آذری شعرلری

Kim ki, aldandı cahanın ağulu lǝzzatına,
Düşdü şol mǝnsubǝsi çox dünyanın şǝhmatına.
Divi-mǝlundur, saqın, ǝmmarǝ nǝfsin mǝrkǝbi,
Minmǝ gǝr azğun degilsǝn nǝfsi-şumun atına!
Dǝva eylǝrsǝn ki, hǝqqi bilmişǝm, sadiq degil,
Çün dǝlilin yoxdur, ey münkir, anın isbatına.
Zülfü qaşın, kirpigindir tilkǝ ayatül-kitab,
Üştǝ müshǝf, gǝl bax anın surǝvü ayatına!
Taǝtü zikrü nǝmazı mǝkrü fǝndir zahidin,
Arif ol, aldanma billah, zahidin tamatına!
Nǝfxeyi-surin sǝdası dutdu afaqi, eşit,
Ey olan aşiq, hǝmirin ǝnkǝrǝl-ǝsvatına!
Kafirin bütxanǝsidir dünyanın kaşanǝsi,
Yoxdur imanı anın kim, sǝcdǝ qıldı latına.
Cami-Cǝmşid oldu hǝr şey surǝtindǝn uy verür,
Ey günǝş, feyzin irişdi alǝmin zǝrratına!
Zatının eynidir allahın süfatı, ey bǝşǝr,
Leykin ol bildi bu rǝmzi kim, irişdi zatına.
Surǝtin gör kim nǝ müğlǝqdir anın mǝnisinǝ.
Kimsǝnin ǝqli irişmǝz, kǝndi idrakatına.
Çün cǝmalindǝn Nǝsimi ǝbcǝdin qıldı tamam,
Eynü mimin ǝmmǝsindǝn irdi vǝssafatına.

NƏSİMİ

Əlhǝmdilillah, Əhmǝdin girdik ǝbavü şalinǝ,
Bu fǝzli-rǝbbülalǝmin oldu ǝliyyü alinǝ.
Fani cahana qalmadıq, ǝmmarǝ nǝfsǝ uymadıq,
Aldandılar aldanmadıq dünyavü mǝkrü alinǝ.
Aşiqlǝriz qıldıq nǝzǝr yarın cǝmalü vǝchinǝ,
Kol vǝrdi-hǝmra çiçǝgin sǝllü ǝleyhü alinǝ.
Alnında çün şǝqqül-qǝmǝr açıldı iman ǝhlinǝ,
Əşrat saǝt hökmilǝ basıldı xatǝm alnına.
Şeytan sirati görmǝdi üzündǝ yarın müstǝqim,
Yalğunǝ qeyyǝndir cǝza divi-lǝinin zallinǝ.
Oxur yǝqövlül-kafirun ya leytǝni küntü türab,
Nari-cǝhimi duymayan yananda narin yalinǝ.
Anlar ki, nar ǝshabidir çıxmaz tamudǝn ta ǝbǝd,
Qalǝ xǝsu fiha cǝvab anlar necǝkim yalinǝ.
Ey istivayı bilmǝyǝn, doğru yolunu yanılan,
Əma degilsǝn aç gözün, bax innǝmǝl-amalinǝ.
Cananǝ üzü qiblǝdir, mehrabi-mǝscid qaşları,
Div olma candan sǝcdǝ qıl şol qiblǝnin iqbalinǝ.
Qalu bǝladǝn sidq ilǝ canım dolaşdı zülfünǝ,
Dövlǝtlü canim bǝndǝdir hǝşmǝtli zülfü xalinǝ.
Nǝfsini bunda bilmǝyǝn allah nurin görmǝdi,
Hǝqqini nisyan eylǝdi baxmaz hǝq anın halinǝ.
Tövhidi-xalisdir mana görmǝk cǝmalın, ey sǝnǝm,
Ölsün hǝsǝddǝn müşrikin lǝnǝt qamu dǝccalinǝ.
Qopdu qiyamǝt fitnǝsi, uruldu surin nǝfxǝsi,
İştǝ nǝfirin seyhǝsi, çalındı sanma çalinǝ.
Mǝcmǝrdǝ udi-zülfünün, mişkin qoxusu bǝs mana,
Hacǝt degildir, ey pǝri, ud üzrǝǝnbǝr salinǝ.
Hǝqqǝ yǝqin ixlas ilǝ çün niyyǝtül mömin gǝrǝk,
Eşqǝ mühübb ol, ey könül, bax innǝmǝl-ǝmalinǝ.
Can ilǝ dilbǝr yoluna verdi Nǝsimi könlünü,
Adǝmdǝ rǝhman surǝtin kim görsǝ könlü alinǝ.

NƏSİMİ

Yoxdur vǝfası dünyanın, aldanma anın alına,
Rǝngindǝn oldu münfǝil hǝr kim boyandı alına.
Nǝqdi dǝğǝldir dünyanın, anınla bazar eylǝmǝ,
Niçün ki, hǝr kim qǝlb ilǝ eylǝrsǝ bazar alına.
Çün cümlǝ qiylü qal imiş darül-qürurun hasili,
Şol bisǝbatın düşmǝgil bihudǝ qiylü qalına.
Arısı yalandır, saqın, dadlusına aldanma kim,
Acıdır anın şǝkkǝri, ağu qatılmış balına.
Əsli dǝnidir dünyanın, zatında yoxdur bir ǝlif,
Tǝrkibinǝ gǝl bax anın, şol yavü nunü dalına.
Fani cahanın sevgisi damu odudur yandırır,
Qaç ol qarıdan, ey könül, aldanma zülfü xalına.
Möhnǝtdir anın dövlǝti, zǝhmǝtdir anın hǝşmǝti,
Müdbirdir ol kim, bağladı qǝlbin anın iqbalına.
Tǝzvirü böhtandır işi, hǝm qövlü feli müxtǝlif,
Halin sana şǝrh eylǝdim, fikr eylǝ anın halına.
Divi-rǝcimin atıdır ǝmmarǝ nǝfsin mǝrkǝbi,
Tǝrk eylǝ divin atını, yapışma anın yalına!
Möhkǝm oyunçudur fǝlǝk, mǝnsubǝsindǝn gǝl saqın,
Ey bibǝsirǝt, bax anın şol surǝti-ǝhvalına.
Şol bimisalın eşqinǝ verdi Nǝsimi könlünü,
Dünya nola, ya axirǝt, kim qala mülkü malına.

