مشاعره

تنم از واسطه دوري دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

سوز دل بين که ز بس آتش اشکم دل شمع
دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان

سيسه يعني سرعت عمل، ايول ايول

لعل در آبگينه ساده بيار و آن محرم و مونس هر آزاده بيار
چون میداني که مدت عالم خاک باد است که زود بگذرد باده بيار
/****

سلام صبح بخیر [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

همزمان بود..
پاک شد.

رهي زن که صوفي به حالت رود
به مستي وصلش حوالت رود

مغني دف و چنگ را ساز ده
به آيين خوش نغمه آواز ده

هر چند ناز کردی ، نیازم زیاده شد
دردم فزود و سوز و گدازم زیاده شد

هر چند بیش کشت به ناز و کرشمه‌ام
رغبت به آن کرشمه و نازم زیاده شد

باز آمدی و شعله‌ی شوقم به جان زدی
کم گشته بود سوز تو بازم زیاده شد

در اين خونفشان عرصة رستخيز
تو خون صراحي و ساغر بري

به مستان نويد سرودي فرست
به ياران رفته درودي فرست

ترک من تیغ به کف ، بر زده دامن برخاست
جان فدایش که به خون ریختن من برخاست

می‌کشیدند ملایک همه چون سرمه به چشم
هر غباری که ترا از سم توسن برخاست

خرمن مشک چو بر دور مهت ظاهر شد
دود از جان من سوخته خرمن برخاست

تمناي وصالم نيست عشق من بگير از من
به دردت خو گرفتم نيستم در بند درمانت

اميد خسته‌ام تا چند گيرد با اجل کشتي
بميرم يا بمانم پادشاها چيست فرمانت