سروده هاي محمد جاويد

ایثار
وزارت نيرو و انرژي سريلانكا اعلام كرد: ايران براي برق‌رساني به مناطق دوردست روستايي در سريلانكا، 65 ميليون دلار وام در اختيار اين كشور قرار مي‌دهد
سفير ايران در سريلانكا نيز گفت: وام اعطايي ايران با دوره بازپرداخت طولاني مدت و بر پايه روابط دوستانه ميان دو كشور، در اختيار دولت سريلانكا قرار داده می شود



شرمندۀ احسان توام دولت ایران ... دربست به قربان توام دولت ایران
ایثار تو بد جور مرا کشته ، خدایا..... محتاج زر و کان توام دولت ایران

لوطی گری ومعرفتت ورد زبان است/«چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است»
این وام کلانی که به لطف تو گرفتم... از مهر و صفای دلت ای دوست نشان است

هر چند زدی قفل گرانی به خزانه... دیگر ندهی وام به صد عذر و بهانه
اما جهت برق رسانی به دهاتم ... کردی سویم از راه کرم وام روانه

از خانه چراغی که روا بود ستاندی... بر سر در ِ هر مسجد ما لامپ نشاندی
روشن شده از لطف وجود تو ده ما... تاریکی شب را ز سر ِشهر پراندی

تهران تو خاموش ولی کوره (دهاتم)... پر نور شده ، بابت آن خیلی( فداتم)
خوابیده اگر صنعت تو بابت این برق... چرخیده ولی صنعت ما ، قند و نباتم

تفتیده اگر ملتت از شدت گرما... سرد است ولی شهر و دهات سريلانكا
هستند اگر مردم ایران به صف نان... نانم شده در روغن حیوانی اعلا

در داخل کابین آسانسورنکنم گیر... تا آن که بخواهم بزنم دکمۀ آژیر
با رفتن آن زیر عمل نفله نگردم ... گیرم عمل کلیه و یا اینکه بواسیر

وقتم نشود نفله برای صف بنزین... تا غر بزند بر سر من مادر نسرین
هر روز نسوزد موتور پنکه و یخچال... تا بابت پولش بشوم دپرس و غمگین

«جاوید» ببین کشور ما نور فشان است... نام ادیسون در همه جا ورد زبان است
شرمنده ام البته از این کار که دائم ... دستم به گدایی به سوی جیب کسان است

مادر دلسوخته


از ایل وتبار رستم دستانیم... پس معنی هفت خوان او می دانیم
چون کل اداره جاتما ن خوان دارند.... هنگام رجوع در پسش می مانیم
ما عاشق کورشیم در وقت سخن ... در مقبره اش آب ولی می رانیم
پس رفت نموده ایم در کار ، ولی... مشغول به پیش راندن لبنانیم
چون دایۀ مهربان تر از والده ایم... از بابت خرج و دخلشان حیرانیم
اوضاع خزانه گرچه خیلی توپ است... افسوس خزانه دار این و آنیم
در کشُتی و فوتبال اگر پس رفتیم... در دو همه ساله صاحب عنوانیم
ما مادر دلسوختۀ بغدادیم... افسوس ولی زن پدر تهرانیم
بردرب خزانه قفل محکم زده ایم ... چون که نگران ملت افغانیم
چل سال گذشته است و در عصر فضا ... مشغول بهینه سازی پیکانیم
یک روز فروشندۀ برقیم، ولی.... در حسرت آن روز دگر گریانیم
ما صاحب سفره های نفتیم ، ولی ...از بابت نان سفره سرگردانیم
هرچند که عیب های جالب داریم ... از بابت عیب دیگران خندانیم
«جاوید » ولی بدان که ما در همه حال ... بدجور خلاصه عاشق ایرانیم

بادست پر از جام پکن آمده ایم
از راه هوا ، نه با ترن آمده ایم
چون جنس مدال و کاپ چینی بد بود
با کاپشن و کفش و پیرهن آمده ایم

تورا دوست دارم
******************************
«تو را اي كهن بوم و بر، دوست دارم»... بدون چرا ، چون ، اگر دوست دارم
بُود بعضی از دوستی ها خطرناک... تورا چون نداری خطر دوست دارم
در این قطعی برق از نور خورشید... وهم بیشتر از قمر دوست دارم
واز کارت سوخت و تمام (کوپن هام)... که دارم زجان دوست تر ،دوست دارم
وحتی تورا از سهام عدالت.... به جان خودم بیشتر دوست دارم
زانگشت دولت بریزد هنرها... تورابیش از آن با هنر دوست دارم
تورا مثل یارانه هایی که دولت ... دهد بابت هر نفر دوست دارم
نظر هر که دارد به جیب رفیقش... تورا من بدون نظر دوست دارم
ز دست گرانی و خرج و تورم.... اگر هم شوم خون جگر دوست دارم
به مانند آن کس که دارد دیابت .... تو را مثل قند وشکر دوست دارم
وجب تا وجب خاکت آکنده از زر .... تو را با بیش از این سیم وزر دوست دارم
اگرچه به دنیا ثمر می رسانی... تورا با ثمر بی ثمر دوست دارم
اگر هم شوم مغز و گردم فراری.... تورا این من ِ دربدر دوست دارم
زتکرار این جمله شاد است« جاوید»... «تو را اي كهن بوم و بر، دوست دارم»

تورا دوست دارم
******************************
«تو را اي كهن بوم و بر، دوست دارم»... بدون چرا ، چون ، اگر دوست دارم
بُود بعضی از دوستی ها خطرناک... تورا چون نداری خطر دوست دارم
در این قطعی برق از نور خورشید... وهم بیشتر از قمر دوست دارم
واز کارت سوخت و تمام (کوپن هام)... که دارم زجان دوست تر ،دوست دارم
وحتی تورا از سهام عدالت.... به جان خودم بیشتر دوست دارم
زانگشت دولت بریزد هنرها... تورابیش از آن با هنر دوست دارم
تورا مثل یارانه هایی که دولت ... دهد بابت هر نفر دوست دارم
نظر هر که دارد به جیب رفیقش... تورا من بدون نظر دوست دارم
ز دست گرانی و خرج و تورم.... اگر هم شوم خون جگر دوست دارم
به مانند آن کس که دارد دیابت .... تو را مثل قند وشکر دوست دارم
وجب تا وجب خاکت آکنده از زر .... تو را بیش از این سیم وزر دوست دارم
اگرچه به دنیا ثمر می رسانی... تورا با ثمر بی ثمر دوست دارم
اگر هم شوم مغز و گردم فراری.... تورا این من ِ دربدر دوست دارم
زتکرار این جمله شاد است« جاوید»... «تو را اي كهن بوم و بر، دوست دارم»

