جانشين هابل ، گرفتار در سياهچاله بودجه
تلسكوپ فضايي جيمز وب ، گران‌ترين پروژه در تاريخ ناسا به 1.5 ميليارد دلار ديگر نياز دارد تا بتواند بيش از يك سال ديرتر از زمان تعيين شده، در سپتامبر 2015 به فضا پرتاب شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جانشين تلسكوپ فضايي معروف هابل، تلسكوپ فضايي جيمز وب، پروژه مشتركي است بين ناسا، آژانس فضايي اروپا و آژانس فضايي كانادا.
دانشمندان پيش‌بيني مي‌كنند نتايج به دست آمده، 100 بار بهتر از نتايج هابل باشند كه ركوردي استثنايي در تاريخ تحقيقات فضايي است.
ناسا تاكنون 3 ميليارد دلار خرج پروژه كرده است، اما زمان پرتاب تلسكوپ هر سال بيشتر عقب افتاده است.
هنوز معلوم نيست ناسا چگونه مي‌خواهد بودجه اضافي مورد نياز را تامين كند، اما مسوولان ناسا مي‌گويند كه از تمام گزينه‌ها استفاده خواهند كرد.
بودجه تلسكوپ فضايي جيمز وب در حال حاضر 40 درصد از بودجه ناسا را به خود اختصاص داده است.
اشتباه در برآورد هزينه تلسكوپ وقتي اتفاق افتاد كه سال 2008 پروژه مورد بررسي قرار گرفت. ستاد مركزي ناسا و مركز فضايي گودارد نيز مقصر شناخته شده‌اند كه متوجه اشتباه در بودجه و برنامه زماني نشده‌اند.
به علت وجود كاستي‌ها در پيش‌بيني اوليه بودجه، ناسا به اندازه كافي منابع مالي ذخيره براي تلسكوپ اختصاص نداده است تا جوابگوي هزينه‌هاي آينده باشد.
مقامات مي‌گويند هنوز زود است تا بتوان راه حلي براي هزينه‌هاي پيش رو و مشكلات زماني پيدا كرد، اما آنها اميدوارند بتوانند تا اوايل فوريه برنامه‌اي ارائه كنند.
تلسكوپ فضايي جيمز وب براي اين طراحي شده كه نور فروسرخ نزديك و ميانه را با آينه اصلي 7 متري خود كه از بريليوم ساخته شده، دريافت كند.
اين تلسكوپ مي‌تواند به دنبال اولين كهكشان‌ها يا اجرام نورده پس از مِهبانگ بگردد، تاريخچه شكل‌گيري كهكشان‌ها را رصد كند، تكامل منظومه‌ها را دنبال كند و نقشه شيميايي سياره‌ها، ستاره‌ها و كهكشان‌ها را ترسيم كند.
به عنوان بخشي از همكاري اروپا، يك موشك آريان 5، سفينه فضايي 7150 كيلويي را از آمريكاي جنوبي پرتاب خواهد كرد تا سفر 3 ماهه خود را به سوي نقطه لاگرانژي با جاذبه خنثي شروع كند كه تقريبا 6/1 ميليون كيلومتر از زمين فاصله دارد. تلسكوپ به مدت دست‌كم 5 سال و نيم كيهان را رصد خواهد كرد و هدف نهايي فعاليت آن بيش از 10 سال است.
يك آفتابگير به اندازه يك زمين تنيس از 4 ابزار علمي تلسكوپ در برابر آفتاب محافظت خواهد كرد. اين آفتابگير بايد تا برودتي معادل 50 كلوين يا منفي223 درجه سانتيگراد خنك شود.
منبع:science daily
ستاره اي که همانند الماس مي‌درخشد
ستاره شناسان ايرلندي با انجام تحقيقاتي، ستاره‌اي را در فاصله حدود دو هزار سال نوري از زمين يافتند که همانند الماس مي درخشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان رصدخانه «آرما» در ايرلند شمالي ستاره اي با شناسه LS IV-14 116 را کشف کردند که در فاصله دو هزار سال نوري از زمين واقع شده است.
اين ستاره به رنگ آبي کمرنگ که همانند يک الماس مي درخشد به دليل اينکه اتمسفري بسيار غني از عنصر «زيرکونيم» دارد با اين درخشش ديده مي شود.
