخل حافظه دوربین ذخیره می شوند اما به دلیل هزینه های بالا و با توجه به کمبود سرمایه های شخصی فعلا بر روی ماهواره تعبیه نشده است.
خورشیدی بنام با تاکید بر اینکه تاکنون حمایتی از سوی نهادهای مرتبط برای این پروژه صورت نگرفته است گفت: این ماهواره برای تستهای اولیه حدود ۱۵۰ هزار تومان هزینه داشته و هم اکنون در انتظار دریافت مجوز برای پرواز در ارتفاع ۳۰ کیلومتری است.
وی گفت: قبل از پرواز نیز تمامی بخش های قابل باز شدن و درهای دسترسی به ساختار درونی ماهواره قفل و مهر و موم می شوند و حتی بر روی آنها روکش ضد آب کشیده می شود تا در برابر نفوذ آب مقاوم باشد.
وی افزود: فعال سازی این ماهواره از طریق کلید مخصوصی صورت می گیرد که به دیگران اجازه نمی دهد تا کنترلی بر خاموش یا روشن بودن ماهواره داشته باشند و ماهواره تنها توسط اپراتور خاموش یا روشن می شود.
همچنین دور تا دور بدنه این ماهواره با یونولیت و فوم و الیاف نرم پوشیده شده تا در برابر ضربه های ناشی از فرود مقاوم باشد و تمام بدنه این ماهواره عایق بندی است.

تصویری از کهکشانی به شکل حرف S / فضا هم صاحب "سوپرمن" شد!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ستاره شناسان با کمک تلسکوپ VLT در شیلی موفق شدند تصویری از کهکشان NGC 157 تهیه کند که نشان می دهد که این جرم آسمانی به شکل حرف انگلیسی S است.

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندانی که در رصدخانه جنوبی اروپا (اسو) در شیلی فعالیت می کنند موفق شدند با دوربین HAWK-I که بر روی تلسکوپ VLT نصب شده است تصویری از کهکشان NGC 157 تهیه کنند که نشان می دهد این کهکشان ظاهری شبیه به حرف انگلیسی S دارد.

این کهکشان S- مانند درست شبیه نماد سوپرمن است و به همین علت دانشمندان این کهکشان را "سوپر- گلکسی" یا "ابَر- کهکشان" نامگذاری کردند.

دستگاه HAWK-I در نور مادون قرمز از گازها و گرد و غبارهای این کهکشان که در نور مرئی قابل رویت نیستند تصویربرداری کرده است.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

براساس گزارش یونیورس تودی، کهکشان NGC 157 ستارگان خود را 4.5 میلیارد سال قبل اینکه کهکشان راه شیری ستارگانی چون خورشید را تشکیل دهد، ایجاد کرده است.

NGC 157 یک کهکشان کم نور با قدر نوری 11 است اما می توان آن را با تلسکوپهای آماتوری بزرگ رصد کرد. این کهکشان در صورت فلکی نهنگ (هیولای دریایی) واقع شده است.

خبرگذاري مهر

کشف بقایای غذای کپک زده کهکشان زمین/ راه شیری یک کهکشان را خورد!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محققان موفق به رصد بقایایی از یک رشته ستاره ای جوان، حاوی ستاره های سالخورده شده اند که به تازگی طعمه کهکشان راه شیری شده است؛ "درست مانند فردی غذای کپک زده ای را ببلعد."

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان معتقدند رشته ای از ستاره ها که به تازگی در میان صورت فلکی آکواریس مشاهده شده، بقایای کهکشانی کوچکتر است که به تازگی توسط کهکشان راه شیری بلعیده شده است.

کهکشان راه شیری میزبان بیش از دهها رشته ستاره ای است، بقایای کهکشانهای اقماری که به واسطه نیروی گرانش راه شیری از هم دریده شده و با این کهکشان ترکیب شده اند. بیشتر این رشته های ستاره ای به دور سطح کهکشان صفحه مانند راه شیری حلقه زده اند، درست مانند یک اختاپوس بزرگ که ظرفی غذا را در میان بازوهایش گرفته باشد.