مهمان شیطان

به روی سفرۀ افطار او ببین جانا .... که چند گونه غذا پیش روی انسان است
حلیم و فرنی و حلوای کاسه ویخدر.... کنار آن رطب و زولبیا فراوان است
وکله پاچه در آن سوی سفره در دیگی .... نگاه مضطربش سوی صاحب خوان است
کباب جوجه و استیک وماهی و میگو.... خلاصه سفره نگو قتلگاه حیوان است
و چند لحظۀ دیگر پس از اذان گفتن .... ورم نموده شکم ، پاره بند تنبان است
توگوییا که ز قحطی گریخته طفلی.... که سوی ظرف غذا این چنین شتابان است
اگرچه پر شده از او تغار وقت سحر.... به مغرب اما گویی چو مرده بی جان است
وبا شنیدن تکبیر می کند حمله.... زدست حملۀ او سفره درب و داغان است
به صف نموده غذاها و نوبتی هر بار.... روان به خندق خود می کند که انبان است
چنان ز قدرت او پاک می شود سفره.... که کار ِ جاروی برقی از او نمایان است
شنیده است که روزه برای خود سازی است.... به این دلیل نگاهش به مرغ بریان است
وچون که معتقد است او که میهمان خداست.... در حالت خفگی باز شاد و خندان است
ولی به گفتۀ« جاوید» این چنین فردی .... به طور قطع و یقین میهمان شیطان است
هدف که شد شکم و پر نمودن انبان... خدا ز سفره و آن میهمان گریزان است

برق نگاه
**********************************
« برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر»... کوچه روشن شد از آن تابش و نور سحری
غافل از آن که فضولی است در آن کوچۀ تنگ.... که به هر حال از این واقعه سازد خبری

شد خبردار از این مسئله چون شرکت برق... کنتوری نصب نمودند در ِ خانۀ او
تا که مصرف نکند بیشتر از حد لیلی.... یا که مجنون نکشد برق ز کاشانۀ او

آخر ماه که قبض آمد و دادند به او... برق از فرق سر لیلی بیچاره پرید
گفت در منزل من هیچ کسی جز مجنون.... برق چشمان مرا در شب تاریک ندید

پس چرا مصرف برقم شده این گونه زیاد؟.... من مگر هیتر و یخچالم و یا این که اطو
گفت مامور که با برق نگاه قوی ات .... کرده ای عاشق دلخستۀ خود را جادو

لاجرم مصرفش ازهیتر و یخچال سَراست... و زمجنون پدر مرده در آورده پدر
برق تولیدی چشمان سیاه تو کنون.... مال دولت بُود و بحث نکن پس دیگر

تازه برق لب و هر مادۀ براقی.... که شود ساطع از آن نور بُود شامل آن
گر که براق شود کفش کسی هم ایضاً.... می شود آخر هر ماه ز قبضش نگران

مات شد طفلی و برق نگهش شد خاموش... برقی از منزل لیلی ندرخشید دگر
داد پیغام به مجنون که نیا منزل من.... نه به هنگام شب و نیمه شب و وقت سحر

گفت« جاوید» به لیلی بشنو پند مرا .... « صرفه جویی هنر مردم دوراندیش است»
صرفه جویی کن و پولت نده از بابت برق .... چون که جراحی بینی و لبت در پیش است

تضمین از خواجۀ اهل راز

تن فروش
************************
تواي تن خستۀ مرداب ظلمت**و اي غرقابِ گرداب مذلّت
توای بازيچۀ دستان شهوت** و ای تندیس زشتی و وقاحت
تنت هر لحظه در دست غريبي است**دلت دروازۀ هر نانجیبی است
چرا بخشيده اي اين دُرّ تن را؟**چرا حراج كردي اين بدن را؟
چرا هر جا هوسبازی تو را دید**زباغ هستي ات گل غنچه اي چيد؟
سپس گل های باغت کرد پرپر**شرر انداخت در باغت سراسر
اگر خواهی شوی زین ورطه آزاد **و گردد مثل اول باغت آباد
بزن بر سينۀ مرد هوسباز**جدا كن از تنت دستان پر آز
به لطف بي كران آن يگانه** بكن در کوی عصمت آشیانه
بُود دریای ِ احسانش به غايت **خطا پوش است تاحد نهايت
بكن تن را ز عفت آبياري**مرو در وادی حِرمان و خواری
مددكار تو باشد حيّ‹‹ جاويد››**خداوند زمين و مهر و ناهيد

فطر آمده خوردنی فراوان بخورید
پیتزا و کباب و مرغ بریان بخورید
دزدانه اگر در رمضان می خوردید
شوال رسیده پس نمایان بخورید

به او گفتم بخور گفتا صیام است
سحر تا وقت شب خوردن حرام است
به خنده گفتمش : پس رشوه و رانت
چرا خوردی؟ مگر هنگام شام است؟

جراید:
کمیته ای در مجلس مسئول رسیدگی به دلایل عدم موفقیت تیم ایران در المپیک پکن گردید

سفر پر بار
*************************************
از المپیک آمده با گردنی افراشته... چون که با کار مهمّش واقعاً گل کاشته
این مسافت را که طفلی تا پکن پیموده است... کاروان ورزشی را مفت خر فرموده است
روز اول در رژه او زحمت بسیار برد.... دست خود را با تکان دادن کمی در کار برد
چند صد متری در آن گرما قدم آهسته رفت... سربلند و پر غرور و واقعاً شایسته رفت
شام مبسوطی به رگ زد قهرمان هنگام شب... گرچه بود از فکر فردا طفلکی در تاب و تب
صبح فردا چون که حاضر شد به میدان حریف… سمبه را پر زور دید وخود چو گنجشکی ضعیف
جالب اینکه آن حریف از کشوری چون چاد بود… لیک با تکنیک وتند و تیز همچون باد بود
درمصاف نیجریه ضربه فنی شد شدید…بعد از آن با زامبیا برق از سر طفلی پرید
گرچه طعم جوجه و استیک و سوپ خاویار... اندکی از طعم تلخ باخت را می زد کنار
لیک وجدان درد او را بد کلافه کرده بود... کلّۀ خود را زغم لای ملافه کرده بود
با خرید و گردش و تفریح غم را دک نمود ... بر خیابان ها و بازار پکن پاتک نمود
جای یک دانه مدال کم بهای سیم وزر... با خودش آورد چندین ساک ِِ پـُر از این سفر
چون که شد پایان کار کاروان ما همین... کرد جارو کاروان ورزشی بازار چین
ماند از اردوی ما اما رکوردی دیدنی... در خصوص گردش و خواب وخرید و خوردنی
این سفر پر بار و عالی بود الحق، دوستان ... داشت چپ می شد هواپیما از این بار گران
شکر ایزد که دوباره دید ملت رویشان ... چند صد میلیارد هم گردد فدای مویشان
گفت با « جاوید» زیدی دود کن اسفند را.. تا شود محفوظ این تیم قـَدَر از هر بلا

کفر نعمت
*********************************
یاد از آن روزی که استخر پرآبی داشتیم... مثل ماهی در درونش پیچ و تابی داشتیم
یا تلپ بودیم هرشب در جکوزی و سونا... مصرف آب زیاد و بی حسابی داشتیم
موقع حمام رفتن خواب می رفتیم ،چون... وان ما پرآب ،گویی جای خوابی داشتیم
با فشار آب می شستیم ماشین های خود... بعد ماشین تمیز خوش رکابی داشتیم
شد شیلنگ آب با جارو برابر پیش ما... چون که تنبل بوده و حال خرابی داشتیم
گرچه کارپر صوابی بود انجام وضو .... لیک با اسراف ، کار ناصوابی داشتیم
قطره قطره گر که آب ازشیرها مان می چکید.... بی خیالش بوده چون شیر پر آبی داشتیم
موقع مسواک دندان جای یک لیوان ِ آب... در درون چاه سیل ِ فاضلابی داشتیم
در خصوص برق هم با نصب دها چلچراغ.... گوییا در شب به خانه آفتابی داشتیم
صرفه جویی واژه ای بیگانه در فرهنگ بود... چون برای کار خود گویا جوابی داشتیم:
آب پشت سد فراوان چشمه جوشان ، رود پُر... باز هم امید باران از سحابی داشتیم
کفر نعمت از کف ما بُرد آب زندگی... گوییا با نعمتش جنگ و عتابی داشتیم

خشک سالی شد ردیف و قافیه تغییر کرد... ابرها رفتند و سد خشکید و باران دیرکرد
هرچه نیروگاه آبی بود آبش ته کشید... برق در تشریف فرمایی خود تأخیر کرد
جزء ایمان بود قبلن ها نظافت واقعاً... لیک قطع آب ایمان را چـُنان اکسیر کرد
رفت بالا نرخ جان آدمی تا شیر مرغ... قطع آب و برق در یارانه هم تأثیر کرد
قیمت پیف پاف هم نسبت به نرخ سال پیش... بابت این خشک سالی کاملاً توفیر کرد
نرخ مرگ موش و شلغم قیمت شلتوک و چسب... همچنین نرخ بلیط سینما تغییر کرد
سازمان شیر هم بی آب ماند و لاجرم.... جای آب شُرب، آب شور را در شیر کرد
این وسط (سیما) کلافه تر ز قطع آب بود.... چون که در تولید فیلم آبکی، بد گیر کرد
با دُم خود محتکر گردو شکست و ناقلا.... باز هم در کسب و کار ش اندکی!؟ تزویر کرد
« مثنوی هفتاد من » شد الغرض این داستان... هرکسی آن را به نفع کار خود تفسیر کرد
خنده دار این است در این محشر ِکمبود آب... باز هم «جاوید » طنزی آبکی تحریر کرد
تا وزیر خُبرۀ نیرو شنید این طنز را ... با یکی احسنت و یک ایول از او تقدیر کرد



ین شعرمقام سوم کشوری را دراولین جشنوارۀ طنز نیرو زا ( وزارت نیرو) در مهرماه 87 کسب نمود.

چون با فتو شاپ آشنا شد
یک باره چه خوشگل و بلا شد
آن عمه قزی شصت ساله
در عکس مثال پانکیا شد
از لطف و کرامت فتو شاپ
آفتابۀ مس یهو طلا شد

نقل قول:

---

نوشته شده توسط محمد جاوید [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از لطف و کرامت فتو شاپ
آفتابۀ مس یهو طلا شد

---

استاد" جاوید" عزیز :11:
این آخری ...بسیار به جا بود...:10:
متشکر
و
پایدارباشید:40:

ای کورشوی الهی آکسفورد
***********************
این مدرک دکترای کردان// شد مشکل و بحث داغ ایران
شد تحت شعاع این مقوله// یارانه و اشتغال و درمان
هم مشکل مسکن جوانان// هم بحث تورمات شایان
البته ککش نمی گزد هم// از این همه کذب و غمز و کتمان
محکم سر جای خود نشسته// با چهرۀ شاد مان و خندان
بیچاره مگر چکار کرده// خود گفته که گول خورده آسان
از یک نفری که بو نبرده// از معرفت و صفا و وجدان
ای کورشوی الهی آکسفورد// تا که ندهی فریب کردان
ای گِل بزنند آن درت را // دانشگه نحس انگلستان
تا که نکنی وزیرمان را//شرمندۀ به پیش مردم این سان
از من بشنو نصیحتی چند// ای تازه وزیر با توام...هان
گر مدرک آکسفورد ول شد// هاوایی دیگری فراوان
این بار به فوق دکترا هم// قانع نشوای عزیز جانان
تدریس بکن مجدداً ، در// دانشکدۀ حقوق تهران
این داد و هوار اهل مجلس // فاطی نشود برای تنبان
ضرب المثلم جلو عقب شد // از شدت حرص و جوش پنهان
« جاوید» تو هم بگرد از امروز// در داخل جوی هر خیابان
تا بلکه به چنگ تو بیاید// یک مدرک دکترای ارزان
تا درس دهی مقولۀ طنز // در محفل با صفای رندان

