ضرب المثل هاي بومی و محلي ایران

Ağıl yaşda deyil, başdadır.

عقل در بالاترین مکان است.

Ağıl gücdǝn üstündür.

عقل از زور فراتر است.

Ağıla paxıllıq olmaz.

به عقل نمی توان حسادت کرد!

Ağıllı bizi tapmaz, dǝli bacadan düşǝr.

انسان با درایت و با عقل ما را پیدا نمی کند و دیوانه از روزنه ی خانه وارد منزل می شود( یه چیزی در مایه های:همه رو برق می گیره و ما رو چراغ نفتی)

Ağıllı bildiyini söylǝmǝz, dǝli söylǝdiyini bilmǝz.

انسان باعقل همه ی دانسته هایش را رو نمی گویدو آدم بی عقل(نادان)آنچه را که می گوید ،خود نمی داند(نمی فهمد)

Ağıllı bir dǝfǝ aldanar.

عاقل تنها یک بار قول می خورد(از یک جا)

Ağıllı dostunu hǝr zaman xatırlar, ağılsız isǝ işi düşǝndǝ.

آدم عاقل همواره دوستانش را یاد می کند و در همه حال و آدم نادان در موقعی که نیاز دارد

Ağıllı düşmǝndǝn qorxma, dǝli dostdan qorx.

از دشمن عاقل نترس ،از دوست نادان بترس.

Ağıllı kişi qışın qeydinǝ yayda qalar.

انسان عاقل فکر زمستان را از بهار می کند.

Ağıllı olub dǝrd çǝkincǝ, dǝli ol – dǝrdini çǝksinlǝr.

به جای اینکه عاقل بشی و درد همه رو به دوش کشی،دیوانه شو تا دردت را همه بکشند.