NƏSİMİ

Ey binǝzirü vahid, hüsnün cǝmal içindǝ,
Üzün qiyamǝt eylǝr xoş xǝttü xal içindǝ.
Sübhi-ǝzǝldǝ hǝr kim buldu sǝninlǝ vüslǝt,
Qaldı sǝninlǝ daim eyşi-vüsal içindǝ.
Mǝn mǝndǝ hǝqqi buldum, hǝqqǝl-yǝqin hǝq oldum,
Üyxuda qaldı münkir nǝqşü xǝyal içindǝ.
Ey alǝmin hǝyatı, eşqin nǝ nar imiş kim,
Qǝrq eylǝdi cahanı abi-zülal içindǝ.
Fǝrdiyyǝtin kǝmalı oldu sǝnǝ müsǝllǝm
Kim, qayǝtǝ irişdi hüsnün kǝmal içindǝ.
Ağzınla zülfi-mişkin müşkati-nuri-hǝqdir,
Gǝl hǝqqi xǝlqǝ göstǝr şol mimü dal içindǝ.
Ey istǝyǝn liqayi, yarın günündǝ hǝqdǝn
Fǝrdaya düşmǝ, qalma fikri-mǝhal içindǝ.
Üzünlǝ xǝttü xalın şol şǝmsi-xavǝridir.
Heç kimsǝ görmǝz anı hǝrgiz zǝval içindǝ.
Üzün şǝmayilindǝn, qaşın dǝlayilindǝn,
Qövğayi-fitnǝ düşdü bǝdrü hilal içindǝ.
Ruhil-ǝminǝ sordum ǝsrarını dodağın,
Nitqi dutuldu qaldı ol bu sual içindǝ.
Eşqin qǝmidir, ey can, şadlığı ǝhli-eşqin,
Şad olmayan bu qǝmdǝn qalsın mǝlal içindǝ.
Ey mǝkr içindǝ sufi, aldanmaz alǝ, dilbǝr,
Get ömrünü çürütmǝ tǝzvirü al içindǝ
Şol qǝmzǝ şivǝsindǝn bir hala düşmüşǝm ki,
Baxan bu hala istǝr düşmǝk bu hal içindǝ.
Üzün kimi Nǝsimi, ey xubların ǝmiri,
Xurşidi-lǝmyǝzǝldir miğü-zilal içindǝ.

NƏSİMİ

Ey mükǝrrǝm hüsni-surǝt, ey mütǝhhǝr maü tin,
Rǝhmǝti-lil-alǝminsǝn, rǝhmǝti-lil-alǝmin.
Dövri-hüsnün lǝmyǝzǝldir, ey cǝmalın layǝzal,
Bildigim elmül-yǝqindir, gördügüm eynǝl-yǝqin.
Ey yanağın surǝsi vǝşşǝms, üzün ayǝti;
Hazihi-cǝnnatü ǝdnin fadxǝluha xalidin.
"Külli şeyün halikün" vǝchindǝn ayrı şǝk degil,
Ey hidayǝt şǝmi üzün, vey saçın hǝblülmǝtin.
Qiblǝmizdir surǝtin, ǝlhǝmdülillah, ey nigar,
Ta ǝbǝd iyyakǝ nǝbüddür cǝmalın nǝstǝin.
Əsrimiş mǝstanǝ eynin sağǝrindǝn sǝlsǝbil,
Susamış cǝnnǝtdǝ lǝlin abinǝ mai-mǝin!
Nunü eynin mimü dalın tilkǝ ayatül-kitab,
Lövhi-mǝhfuz oldu üzün, vǝhüvǝ Quranün mübin.
Nǝfxeyi-İsa gǝlir şirin lǝbindǝn canlara,
Sabit oldu kim, lǝbindir möhbiti-ruhül-ǝmin.
Huri-eynin surǝti ayinǝ oldu hüsnünǝ,
Şol sǝbǝbdǝn xǝlqǝ mǝrğub oldu hǝqdǝn huri-eyn.
Ey lǝbin şǝnindǝ münzǝl ayǝti-yǝhyül-izam,
Canmıdır, yarǝb, lǝbin, ya xaliqi-canafǝrin.
Malikǝl-hüsn oldu, ey dilbǝr, cǝmalın ta ǝbǝd,
Aşiqin dini budur, buldu Nǝsimi yovmi-din.

NƏSİMİ

Sǝfa bağışlamış bağǝ sǝba İsalǝin dǝmdǝn,
Yaşarmış quru ağaclar netǝkim nǝxl Mǝryǝmdǝn,
Şol irmaqlar gülab olmuş, ǝbiri xoştürab olmuş,
Nǝbatǝ fǝthi-bab olmuş, yenǝ ol kaşifi-qǝmdǝn.
Yenǝ ol alǝmül-qeybin xǝbǝr gǝldi çǝrisindǝn,
Ən ǝvvǝl qarın altından gǝlir casus çiydǝmdǝn.
Nǝ dǝryadır irişdim uş ǝcaib lǝşkǝri-xamuş,
Kimi al, kim ǝtlaspuş, kiminin donu göy qǝmdǝn.
Əcǝb gǝncinǝ açılmış çiçǝklǝr yerǝ saçılmış,
Bǝlirmǝz yer zümrüddǝn, zümrüd üzüdur hǝmdǝm.
Gǝlir susǝn qılınc ilǝn, soya donunu nǝsrinin,
Çıxar xǝtmi sügü ilǝn qapar qalxanı Rüstǝmdǝn.
Gülǝ nǝrgis gözün süzdü, gül açıldı üzün düzdü,
Rǝyahin sünbülün çözdü, saçar qoxuyu pǝrçǝmdǝn.
Şǝqayiq yasǝmǝn dutar, şǝmamǝ hüllǝvü ǝbhǝr,
Sǝmǝn simavü siminbǝr ucalmış qamu xürrǝmdǝn.
Sararmış ǝrğǝvan bǝnzi kǝnari-cuyidǝn tanıq,
Sanasan Kǝbǝ sultanı üzün yur abi-zǝmzǝmdǝn.
Çü nilufǝr nǝfǝrlǝnmiş mǝgǝr dildar lütfündǝn,
Bǝnövşǝ ikiqat olmuş, yatır çün zülfi-dǝrhǝmdǝn.
Sǝnubǝr qafiyǝǝbhǝr sorar kim, nişǝ lal oldun,
Cavab ayıtdı, suç etdim dilim çǝkdilǝr ǝnsǝmdǝn.
Yerin yǝğmur hǝyatıdır, hǝyat uçmaq nǝbatıdır,
Bahar onun sǝbatıdır ki, göstǝrǝr bu alǝmdǝn.
Havada tutiyü qumru, çǝmǝndǝ çǝngü saz eylǝr,
Dutar ahǝngini quşlar kimi zilü, kimi bǝmdǝn.
Ağaclar hüllǝ puşindǝn ya qönçǝ badǝ nuşindǝn,
Çǝmǝn sǝrxoşi cuşindǝn qǝdǝh pürlǝli-şǝbnǝmdǝn.
Nǝ qǝfil evdǝ qalmışsan, sǝn, ey qafil, bu mövsimdǝ,
Çü bülbül güldǝn ayrılmaz ya aşiq yarü hǝmdǝmdǝn.
Çü bilirsǝn sǝrǝncami, keçirmǝ püxtǝdǝn xami,
Qǝnimǝt gör bu ǝyyami, bu gün sǝn cami çǝk cǝmdǝn.
Çü gördün güllǝr açılmış, suçular qeybǝ içilmiş,
Bunlara qarşı biz dǝxi nuş etdik içdik ol cǝmdǝn.
Əlǝ gǝtir nigarını, ye, iç onunla varını,
Bu gün xoş keç qoy yarını, qǝrǝz xoş andır adǝmdǝn.
Əyağa ǝl uralım uş, bu dǝm eyşi sürǝlim uş,
Dǝmimiz xoş görǝlim uş, neçǝlǝr qaldı bu dǝmdǝn.
Gör ol salusü mǝhrumi, mǝni zöhd ilǝ qorxudur,
Sanasan kǝndi dün gǝlmiş bǝrat ilǝ cǝhǝnnǝmdǝn.
Bu asi qulların cürmü cahana imdimi gǝldi.
Bizǝ ol dǝmdǝ qalıbdır günah Hǝvvavü Adǝmdǝn.
Nǝsimi, asiyǝ uydun, vǝli bunu dǝxi duydun
Ki, cürmün bilǝnǝ rǝhmǝt qılır hǝq matǝqǝddümdǝn.

