مشاعره با اشعار حضرت حافظ

در نعل سمند او شکل مه نو پیدا

وز قد بلند او بالای صنوبر پست

تو کز سرای طبیعت نمی روی بیرون

کجا به کوی طریقت گذر توانی کرد

به دلیل تکرار پست حذف شود...

دلا بسوز كه سوز تو كارها بكند ..... نيازنيم شبي دفع صد بلا بكند

دارم عجب ز نقش خیالش که چون نرفت

از دیده ام که دم به دمش کار شست و شوست

تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز
هزار بازی از این طرفه تر برانگیزد

دل بيمار شد از دست رفيقان مددی تا طبيبش به سر آريم و دوايی بکنيم
آن که بی جرم برنجيد و به تيغم زد و رفت بازش آريد خدا را که صفايی بکنيم

مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز
ور نه در مجلس رندان خبری نیست که نیست

تا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهی

گلبانگ عشق از هر طرف برخوشخرامی می زنم

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم .... از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم