مشاعره

ميشه هيچ چي رو نديد
فقط نگاه كرد!
روزاي مقدس و خوب رو فدا كرد
اما عشق فرياد يك درد عميقه...

همه شب نالم چون ني
که غمي دارم ، که غمي دارم ...
دل و جان بردي امّا
نشدي يارم ، يارم
با ما بودي ، بي ما رفتي ...

چون بوي گل به کجا رفتي
تنها ماندم ، تنها رفتي ...

چو کاروان رود ، فغانم از زمين ، بر آسمان رود
دور از يارم ، خون مي بارم ...

من نمیتونم برم اما تو هی میگی برو
آخه من کجا برم هر جا برم بازم تویی,,

يكديگر را می آزاريم
بی آنكه بخواهيم،
شايد بهتر آن باشد
كه دست به دست يكديگر دهيم
بی سخني.
دستی كه گشاده است
می برد
می آورد
رهنمونت می شود
به خانه ئی كه
نور دلچسبش گرمی بخش است.
از مارگوت بيگل - با ترجمه بامداد شاعر

تو و چشات وجودمه...حتی با اینکه رفتی
به من نگو حق ندارم
میدونی دوست دارم...

محبوبم !
اگر برای آن به سوی تو می آیم
که مرا از شعله های دوزخ نجات بخشی ،
بگذار که در آنجا بسوزم .
و اگر برای آن به سوی تو می آیم
که لذت بهشت را به من بخشی ،
بگذار که درهای بهشت به رویم بسته شود .
اما اگر برای خاطر تو به سویت می آیم ،
محبوبم ! مرا از خویش مران !
متبرکم کن .
تا در کنار زیبایی جاودانه ات
تا ابد لانه کنم ...

من بدون تو کویرم
خشک میشم زودی می میرم
چون اسیرم...

ملكا ذكر تو گويم كه تو پاكي و خدايي
نروم جز بهمان ره كه توام راهنمايي

همه درگاه تو جويم همه از فضل تو پويم
همه توحيد تو گويم كه بنوحيد سزايي

يك لحظه داغم مي كشي يك دم به باغم مي كشي
پيش چراغم مي كشي تا وا شود چشمان من

سلام

منعم مکن از صحبت احباب که بلبل
تا جان بودش باز نیاید ز بهاران

گر صید بتان شد دل من عیب مگیرید
آهو چه کند در نظر شیر شکاران

سلام. خوبید شما