درحقيقت LS IV-14 116 اولين ستاره اي است که تا اين حد غني «زيرکونيم» است به طوريکه سطح اين عنصر در اين ستاره 10 هزار برابر بيشتر از سطح زيرکونيم موجود در خورشيد است.
الماس هاي واقعي ترکيباتي کربني هستند درحاليکه بلورهاي دي اکسيد زيرکونيم در جواهرسازي براي ايجاد الماس هاي تقلبي که بسيار ارزانتر از الماس هاي واقعي هستند استفاده مي شود درحقيقت، اين ستاره يک الماس تقلبي است که در آسمان مي درخشد.
علاوه بر زيرکونيم ، ستاره شناسان ايرلندي با مطالعه بر روي LS IV-14 116 آثار شيميايي از سه عنصر ديگر شامل «استرونتيوم» ، «ژرمانيم» و «ايتريم» را در اتمسفر اين ستاره کشف کردند.
اين ستاره شناسان با مطالعه بر روي ترکيبات شيميايي اتمسفر اين ستاره، حجم بالاي «زيرکونيم» را کشف کردند درحاليکه تحقيقات پيشين نشان مي داد که اين ستاره يک «خرده کوتوله» کمياب غني از هليم است.
زماني که ستارگان با جرم کم مي ميرند، باد کرده و شروع به پراکندن لايه هاي خارجي گاز خود مي کنند. زماني که تمام گاز خود را از دست داد هسته باقيمانده ستاره مرده کوتوله سفيد ناميده مي شود.
«خرده کوتوله ها» يک فاز تکاملي مياني در برخي از ستاره ها هستند. اين فاز، ميان فاز ستاره عظيم سرخ و کوتوله سفيد قرار مي گيرد. مطالعه بر روي اين خرده کوتوله ها مي تواند براي درک بهتر چرخه تکامل ستاره اي به دانشمندان کمک کند.
اين محققان با رصد خطوط طيفي LS IV-14 116 يا بسامدهاي نور تابيده شده از ستاره موفق شدند مولکولها و عناصر حاضر در اتمسفر اين ستاره را کشف کنند و نشان دهند که زيرکونيم در اين اتمسفر با دماي بالاي 20 درجه سانتيگراد حضور دارد.
افزايش دما ارمغان تلخ بشر براي درياچه‌ها
همواره صحبت از گرم شدن تدريج اقيانوس‌هاست اما تحقيقات تازه نشان مي‌دهند درياچه‌هاي زمين نيز در حال گرم شدن هستند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
محققان آژانس فضانوردي آمريكا به عنوان نتيجه نهايي نخستين بررسي جامع و جهاني وضعيت دمايي درياچه‌هاي مهم زمين اعلام كرده‌اند، بزرگ‌ترين درياچه‌هاي سياره ما طي 25 سال گذشته و به عنوان پيامدي از تغييرات جوي گرم شده‌اند. اين پديده اگر با همين روند ادامه داشته باشد معلوم نيست در يك قرن آينده چه بلايي بر سر درياچه‌هاي زمين خواهد آمد.
