اینکه می فرمائید 88 درصد 2 میلیون تماشاگر 90 رای بر موندن کیرش دادند و الزامی بر این نیست که 88 کل مردم ایران موافقش هستند، حرف درستیه.نقل قول:
ولی اینم در نظر بگیرید، قشر فوتبال دوست و تماشاگران و کسانی که فوتبال این مملکت رو دنبال می کنند، قاعدتا برنامه 90 رو نگاه میکنند ؛و خیل بی شماری از مردم اصلا فوتبال نگاه نمیکنند یا براشون اهمیتی نداره کدوم تیم پیروز شده و کدوم تیم شکست خورده.
حالا اگر این قبیل افراد حتی اگر به صورت زیرنویس یا اعلام برنامه متوجه نظرسنجی بشن، احتمالا بعیده که شرکت کنند یا شاید اصلا سوال نظرسنجی براشون گنگ باشه (چون نتایج تیم ملی رو در مدت 4 سال کار کیروش دنبال نکردن)
+
ضمن اینکه شما از کجا میدونید و مطمئنید که درصد بالایی از این 88 درصد طرفدار فردوسی پور هستند و اینقدر افراد دهن بینی هستند که منتظرن فردوسی پور نظرش رو اعلام کنه، و سریع به اون رای بدن؟
به نظر من ذوالفقار نسب وقتی دید از لحاظ فنی صحبت های منصوریان و ویدئو های فنی برنامه نود، به مراتب جامع تر هستند، این جمله که "من تو بخش فنی ورود نمیکنم" رو مطرح کرد که صحبتاش در بخش قرارداد به واسطه جامع نبودن صحبت هاش در بحث فنی لوث نشه.نقل قول:
همونطور هم که دیدیم تو کل بخش اول صحبت هاش (به عنوان شروع کننده بحث) بحث فنیش رو تمام کرد و از فرمیشن بازی تیم ملی در دیدار دوستانه با عراق، ارنج ضربه زن ها پنالتی، انتقاد کوتاه راجع بازی دفاعی و غیر چشم نواز تیم و... تا جایی که میتونست انتقاد کرد.
شاید اگر صحبت های منصوریان ضعیف تر و ویدئو ها سطحی تر بود، این نقد به صورت جدی تری دنبال میشد، ولی واقعیت اینه منتقدان کیروش، تو بعد فنی هم خیلی حرف برای گفتن ندارن یا لااقل من در خبرگزاری های مختلف یادداشت خاصی از کسی رو نخوندم.
قطعا تیم ملی نقد های فنی بهش وارده و حتی به همون ویدئو های برنامه نود هم که در بعضی مواقع همه مطلب رو هم نمیگفتند، بایستی انتقاد کرد. ولی اینکه بیایم اساسا به قول منصوریان، مربی گری کیروش رو در انتقاد ها زیر سوال ببریم، یعنی اون منتقد حرفی برای گفتن نداره.
اینکه فلان مربی یا کارشناس فوتبال منتقده سرمربی تیم ملی در بعد فنی هستش، ولی حرفاش رو مستند و همراه با فیلم و اسلاید و آمار و ارقام به نمایش نمیزاره، مشکل کیروش یا مجری نود و کارشناس موافق ایشون نیست.
.
درباره قرارداد کیروش هم اینکه فدراسیون مبلغ کلانی رو داره هزینه میکنه شکی نیست و مسلما کیروش هم باید ماکسیمم تلاشش رو برای برآورده کردن بند های قراردادش انجام بشه.
ولی اگر ایران داره زیادی به کیروش پول میده، به قول منصوریان مشکل مربی تیم ملی نیست، مشکل فدراسیونه.
مضاف بر این متاسفانه ورزش کشور ما در سطح کلان مالی، کلا درآمد زا نیست. در واقع ورزش در سطح اروپا به یک صنعت تبدیل شده. اما ورزش و در اینجا فوتبال کشور ما به واسطه دولتی بودنش، تنها ملعبه ای هستش در دست سیاسیون کشوره که حتی ngo بودن و استقلال قدراسیون به واسطه جریاناتش با فیفا، این موضوع رو از بین نبرده هیچ، کاهش هم نداده.
مثال بارزش باشگاه های پرسپولیس و استقلال که کلا سرشار از بدهی و ترازنامه های منفی هستند. شما نگاه کنید، فرض کنید کارخانه ای به واسطه عملکرد مثبتش در اقتصاد و تجارت، تصمیم داشته باشه که تیم فوتبالی رو ایجاد کنه که با صرف هزینه به واسطه تخمین زمانی بتونه در دراز مدت سود مالی و تبلیغاتی و... از اون باشگاه بگیره. مسلما پیشبینی های درست از آب در نیاد، باشگاه یا کلا تعطیل میشه یه سطح فعالیتش کم میشه و تبدیل میشه به آکادمی یا باشگاهی در لیگ های دو و سه. اما اینجا برای باشگاه های این مملکت، هر چقدر هم بدهی بالا بیاد، سازمان تربیت بدنی یا هر اگان دولتی ای، اون باشگاه رو تعطیل نمیکنه. یا خود سازمان لیگ، اون باشگاه رو تعلیق نمیکنه. چرا؟ به واسطه همون مقاصد پشت پرده.
.