اما این رشته جدید آکواریسی بسیار بی نظیر است زیرا با صفحه کیهانی ترکیب شده است. رشته آکواریس نزدیکترین رشته ستاره ای به زمین است و وسعتی برابر هزار و 500 سال نوری داشته و در فاصله 30 هزار سال نوری از زمین قرار گرفته است. در عین حال این رشته جوانترین رشته ستاره ای شناخته شده است زیرا زمانی در حدود 700 میلیون سال پیش شکل گرفته است، مدت زمانی که در مقیاس کیهانی، تنها به اندازه یک چشم بر هم زدن خواهد بود.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

"مری ویلیامز" محقق موسسه فیزیک اخترشناسی پوتزدم در آلمان می گوید: ستاره های موجود در این رشته کاملا کهنسال هستند و برخی از آنها 10 میلیارد سال سن دارند از این رو این رشته ستاره ای پدیده ای سالخورده است که به تازگی بلعیده شده است، به نوعی می توان این رشته ستاره ای را به غذای کهنه و کپک زده تشبیه کرد.

ویلیامز معتقد است رفتارها و حرکات غیر عادی این رشته ستاره ای در اطراف مرکز کهکشانی باعث شده است هر نوع احتمال درباره اینکه این رشته از دل کهکشان راه شیری متولد شده از بین برود.

بر اساس گزارش نشنال جئوگرافیک، دانشمندان با مطالعه بر روی رشته آکواریس و دیگر بقایای به جا مانده از غذاهای کهنه کهکشان راه شیری نه تنها می توانند منشا کهکشان میزبان زمین را کشف کنند بلکه می توانند به اطلاعاتی درباره آینده آن نیز دست پیدا کنند.

خبرگذاري مهر

برخورد اجرام آسمانی
شبیه سازی برخورد اجرام آسمانی


پژوهشگران با استفاده از برخورد گوی های سنگی، نحوه شکل گیری ستارگان را شبیه سازی می کنند.


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]




گروهی از دانشمندان موسسه بولدر (Boulder) قصد دارند با شبیه سازی برخورد اجرام آسمانی به وسیله دو گوی سنگی به قطر تقریبی 90 سانتی متر به رازهایی در مورد چگونگی تشکیل ستارگان پی ببرند.

هنگامی که گوی های سنگی به یکدیگر برخورد می کنند، مانند توپ های بازی بیلیارد، نیرویی که به هم وارد می آورند باعث پرتاب آنها به دو سوی مختلف می شود.

فیزیک دانان با استفاده از الگوهای ریاضی، اصول حرکت آنها برای استقرا در مدل های مقیاس بزرگ استفاده می کنند. که از این الگوها می توان برای دریافت چگونگی فرآیند تشکیل اجرام آسمانی بهره برد.

آنها با انجام این آزمایشات از نسبت سرعت رفت و برگشت گوی ها به یک ضریب مشترک دست پیدا کرده اند. پژوهشگران با استفاده از مقدار این ضریب مشترک از مقدار انرژی که از برخورد اجرام آسمانی تولید می شود، مطلع می شوند.

پیش از انجام آزمایش بر روی سنگ ها تصور عمومی این است که نیروی حاصل از برخورد سنگ ها با یکدیگر جذب شده و یا باعث شکستگی آنها می شود.

اما با انجام این آزمایش مشخص شد، درون مایه این سنگ ها محکم تر از این تصورات است.

دن دوردا (Dan Durada) مجری انجام این آزمایش می گوید : ما برای شبیه سازی سیارات و ستارگان از دوی گوی با قطر 1 متر استفاده کردیم، این سنگ ها از معادن چین استخراج شده و در همان جا به شکل کرده در آمده اند. و در ادامه توضیح می دهد که برای معلق نگه داشتند و برخورد آنها با یکدیگر از دو جرثقیل 40 تنی ایجاره کرده ایم.

پس از آن که آنها دو گوی را در هوا معلق نگه داشته اند، 103 مرتبه آنها را با سرعت 5.84 کیلومتر در ساعت به یکدیگر کوبیده اند.

بعد از انجام آزمایش آنها باقی مانده گوی ها و آنچه هنگام برخورد از آنها به اطراف پرتاب شده را برای مطالعه و بررسی جمع آوری کردند. این گروه تحقیقاتی اعلام کرده اند که با بررسی سنگ ها نتایج خود را در آینده اعلام خواهند کرد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]