NƏSİMİ

Ey qǝflǝtin meyindǝn mǝstü xǝrabü heyran,
Gǝr hǝqqi tanımışsan, qani dǝlilü bürhan?
Nǝfsi-xǝbisǝ uymaq nadanların işidir,
İşin nǝdir gör axır, fikr eylǝ, olma nadan?
Çün hǝr nǝ kim, ǝkǝrsǝn anı biçǝrsǝn axır,
Dünyada ǝkmǝ anı kim, adı oldu üsyan.
Tǝrk eylǝ sǝyyiati, saleh ǝmǝl qazan kim,
Kanın cǝzası hǝqdǝn hǝm lütf imiş, hǝm ehsan.
Əyyamını hǝyatın badi-hǝvayǝ vermǝ
Kim, itirǝn hǝyatı üqbadǝdir pǝşiman.
Müflis ticarǝt eylǝr sǝrmayǝsiz vǝ leykin,
Sǝyi ǝbǝsdir anın, sevdası cümlǝ xüsran.
Naqis vücudǝ çün kim, nöqsan gǝlir hǝmişǝ,
Cǝhd eylǝ kamil ol kim, gǝlmǝz kǝmalǝ nöqsan.
Dünyayi-dun qǝmindǝn sayru olub sararma,
Alǝmdǝ kimsǝ çün kim, bulmaz bu dǝrdǝ dǝrman.
Hirsü hǝsǝd sifatın tǝrk eylǝ, ayrıl andan
Neçin kim, ol sifǝtdǝn nacidir ayrılan can.
Çün ǝscǝdü buyurdu adǝm qatında hǝq gǝl,
Hǝqqin xitabinǝ uy, qıl sǝcdǝ, olma şeytan!
Divin libasını qo, Xızr ilǝ yoldaş ol kim,
Zülmǝtdǝ zahir olmaz heyvanǝ abi-heyvan.
Hǝqqin rizasin istǝ qüfranǝ qabil ol kim,
Şol uca qǝdrü bǝxtin kǝsbi degildir asan.
Əbd olma, ey Nǝsimi, fani cahanǝ çün kim,
İmanü din içindǝ sǝnsǝn ǝmirü sultan.
Olmazsa mülkü malın, andan nǝ qǝm, nǝ qüssǝ,
Evladi-teyyibinsǝn, hǝm adǝmü hǝm insan.

NƏSİMİ

آنا ای جاندان عزیز
نئجه دؤزوم من سن سیز
دوشدوم غریب ائللره
قلبیم آغلیر سن سیز
قلبیم آغلیر سن سیز
...

آنا آنا عزیز آنا
نئجه اولدوم من غریب آنا
اولموشام دیداریندان
نئجه بی نصیب آنا
نئجه بی نصیب آنا
...

تیتیریری آنا قلبیم گل بیزه
جانیم قوربان اولا او آغلار گؤزه
ائل گولونده قوشلار گلیر سؤز سؤزه
چشمه سینده یارپیزلار چیخیر دوزه
چشمه سینده یارپیزلار چیخیر دوزه

آذربایجانین لای - لای لاری

لای لای ددیم یاتینجا
گوزلرم آی باتینجا
زارا آمانا گللم
سن حاصله چاتینجا
-------------------

لای لای امگیم بالا
دوزوم چورگیم بالا
گوزلییرم بویویسن
گوروم گولمیین بالا
---------------
لای لای دئدیم بویونجا
باش یاسدیغا قویونجا
یات سن گول یاتاغیندا
باخیم سنه دوینجا
-----------

لای لای گوزوم آغلاما
اورییمی داغلاما
یات یوخون شیرین اولسون
قلبیمی سن داغلاما

-----------------
لای لای آهو گؤز بالام
لای لای شیرین سؤز بالام
گؤزَل لیكده دونیادا
تكدی منیم اؤز بالام

بیر گول اکیدیم بویونجا
ایله مدیم دویونجا
عمروم- کونوم اوزانسین
بو بالامین توینجا
--------------
لایْ لایْ شَكَریم قَندیم
لایْ لایْ اوجا سهندیم
دوُنیا گؤزَل لریندن
من بالامی بَیَندیم
---------------


لای لای دئدیم یاتاسان

قیزیل گوله باتاسان

قیزیل گول سنین اولسون

خرمنینده یاتاسان
---------------
لای لای بئشیگیم لای لای
ائویم ائشیگیم لای لای
اوزون گئجه‌لر بویو
چكیم كئشیگین لای لای
-----------------

لای لای دئدیم ائللردن
شیرین-شیرین دیللردن
آللاه بالامی ساخلا
اوزون آیلار ، ایللردن

------------------


لای لای قوزوم لای لای
آییم، اولدوزوم ، لای لای
سن حاصله چاتینجا
هر درده دوزوم لای لای
-------------------
لای لای چاتمیر داده کیم
هارایا ، فریاده کیم
دور قالادان هارایلا
بلکه گلسین بابکیم

---------------

لای لای دئدیم آدینا
حق یئتیشسین دادینا
بویا باشا چاتاندا
منی ده سال یادینا
-------------
بالامی تانیرام من
هر سوزون قانیرام من
یوخودا آه چکنده
اود توتوب یانیرام من
------------

لای لای بئشیگیم لای لای
ائویم ائشیگیم لای لای
اوزون گئجه‌لر بویو
چكیم كئشیگین لای لای
-----------------
لای لاییْنام یات بالام
گوُن ایله چیْخ بات بالام
من آرزوما چاتمادیم
سن آرزووا چات بالام
-------------
لای لای آهو گؤز بالام
لای لای شیرین سؤز بالام
گؤزَل لیكده دونیادا
تكدی منیم اؤز بالام
---------------
لالاییْنام اؤز بالام
قاشی قارا گؤز بالام
دیلین بالدان شیرین دیر
دوداغیْندا سؤز بالام
------------
لایْ لایْ دیلین دوز بالام
دیل آچ گینان تئز بالام
من اوتوروم سن دانیْش
شیرین شیرین سؤز بالام
-----------------
لای لای بالام گوُل بالام
من سَنَه قوربان بالام
قان ائیلَه مَه كؤنلوُموُ
گَل مَنَه بیر گوُل بالام
--------------

