توی هوای بغض باغچه، تو همون الهه هستی
که با دست مهربونت زخم ایینه ها رو بستی
توی قصه ی شبونه تو همون فرشته هستی
که تو تکرار هر اسم، شب و از پایه شکستی
تو همونی که میتونی واسه من غزل بخونی
توی دریای نگاهت قایق عشق رو برونی
تو همونی که می خواستم قصه هام مال توباشن
گلای باغچه می خواستن که با دستای تووا شن
آنقدر دوستت دارم كه خدا داند
اين اسرار فقط باد صبا داند
نخواهم گل كه گل بي اعتبار است
تمام عمر گل فصل بهار است
تورا خواهم ازين گل هاي عالم
كه عطر تو هميشه ماندگار است
وقتي كه دلتنگ ميشم و همراه تنهايي ميرم ...
داغ دلم تازه ميشه ... زمزمه هاي خوندنم ... وسوسه هاي موندنم با تو هم اندازه ميشه ...
قد 1000 تا پنجره تنهايي آواز ميخونم ...
دارم با كي حرف ميزنم؟؟!!! نميدونم ...
اين روزها دنيا واسه من از خونمون كوچيكتره ... كاش ميتونستم بخونم قد 1000 تا پنجره:
طلوع من ... طلوع من ... وقتي غروب پر بزنه موقع رفتن منه !!!
حالا كه دلتنگي داره رفيق تنهاييم ميشه / كوچه ها نارفيق شدن ...
شـنو برای تـو مـن از بـهار مـیگویم
فـسانـه هـای دل لالــه زار مـیگویم
بـرای رفـع خـمارم بـجای ساغـر می
سخـن زنـرگـس مـست نگـار مـیگویم
سخن زغنچه و گل بـر زبان نمـیرانم
هـمیشه شعر لـب سـرخ یـار مـیگویم
اگر داغ دل بود ما دیده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
بسی رنج بردم در این ساعت
چنان عوض کردم دکور خانه
نخوابم از این پس که من بیدارم
که تخم دیزاین (!) را پراکنده ام
:دی
خوب رویان جهان رحم ندارد دلشان
بایدازجان گذردهرکه شودعاشقشان
روزاول که خداساخت سرشت وگلشان
سنگی اندرگلشان بود همان شددلشان
تو را دوست دارم وقتی که میان غم گم میشوم ودر اغوش تو پیدا میشوم
تو را دوست دارم وقتی در میان دلتنگی ها درمیان چشمان تو پیدا میشوم
تو را دوست دارم ان زمان که از صدای قلبت از خواب بیدار میشوم
تو را دوست دارم . . .
چه زيباست به ياد تو با چشمهاي خسته گريستن چه زيباست هميشه در تنهايي تو را حس کردن چه زيباست در خيال با تو زندگي کردن عزيزم نام تو بر قلبم خالکوبي شده تا فراموشت نکنم . نازنين من همچون نفس کشيدن تو را بخاطر مي سپارم. يک روزه ديکه هم بدون تو گذشت
دلا تا کی زشوق رو لیلی
کنم قمری ایست بای امید برمن