يافته‌هايي درباره هماهنگي بدن با چرخه روز و شب
پژوهشگران فرانسوي سازوكاري كشف كرده‌اند كه نشان مي‌دهد چگونه ساعت‌هاي بيولوژيك به‌رغم تغييرات گسترده در شدت نور در طول روز و در روزهاي متفاوت به طور دقيق با چرخه روز و شب خود را تنظيم مي‌كنند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
پس از شناسايي دو «ژن ساعت» مركزي در جلبك سبز استروكوكوس تائوري، يك الگوي رياضي كه فعاليت روزانه آنها را بازتوليد مي‌كند، نشان داد كه ساعت داخلي آنها فقط هنگامي كه نياز به تنظيم مجدد دارد تحت تاثير شدت‌هاي مختلف نور طبيعي در طي روز قرار مي‌گيرد.
نتايج به دست آمده توسط زيست‌شناسان در مركز اقيانوس‌شناسي دانشگاه پاريس 6 در بانيول فرانسه و فيزيكدانان دانشگاه ليل يك فرانسه و مركز ملي تحقيقات علمي، در نشريه آزاد PLoS Computational Biology 11 نوامبر منتشر شده است.
ساعت‌هاي روزانه در بسياري از موجودات زنده وظيفه نگهداري زمان را به عهده دارند و آنها را قادر مي‌سازند خود را براي تغييرات زيست محيطي ناشي از تغييرات روز و شب آماده سازند. اين ساعت‌ها از شبكه‌اي از ژن‌ها و پروتئين‌ها تشكيل شده‌اند كه در تعامل با يكديگر نوساناتي زيست شيميايي در يك دوره نزديك به 24 ساعت به وجود مي‌آورند.
تنظيم دقيق بر مبناي چرخه روز و شب نياز به آن دارد كه برخي از اجزاي اين ساعت به نور روز حساس باشند. در استروكوكوس روشي ساده و در عين حال موثر تكامل يافته است كه از طريق محدود ساختن حساسيت در مقابل نور در زمان‌هاي مشخصي از روز، از ساعت روزانه در برابر تداخل‌هاي ناشي از نوسانات در ميزان نور روز محافظت مي‌كند. در مدل ارائه شده توسط نويسندگان و نيز در آزمايشات، اين توانايي هنگامي كه ساعت با چرخه روز و شب هماهنگ است، به ميزان بيشتري غيرفعال ميشود، اما ساعت را هنگام ناهماهنگي دوباره تنظيم مي‌كند. چنين ساختاري ساعت را در مقابل نوسانات شديد نور روز، مثلا هنگامي كه خورشيد پشت ابر است، ايمن مي‌سازد.
چنين تصور ميشود كه حساسيت به نور فقط هنگامي فعال ميشود كه نوسان‌ساز مركزي كنترل‌كننده ساعت بيولوژيك در برابر بي‌نظمي‌ها و تغييرات واكنش نشان ندهد. هر كسي كه تاب هل داده باشد مي‌داند كه پاسخ يك حركت ادواري به بي‌نظمي به ميزان بسيار زيادي به زمان‌بندي بستگي دارد و هل دادن تاب در وسط قوس حركت بازده چنداني ندارد. بر اساس همين نكته ظريف، ساعت هنگامي كه سر وقت كار مي‌كند، به نور و نوسانات آن حساس نيست، اما هنگامي كه ساعت، تنظيم خود را از دست مي‌دهد، در معرض نوري قرار مي‌گيرد كه با زمان چرخه آن همخواني ندارد. در نتيجه، با واكنش نشان دادن به اين بي‌نظمي، خود را با زمان صحيح تنظيم مي‌كند.
منبع:science daily
تزريق حيات به اندام مرده بدن با پيوند آنزيم سمندر
دانشمندان با بررسي زندگي سمندرها در تلاشند تا با فراهم كردن امكان بازيابي اندام هاي از دست رفته و رشد نيافته ، درهاي اميد را به روي معلولان بگشايند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان دانشكده پزشكي هانور آلمان در حال آزمايش و بررسي بدن سمندر اكسولوتل هستند تا دريابند اين موجودات چگونه اعضاي از دست داده خود مانند پا و ساير اندام هاي آسيب ديده را ترميم مي‌كنند.
اين دانشمندان اميد دارند روزي بتوانند ژن اين حيوان را به افرادي كه اعضا و اندام‌هاي بدنشان را از دست داده‌اند، پيوند زده و رشد مجدد اندام آنها را شاهد باشند.
سمندر اكسولوتل قادر است اعضاي بدن خود و حتي اندام‌هاي آسيب ديده را دوباره بازيابد. اما با بالا رفتن سن، اين حيوان چنين قابليتي را از دست مي‌دهد.
اين حيوان حتي ميتواند مغز و ستون فقرات خود را احيا كند . چنين توانايي قابل توجهي باعث بوجود آمدن اين اميد شده كه در صورت كپي‌برداري از اين عمل، افراد معلول روزي بتوانند راه بروند.
اكسولوتل، تقريبا در مكزيك به دليل كاهش زيستگاه و شكار توسط انسان‌ها منقرض شده است.
محققان در حال كار بر روي يك آنزيم خاص هستند كه اكسولوتل را در قلمرو حيوانات منحصر به فرد كرده است.
به گفته دانشمندان، هدف نهايي آنها، ساخت اين آنزيم بصورت مصنوعي است.
