بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

بخشی از کتاب بی مادری ترجمه ی افشین راستکار

" خواهرم عین عروس رویاهام زیبا شده اما در عوض هر گره زیبائی او من پیرتر و چروکتر میشوم ، آخر چه کسی با یه فاحشه 45 ساله ازدواج خواهد کرد ؟ اگر من به جای 25 ساله پیش خویش سفر میکردم حتما بعد از نابود کردن خواهر بی دین و ایمونم با دکستر ازدواج خواهم کرد و صاحب 3 پسر و یک دختر میشدم . افسوس که حسرت این سفر دلم خواهد ماند "

دردی بزرگ تر از یاد روزگار خوشی در دوران تیره روزی نیست.

(…Nssun maggior dolare che ricordarsi del tempoe felice nella miseria)

کمدی الهی / دانته

اگر هم پرهیزگاری در شما نیست، بدان تظاهر کنید. عادت آن غولی که هر احساسی را در ما می بلعد، با همه دیو سیرتی از این جهت فرشته ای است که در تمرین کارهای پسندیده نیز جامه و ردایی شایسته در ما می پوشاند.

هملت

پیش از کشف عدد صفر، بشر گمان می‌کرد که عدد یک ابتدای هرچیز است، قرن‌ها طول کشید تا بفهمد که صفر هم ابتدای چیزی نیست
و همیشه همه‌چیز خیلی پیش‌تر از آن شروع می‌شود که نقطه‌ی آغار است.

وردی که بره‌ها می‌خوانند / رضا قاسمی

- اگه اون تونسته فراموش کنه، منم می‌تونم
+ می‌بینی؟ هنوز دوسش داری
- از کجا معلوم؟
+ هنوز می‌خوای کارایی رو بکنی که اون کرده

شب‌های روشن / فرزاد مؤتمن

وقتی می‏شنیدم داری می‏گی به خدا ایمان نداری، مثل بلبلی بود که می‏پرسه چرا موسیقی رو بلد نیست.

مهمان ناخوانده
اریک امانوئل اشمیت

این قرن، قرن جنون انسان‏های متکبر خواهد بود. ارباب طبیعت: و شما زمین را آلوده می‏کنین و ابرها رو سیاه! ارباب مواد: دنیا رو به لرزش درمی‏آرین! ارباب سیاست: توتالیتاریسم رو اختراع می‏کنین. ارباب زندگی: بچه‏هاتون رو از روی کاتالوگ انتخاب می‏کنین! ارباب بدنتون: چنان از بیماری و مرگ هراس دارین که به هر قیمتی حاضر می‏شین زندگی رو ادامه بدین، زندگی نه، باقی موندن، بی حس مثل یک گیاه توی گلخونه! ارباب اخلاق: فکر می‏کنین این انسان‏ها هستن که تمامی قوانین رو درست می‏کنن و چون همه‏ی ارزش‏ها یکیه، هیچی ارزش نداره! و خدای انسان‏ها پول خواهد شد، تنها خدایی که می‏مونه، توی تمام شهرها براش معبد خواهند ساخت، و در نبود خدا همه‏ی فکرها پوک می‏شن و از بین می‏رن.

مهمان ناخوانده
اریک امانوئل اشمیت

حیوانات خارج، از خوک به آدم و از آدم به خوک و باز از خوک به آدم نگاه کردند ولی دیگر امکان نداشت که یکی را از دیگری تشخیص دهند.
مزرعه حیوانات/جورج اورول.
(پیشنهاد میشه این کتاب رو حتما بخونید)

گفت «خداوند مرده است».

هیچ زبانی بی‏لکنت این خبر را نگفت, و هر گوشی که شنید با وحشت شنید. این طور دهان به دهان گشت. زاهدی که عمری با وسوسه‏های لذت جنگیده بود، به محض اینکه سر از سجده برداشت خبر وحشتناک را شنید. بهت‏زده شد. بعد ناگهان ناامید مویه‏کنان گفت: همه‏ی زهدم هدر شد. چه کسی پاداشم را می‏دهد.

مسیحی مومنی از مردم به غاری دور فرار می‏کرد و فریاد می‏زد: ملعون است، اول پسرش را به صلیب کشیدند، حالا خودش را کشتند.

باستان‏شناس پیری گفت: بی‏خدا نمی‏توان زیست. باید خدایان یونان را زنده کرد.
گناهکار شرمنده‏ای در خفا تلخ می‏گریست: از من ناراضی رفت.
عارف سالخورده‏ای از درون می‏لرزید: دوستی با قدرت مطلق، آرامش‏بخش بود.
ستم‏دیده‏ای به جنون افتاده بود: ستمکاران آسوده باشید!
پوچ‏گرایی از موقعیت استفاده کرد: اگر جهان تاکنون پوچ نبوده، مِنبعد که خواهد بود.

پیامبر کفرگوی

اردلان عطارپور

داستان موج کوچکی است که روی دریا بالا و پایین می‏رود و از باد . هوای آزاد لذت می‏برد تا این که یکدفعه می‏بیند موج‏های جلوییش دارند محکم به ساحل می‏خورند. با خودش می‏گوید: خدای بزرگ یعنی همین بلا الان سر من هم می‏آید؟ بعد یک موج دیگر نزدیک می‏شود. موج اولی را می‏بیند که اخم‏هایش در هم رفته. می‏گوید: چیه، چرا اینقدر ناراحتی؟ موج اولی می‏گوید: تو نمی‏فهمی. ما همگی نابود می‏شود. تمام ما موج‏ها هیچ می‏شویم. دیگر چی می‏خواستی؟ موج دوم می‏گوید: نه تو نمی‏فهمی. تو که موج نیستی، تو قسمتی از یک اقیانوس هستی.

سه‏شنبه‏ها با موری