همچون بسياري از برنامه‌هاي اكتشافاتي و تحقيقاتي در زمينه بررسي اقيانوس‌ها و درياچه‌هاي زمين، دانشمندان اين بار هم سراغ ماهواره‌هاي تحقيقاتي رفته‌اند. مطالعات دامنه‌دار دانشمنداني همچون فيليپ شيندلر و سيمون هوك از آزمايشگاه پيش رانش جت ناسا در پاسادناي كاليفرنيا بر مبناي داده‌هاي به دست آمده از ماهواره‌هايي است كه دماي سطح حدود 167 درياچه بزرگ جهان را به دقت اندازه‌گيري مي‌كنند. آنها به اين نتيجه رسيده‌اند كه ميانگين دماي درياچه‌هاي جهان به ازاي گذشت هر يك دهه حدود 45/0 درجه سلسيوس افزايش يافته است. با اين حال نكته نگران‌كننده‌تر اين است كه در برخي از درياچه‌هاي جهان اين افزايش دما تا يك درجه سلسيوس نيز بوده است. دانشمندان دريافته‌اند افزايش دماي درياچه‌هاي جهان پديده‌اي جهاني است اما روند آن در درياچه‌هاي نيمكره شمالي زمين سرعت بيشتري دارد. به عقيده آنها درياچه‌هايي كه در ارتفاعات بالايي از سطح زمين در نيمكره شمالي قرار گرفته‌اند بيشتر از سايرين قرباني پديده گرمايش شده‌اند. فيليپ شيندلر در اين‌خصوص مي‌گويد: آنچه كه در خلال اين مطالعه دامنه‌دار به دست آورده‌ايم مي‌تواند به عنوان منبع جديد و مستقلي براي ارزيابي تاثير تغييرات جوي برسطوح مختلف سراسر زمين از جمله درياچه‌ها باشد. به عقيده وي و بسياري از دانشمنداني كه تغييرات جوي زمين را دنبال مي‌كنند تبعات پديده گرمايش درياچه‌هاي زمين بر اكوسيستم‌هايي كه در اين مناطق زندگي مي‌كنند بسيار چشمگير است. تأثيرگذاري اين فرآيند از آن جهت چشمگير به شمار مي‌آيد چون اكوسيستم‌هايي كه در درياچه‌ها زندگي مي‌كنند نسبت به كوچك‌ترين تغييرات دمايي حساس هستند و اين روند ممكن است به نابودي آنها منجر شود. نكته‌اي كه همواره موجب نگراني دانشمندان عرصه محيط زيست آبي بوده اين است كه تغييرات جزئي در دماي آب درياچه‌ها مي‌تواند به شكل‌گيري گسترده توده‌هاي جلبكي منجر شود. اين پديد موجب مي‌شود تا درياچه‌ها به مكاني سمي براي زندگي آبزيان اين مناطق تبديل شوند.
تصاوير مادون قرمز حرارتي كه دانشمندان ناسا در پروژه اخير به كار گرفته‌اند توسط ماهواره‌هاي آژانس فضانوردي اروپا (اسا) و سازمان ملي اقيانوس شناسي و اتمسفريك آمريكا به دست آمده است كه از نظر علمي از ارزش بالايي برخوردار هستند. آنها در بخش قابل‌توجهي از پروژه اخير بر روي دماهاي تابستاني متمركز شده‌اند.(جولاي تا سپتامبر در نيمكره شمالي و ژانويه تا مارس در نيمكره جنوبي). اين تصميم به خاطر دشواري‌هاي زياد مربوط به جمع‌آوري اطلاعات در فصولي از سال است كه درياچه‌ها پوشيده از يخ بوده يا در زير توده‌هاي ابر از ديد ماهواره‌ها پنهان مي‌مانند. آنها در اين برنامه مطالعاتي صرفا به جمع‌آوري داده‌هاي مربوط به دماي درياچه‌ها در هنگام شب پرداخته‌اند.
به عقيده دانشمندان درياچه‌هايي كه در ارتفاعات بالايي از سطح زمين در نيمكره شمالي قرار گرفته‌اند بيشتر از سايرين قرباني پديده گرمايش شده‌اند
درياچه‌هايي كه در اين پروژه مطالعاتي مورد بررسي قرار گرفته‌اند از پايگاه جهاني اطلاعات مربوط به درياچه‌ها و تالاب‌هاي سراسر زمين جمع‌آوري شده‌اند و مبناي انتخاب آنها برخورداري از وسعت حداقل 500 كيلومتر مربع بوده است. البته درياچه‌هاي هر چند كوچكي كه ويژگي‌هاي خاص و مجذوب‌كننده‌اي براي دانشمندان داشته‌اند نيز در اين بررسي مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد عمده‌ترين درياچه‌هاي شاخص جهان كه در حال گرم شدن هستند در اروپاي شمالي قرار دارند كه در مقايسه با درياچه‌هايي كه در اروپاي جنوب شرقي قرار دارند وضعيت به مراتب نگران‌كننده‌تري دارند. به عقيده دانشمندان ناسا وضعيت گرمايش مناطق آبي نظير خزر و حوزه‌هاي آبي قزاقستان نسبت به درياچه‌هاي اروپاي شمالي بهتر است. با اين حال هر چه به سوي سيبري، مغولستان و شمال چين پيش مي‌رويم باز هم بر وخامت اوضاع افزوده مي‌شود. در آمريكاي شمالي اين روند كمي شديدتر از درياچه‌هاي واقع در جنوب غرب اين منطقه از جهان است. نكته قابل تأمل اين است كه نتايج به دست آمده از اين بررسي با پيش‌بيني‌هاي قبلي دانشمندان درخصوص گرمايش زمين و اثرگذاري آن در نقاط مختلف سياره مادر همخواني دارد.