لای لاییْنام گوُل بالام
تئل لَری سوُنبوُل بالام
كَپَنَك دَن سئرچَه دَن
یوخوسو یوُنگوُل بالام
----------------

لایْ لایْ داغ بویو دوزم
آی كؤرپَه املیك قوزوم
بانلادیلار خوروزلار
یوخلا آی دان اولدوزوم
------------------
لایْ لایْ گول بوتام اوغلوم
عطرینه باتام اوغلوم
آرزیْم بودور اؤلمییب
تویونو توتام اوغلوم
----------------
لایْ لایْ گوُلوُم گوُلابیم
آلما ، هئیْوا ، گوُلابیْ م
دریا كیمین گئیینمیش
آیاقدان باشا آبیْم
----------------
لای لای منیم زینتیم
سوُموُیوُم ، قانیم ، اَتیم
داغ كیمین دایاغیْم سان
سَن سَن منیم جوُراَتیم
---------------
لایْ لایْ دئدیم جان دئدیم
یوخودان اویان دئدیم
سن یئری بیر من باخیْم
جان سنه قوربان دئدیم
----------------
بالاما لایْ لایْ دئدیم
یاتمادی لایْ لایْ دیدیم
كوُچَه دَه اوینویاندا
ییْخیْلدی ائی وای دئدیم
------------------
لایْ لایْ شَكَریم قَندیم
لایْ لایْ اوجا سهندیم
دوُنیا گؤزَل لریندن
من بالامی بَیَندیم
-------------------
لایْ لایْ گوُلوُم باهاریْم
قیش گوُنوُندَه زوماریْم
یاشاییْشیْن باغیندا
دادلی ، تاملی ، نوباریم
---------------
لای لای دئدیم گونده من
كؤلگه‌ده سن گون‌ده من
ایلده قوربان بیر اولسا
سنه قوربان گونده من
---------------
لاي- لاي دئديم ياتاسان
قيزيل گوله باتاسان
قيزيل گولون ايچينده
شيرين يوخو تاپاسان

Cahanı tǝrk edib bezdim cahandan,
Cahan oldum, cahan oldum haçandan.
Əgǝr mǝhbubǝ istǝrsǝn ulaşmaq,
Gǝlib keçmǝk gǝrǝksǝn kün-fǝkandan.
Cahanın sǝhl imiş sudü ziyanı,
Qo anın assisin, qurtar ziyandan.
Əgǝr cinni degilsǝn, adǝmi bil,
Kanın ǝsli nǝdǝndir, söylǝ andan.
Gümandan bilmǝdi heç kimsǝ hǝqqi,
Yǝqindir kim, yǝqin bitmǝz gümandan.
Gülü bitmǝz tikǝnsiz dünyanın çün,
Gülü tǝrk eylǝ, keç cövri-tikandan.
Dodağı candır ol şirindǝhanın,
Mǝgǝr qafildir ol şirindǝhandan?
Əyan oldu üzün, yarǝb, saqınsın,
Cǝmalın fitneyi-axırzamandan.
Qamudan keçmişǝm lillahi-fillah,
Mǝgǝr şol türreyi-ǝnbǝrfǝşandan.
Əleyna cǝmǝhü bǝs latǝhǝrrik,
Günǝş müstǝğnidir şǝrhü bǝyandan.
Yerü gög dolu hǝqqin ayǝtidir,
Vǝli gözsüz xǝbǝrsizdir nişandan.
Nǝsiminin muradı çün sǝn oldun,
Nǝzǝr qǝt eylǝdi kövnü mǝkandan.

NƏSİMİ

Ey bǝrgüzidǝ surǝt cansan, vǝli nǝ cansan!
Hǝm ism ilǝ müsǝmma, hǝm cism ilǝ rǝvansan.
Abavü ümmühatdan sǝnsǝn xülasǝ, şǝksiz,
Ey kainatǝ mǝqsǝd, mǝqsudi-kün-fǝkansan.
Çeşmü rüxün salatı kövnü mǝkanǝ sığmaz,
Ey gövhǝri-yeganǝ, sǝn gǝnci-lamǝkansan.
Leylü nǝhar içindǝ şǝmsü qǝmǝr kimi uş,
Hǝr yanǝ kim, baxarsam eynül-yǝqin ǝyansan.
Qǝrq eylǝdi cǝmalın nurindǝ kün-fǝkanı,
Ey gövhǝri-hǝqiqǝt, şǝrh eylǝ kim, nǝ kansan°
Ərzi sǝmadǝ yoxdur bir zǝrrǝ sǝndǝn ayrı,
Ey cümlǝnin vücudi, bacümlǝ dǝrmiyansan.
Hǝr şeydǝ gǝrçi sǝnsǝn, ey mǝh, günǝşdǝn ǝzhǝr
Əma sanır ki, gözdǝn laşey kimi, nihansan.
Üzün kitabi-münzǝl, zülfü rüxündür ayǝt,
Ey xaliqin kǝlami, dilimdǝ tǝrcümansan.
Hǝq surǝtindǝ insan sǝnsǝn gǝlǝn cahanǝ,
Ey tanrının salatı alǝmdǝ cavidansan.
Canü cahanı sǝnsiz neylǝr mühübbi-sadiq,
Ey aşiqin hǝyatı, hǝm canü hǝm cahansan.
Sevdalı nǝrgisindǝn düşdü cahana qovğa,
Ey hüsn içindǝ fitnǝ, sǝrfiteyi-zamansan.
Qandırdı kainatı qǝndü nǝbatǝ lǝlin,
Ey xosrovi-mǝlahǝt şirin, şǝkǝrdǝhansan.
Hüsnün tǝcǝllisindǝn gǝldi vücudǝ alǝm,
Ey vaiz, ǝbsǝm ol kim, yalançı qissǝxansan.
Hǝqdǝn gǝlǝn kǝlamın möcüzdür, ey Nǝsimi,
Sǝnsǝn ki, küntü kǝnzin ǝsrarinǝ bǝyansan.

