مشاعره

مادر گيتي نزاد در جهان همچون علي
آسمان گويا كه در تركش همان يك تير داشت
سعدي

شب خوش
خيلي مخلصيم محمد جون

تا نبيند رنج و سختي مرد كي گردد تمام
تا نيايد باد و باران گل كجا بويا شود

دانم دلت ببخشد بر عجز شب نشينان
گر حال بنده پرسی از باد صبحگاهی

جايی که برق عصيان بر آدم صفی زد
ما را چگونه زيبد دعوی بی‌گناهی

فرانک ی رو دریاب

خیر سرم فردا امتحان دارم
دعا فراموش نشه ها
البته تا صبح هستیم

یکی روبهی دید بی دست و پا
فرومانده از لطف و صنع خدا

ی اخرشو حذف کردم!!

اين قصه عجب شنو از بخت واژگون
ما را بکشت يار به انفاس عيسوی

خوش وقت بوريا و گدايی و خواب امن
کاين عيش نيست درخور اورنگ خسروی

یه حس پرواز با تو باقی
تو این سینه دل شده یاغی
از رخبت و سیاهی به مرز تو رسیدم
یه خط روشن عشق رو آسمون کشیدم
بیا و همیشگی باش امید زندگی باش
ای قاصد بهاری طلوع زندگی باش

خیالت راحت محمد به "ی" رسیدم

شتر از بار ميناله ما از دل/بناليم هر دو مان منزل به منزل

شتر ناله که بارم گرونه/ما ميدونم که چوب ساربونه

خب پس ه بده

هر کو ز جان برآمد از دست دل ننالد
وانکو ز پا درآمد در بند سر نباشد

پیر شرابخانه از باده‌ی مغانه
تا بیخبر نگردد صاحب خبر نباشد

در بزم درد نوشان زهد و ورع نگنجد
در عالم حقیقت عیب و هنر نباشد

نه "د" بده

دل كوچولو
دل كوچولو
دل ديوونه
ديگه نرووو از خونه
پشيمون ميشي
پشيمون
پريشون ميشي
پريشون
نميدوني ديوونه



اینم "م" کی دوست نداشت اخر یادتون اومد ؟

هر صبح در آيينه ي جادويي خورشيد
چون مينگرم او همه من من همه اويم



باشه خب چرا تهدید میکنی
بچه زدن نداره که .مهربون بهم بگو با عاطفه محبت
من ی دوست دارم