اين اميد از آن جا تقويت شده است كه آزمايشات اوليه بر روي سلول‌هاي پوست انسان اميدبخش بوده است. زخم‌ها سريع‌تر ترميم شده و پوست با سرعت بيشتري رشد كرده‌است.
البته بايد گفت: تمام حيوانات تا حدي اين قابليت احيا را دارند. سر انگشت انسان گاهي اوقات دوباره رشد كرده و زخم‌ها معمولا با جاي زخم كوچكي ترميم ميشوند.
در سمندرها، رگ هاي خوني در زمان بريده شدن يك عضو سريع منقبض شده و به خون‌ريزي محدود ميشود. سلول‌هاي پوستي سريعا روي زخم را پوشانده، چيزي را تشكيل مي‌دهند كه به آن blastema مي‌گويند.
blastema يك توده سلولي است كه توانايي رشد و دوباره تبدبل شدن به اندام و اعضاي بدن را دارد.
محققان بر اين گمان هستند كه اين سلول‌ها بايد سلول‌هاي بنيادي قلب و نخاع (سلول‌هاي سرآمد بدن) باشند كه قابليت شروع به رشد دوباره را به شكل هر نوع سلول در بدن دارا هستند.
---------- Post added at 07:05 PM ---------- Previous post was at 07:00 PM ----------
دانشمندان مدعي اند شواهدي كشف كرده اند كه زهر سوسمار آنگومورف حاوي سمي است كه مي تواند براي درمان فشار خون بالا بكار گرفته شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گروهي از دانشمندان بين المللي به سرپرستي پژوهشگران دانشگاه ملبورن استراليا براي تحقيقات خود گروهي از مارمولك هاي سمي موسوم به آنگومورف را مورد مطالعه قرار دادند.اين مارمولك ها شامل مانيتورها، تمساح و مارمولك بدون پا هستند.
اين دانشمندان مي گويند: ما به تازگي كشف كرده ايم كه سم بدن سوسمار به مارمولك مكزيكي و سوسمارهاي قوي هيكل محدود نمي شود بلكه در حقيقت اين سم در اين حيوانات بسيار شايع تر است. از اين رو با بررسي اين گروه منحصر به فرد، مواد سمي بسيار جديدي را كشف كرديم.
آنها تنوع بسيار زيادي در سم هاي زهر آنگومورف نشان دادند. محققان مي گويند مي توان از اين زهر در ساخت دارو استفاده كرد چرا كه سه مورد از اين مواد سمي جديد مي توانند فشار خون بالا را پايين آورند.
اتمام اين تحقيق، جمع آوري زهر اين سوسمار و مارمولك ها از سراسر جهان و در پي آن مطالعات ازمايشگاهي براي بررسي ويژگي هاي دقيق اين زهر، چهار سال به طول انجاميده است.
اين دانشمندان معتقدند مطالعات و كشف زهر هاي جديد،سيستم تكامل زهر حيوانات را نشان مي دهد.
آنها مي گويند نتايج به دست آمده نشان دهنده اهميت استفاده از راهبردهاي مبتني بر تكامل براي تنوع زيستي و تأكيد بر طراحي و ساخت داروهاي جديد با استفاده از زهر مارمولك است.
نتايج اين تحقيقات در نشريه پروتئوميك مولكولي و سلولي منتشر شده است.
استفاده از امواج مغناطيسي در درمان سرطان
سرطان را مي توان از اين پس سوزاند زيرا دانشمندان دانشگاه کالج لندن موفق به ابداع شيوه اي شده اند که در آن از پالس هاي مغناطيسي در نابودي تومورهاي سرطاني استفاده مي شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دانشمندان دريافته اند مي توانند سلول هاي سرطاني را با استفاده از ذرات کوچک مغناطيسي محاصره کرده و با ايجاد ميدان مغناطيسي در اطراف اين ذرات موجب داغ شدن آنها و در نهايت سوختن سلول هاي سرطاني شوند.
آزمايش هاي اين شيوه بر روي موش ها نشان داده که حرارت ذرات اکسيد آهن را مي توان تا 6 درجه بالاتر از درجه بدن جاندار افزايش داد و اين همان درجه حرارتي است که منجر به مرگ سلول ها خواهد شد.
محققان اميدوارند با استفاده از اين شيوه بتوانند تومورهاي سرطاني را در بدن هدف گرفته و بدون آسيب رساندن به نسوج سالمي که در اطراف سلول هاي بيمار قرار دارند، تومورها را با استفاده از حرارت از بين ببرند و به اين شکل آثار جانبي درمان هاي رايجي مانند شيمي درماني يا پرتو درماني را در روند درمان سرطان کاهش دهند.
به گفته دانشمندان مي توان اين ذرات آهني را با استفاده از سلول هاي بنيادين برگرفته از مغز استخوان فرد بيمار به داخل تومورها هدايت کرده و در آنجا با ايجاد حرارت منجر به مرگ تومورها شد.
«سام جينز» از دانشگاه کالج لندن مي گويد در صورتي که حرارت اين ذرات را تا 43 درجه افزايش دهيم، سلول هاي سرطاني شروع به مردن مي کنند زيرا حرارت عادي بدن انسان 37 درجه است و 43 درجه مي تواند براي مرگ سلول هاي سرطاني درجه حرارت مناسبي باشد.
دانشمندان همچنين ابزاري را به منظور شليک امواج مغناطيسي متمرکز ابداع کرده اند که منجر به ارتعاش شديد ذرات آهني و در نهايت ايجاد گرما مي شود. اميد مي رود با استفاده از اين شيوه جديد بتوان به مبارزه با بيماري سرطان ريه پرداخت.
