ده اشتباه رایج در عکاسی دیجیتال
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عکاسی دیجیتال مبحث بسیار گسترده‌ایست و نمی‌توان به سادگی مسائل مرتبط با آن را دسته‌بندی کرد. آموزش رموز عکاسی دیجیتال، بازدید از سایت‌های عکاسی، ویرایش تصاویر، شناخت منابع نگهداری و چاپ اینترنتی و همچنین آموزش‌های فتوشاپ که در ارتباط با عکاسی دیجیتال هستند می‌توانند دامنه بحث را از حد تشریح پایه‌ای هنر عکاسی به آموزشهایی سرگرم کننده افزایش دهند.
این مطلب در ارتباط با اشتباه‌های معمول عکاسی است. در اینجا ۱۰ اشتباه معمول بررسی شده است، اما اصلا بدین معنا نیست که با هیچ مشکل دیگری مواجه نخواهید شد. هرچند که ممکن است بسیاری از کاربران بارها با چنین مشکلاتی رو به رو شده و اکنون به طور تجربی از بروز مجدد آنها جلوگیری می‌کنند. اما با شناختن اشتباهات معمول دیگران می‌توان از تکرار مجدد آنها پرهیز کرد.
۱. رزولوشن عکس مناسب نیست!
قبل از این که دوربینی را خریداری کنید تصمیم بگیرید که چه کاری می‌خواهید با آن انجام دهید. اگر می‌خواهید به طور مرتب عکاسی کنید و مثل گذشته آنها را روی کاغذ چاپ کنید و البته اگر اندازه چاپ مطلوب شما بزرگتر از عکسهای معمولی ۱۰ در ۱۵ (اندازه معمول برای عکسهای خانوادگی) است، از خرید دوربین‌هایی با رزولوشن پایین خودداری کنید. کمی پول بیشتر خرج کنید اما دوربینی با حداقل ۵مگاپیکسل تهیه کنید. مارک‌های معتبر این دوربینها در بازار ایران با قیمتی زیر ۱۵۰هزار تومان قابل خریداری است.
۲. رزولوشن دوربین کم نیست. انتخاب شما اشتباه است!
تمام دوربین‌های دیجیتال ارزان قیمت به این علت که دارای حافظه کمی هستند برای ذخیره‌ی تصاویر بزرگ محدودیت دارند. علیرغم این که این دوربینها دارای دو یا چند حالت عکسبرداری مختلف (۱۲۰۰ در ۱۶۰۰–۱۲۸۰ در ۱۰۲۴–۶۴۰ در ۴۸۰ و غیره) هستند، اما معمولا پیش‌فرض کارخانه سازنده روی پایین‌ترین اندازه عکسبرداری تنظیم شده است. اگر تصمیم دارید اولین عکسهای دیجیتالتان را از مراسم ازدواج نزدیک‌ترین دوستان تهیه کنید فراموش نکنید این تنظیمات را تغییر دهید. عکسهای کوچک یادگاری‌های خوبی نخواهند بود.
۳. در حساس‌ترین لحظه میهمانی برق می‌رود!
بله به همین سادگی. دوربین‌های دیجیتال هم مثل همه دستگاه‌های الکترونیک دیگر به انرژی برق احتیاج دارند. اما مصرف باتری آنها اصلا مثل دستگاه‌های دیگر الکتریکی نیست. مصرف انرژی آنها را تنها می‌توان با بخاری‌های برقی مقایسه کرد. فراموش نکنید همیشه تعداد باتری‌های همراهتان دو برابر چیزی باشد که حدس می‌زنید. اگر دوربین‌تان دارای باتری‌های غیرتعویضی (مثل برخی از دوربین‌های کامپکت مارک پولاروید) است حتما سیم شارژ آن را همراه خود ببرید. اگر هم از باطری‌های مخصوص روی خود دوربین استفاده می‌کنید، حتما شارژ آنها را چک کنید. ضمنا یادتان باشد که انرژی دوربین‌های دیجیتال با باطری‌های قلمی عادی چندان دوام نمی‌آورد. بنابراین اگر دوربین‌تان از باطری قلمی استفاده میکند حتما از باطری‌های آلکالاین استفاده کنید.
۴. تنظیمات خود به خود ناپدید شدند!
در برخی دوربینها تعویض باتری دوربین موجب بازگشت تنظیمات دوربین (از قبیل تنظیمات رزولوشن، سرعت و یا دیافراگم دوربین) به حالت پیش‌فرض کارخانه میشود. همیشه قبل از ادامه عکسبرداری پس از تعویض دوربین، تنظیمات دوربین‌تان را بررسی کنید.
۵. چه صحنه‌های زیبایی بودند!
درست است که استفاده از رزولوشن بالا می‌تواند کیفیت چاپ تصاویر را بهبود بخشد، اما ممکن است همیشه تصاویرتان را چاپ نکنید. یک سفر یک روزه به نقاط دور افتاده دسترسی به کامپیوتر را منتفی میکند. تقریبا هیچ یک از دوربین‌های معمولی بدون ارتباط با کامپیوتر امکان تغییر اندازه تصاویر را نمی‌دهند. بنابراین هرگز قبل از شروع سفر بالاترین رزولوشن را انتخاب نکنید. گاهی اوقات صحنه‌های نیامده زیباترند. مخصوصا اگر حافظه دوربین‌تان تمام شده باشد! یا حداقل یک کارت حافظه با گنجایش زیاد همراهتان ببرید.
۶. دوربینها چندان هم سریع نیستند.
دوربینها معمولا نمی‌توانند به همان سرعتی که شما دکمه شاتر را فشار می‌دهید عکس را ثبت و ذخیره کنند. هنگامی که با دوربین عکس می‌گیرید، تصویر قبل از ذخیره شدن مراحلی را طی میکند که ممکن است وقت‌گیر باشد (بسته به مدل دوربین شما). تمام دوربین‌های دیجیتال دارای چراغی هستند که در زمان انجام عملیات آماده‌سازی روشن میشود و عموما تا قبل از خاموش شدن این چراغ اجازه انجام کاری را به شما نمی‌دهند. هرگز قبل از خاموش شدن این چراغ حافظه دوربین را بیرون نکشید. حتی اگر به علت اتمام حافظه در حال از دست دادن یک صحنه زیبا هستید. این کار نه تنها موجب از بین رفتن اطلاعات عکس گرفته شده میشود، بلکه در بسیاری موارد موجب ایجاد اشکالات سخت‌افزاری نیز می‌گردد. پس کمی صبر کنید.
۷. زبان دوربین!
بسیاری از دوربین‌های موجود ساخت کشور‌های جنوب شرقی آسیا هستند. و مسلم است که در صورتی که دوربین شما دارای قابلیت انتخاب زبان باشد یکی از زبان‌های موجود مربوط به کشور سازنده است. تقریبا هیچ یک از کاربران خانگی توانایی خواندن این زبان‌های پیچیده‌ای را ندارند. هیچوقت (حتی برای تفریح) سعی نکنید استفاده از این زبان‌ها را تجربه کنید. چرا که تغییر منوی تنظیمات به این زبان نه تنها موجب سردرگمی شما شده و زمان زیادی را برای برگشتن به موقعیت قبلی صرف میکند، بلکه در مواردی حتی ممکن است به حذف کردن ناخواسته عکسهای موجود در حافظه منجر شود. بنابراین فکر این تفریح را هم از سرتان بیرون کنید!
۸. از دست دادن صحنه!
اگر تا به حال با دوربین‌های دیجیتال عکاسی نکرده اید احتمالا نمی‌دانید که تحمل فاصله زمانی بین فشردن دکمه شاتر و گرفتن تصویر چه قدر مشکل است. شما می‌خواهید از کسی در لحظه فوت کردن شمع تولدش عکس بگیرید. دکمه شاتر را در لحظه مناسب فشار می‌دهید و وقتی که عکس را می‌گیرید میبینید که در عکس، شمعها خاموش شده و دوستان در حال دست‌زدن هستند!
در بیشتر دوربینها طولانی‌ترین زمان تلف شده مربوط به فوکوس خودکار است. در صورتی که دوربین‌تان دارای قابلیت فوکوس دستی است حتما قبل از عکسبرداری آن را انتخاب کنید. همه دوربینها دارای یک شاتر دو‌مرحله‌ای هستند. بدین معنی که در مرحله اول فشردن شاتر فوکوس انجام میشود و در مرحله دوم عکس گرفته میشود. بهتر از قبل از گرفتن عکس کادر را تنظیم کرده و دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا عملیات فوکوس خودکار تمام شود. اگر دوربین‌تان هیچکدام از این قابلیت‌ها را ندارد (مثل برخی از دوربین‌های تلفن‌های همراه) سعی کنید به صورت تجربی فاصله میان زمان فشردن شاتر و زمان عکسبرداری را تخمین بزنید. ممکن است زحمت زیادی داشته باشد، اما ارزش صحنه از دست رفته بیشتر است.
۹. به کامپیوترتان اطمینان نکنید.
این تصور غلط که فتوشاپ (یا نرم‌افزار‌های ویرایش دیگر عکس) همه کار می‌کنند، موجب میشود بسیاری از صحنه‌های زیبا را از دست بدهید. حتی اگر کسانی باشند که بتوانند تصاویر شما را به بهترین وجه ویرایش کنند باز هم موجب صرف وقت و هزینه خواهد بود. یک تغییر کادر و یا تغییر موقعیت ساده می‌تواند زحمات بعدی شما را بسیار کم کند.
۱۰. باز هم این Ctrl+S لعنتی!
بدترین نوع اشتباه هنگامی رخ می‌دهد که تمام نکات بالا را رعایت کرده‌اید و آخرین مرحله کار یعنی ویرایش تصویر را انجام دادید. بسیاری از کاربران حرفه‌ای (از آنجا که به هیچ وجه احتمال بروز اشتباه را نمی‌دهند) بدون این که از عکسهای منتقل شده نسخه پشتیبان تهیه کنند، عمل ویرایش عکس را مستقیما روی فایل اصلی انجام می‌دهند و پس از ذخیره کردن متوجه میشوند که فایل اصلی را در اختیار ندارند. این نکته را فراموش نکنید که همیشه به فایل ویرایش نشده احتیاج پیدا خواهید کرد.