NƏSİMİ

Gǝl, ey dilbǝr, iki, alǝmdǝ cansan,
Gǝl, ey ruhi-rǝvanım, sǝn nǝ cansan?!
Fǝlǝk üstündǝ heyrandır, mǝlǝk mat.
Nǝ dǝryasan, nǝ gövhǝrsǝn, nǝ kansan?
Hǝyati-Xızr axar daim lǝbindǝn,
Anınçün çeşmeyi-abi-rǝvansan.
Gözündǝn fitnǝ yayıldı cahanǝ,
Mǝgǝr kim, fitneyi- axırzamansan!
Saçın buyi Xǝtavü Rumi dutdu,
Bu buy ilǝ mǝgǝr ǝnbǝrfǝşansan?!
Saçından çün bǝlirdi küntǝkǝnzǝn,
Bǝyan eylǝ, bǝyan şǝrhi-bǝyansan!
Cahan oldu bu gün hüsnündǝ mǝmur,
Mǝgǝr ki, hüsn ilǝ kişvǝrsitansan!
Cahanın sǝhl imiş sudü ziyani,
Ziyansız aşiqǝ sǝn biziyansan!
Bǝladır qamǝtin, amma nǝ lakin
Bu qǝdd ilǝ bǝlayi-nagǝhansan.
Cǝmalındır bu gün alǝmdǝ, ey can,
Əyan oldu cahan hǝqdǝn ǝyansan.
Cahan hüsnün qatında oldu şahmat,
Gǝl, ey Mǝnsur, beyi-çǝrxi canansan!
Dǝmadǝm hüsnünǝ heyran olur can,
Mǝgǝr kim, sǝn hǝyati-cavidansan!
Cahan yandı bu gün eşqin oduna,
Yaxarsan aşiqi atǝş zǝbansan!
Sǝba zülfün tozunu yelǝ verdi,
Mǝgǝr kim, sünbüli-ǝnbǝr nihansan!
Mana sǝn nǝqlini ǝrz etmǝ, vaiz,
Anınçün kim, yalançı qissǝxansan!
Nǝsimi çün sǝni buldu ǝzǝldǝn,
Hǝqiqǝt bildi kim, sǝn lamǝkansan!

NƏSİMİ

Əgǝrçi candasan, candan nihansan,
Degilsǝn candan ayrı, bǝlkǝ cansan.
Kişi vermǝz nişan sǝndǝn ǝgǝrçi,
Yerü gög dopdolu külli nişansan.
Necǝ gizlǝdǝyim mǝndǝn sǝni kim,
Nǝyǝ kim baxıram andan ǝyansan.
Xǝcil eylǝr rüxün hüsn ilǝ ayi,
Mǝgǝr sǝn fitneyi-axirzǝmansan?
Ərǝb nitqi dutulmuşdur dilindǝn,
Sǝni kimdir deyǝn kim, türkmansan?
Canı tǝrh eylǝdim, bezdim cahandan,
Sǝni bildim ki, can ilǝ cahansan.
Görǝn sǝnsǝn, görünǝn sǝn gözümdǝ,
Nǝ var söylǝmisǝn, külli lisansan.
Hǝqiqǝt, vǝhyi-mütlǝqdir bu sözlǝr,
Bu sözü bil kim, andan tǝrcümansan.
Nǝsimi, çün bu gün dövran sǝnindir,
Cahanda xosrövi-sahibzamansan.
Ətǝgin silk, ǝlin çǝk kün-fǝkandan,
Nǝ axir zübdeyi-kövnü mǝkansan.

NƏSİMİ

Ey dürri-kani-hǝr şey. kim bilǝ kim, nǝ kansan?
Can sǝndǝn oldu çün hey, bilmǝz sǝni nǝ cansan?
Zatinǝ kimsǝ irmǝz, vǝsfini kimsǝ bilmǝz,
Zatü-süfat ilǝ sǝn baqiyü cavidansan.
Bimislü bibǝdǝlsǝn, bişibhü bimisilsǝn,
Ey dürri-bǝrgüzidǝ, nǝ bǝhri-bigiransan?
Ey künhü-rifǝtindǝn bibǝhrǝǝqli-mütlǝq,
Vey gǝnci-binǝhayǝt, simurği-lamǝkansan.
Çünki cǝmii-ǝşya sǝndǝn ǝyan olubdur,
Ey vahidi-yeganǝ, bǝs nişǝ sǝn nihansan?
Ey müddǝi, sǝn anın mǝhrumsǝn dǝmindǝn,
Andandurur ki, hǝr dǝm dǝrbǝndi-inü ansan.
Hǝqq ǝzhǝri-minǝş-şǝms rövşǝndürür vǝ lakin,
Sǝn qayǝti-ǝmadǝm bihudǝ dǝr gümansan.
Dilǝr sǝni Nǝsimi, alǝmdǝ çaqǝ hǝr dǝm,
Ta bilǝlǝr bǝtǝhqiq sǝn qamudan ǝyansan.

NƏSİMİ

Ey ruhi-qüdüs, canimǝ sǝn canü cahansan,
Mǝndǝn sǝni qaib demǝzǝm üştǝǝyansan.
Hǝqdǝn dilǝgim sǝnsǝn iki alǝm içindǝ
Neçün ki, iki alǝmǝ sǝn canü cahansan.
Mǝşuqǝ mana çün sǝn idin ruzi-ǝzǝldǝ,
Ol gün nǝ idin ta ǝbǝd, ey fitnǝ, hamansan.
Zülfün qǝmǝrin dövrünǝ yüz fitnǝ buraxdı,
Ey dövri-qǝmǝr fitnǝsi, fǝttani-zamansan.
Hüsnün nǝ bilir qiymǝtini hǝr gözügörmǝz,
Sǝn aşiqǝ sor, canı ki, cismindǝ rǝvansan.
Binamü nişan olmayanın sǝndǝ vücudu,
Fikr eylǝmǝzǝm anda ki, sǝn namü nişansan.
Can ilǝ tǝni yaxmaq ǝgǝr istǝr isǝn uş,
Gǝl yandır anı, yanmağına gǝr nigaransan.
Vermǝz sǝni min cǝnnǝtü min hurǝ Nǝsimi,
Sǝn aşiqǝ hǝm cǝnnǝtü hǝm huri-cinansan.

NƏSİMİ

Əvvǝl ki, dila, dǝrd ilǝ yaran olamazsan,
Axır bil ani qabili-dǝrman olamazsan.
Mǝn xaceyi-dǝhrǝm deyü fǝxr etmǝ, fǝqir ol.
Dǝrviş olamazsan, yürü, sultan olamazsan.
Heydǝr kimi gǝr Xeybǝri-şirki-yıxamazsan,
Bu ǝrsǝdǝ bil sǝn Şǝhi-mǝrdan olamazsan.
Çün Turi-vücudindǝ tǝcǝlli edǝmǝzsǝn,
Firon ilǝ sǝn Musiyi-İmran olmazsan.
Gǝr quşlara tǝlimi-zǝban etmǝz olursan,
Bu ins ilǝ cins içrǝ Süleyman olamazsan.
Yǝqub olub axıtmaz isǝn xun cigǝrdǝn,
Misrǝ irişib, Yusifi-Kǝnan olamazsan.
Gǝr mǝn ǝrǝfin sirrinǝ irişmǝz olursan,
Cǝhl ilǝ qalırsan, dǝxi ürfan olamazsan.
Can elmini bu hücrǝdǝ tǝhsil edǝmǝzsǝn,
Adǝm biki bil cisminǝ sǝn can olamazsan.
Sǝcdǝ etmǝz isǝn ǝhsǝni-tǝqvimǝ görüçǝk,
Hǝq fǝzlüvü hǝq surǝti-rǝhman olamazsan.
Ey sufi, tǝvaf etmǝ üzü hǝccinǝ yarın,
Ol eydǝ Nǝsimi kimi qurban olamazsan.