دارایی های من
************************************
خانه ای دارم به متراژ مفید شصت وسه// لشکری کور وکچل دارم به سن مدرسه
پرتو وپروانه و پرویز و پوران و پری // پارسا و پونه و پدرام هم بود آخری
یک عدد دفترچه دارم بابت تقسیط وام// چون عقب افتاده اقساطم شده وضعم درام
مانده ارثی هم زبابایم ، ثقیل و پر بها // یک طلبکار قــَدر در بم یکی در آستارا
سی چهل سالی نماز و روزه هم دارد قضا // باید البته کنم بنده به جای او ادا
یک دومتری هم زمین دارم دو نبش و با کلاس // در دیار مردگان كه يك كمي باشد قناس
خودروام البته چون ماشین مشتی ممدلی ست// فاقد بوق و کلاچ و دنده ، حتی صندلی ست
دیسک و صفحه گر گران باشد ندارم هیچ غم// چون که دارد دیسک فابریکی ستون مهره ام
بی نیاز از میخم و خوشحال هستم چون که من //میخچه ای دارم به پا از شدت سگدوزدن
بی خیال کوپن روغن ویا قند وشکر// چون که قند و چربی ام بالاست ، درحد خطر
لوزه تین ام باد کرده مثل توپ فوتبال// خيك من آماس کرده از بزرگی طحال
معدن سنگی خدا داده زلطفش شاکرم// کلیه ام از این جهت مشغول کرده خاطرم
سنگ استخراج می گردد از آن سالی دوبار// بار اول در خزان و بار دوم در بهار
جای مروارید غلطان ،آب مروارید ِ چشم// برده از من در چنین اوضاع جالب دید ِ چشم
بیت الامراض است القصّه تن وامانده ام// تاکنون هم زورکی این طفلکی را رانده ام
الغرض این بود ارث وملک و دارایی من // نیست چیزی دیگری جز این کُت و این پیرهن
گفت بیخ گوش من « جاوید» با صوتی حزین// صورت دارایی خود را نکن فاش این چنین
چون که می بندند بر ناف تو محکم مالیات// یک عوارض هم سر هر سال می آید (برات)
ضمناً از فردا لزوماًنصب کن یک دزدگیر// روی این اموال و تا آژیر زد دزدش بگیر

شکایت عزراییل
**************************
«ملک الموت رفت پیش خدا»...گفت دارم شکایتی ربّا

داده ای شغل انحصاری من.... تازگی ها به دست( بن لادن)

که کند باطل آن خبیث دوپا.... سجل مردمان دنیا را

من اگر یک به یک ستانم جان .... دسته جمعی ستاند او جانان

بمب و نارنجک و تفنگ ِ کلاش.... همه بازیچه های این اوباش

دست من را زپشت بسته طرف.... و دکانم نموده تخته طرف

از من آخر مگر چه سرزده بود؟.... یا مگر من چه داشتم کمبود؟

که سپردی به دست این احمق... حال گیری و کار کشتن خلق

گفت با او خدای رب جلیل.... غم مخور ای جناب عزراییل

او اگرچه رقیبت امروز است.... زشت کردار و بد چک و پوز است

لیک چون جان عمه اش بشر است.... جانش از جانب تو در خطر است

موقعش چون که شد همین آدم.... کمرش می شود به پیشت خم

و بجز من که حیّ و « جاوید» م.....خالق مهر و ماه وناهیدم

همه باید زتیغ تو گذرند.... جان سالم کجا به در ببرند؟

(ابن لادن ) شود چو ابن ّالموش.... گردد ازهیبتت چنان بی هوش

که کند یاد جد و آبادش... نرسد هیچ کس به فریادش

تا بخواهی بگیری آمارش.... خیس سازد زترس شلوارش

حال برگرد بر سر کارَت.... می کنم موقعش خبردارت

رييس جمهور: اين مدارك ورق پاره ای بيش نيستند

ورق پاره
*****************************
درآغاز سخن معذور از اينكه // دوگانه شد زبان شعرم اين بار
كمي تا قسمتي شد عاميانه// وباقی با زبان عرف و معيار

(قلم چي ) تخته كن دكـاّن خود را// ورق پاره ست ازامروز مدرك
ليسانس و فوق و حتي دكترا هم // نمي ارزد به يك من نان سنگك

برای اخذ اين اوراق پاره // كسي ديگه كلاست را نمي ره
ديگه هرگز كسي پولي از اين پس// براي تست كنكورت نمي ده

نمي چاپه ديگه انواع مدرك // به اين ترتيب دانشگاه آزاد
ديگه هرگز كسي پول عزيزش// براي آن نخواهد داد برباد

ودانشگاه هاي دولتي هم // شدن بيكاروپشه مي پرانند
اساتيدش به جاي كار تدريس// از اين پس غاز خود را مي چرانند

بنابراين ازاين پس نيست فرقی// ميان دكترو دلاك و دربان
اگر پست وزارت هم بگيري// نمي پرسند اين باشي ويا آن

وبالاخانه ها فابريك ِ فابريك // تلاش مغزها تعطيل ِ تعطيل
زمين علم و تحقيق وپژوهش// نخواهد زد از اين پس هيچ كس بيل

وماليدند گِل درهايشان را // درآن سوي جهان هاروارد و آكسفورد
وشد پاهاي دانش رو به قبله// به لب آورد انا لله و مُرد

تو هم « جاويد» يك كوزه بياور// ورق پاره ت بذار روي در ِآن
به صبح و ظهر و شب قبل از غذايت // بنوش از آب آن روزي سه ليوان

جاوید جان هر بار شعر جدید میزاری ما کلی انرژی میگیریم ...
با اون شعر کردان خیلی حال کردم ...

به به -- به به ...
•♥•

اين شكم بي هنر پيچ پيچ

حضرت آدم رضی الله و عنه ... چون كه زميني شد ورفت از بهشت
دم به دم از خويش گله كرد و گفت... سخت پشیمان شدم از کار زشت

تا شکمش کرد کمی قار و قور... امرخداوند فراموش کرد
بابت پر کردن این پیچ پیچ .... صحبت شیطان لعین گوش کرد

حضرت آدم گله مندم زتو... بابت لا دادن خـُلد برین
در عجبم از تو که با گندمی... خوردی از ابلیس فریبی چنین

شاه وگدا درپي اين واقعه ... دغدغۀ خاطرشان شد شکم
« این شکم بی هنر پیچ پیچ».... کاش نمی خواست غذا دم به دم

« بار گرانی است کشیدن به دوش »... غصۀ پر کردن این بی هنر
چون که بُود مرکز درد و بلا... پر شدنش نیز عزای دگر

بابت یک وعدۀ گندم خوری.... تا به ابد خلق گرفتار شد
اشرف مخلوق خداوندگار... بندۀ اشکم شده و خوار شد

