نقل قول:
آیا من گفتم بخاطر پول ؟
آیا حرف گذاشتن در دهان مردم کار خوبیست ؟ :n02: نه شما بگو کار خوبیست ؟ :n02:
بخوابونم دهنت ؟ :n02::n02::n02: (شوخی بود جدی نگیری ها ، البته اینو من نگفتم بابا پنجعلی گفت :n07:)
ببینید وقتی آدم یه رشته رو انتخاب میکنه چه بخواد چه نخواد اگر به آینده ی شغلی اون رشته فکر نکنه بعدش پشیمون میشه که ای وای چرا فلان رشته رفتم ! گاهی وقتا موقعیت شغلی و آینده کاری هر رشته ای باعث میشه حتی آدم اون احساس اولیه ای که نسبت به اون رشته داره از بین بره ! البته همش جنبه ی مادی نیست ! پزشک اگر یک پزشک حاذق و خوبی بشه فرقی نمیکنه دندونپزشک میخواد بشه یا پزشک اون درآمد لازمه رو بدست میاره ! امـــا من به شخصه بخاطر پولش نمیرم !
خب این همه رشته هست که آدم می تونه راحت بره و پولش هم خوبه ! چرا بره پزشکی یا دندون بخونه که همش باید سرش تو کتاب ، آزمایشگاه ، جسد و... باشه ؟!
چرا بره دندون که حتی ممکنه آسیب های به بدنش وارد بشه که میگن احتمال ابتلای دندانپزشکان به آرتروز خیلی زیاده !
و از اونطرف هم من حرف شما رو قبول ندارم که نباید از منظر پول و درآمدجویی بهش نگاه کرد ! خب آدم درس میخونه واسه چی ؟ درس میخونه که آینده خوبی داشته باشه ، موقعیت اجتماعی خوبی داشته باشه ! در جامعه از احترام خوبی برخوردار باشه امــــــــا چیزی که من بخاطر خیلی حرص میخورم و هرکیو می بینم میخواد پزشک بشه فقط بخاطر کورس گذاشتن با دختر و پسر مهین ، شهین و اقدس و عفت ، پسر خاله ، دختر عمه و... یا اینکه بخاطر یدک کشیدن لقب "دکتر" ! اینجور آدما حتی اگر وارد پزشکی بشن بعد از اتمام پزشکی دنبالش نمیرن همون پزشک عمومی می مونن و حالا کارمند یه بیمارستان میشه که نسخه استامینوفن و پنی سیلین بنویسه ! امــا کسی که علاقه داره میره دنبالش !
تا هدف نباشه هیچ رشته ای به درد آدم نمیخوره اگه واسه اینکه بیوفته توی بوق بخواد بخونه به هیچ جایی نمیرسه !
من به شخصه میخوام وارد پزشکی بشم بخاطر اینکه بتونم یه دردی رو از کسی کم کنم ! چون خودم نزدیک ترین کَسَم رو بخاطر ناشی بودن دکتر از دست دادم ! و نزدیکام از یک بیماری ژنی رنج میبرن ! اینا رو دیدم که انتخاب کردم ! اگر میخواستم تو بوق باشم که خب میرفتم بازیگر و فوتبالیست و... میشدم !
به هر حال من پزشکی یا دندون قبول بشم واسم فرقی نمیکنه مهم برداشتن دردی از شخصی باشه ! حالا دندون یا غیر دندون ... دروغ هم نگم ! آدم صادقی هستم در کنار این اهداف مثل هر کسی دیگه ای هدف مالی رو در درجات دوم دنبال میکنم !
اون بالا هم عرض کردم قصه ی دانشگاه رفتن من مثل کتاب داستان هستش :n02:
امیدوارم هر آنچه خیر و صلاح باشه همه بهش برسن :n16: و همه به آرزوهاشون برسن...
یه لره مادرشو بخاطر مشکل کبدی از دست میده
خیلی ناراحت میشه !
میشینه درس میخونه و تو سن 25 سالگی پزشکی قبول میشه و به "پدر پیوند کبد ایران" معروف میشه ! دکتر علی ملک حسینی
منظورم شما نبودی! نقل قولم حذف کردم، خوبه؟!
به چند نکته توجه کنیم:
1- برای موفقیت تو رشته های سخت باید هدف هایی بزرگ تر از پول داشت
2- پزشکان اونقدر درگیر کارشون هستن که وقت اضافی ندارن تا پولهایی که در میارند رو خرج کنن
وبالاخره: شما بگو کدوم یکی بهتره:
پزشکی که هیچی نداره و زندگی خیلی ساده ای داره. و اگه کسی وضع مالی بدی داشت ازش پولی قبول نمیکنه. همین پزشک وقتی میمیره یه شهر میان زیر تابوتشو میگیرن. چنین پزشکی اسمش جاودانه میشه.
یا پزشکی که صبح تا شب دنبال درآمدزاییه و نه وقت میکنه پولش و خرج کنه و مردم ازش بد میگن. چنین پزشکی وقتی مرد بچه هاش سر ارثیه دعوا میکنن و چه بسا فحش هم نثار روحش میکنن.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز/مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