NƏSİMİ

Tǝrk eylǝmǝz can eşqini min gǝz gǝr ani yaxasan,
Hicrindǝ layiq görmǝ kim, hǝr dǝm bu cani yaxasan.
Ey istǝyǝn didarını, Musa kimi mǝşuqǝnin,
Vacib budur eşqindǝ kim, cani cahani yaxasan.
Axır zamanın fitnǝsi, bürqǝ cǝmalından götür,
Ta eşqǝ üzǝrlik kimi pirü cavani yaxasan.
Ey eşqǝ münkir müddǝi, gir aşiqin tövhidinǝ,
Ta sǝrbǝsǝr içindǝki şirkü gümani yaxasan.
Anǝstü narın sirrini faş etdi şǝmindǝn üzün,
Ta nurinǝ pǝrvanǝ tǝk kövnü mǝkani yaxasan.
Ey qiymǝti eşqin gühǝr, könlümdür onun mǝdǝni,
Çün kan gǝrǝkdir gövhǝrǝ, niçün bu kani yaxasan?
Namü nişanü şöhrǝtin afǝtdir ǝhli-eşq çün
Bar, ey könül, cǝhd eylǝ kim, namü nişani yaxasan.
Canimǝ eşqin odu çün kar eylǝdi, yaxdı tamam,
Şimdi gǝrǝkdir, qaliba, bağrımda qani yaxasan.
Ey axıdan dürdanǝyi kirpiklǝrindǝn, dǝmbǝdǝm,
Eşqin odundan qorxuram kabi-rǝvani yaxasan.
Ey latǝ tapan bibǝsǝr, gǝl gör bu mahın surǝtin,
Ta latü üzza başına deyri-muğani yaxasan.
Çaxdı Nǝsiminin dili allahi-nurin sirrinǝ,
Ey nari-qüdsi, qandasan, ta ol zǝbani yaxasan.

NƏSİMİ

Üzün müshǝfdir, ey huri, yanağın qaf-vǝl-Quran,
Budur hǝqdǝn gǝlǝn taha, budur yasinü ǝrrǝhman!
Gün ilǝ ayı göglǝrdǝn gǝtirdi sǝcdǝyǝ hüsnün,
Zǝhi qüvvǝt, zǝhi qüdrǝt, zǝhi möcüz, zǝhi bürhan!
Dodağın abi-heyvandır, mǝn anı sormuşam Xızra,
Vǝ lakin abi-heyvani qaçan idrak edǝr heyvan?
Yedi gǝz hǝq nǝ mǝnidǝn buyurdu sǝcdǝ şeytanǝ,
Sǝn ani bil nǝ şeydǝnsǝn ki, ani bilmǝdi şeytan?
Qaşınla kirpigin, yarǝb, nǝ fǝttan yayü oxdur kim,
Fǝlǝkdir tirinǝ tǝrkǝş, mǝlǝkdir yayınǝ qurban?
Sǝn ol pakizǝ cövhǝrsǝn bu gün alǝmdǝ, ey dilbǝr,
Dodağın abi-heyvandır, cǝmalın rövzeyi-rizvan.
"Sǝqahüm rǝbbihüm xǝmri" lǝbi-lǝlin şǝrabidir,
Bu meydǝn mǝst olan bildi ki, hǝqdir "mǝn ǝleyha fan".
Utanır arifin ǝqli, sana insan demǝz, neçün
Ki, insandır demǝz kimsǝ sana, ya xaliqül-insan!
Rüxün inna fǝtǝhnadır, saçın vǝlleyl-qǝd-ǝflǝh,
Bu lövhin ǝbcǝdin gör kim, qomuş hǝqq adını fürqan.
Hǝqǝǝyri baxan gözdǝn cǝmalın yaşıran dilbǝr,
Götürdü pǝrdǝ üzündǝn gǝl, ey zahid, gǝtir iman!
Tǝcǝllinin çırağıdır cǝmalin şǝmi, uş gör kim,
Necǝ nurü ziyasından münǝvvǝr mehrü mǝh taban.
Dirildi qisseyi-Şirin, tükǝndi Şǝkkǝrin dövri,
Lǝbin dövranidir gǝlgil ki, sǝnsǝn Xosrovi-dövran!
Nǝ dǝryadır ǝcǝb eşqin ki, yoxdur hǝddü payanı,
Zǝhi eşqi nǝhayǝtsiz, zǝhi dǝryayi-bipayan!
Nǝsimi çün vüsalindǝn hǝyati-sǝrmǝdi buldu,
Yǝqindir gǝr desǝm hǝqdir kim, oldu heyyü cavidan.

NƏSİMİ

Mǝn ki, dǝrvişǝm, fǝqirǝm, padişahi-alǝmǝm,
Ruhi-birǝngǝm, ǝgǝrçi rǝngǝ girdim, adǝmǝm.
Şeş cǝhǝtdǝn çar ǝnasirdir mǝni faş eylǝyǝn.
Yoxsa mǝn gǝncineyi-vǝhdǝtdǝ nuri-ǝbhǝmǝm.
Alǝmül-qeybin süfatı mǝndǝn oldu aşikar,
Ey bǝsirǝtsiz, mǝni gör kim, nǝ zati-ǝzǝmǝm.
Söylǝyǝn hǝqdir mǝnim dilimdǝ hǝrdǝm, yoxsa mǝn.
Çar ǝnasirdǝn mürǝkkǝb bilisanü ǝbkǝmǝm.
Ümmühat ilǝn nǝ var abayǝ olmasa xǝlǝl,
Alǝmi-tǝhqiqǝ baxsan cümlǝsindǝn ǝqdǝmǝm.
Cǝnnǝti-firdövs üçün bir lǝhzǝ qǝmgin olmazam,
Talibi-didari-yarǝm, şadimanǝm, xürrǝmǝm.
Ey Nǝsimi, çünki iş tǝqdir ǝlindǝn işlǝnir,
Fariqǝm dünyadǝvü üğbadǝ qǝmdǝn, biqǝmǝm.