گفت به « جاوید» عیال این چنین.... شعر مگر آب و غذا می شود؟
فکر نکن با سخن( شرّ و ور)... قرض به بقّـال ادا می شود

خیز وبرو فکر غذا باش مرد.... تا نکند اشکم ما قارو قور
ورنه که مانند اراجیف تو.... شکر خدا هست به حد وفور

بگير بگيره

دوباره تازگي ها گير دادند// صغير و پير و برنا را گرفتند
به عنوان شريك جرم ِآدم// همين امروز حوا را گرفتند
يوزارسيف زنگ زد فوراً صد و ده // و آن ها هم زليخا را گرفتند
به جرم اغتشاش ، ايجاد وحشت // عصاي دست موسي را گرفتند
نموده چون دخالت در پزشكي// يكي مي گفت عيسي را گرفتند
به جرم بخشش آن دو به خالي// جناب حافظ مارا گرفتند
سپس افغانيان هم از لج او// سمرقند و بخارا را گرفتند
خبر آمد كه مجنون خودكشي كرد// به جرم قتل ليلا را گرفتند
ويك شب گشت آمد كوچه را بست// سپس وامق و عذرا را گرفتند
والبته به جرم منكراتي // وايضاً مرغ (عشقا ) را گرفتند
به جرم كشتن سهراب ِناكام // شنيدم رستم آقا را گرفتند
از اول چون كه «او» با ما نبوده// لذا مستر اوباما را گرفتند
طرف شد ازقاچاق ارز دارا // ولي بيچاره سارا را گرفتند
طرفداران اشعار كلاسيك// يورش بردند و نيما را گرفتند
دكان (مطربا ) را تخته كردند// وبيچاره نكيسا را گرفتند
به جرم خوردن بيد مشك و كاسني // عرق خورهاي صدرا * را گرفتند
كمر را چون كه نرمش داد بابا // به جرم رقص بابا را گرفتند
به جرم اختفاي ديش و آنتن // تمام پشت (با ما )را گرفتند
وجالب تر به جرم كشف عورت// پريشب كــّل( مرغا) را گرفتند
به جرم گفتمان هاي سياسي // خانم طوطی و مينا را گرفتند
سُراييدند خيلي ها اراجيف// ولي «جاويد» تنها را گرفتند

* صدرا= نام شهركي در اطراف شيراز

سخاوت

برای سفر رستم ِ پهلوان....برون آمد از خطۀ سیستان
به همراه سهراب و اهل و عیال.....عزیمت نمودند سوی شمال
گذشتند از بابل و رود سر.... پلاژی گرفتند دررامسر
به چالوس ونوشهر هم سر زدند..... زتفریح بر سیم آخر زدند
تهمتن به آب اندرون عزم کرد....برای شنا عزم خود جزم کرد
چو یاد آمدش از نشست سران.... وتقسیم دریای مازندران
خروشید چون شیر و شد خشمگین..... به دریا نظر کرد و گفت این چنین:
تمام خزر مال ما بوده است.... ازاوّل به آخر و تا بوده است
نیازی به گفتار و اجلاس نیست....و معلوم باشد خزر مال کیست
نه از ارمنستان نه از ترکمن..... نه از روس و تاجیک جای سخن
چرا ادعاهای واهی کنند؟....ز دریای ما میل ماهی کنند ؟
هواداری از ماهی خاویار.....شده قصّۀ باردار و ویار
مگر خود چلاقیم کز خاویار..... در آریم پوند و فرانک و دلار
پوتین را بکوبم به گرز گران.... که یادش رود قول های مامان 1
سر راه ِ اُف نیز سد می کنم.... خزر را به شدّت رصد می کنم
شود رخش چون ببر مازندران.... بدرّاند از هم یکان تا یکان
خودم در خزر یکه تازی کنم..... جلوگیری از باند بازی کنم
کنم صادر هر جنس ارز آوری / که دارد به کل جهان مشتری
نداده اگر نفت یک ذرّه حال ......برم برسر ِ سفره گاز شمال
واز سود صیّادی و خاویار.... فلسطینیان را کنم نونوار
زپوند و دلارات گاز شمال ..... به افغانیان می دهم نیز حال
نباید که این نکته پنهان کنم.....کمی هم نظر سوی لبنان کنم
اگر سهم سوریه از یاد رفت ..... مخور غم ، به او داده ام پول نفت
اگر چیزکی ماند در جیب من.... به همشهریان می دهم بی سخن
چنین گفت تهمینه کی پور زال....ز جیب که می بخشی این گونه مال؟
مگر که خزر مال بابات هست؟.... که بخشی به هرکس که با هات هست
اگر باشد این گونه برنامه ات.... گمانم که حتّی دهی خانه ات
به تو گر که آرام واطلس دهند.... برای چنین بخشش امّا کمند
تهمتن به « جاوید» روکرد و گفت..... به تهمینه گو کم بزن حرف مفت
سخاوت فقط نزد ایرانی است...... همان گونه که گفتم و دانی است
گرسنه سر خود به بالین نهیم.... ولی نان به همسایگان می دهیم

1- اشاره به این گفتۀ پوتین که من در جوانی هم قول های زیادی به مادرم داده ام

رجــاء واثــق بــودی پــــدر بــرای دلــم
زگــاه رفـتـنـت ابــری شــده هـوای دلــم
شبی كه بی تـو سـحر شـد هزار يلدا بود
نــوای مــرغ ســحر بــود هــمـنوای دلـم
زنـد زدوريــت ايــن دل گـلو گـلو فـريــاد
مگر نمـی شنوی روزوشـب صدای دلم؟
مـبـاد لـحـظـه ای كـز يـاد تـو شـوم غافل
هـميشه نـام تو نقش است بر سرای دلـم


روزعيد غدير پدر را از دست دادم

اين چند بيت هم براي سنگ قبرش سرودم:

تا كه بابا ذكر يارب ياربش ازسر گرفت
شد رها از قيد دنيا ،مرغ روحش پر گرفت
در سحر گاه غدير خم خدايي گشت و رفت
لحظۀ ديدار برلب ذكر يا حيدر گرفت
بانك تكبير مؤذن چون دل شب را شكافت
با ملائك شد قرين و خانه اي بهتر گرفت
شد پدر « جاويد» در فردوس و با لطف خدا
برگۀ آزادي اش از ساقي كوثر گرفت

