بخشي زيبا از كتابي كه خوانده ام

گام های بزرگ برای موفقیت:

در وجور هر یک از ما، استعدادهای ذاتی به ودیعه گذاشته شده است که ما را در دستیابی به تمام رؤیاهایمان و حتی فراتر از آن قادر می سازد. تنها با یک تصمیم، درها گشوده می شوند و برای ما شادی یا غم، رفاه یا فقر، معاشرت یا انزوا و طول عمر یا مرگ زود هنگام را به ارمغان می آورند.
از شما می خواهم تا تصمیمی بگیرید که بلافاصله زندگی تان را تغییر دهد یا موجب بهبود کیفیت آن شود. آنچه که به بعدها موکول کرده اید به انجام برسانید...

مهارت های تازه ای را فراگیرید... به گونه ای متفاوت، یه مردم احترام بگذارید و نسبت به آنان ابراز همدردی کنید... با کسانی که سال هاست سراغی از آنان نگرفته اید تماس بگیرد. این را بدانید که «همه» تصمیمات ما، پیامدهایی به همراه دارند. حتی تصمیم نگرفتن هم، خود یک تصمیم شمرده می شود.

خیلی وقت بود میخواستم قسمت هایی از صد سال تنهایی رو بذارم ولی کتاب دستم نبود ...
با تاخیر زیاد عزض پوزش

........................

گذشته چیزی جز دروغ و خاطره نیست ، هرگز بازگشتی ندارد . هر بهاری که میگزرد ، دیگر باز نمی گردد ، و پر حرارت ترین و دیوانه کننده ترین عشق ها هم واقعیت هایی ناپایدارند

..........................

تو از جمله کسانی هستی که به ما تحت خودت می گویی دنبالت نیاید ، چون بو می دهد !

صد سال تنهایی/ گابریل گارسیا مارکز/کیومرث پارسای

روزی که انسان در کوپه درجه یک مسافرت کند و ادبیات در واگن بار ، کار دنیا به سر آمده

.................

بهترین دوست کسی است که مرده باشد


صد سال تنهایی/ گابریل گارسیا مارکز/کیومرث پارسای

انسان وقتی که بتواند ، می میرد ، نه زمانی که باید

............

حتی یک لحظه آشتی کردن ، بیشتر از یک عمر دوستی است


صد سال تنهایی/ گابریل گارسیا مارکز/کیومرث پارسای

و اما جمله ای که خودم خیلی دوسش دارم ....

گاو ها از هم جدا شوید ، زندگی کوتاه است...
.........
صد سال تنهایی/ گابریل گارسیا مارکز/کیومرث پارسای
البته که بسیاری از جملات این کتاب رو به خاطر اسپویلر شدن و عدم درک معنا توسط دوستانی که کتاب رو نخوندن نمیشد نقل کرد

گفت :" بروس شوارتز . فکر نمی کنم اسمش تا حالا به گوش هیچ کدوم از شما بی شعور ها خورده باشد .ولی این اصلا مهم نیست . اون یکی از بهترین عروسک گردان های دنیاست . عروسک گردان ها معمولا وقت نمایش دست هاشون رو توی دستکش مخفی می کنند تا تماشاچی اون ها رو نبینه و حواسش به نمایش باشه . بیش تر اون ها از نخ و عصا و این جور چیز ها استفاده می کنند ، اما بروس شوارتز از این کارها نمی کنه .بروس دست هاش رو به شما نشون می ده ؛ برای این که نمایش هاش اون قدر محشره که بعد از یکی دو ثانیه تماشاچی دست ها رو فراموش می کنه و محو بازی می شه . دست ها رو می بینه اما در واقع نمی بینه . می فهمید چی می گم کله پوک ها ؟ در واقع شما فقط رقص عروسک ها رو می بینید . بس که عالی می رقصند . اما نکته مهم ، نکته ی خیلی مهم ماجرا اینه ؛ یعنی من فکر می کنم اینه که اگه اون عروسک های شوارتز عقل و شعور داشتند ، اگه می تونستند حرف بزنند ، خیال می کردند نخی در کار نیست . این همون چیزی یه که شما کله پوک های عوضی تا دم مرگ هم متوجه ش نمی شید ."

کتاب استخوان خوک در دست های جذامی

مصطفی مستور

رها کردن گذشته اگر چیزی از آن نیاموخته باشی، مشکل است.
به محضی که از آن درس بگیری و اجازه دهی دست از سرت بردارد،
در حقیقت زمان حالت را بهبود بخشیده ای.

از کتاب: "هدیه"

ما همان لحظه ای که کور شدیم ، کور بودیم. ترس ما را کور کرده و همین ترس ما را کور نگه می دارد.
کوری/ژوزه ساراماگو

از کسانی که دوستشان می دارم جز این نمی خواهم که رها از من باشند و درباره آنچه می کنند یا آنچه نمی کنند، هرگز به من توضیح ندهند و البته از من نیز هرگز چنین چیزی نخواهند. عشق جز با آزادی همپا نمی شود. آزادی جز با عشق همپا نمی شود.

از کتاب: فرسودگی ، کریستین بوبن

هرگز برنامه ای ندارم و هیچ روشی را در پیش نمی گیرم. برای نوشتن به همان اندازه قاعده وجود دارد که برای عشق. در هر دو مورد باید تنها و بی اندرز رفت، بدون اعتقاد به اینکه آدابی باید رعایت شود و شناخت هایی به دست آورد.

از کتاب: فرسودگی ، کریستین بوبن