NƏSİMİ

Surǝti-rǝhmanı buldum, surǝti-rǝhman mǝnǝm!
Ruhi-mütlǝq hǝq kǝlamı qafi-vǝl-Quran mǝnǝm!
Hǝm mǝnǝm anǝstü narǝn sirrini faş eylǝyǝn,
Hǝm Xǝlil oldum, bu narǝ Musiyi-İmran mǝnǝm!
Hǝm Mǝsihǝm, hǝm Skǝndǝr, hǝm mǝnǝm abi-hǝyat,
Hǝm hǝyati-Xızr buldum, çeşmeyi-heyvan mǝnǝm!
Hǝm mühitü hǝm kǝnarǝm, hǝm sǝdǝf, dürdanǝyǝm,
Hǝm bu bǝhrin gövhǝri, hǝm gövhǝri-ümman mǝnǝm!
Hǝm xǝyalǝm, hǝm cǝmalǝm, hǝm süfatǝm, hǝm tǝlǝb,
Hǝm nüquşǝm, hǝm bu nǝqşǝ valehü heyran mǝnǝm?
Zülmǝtǝm, mövtǝm, mǝmatǝm, hǝm hǝyatǝm, hǝm mǝmat,
Möminǝ Nuhǝm, nicatǝm, kafirǝ tufan mǝnǝm!
Hǝm ǝlacǝm, hǝm tǝbibǝm, hǝm şǝfayǝm, hǝm ǝna,
Hǝm bu rǝnc rǝncuriyǝm, hǝm dǝrdlǝrǝ dǝrman mǝnǝm!
Müshǝfǝm, hǝrfǝm, kitabǝm, hǝm kǝlamǝm, hǝm Kǝlim,
Hǝm kǝlami-natiqǝm, hǝm hǝqdǝn uş bürhan mǝnǝm!
Saqiyǝm, şǝmǝm, şǝrabǝm, hǝm xümarǝm, hǝm xǝmir,
Sǝlsǝbilǝm, saqiyǝm, hǝm sağǝrü peyman mǝnǝm!
Hǝm sǝlatǝm, hǝm zǝkatǝm, hǝm mǝnǝm zǝrqü riya,
Hǝm mǝnǝm imanü tövhid, şöleyi-iman mǝnǝm!
Hǝm nǝimǝm, hǝm rǝhimǝm, hǝm kǝrimǝm, hǝm kǝrǝm,
Hǝm nǝimü xüldǝmü hǝm cǝnnǝti-rizvan mǝnǝm!
Ey Nǝsimi, sǝn hǝqqi bil, hǝqqǝ iqrar eylǝ kim,
Çünki insanü bǝşǝrsǝn, hǝq deyǝn insan mǝnǝm!

NƏSİMİ

Vǝhdǝhü laşǝrik ilǝ şübhǝsiz iştǝ zatǝm,
Yǝni ki, ibtidasız zatǝmü hǝm sifatǝm.
Yeddi dayǝ dörd ana doqquz atadan bǝrü
Hǝşşü çǝharü pǝncǝm uş yenǝ şeş cǝhatǝm.
Qaynadı çün tǝnurim eşq ilǝ cuşa gǝldi,
Gǝr bu tufan içindǝ Nuhǝmü hǝm nǝcatǝm.
Gǝrçi türabü suyǝm mǝni dǝ, ey xǝbisǝ,
Bil ki, iki cahanda teyyibü tahiratǝm.
Nurü nǝharü leylǝm, kǝşfǝm iki cahanda,
Qǝdrǝ irişdim iştǝ qǝdrǝmü hǝm bǝratǝm.
Əbcǝdǝmü hecayǝm, hǝrfǝmü sǝtri-katib,
Lövhǝmü hǝm mürǝkkǝb, kilkǝmü hǝm dǝvatǝm.
Faili-mütlǝqǝm mǝn, hǝqlǝyǝmü hǝqǝm mǝn,
Dǝvidǝ ismi-mǝful mǝnidǝ failatǝm.
Gǝrçi dǝmi-Musayǝm nurilǝ nar içindǝ,
Hǝm bir ölü dirildǝn İsayi-möcüzatǝm.
Ərşü günǝşü fǝrşü ǝrzü sǝmadǝn bǝrü
Eşqilǝ la yomovtǝm, ǝqlilǝ hǝm hǝyatǝm.
Gör ki, mǝni nǝ bǝhrǝm qǝtreyi-eşq içindǝ,
Dǝclǝvü Şǝttü Ceyhun, hǝm Ərǝsü Fǝratǝm,
Hǝqdǝn enǝn kǝlamǝm, yǝni ki, lamü beydǝn
Elmü kitabü hǝrfǝm, ayatü beyyinatǝm.
Qiblǝyǝm, hǝm imamǝm, Kǝbǝyǝm, ey sǝfasız,
Sövmǝmü hǝm sǝlatǝm, eydǝmü hǝm zǝkatǝm.
Müşrik olub bu günǝ baxma gǝl, ey yǝqinsiz
Ayǝti-fǝthi-babǝm, sureyi-mǝrsilatǝm.
Nǝsimiyǝm ki, hǝr şey külli-mühit oldum,
Hǝm bilǝnǝ hǝll oldum, bilmǝzǝ müşkilatǝm.

NƏSİMİ

Küntǝ kǝnzin sirrini izhar edǝr madam dǝm,
Kim degil ol adǝmi kim, yoxdur anda dam dǝm.
Nǝfxeyi-İsa dǝmi dǝmdir dirildir adǝmi,
İstǝr isǝn ol dǝmi, al dünyasından kam kǝm
Kim ki, miratın müsǝffa qıldı ol didariçin,
Limǝallahın rimuzun qıldı istifham hǝm.
Aşiqǝ meyxanǝ güncündǝn gǝlir ilhamü vǝcd,
Sufiyǝ mǝscid qucağından gǝlir peyğami-qǝm.
Nǝhnü zǝrraqna günündǝ qismǝt olmuş hǝr kimǝ,
Zahidǝ sǝccadǝvü tǝsbih, rindǝ cami-Cǝm.
Ey Nǝsimi, qılma dǝvǝt zahidi sǝn eşqǝ kim,
Bu mǝsǝl rövşǝndürür kim, olmaz imiş xam xǝm.

NƏSİMİ

Qulluğa bel bağladım sultanı gözlǝr gözlǝrim,
Dǝrdinǝ tuş olmuşam, dǝrmanı gözlǝr gözlǝrim.
Gözlǝrim gözlǝri gözlǝr hǝzrǝtini şahımın,
Necǝsi gözlǝmǝsin, sübhani gözlǝr gözlǝrim.
Gördügüm ol, bildigim ol, istǝgim hǝm oldurur,
Əvvǝl oldur, axır oldur, anı gözlǝr gözlǝrim.
Mǝn dǝ şahın yoluna canımı qurban etmişǝm,
Eşq ilǝ girdim yola meydanı gözlǝr gözlǝrim.
Cüreyi-eşqin dilǝr ki, könlümǝ mehman ola,
Xidmǝtǝ bel bağladım mehmanı gözlǝr gözlǝrim.
Gecǝlǝr yahu deyib hǝr dǝm tǝmǝnna eylǝrǝm,
Rǝhmǝtindǝn umaram rǝhmanı gözlǝr gözlǝrim.
Ey Nǝsimi, sidq ilǝ yolunda xak olmaq içün
Can elindǝn gǝlmişǝm, cananı gözlǝr gözlǝrim.