آسيب‌پذيري گونه‌هاي زيستي كه در درياچه‌هاي جهان زندگي مي‌كنند موجب شده تا دانشمندان نگاه ويژه‌تري نسبت به گرمايش تدريجي اين مناطق آبي داشته باشند. گرچه نمي‌توان گفت كه درياچه‌هاي جهان منبع عظيم و تأمين‌كننده اصلي منابع غذايي انسان از حوزه‌هاي آبي به‌شمار مي‌آيند با اين حال سهمي در اين ميان به خود اختصاص داده‌اند. از سوي ديگر با ادامه اين روند و نابودي تدريجي گونه‌هاي زيستي ساكن اين مناطق، بتدريج بايد با اكوسيستم‌هاي طبيعي درياچه‌هاي بزرگ جهان نيز خداحافظي كرد. اين به معناي آن است كه بشر تا يك قرن آتي با شرايط جديدي درخصوص درياچه‌ها روبه‌رو خواهد شد، شرايطي كه در آن درياچه‌ها ديگر محلي براي ادامه حيات گونه‌هاي متنوع زيستي نبوده و در عين حال بشر نمي‌تواند هيچ حسابي روي آنها باز كند. اين فرآيند نگران‌كننده‌اي است كه فناوري‌هاي نوين عصر حاضر مهر تأييدي بر آن مي‌زنند.
کشف چهارمين سياره غول پيکر يک ستاره
گروهي از ستاره شناسان موفق شدند چهارمين سياره غول پيکري را که به دور ستاره اي در فاصله 129 سال نوري از زمين مي گردد کشف کنند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در سال 2008 تيم تحقيقاتي "کريستين ماروئيس" ستاره شناس موسسه فيزيک نجوم هرزبرگ در ويکتورياي کانادا سه سياره برادر را کشف کردند که حداقل 5 برابر بزرگتر از سياره مشتري بودند. به نظر مي رسيد اين سيارات و ستاره اي مرکز آنها نسخه اي از منظومه خورشيدي اما در مقياس بسيار بزرگتر باشند.
اکنون اين تيم تحقيقاتي موفق شدند تصويري در طيف نزديک مادون قرمز را از چهارمين سياره اين منظومه تهيه کنند.
اين سياره نيز همانند سه برادر ديگر خود غول پيکر است اما نسبت به آنها در فاصله نزديکتري از ستاره خود قرار گرفته است.
فاصله اين سياره تا ستاره اش 15 برابر فاصله زمين تا خورشيد است، در حالي که فاصله خارجي ترين سياره اين منظومه تا ستاره اش 70 برابر فاصله زمين تا خورشيد است.
اين کشف که توسط تلسکوپ "کک" انجام شده است چالش جديدي را پيش روي ستاره شناسان قرار داده است. درحقيقت تاکنون هيچ نظريه اي ارائه نشده است که بتواند در مورد تشکيل همزمان چهار سياره غول پيکر در مدار اطراف يک ستاره توضيح بدهد.
اين محققان در اين خصوص توضيح دادند: "برپايه مدلهاي کنوني، سيارات غول پيکر از رشد گرد و غبار اطراف يک هسته تشکيل مي شوند. درحالي که سه سياره اين منظومه از ستاره خود بسيار دور هستند بنابراين برپايه اين مدلها نمي توان در خصوص وجود سيارات غول پيکري که به طور همزمان در اطراف اين ستاره که HR 8799 نام دارد توضيح داد.
براساس گزارش نيچر، اين ستاره که جرم آن 5/1 برابر جرم خورشيد است در صورت فلکي پگاسوس در فاصله 129 سال نوري از زمين قرار دارد.