منبع: myfile.blogfa.com
نکاتی چند راجع به عکاسی از طبیعت
عکاسی از طبیعت بخشی از عکاسی است که در آن عکاس به دنبال ثبت لحظه‌ها از عناصر اصلی طبیعت مانند منظره، حیات وحش، گیاهان و نمایی از بافت و حس طبیعت است.
در عکاسی از طبیعت، هنرمند نسبت به عکاسی خبری و یا عکاسی مستند بیشتر به دنبال ارزش‌های زیبایی شناسانه عکس است.
عکاسی از منظره:
این نوع از عکاسی برای نشان دادن زیبایی‌های دنیای طبیعت ایجاد شده است. بیشتر عکاسان طبیعت کوشیده‌اند تا جاهایی را به نمایش بگذارند که حضور بشر در آن در کمترین حد ممکن باشد. موضوعات در عکاسی از طبیعت شکل‌های زمین، آب و هوا و بازی با نور‌ها است.
آبشارها به اندازه دورنمای کوه‌ها برای عکاسان محبوبیت دارند. این مناظر بیشتر اوقات برای نشان دادن طبیعت با استفاده از فیلترهای پلاریزه ( برای ایجاد تضاد در رنگ‌ها و سایه‌ها استفاده میشوند) انتخاب میشوند.
برای عکاسی از چشم‌اندازها عکاسان معمولا از لنز واید (مخصوصا ۲۴ و ۳۵ میلیمتری)، سه پایه و بسته‌ترین دیافراگم (۱۱ تا ۲۲) برای بدست آوردن بیشترین عمق میدان استفاده می‌کنند.
بسیاری از عکاسان برای اینکه جزئیات بیشتری را در عکسهای خود ذخیره کنند اندازه متوسط و یا بزرگ را انتخاب می‌کنند هر چند امروزه دوربین‌های SLR و غیر حرفه‌ای و کوچک بیشترین عکسهای طبیعت را ثبت میکند.
عکاسی از منظره وسیله ارزشمندی برای نظارت بر محیط زیست است. عکاسی از منظره می تواند روند تدریجی تخریب محیط زیست را در دید عموم قرار می‌دهد. بسیاری از عکسهای این افراد برای سازمانهای حافظ محیط زیست بسیار مفید است.
سازمانهای مسئول از عکسهای حرفه‌ای و غیر حرفه‌ای‌های را برای محافظت از محیط زیست استفاده می کند. یکی از این سازمانهای موفق محافظت از محیط زیست است. این سازمان صفحه‌ای در وب سایت (EarthJustice.org) خود دارد که در آن عکس‌هایی از چشم اندازهایی که این سازمان موفق به حفظ آن شده است قرار داده است. سازمان صلح سبز یکی از شناخته شده‌ها در این بین است که تقویم سالانه‌ای از عکسهای عکاسان منظره چاپ کرده است.
عکاسی از حیات وحش:
در عکاسی از حیات وحش، عکاس به دنبال به تصویر کشیدن حیوانات جالب به همراه حرکاتی مانند غذا خوردن یا جنگیدن آنها است. اگرچه عکاسی از حیات وحش و یا شکار برای دنیای عکاسی تکرای است.
تکنیک عکاسی از حیوانات با عکاسی از منظره فرق بسیاری دارد. برای مثال در عکاسی از حیات وحش دهانه باز لنز برای دستیابی به سرعت بالا و ثبت سوژه در حال حرکت و محو کردن پس زمینه استفاده میشود در حالی که عکاسان از طبیعت بیشتر به دنبال عمق میدان هستند.
در عکاسی از حیات وحش عکاسان لنز تله و در عکاسی از منظره بیشتر از لنز واید استفاده می‌کنند. بنابراین عکاسان حیات وحش بیشتر احتیاج به سه پایه دارند. آنها همچنین برای این که بتوانند به حیات وحش نزدیکتر شوند احتیاج به وسایلی برای استتار دارند.
عکاسی از بافت‌ها یا ماکرو
عکاسی ماکرو به عکاسی از نمای نزدیک معروف است. به هر حال این نوع عکاسی در عکاسی از طبیعت نیز کاربرد دارد.
عکاسی از زنبورها، سنجاقک‌ها، مورچه‌ها و کلا حشرات به عنوان بخش عمده‌ای از حیات وحش موضوعات عکاسی ماکرو را شامل میشود.
بسیاری از عکاسان نسبت به عکاسی از بافت سنگ‌ها، تنه درختان، برگها و هر چیز کوچک دیگری در طبیعت ابراز علاقه می‌کنند. بسیاری از این تصویرها انتزاعی هستند. گیاهان کوچک و قارچ‌ها نیز موضوعات جذابی در عکاسی ماکرو هستند.
آنسل آدامز، گلن روئل، فرانس لنتینگ، کلاید بوچر، آرت ولف عکاسانی هستند که هنر عکاسی از طبیعت را تجلی داده‌اند.
منبع: mehrankarzari.wordpress.com