NƏSİMİ

Fǝzlim mǝnim, ey Xızrımü ey abi-hǝyatım,
Şǝmsim mǝnim, ey bǝdrimü saçı zülmatım.
Sǝrvim, çǝmǝnim, baği-bahar ilǝ hǝzarım,
Tutim, şǝkǝrim, şǝhdimü qǝnd ilǝ nǝbatım.
Ruzim, şǝbimü ayü ilim, hǝftǝvü günüm,
Novruzumü eydim, dilǝyim, qǝdrü bǝratım.
Quranımü hökmüm, hǝdisim, şǝrhi-bǝyanım,
Elmim, ǝmǝlim, zikrümü sövm ilǝ sǝlatım.
İslamimü hǝm küfrimü imanimü dinim,
Şanım, şǝrǝfim, şǝrhi-hǝbibim, salǝvatım.
Tǝqvam ilǝ zöhdüm, ǝdǝbim, elmilǝ hilmim,
Tǝlqinimü tövbǝm, tǝlǝbim, hǝccü zǝkatım.
Hǝşr ilǝ hesabım, yenǝ mizanü siratım,
Ehsanimü lütfüm, kǝrǝmim, hǝm hǝsǝnatım.
Hǝnnan ilǝ mǝnnanimü, ey mǝrvǝ sǝfalım,
Hǝm zǝmzǝm ilǝ qiblǝmü Kǝbǝm, ǝrǝfatım.
Mǝbudimü mǝqsudimü mǝtlubimü qǝsdim,
Zahirimü batinimü zat ilǝ sifatım.
Hǝm mǝrkǝz ilǝ kövkǝbü bürc ilǝ mǝdarım,
Sǝyyarǝmü çǝrxim, fǝlǝkim, seyri-sǝbatım,
Filcümlǝ, bu nitq ilǝ kǝlamın, ey Nǝsimi,
Afaqimü ǝnfüsümü ǝrkanü-cǝhatım.

NƏSİMİ

Surǝtinin sǝfhǝsindǝ gör nǝ yazmış ol qǝdim,
Oxudum ol xǝtti bismillahir-rǝhmanir-rǝhim.
Alnına ǝlhǝmdülillah yazdı rǝbbülalǝmin,
Qoydu eşqin yol içün haza siratül-müstǝqim.
Surǝtin mahiyyǝtin tǝfsir edǝr inna-fǝtǝh,
Hüsnünün keyfiyyǝtidir bǝs ǝla-xülqil-ǝzim.
Qaşlarındır qabü qövseynü saçın leyli-tǝvil,
Rǝsmdir vǝş-şǝms üzrǝ şol mübarǝk zülfi-cim.
Dedilǝr ol mimǝ fi-eynǝn-tüsǝmma sǝlsǝbil,
Şimdi kövsǝr lǝlin oldu küllǝ cǝnnatün-nǝim.
Zülfünǝ seyr eylǝdi badi-sǝba vǝqti-sǝhǝr,
Şol sǝbǝbdǝn doldu alǝm, ǝzrüxǝt ǝnbǝr-şǝmim.
Qıl Nǝsimiyǝ tǝrǝhhüm, ey üzü bǝdri-münir,
Gǝr xǝta qıldım isǝǝstǝğfirullahil-ǝzim.

NƏSİMİ

Nǝ hüsn olur, bu nǝ surǝt, zǝhi behişti-nǝim?
Nǝ lütf olur, bu nǝ mǝni, zi rǝbbi-ǝrşi-ǝzim?
Könül sǝba nǝfǝsindǝn dirildi, can buldu,
Qara saçın qoxusundan nǝ bu gǝtirdi nǝsim?
Nǝsimi-zülfünǝ baş ilǝ can nisar edǝrǝm,
Nǝ simü zǝr kimi layiqdir ol, nǝsimǝ nǝsim.
Görün bu çeşmeyi-heyvanlǝbi ki, şǝnindǝ,
Gǝlibdir ayǝti-yǝhyülizamü vǝhyi-rǝmim.
Müsǝllǝm oldu sǝnǝ dilbǝri cahanda bu gün
Kim, ay ilǝ günǝş oldu cǝmalinǝ tǝslim.
Əzǝldǝ var idi eşqin bu can içindǝ mǝnim,
Zǝvalǝ olmaya qabil binayi-ǝhdi-qǝdim.
Gǝrǝksǝ cövr ilǝ öldür, gǝrǝk mǝni yandır,
Nǝ qayğu oddan ana kim, ǝti bǝqǝlbi-sǝlim.
Müǝttǝr eylǝdi zülfün şǝmimi afaqi,
Vǝ laǝcibǝ minǝl ǝtri an yǝfuhǝ şǝmim.
Yolunda qoydu Nǝsimi cahan ilǝ canı,
Tǝfavüt etmǝz anı gǝr qǝbul qılsa kǝrim.

NƏSİMİ

Ay cǝmalın hüsni-surǝt kim, qılıbdır ol hǝkim,
Faili-mütlǝqdürür hǝr şeydǝ mǝful ol rǝhim.
Saçların zilli düşǝldǝn ruyi-bǝdrin tabinǝ
Kim tilu etdi cahanǝ şǝmsi-tabani-müqim.
Hǝm hǝqqin sǝn mǝzhǝrisǝn la şǝrikü bigüman.
Sǝndǝdir nuri-tǝcǝlli ǝrşü kürsi hǝm nǝsim.
Üzünǝ sǝbül-mǝsani gǝr oxursam la demǝ
Kim, qaşınla kirpigin zülfündǝn oldu bu rǝsim.
Sǝcdǝ qılmazmı belǝ gör sidrǝvü tuba tamam
Kim, mǝlaik qamusu aydır sücudini ǝzim.
Nitqiyǝm şirin lǝbinin İsiyi-cana hǝyat,
Çün Mǝsiha istǝr isǝn, iştǝ gǝldi dǝr rǝmim.
Xızr çün bulmuş hǝyatı zülmǝtindǝn ta ǝbǝd
Kim, lǝbin eynidürür şol zülmǝt içrǝ dalü mim.
Yazma hǝrfin adını, ey öz-özündǝn bixǝbǝr,
Çün lǝbindǝn zahir oldu bu kǝlam ilǝ Kǝlim.
İstiva sirrini gǝr bildin isǝ eynǝl-yǝqin,
Xǝtti-vǝchindǝ şikaf oldu sirati-müstǝqim.
Uş bu dünya fanidir, keç sǝn fǝnadan, bul bǝqa
Kim, hǝyati-cavidan ola sana ömri-sǝlim.
Ey Nǝsimi, gǝr nǝhayǝt bildin isǝ nüktǝ sǝn,
Bisti-hǝştü sivü do vǝchindǝ yazıldı müqim.

NƏSİMİ