يار من

شكر ايزد يار بنده با حيا ست... نه قرشمال است و نه ظالم بلاست
طفلي اصلا آدمي ولخرج نيست... نزد او دو ضربدر دو چارتاست
اسم سرويس طلا نشنيده است... گرچه اسم نازنين او طلاست
اهل پارتي يا كه كافي شاپ نيست... راه ديسكو را نمي داند كجاست
نه به فكر تاتو و ميكاپ لب ... نه به فكر بيني رو به هواست
با مـِش و هاي لايت هم بيگانه است... رنگ موي او فقط سدر و حناست
فيلم اكشن را نمي بيند ولي... عاشق برنامۀ راز بقاست
فست فود هرگز نخورده تا به حال ... طفلكي تنها خوراكش شورباست
او نمي داند فـَشن كيلويي چند...بهترين مد پيش او شال و قباست
الغرض هرچه بخواهي عاقل است... پخته و البته خيلي با خداست
گرچه كه قرني زعمرش رفته است... ليك صاف و ساده مثل بچه هاست
تا شنيد اين نكته را « جاويد» ، گفت... اين چنين ياري يقيناً كيمياست

ياريك صد ساله تسكين دل است... موجب آرامش هر منزل است

تسلیت عرض میکنم جناب جاوید عزیز

انشالله که غم آخرتون باشه

روحشون شاد

الهم صل علی محمد و آل محمد

نقل قول:

---

نوشته شده توسط entezar [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تسلیت عرض میکنم جناب جاوید عزیز

انشالله که غم آخرتون باشه

روحشون شاد

الهم صل علی محمد و آل محمد

---

از ابراز لطف شما ممنونم

رباعيات محرمي

آن شيخ كه اين گونه سخن مي راند
هيچ از هدف قيام او مي داند؟
اي وا اسفا كه در شب قتل حسين
مداح به جاي نوحه «رپ » مي خواند
***********************
در مجلس روضه سور و ساطي بر پاست
در هيئت ما عجب بساطي بر پاست
من در عجبم كه در چنين ماه عزا
در هيئتيان چه انبساطي برپاست
*********************
لب تشنگي حسين (ع)معنا دارد
مردانگي اش چه جاي حاشا دارد
پاسخ بده پس به خاطر تشنگي اش
تا خرخره نوشيدن تو جا دارد؟

********************
ياران حسين تشنه اند و نالان
در آن برهوت گشنه و سرگردان
ما قابلمه در دست ولي در هيئت
از بابت يك پرس غذا دل نگران
*********************
صد كار گناه در خفا خواهد كرد
هرچند به خويشتن جفا خواهد كرد
در ماه عزا ولي چنان سينه زند
كه آن ور شهر هم صدا خواهد كرد

چشمها را بايد شست

طرح خوبي دارم
تا كه از ديدن هر منظره ای
خوش خوشانت بشود
وبه بالا نرود از تو فشار
و شود باعث تسكين عصب
طرح خوبم اين است:
«چشم ها را بايد شست»
«جور ديگر بايد ديد»
عينكي بايد زد فوق مدرن
تا ببيني گاهي
چيزها را نـُقلي
يا زماني ديگر
گنده بيني هرچيز
مثلاً اين جوري:
بهرۀ بانكي و ميزان تورم را ريز
رقم برق و تلفن هم نيز
در عوض فيش حقوق وپاداش
رقم سهم عدالت را هم
گنده تر از يك گاو
يا كه نقلي بيني
قيمت مسكن و نرخ ارزاق
از عدس تا به سماق
دشمني را چون بوش
پيش چشمت بشود همچون موش
دوستان را چون شير
گنده بيني و شجاع
وام ميليوني را
عددی ده رقمی انگاري
مبلغش تا به قيامت تقسيط
چشم را چون شستي
پاك بيني همه زشتي ها را
قاتلان را مظلوم
فاسدان را صالح
سارقان را عابد
رانت خوران را بيني
غصه دار ِ مردم
همه محتاج به نان شب خود
عينك فوق مدرنت گاهي
خوش به حالت بكند
چون كه مي بيني با آن
صحنه هايي جالب
كارت بنزين ِهمه پر بنزين
به حساب همه واريز شده يارانه
سال يك بار نه ، كه ماهانه
و صد البته همه با مدد رايانه
« هيچكس تنها نيست»
همه همراهي دارند بدون بلوتوث
كه نبيند هرگز
فيلمهاي خفن آن جوري
دختران خانۀ بخت
پسران بر سر كار
در در ِ دانشگاه
پدري مي بيني خنده كنان
مي زند بشكن و مي فرمايد
بارالاها شكرت، رايگان شد تحصيل
و كمي آ ن ورتر
داخل انجمن طنز نشسته « جاويد»
شاد و شنگول و بدون ترديد
مي نويسد طنزی
با خطوط قرمز
وچه جالب ناك است
صفحۀ اول يك نشريه
طنز را مي چاپد

عاشقي كن

مسئولی گفت : مشکلات اقتصادی خانواده ها با عاشق بودن حل می شود

عاشقي كن جان من تا مشكلت آسان شود
درد بي درمان تو با عاشقي درمان شود
با يكي « آي لاو» گفتن مي شود كارت درست
از براي « گُشنه» هر يك« لاو» قرصي نان شود
گر كه عاشق باشي و در كار خود ثابت قدم
دشت بي آب و علف در پيش تو بُستان شود
ديو زشت فقر تا بيند دوتا عاشق ، رَوَد
پشت كوه قاف و از چشم همه پنهان شود
يا همين غول تورم لعنت الله وعليه
با صداي مرغ عشقي ناگهان بي جان شود
آي عاشق مژده بادا چون كه حتماً خانه ات
درخيابان ظفريا جردن تهران شود
بابت ماشين خيالت تخت باشد همچنين
چون نصيبت خودرويي بالاتراز پيكان شود
شغل خوبي هم به دست آري و اين را هم بدان
مزد تو با خرج خانه كاملاً ميزان شود
گر كه بقالي بفهمد عاشقي، با خنده اي
جنس را مفتي دهد دستت ، دلت شادان شود
گر نداري فرش، با معجون عشق و عاشقي
زير پايت چند تخته قالي كرمان شود
هي نگوچيزي نمي ماسد زعشق و عاشقي
يا نگو كي بهر فاطي عاشقي تنبان شود؟
من يقين دارم كه (مجنون) هم مرفه بوده است
پس چرا چيز ِ عياني مثل اين كتمان شود؟
دوش با من گفت (وامق) با كمال دلخوشي
آن طرف* هم هرچه عاشق خواست حتماً آن شود
گفت با«جاويد » رندي گر تو هم عاشق شوي
از قبال طنز جيبت پر ، لبت خندان شود

