مشاعره

در پس پنجره ی کوچک من
خفته شهری خاموش
در ودیوار مزّین شده با رنگ سراب
و زمین تشنه ی یک قطره ی آب
در پس پنجره من می بینم
لاله ی سرخ فراموش شده در ته باغ
کس نگیرد ز گل یاس سراغ
رفته از یاد همه خاظره ها

اکنون که مرغ پرده‌ی نوروز می‌زند
ای ماه پرده ساز خروش رباب کو

دردیکشان کوی خرابات عشق را
بیرون ز گوشه‌ی جگر آخر کباب کو

گفتم چو بخت خویش مگر بینمت بخواب
لیکن ز چشم مست تو پروای خواب کو

عصر خوش

وقت آن آمد كه دستي برزنم
چند خواهم بود آخر پايبست

پرده پندار مي بايد دريد
توبه تزوير مي بايد شكست

چقدر من اين ابيات رو دوست دارم:8: :20:
خصوصا با آواز زيباي عليرضا افتخاري (محمد:46: )

تا کی از تزویر باشم خودنمای
تا کی از پندار باشم خودپرست

وقت آن آمد که دستی بر زنم
چند خواهم بودن آخر پای‌بست

سلام پایان:
ولی من ترجیح میدم که با صدای شجریان در آلبوم"جان جان" اینو گوش کنم.
البته افتخاری هم زیبا خونده

تمام شب آنجا
میان سینه ی من
کسی زنو میدی
نفس نفس می زد
کسی به پا می خاست
کسی ترا می خواست

تو بگردان دور تا ما مردوار
دور گردون زیر پای آریم پست

مشتری را خرقه از سر برکشیم
زهره را تا حشر گردانیم مست

پس چو عطار از جهت بیرون شویم
بی جهت در رقص آییم از الست

تا نهان سازم از تو بار دگر
راز این پریشان را
می کشم بر نگاه ناز آلود
نرم وسنگین جاب مژگان را

ای مرقع پوش در خمار شو
با مغان مردانه اندر کار شو

چند ازین ناموس و تزویر و نفاق
توبه کن زین هر سه و دین دار شو

پرنده


وقتي به وطن رسيد

ديگر پرنده اي نديد

هواي وطن را

غرق غربت ديد

صداي آوازي بر خواست

آواز هزار نبود

هزاره خسته بود

هزاره تنها بود

زاغ،

حكمفرما بود

جغد

وزير و بالا دست

*********************

چلچله

مست مست

مي گفت:

اميدي هست

*********************

پرنده

آشنا نبود

با برف و بوران و دود

بهار بود و درختان

همه برف اندود

*********************

پرنده

نمي دانست

كه پرنده زنداني

راز ترانه را

از ياد خواهد برد

و ترانه مرگش را

باد خواهد برد

پرنده خواهد مرد

*********************

پشت ميله قفس

عشق بي معناست

پرنده بي فرداست

ستاره بي نور است

پرنده چون كور است

*********************

پرنده

دلش مي گيرد

بي عشق

وطن مي ميرد.



کوچیک اقا جلال هم هستیم


پایان به زودی البوم رپ افتخاری با فلاکت میاد بیرون!!!

دریا که تو را به خویشتن خواند
نعره‌زن و جان فشان فرو شو

چون نیست بجز فرو شدن روی
صد سال به یک زمان فرو شو

چون جمله فرو شدند اینجا
تو نیز درین میان فرو شو

چطوری پسر؟