*آن طرف هم = ظاهراً مراد آن دنيا مي باشد

نوشابه اي براي خود


شاعرم ،شاعر طناز اگر بگذارند... نيستم اهل قر و ناز اگر بگذارند
طنز مي گويم و از گفتۀ خود دلشادم... مي شوم با همه دمسازاگر بگذارند
همه گويند كه من مثل( عبيدم ) جداً...مي كند گفته ام اعجاز اگر بگذارند
خودم البته يقينم شده در عالم طنز... مي شوم نامي و تك تاز اگر بگذارند
پاي در كفش همه مي كنم و مي دانيد... نيستم در خط (اغماض ) اگر بگذارند
همچو رزمندۀ بي باكم و با نيش قلم... حمله را مي كنم آغاز اگر بگذارند
مي زنم نيش به هر غدۀ چركين مثلا... تا كنم مسئله را باز اگر بگذارند
تا به گوشش برود گفتۀ من مسئولي ... بارها مي كنم ابراز اگر بگذارند
يا اگر روي دمم پا بگذارند كسان... مي شوم كاشف صد راز اگر بگذارند
طنزهايم همگي بانمك و شيرينند... پارادوكسي ست بدن سازاگر بگذارند
ذره بين دارم و هرعيب نمايان بكنم ... مي شوم گاه خبر ساز اگر بگذارند
به به و چه چه مردم نكند مغرورم...نيستم در خط پرواز اگر بگذارند
در پي سوژه به هر سوي روان مي گردم...از طبس تا بم و اهواز اگر بگذارند
گر كه سوژه نتوان يافت لذا بالاجبار... مي چرانم دو سه تا غاز اگر بگذارند
من ِ« جاويد» اگر ترشي ليته نخورم... مي شوم حافظ شيراز اگر بگذارند

كرده ام بابت خود باز در اين شعر بلند.... سه عدد پپسي پرگاز دوتايش كوكا

دست ما را بفشار و سر ما را افراز..........گو محمد نکند ناز اگر بگذارند
"ماندگار"م لقب و همچو شما جاویدم........ شود این رابطه آغاز اگر بگذارند!

ای کاش که استاد پذیرد ما را
شاگرد شویم و پای درس طنزش
استاد تواند که برد تا به بهشت
یا با "نه" خود راست برد تا آتش
ای کاش دلش نرم به حرفی بشود
ای صاحب اشعار قشنگ و دلکش
استاد! شوم کنون فدای "بله" ات؟
یا بهر "بفرما" ت کنم اینجا غش؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط alireza_sa [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ای کاش که استاد پذیرد ما را
شاگرد شویم و پای درس طنزش
استاد تواند که برد تا به بهشت
یا با "نه" خود راست برد تا آتش
ای کاش دلش نرم به حرفی بشود
ای صاحب اشعار قشنگ و دلکش
استاد! شوم کنون فدای "بله" ات؟
یا بهر "بفرما" ت کنم اینجا غش؟

---

ماندگار باشي هميشه دوست من

چند خواهش كوچك
***************************
كاشكي با تو رفاقت داشتم ... يا كمي عقل وشهامت داشتم
كاش بودم با تو اصلاً قوم و خويش... تا كه مي شد وضع من بهتر زپيش
كاشكي با تو پسر دايي شوم... سوي يك پست مهم راهي شوم
كاش بودم با عمويت آشنا ... يا كه با (با بات ) مي رفتم شنا
گر بخواهي پاچه خارت مي شوم... تا قيامت جان نثارت مي شوم
جان مولا خواهشم را رد نكن... راه بالا رفتنم را سد نكن
چند وقتي رانت خوارم كن بــَبـَم....بر خر بختي سوارم كن بــَبـَم
يا به من پست وزارت را بده... ترس را بستان ، جسارت را بده
يا كمي احساس من را حس بكن... چاكرت را راهي مجلس بكن
يا سفيرم كن اقلاً با وفا... تا كنم در خارج از كشور صفا
من كه عمري زندۀ اجباري ام...مردۀ يك پست استانداري ام
نان خشكم را از اين پس چرب كن... ثروتم را در نهايت ضرب كن
مشتي « قدرت» چاكر دم پايي ات... نوكر عمه ، عمو و دايي ات
جان اين « جاويد » ما را وصل كن... راضي از كردار خود يك نسل كن

چگونه طنز بگويم
*********************************
ناصحي گفت بگو طنز ولي البته... ازمضرات زن و مادر و آبجيش بگو
درصد نرخ تورم اگه بالا رفته .... به تو چه ، از اثرات بد يك ديش بگو
از سياست كه ندارد پدر و مادر وجد... ابداً هيچ نگو ،از سفركيش بگو
تورو اصلاً سننه مسئلۀ سفره و نفت... برو ازمنظره هاي پل تجريش بگو
تيم ملي اگه سه كرد ولش،هيچ نگو... در عوض از هنر قرمز و آبيش بگو
هي نده گير به مسئول فلان قسمت شهر... ولي از شعلۀ سوزندۀ آتيش بگو
به تو مربوطه مگه درصد بيكاري و جرم... تو برواز ستم گرگ به يك ميش بگو
شيشه و اكس فراوان شده اما به تو چه...پس تو از خاصيت موز و گرميش بگو

ول كن اين قافيه سخت و برو پردۀ بعد... از فداكاري دهقان فداكار بگو
بكش آن زيپ دهان پرت و پلا هيچ نگو... از كمالات زن قاسم نجاربگو
هي نگو خانه نداره پسر بيكارم ... از مزاياي قوانين « خش » كاربگو
شهر ما خانۀ ما هست وليكن ننويس... در عوض از مدل پاچۀ شلوار بگو
اگه رانتي بشود ميل ، گواراي وجود...ولي تواز تـُپـُق مجري اخبار بگو
جنگ و دعواي چپ و راست اصولا به تو چه... جوكي از مسئلۀ سرقت اشعار بگو
خارج از گود نـَشين و نگو هي لنگش كن... داخل گود برو از گچ ديوار بگو
مشتي « جاويد » به تو لـُب كلامم اينه... ول كن اين طنز و فقط يكسره ليچار بگو

سال گاو

سال جديد اومده در وا كنين
اونو تو خونه ها ي خود جاكنين
سال جديد چيزي سرش نمي شه
گاوه، ازهيچي خبرش نمي شه
مواظب شاخاي گـُندش باشين
باهاش پسر خاله و قاطي نشين
اگه رو شاخ گاو بچرخه امسال
مي زنه بدجور به همه ضدحال
يهوديدي ويرش گرفت و خر شد
اوضاعمون از اين كه هس بتر شد
شايد جنون گاوي اش گــُل كنه
سال جديد آدما رو خُل كنه
بده به ما به جاي گندم و نون
كاه و سبوس و يونجۀ فراوون
سهميه بندي كنه شير و ماسش
بالا بره دك وپـُز وكلاسش
يا بگه گاوا بايد آدم بشن
يه باره نه ، يواش و كم كم بشن
يهو ديدي گاو حسن عزيز شد
يه شامپو زد به جونش و تميز شد
اون كه نداش چيزي به نام پسّون
يه پروتـُز گذاش درس عين اون
حالا ديگه هم شير داره هم پسون
شيرش مي ده به كشور هندسّون
رونق مي ده به صادرات شيري
به جاش مياد بنز و فيات شيري
مشتي حسن ميشه يه آقا زاده
بادي به غبغب وپراز افاده
اون زن تركي رو ديگه نمي خواد
خاله قزي ديگه بهش نمياد
او ديگه عاشق جنيفر ميشه
ماشين عشق مشتي پنجر ميشه
اكتور هاليوود ميشه مش حسن
بهتراز اون چه بود ميشه مش حسن
يهو ديدي كانديد فيلم كن شد
كاپ طلا نصيب مش حسن شد
اتل متل توتوله شد قديمي
گاو حسن كوتوله شد قديمي
حالا (حِسي جَك ) شده مشتي حسن
ستاره اي تك شده مشتي حسن
وقتي خلاصه (اوضا گا بي) ميشه
چغندرم قاطي گلابي مي شه
آمشتي « جاويد » تو در سال گاو
شايد شدي كپي بـِرنارد شاو
...................................
در پرانتز:

عيد اومده پاشو تماشا بكن
درهاي خونه رو به روش وا بكن
مهمون اگه ديدي كه پشت دره
درو ببندو عيدو حاشا بكن
*****************
گرچه سال گاو باشد سال نو
ليك گاهي كاملا خر مي شود
مي زند خود را به خنگي ظاهراً
وضع مان البته بدتر مي شود



سال نو مبارك

سازمان ملی جوانان بحث داغ «ازدواج نیمه مستقل » را این روزها مطرح کرده است. طبق این طرح ازدواج نیمه مستقل، دختران و پسرانی که در سن ازدواج تشریف دارند، پس از جاری شدن صیغۀ عقد تا زمانی که از نظر اقتصادی به وضعیت مطلوبی نرسیده اند، در خانۀ پدری خود شرف حضور دارند.

ازدواج نیمه مستقل
***********************************
دختری دارم که کرده ازدواج// آن هم از انواع نیمه مستقل
شوهرش شاغل ولیکن بنده از // ذکر نام شغل او اینجا خجل

چند سالی رفته از این ازدواج// دختر اما بيخ ريشم مانده است
چارتا بودیم و حالا ده شدیم// خوب دامادم خرش را رانده است

دخترم با بچه هایش سهم من// سهم بابای پسر ، تنها پسر
شش شكم زاييده دختر تا به حال // كرده در قلبم فرو يك نيشتر

دختران دخترم هم تازگی // فکر این جور ازدواج افتاده اند
چند تا داماد نیمه مستقل//ظاهراً رفته سفارش داده اند

کی شود مطلوب وضع اقتصاد ؟// تا شود اعلام استقلا لشان
شرشان کی می شود کم از سرم // من که فوتیدم از این اعمالشان

چون که با « جاوید» گفتم این سخن // نیشنخندی داد تحویل حقیر
گفت ای ابله تو هم فوراً برو // يك چنين زن مثل دامادت بگير

نقل قول:

---

نوشته شده توسط محمد جاوید [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چون با فتو شاپ آشنا شد
یک باره چه خوشگل و بلا شد
آن عمه قزی شصت ساله
در عکس مثال پانکیا شد
از لطف و کرامت فتو شاپ
آفتابۀ مس یهو طلا شد

---

سلام

جــالــب بــود :31:

استاد جاوید ، ما همیشه از شعر های زیبای شما استفاده می کنیم .
موفق و سلامت باشید .

قربانت
شاهین :11:

نقل قول:

---

نوشته شده توسط shahin king [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

سلام

جــالــب بــود :31:

استاد جاوید ، ما همیشه از شعر های زیبای شما استفاده می کنیم .
موفق و سلامت باشید .

قربانت
شاهین :11:

---

ممنون از لطف شما دوست عزيز

بيا تا برويم

موسم گشت و گذر هست بیا تا برویم
تا که بنزین سفر هست بیا تا برویم
چون که از جانب اقوام در این تعطیلات
باز امکان خطر هست بیا تا برویم
باز امسال برای جُل و آوار شدن
خانه ها تحت نظر هست بیا تا برویم
گرچه در راه خطر هاست ولی ماندن تو
باعث خون جگر هست بیا تا برویم
گر شبیخون بزند خاله ویا عمه قزی
ماندنت عین ضررهست بیا تا برویم
حال و مالت زشبیخون همه محفوظ شوند
این سفر سکۀ زر هست بیا تا برویم
گر که خواهی بگریزی زبلای شب عید
چاره اش رفتن ِ در * هست بیا تا برویم
گرچه صد لیتر تو را تا ده بالا ببرد
باز هم مانع شر هست بیا تا برویم
راحت از فکر هتل باش که درآبادی
دشت ، یا کوه وکمر هست بیا تا برویم
چادری باید و پیک نیکی ویک زیرانداز
فکرکن سیزده بدر هست بیا تا برویم
کوه و صحرا و درو دشت و بیابان خدا
مایۀ حظ بصر هست بیا تا برویم
گفت« جاوید » به همسر که بلای امسال
گوییا عمه قمر هست بیا تا برویم
لیک افسوس زنش گفت که گاوت زایید
عمه جانت پس در هست، مبارک باشد

*: رفتن ِ در = همان در رفتن خودمان است
اين شعر در عيد سال گذشته سروده شده