Printable View
دقیقا !! اما الان توی این موقعیت چاره فقط این شده که بگن ازدواج نمیکنیم و این حرفا ولی این رویه رو چقدر میشه ادامه بده یه پسر که بگه من میل به ازدواج ندارم؟!!نقل قول:
نه اینقدر هم افت ازدواج نداشتیم امسال ، من با آمار و ارقامی که دیدم ، فعلا حداقل روستایی ها مشکل خاصی با مسئله ی ازدواج ندارند چون فرهنگ قبلی باهاشون سازگاره ، موج اصلی هنوز مونده ...نقل قول:
جالب اینه که الان آمار ازدواج های بدون ثبت هم الان خیلی بالارفته داخل ایران ، یعنی دقیقا همون رویه ای اتفاق داره میافته که mali .sh گفت !
نمیدونم غیر از تغییر فرهنگ و ... خوب شرایط مالی هم مهم هستش وقتی دو تا جوون شرایط اولیه زندگی که مهمترنیشم مسکن هستش ندارن خوب چطوری ازدواج کنند خارج از مسئله مهریه و ... الان طرف چهل سالش هنوز توی خونه پدرش که اونم مستجره دارن به سختی زندگی میکنند و فقط هر چی در میارن هر سال میزارن رو پول پیش خونه دیگه این آدم چطوری به ازدواج فکر کنه به نظرتون ؟نقل قول:
بله توی اخبار هم گفتش که توی شهرهای بزرگتر داره این اتفاق رایج میشه که کم کم بدون ازدواج برن زیر یک سقف تا در صورت توافق بعد از چند سال رسمی ازدواج کنن به هر حال اینم یکی از نشونه های تغییر فرهنگ غیر قابل قبول برای خیلی ها هستش که باید دید جلوی این رو دیگه چطوری میخوان بگیرن !!نقل قول:
جالب اینه که الان آمار ازدواج های بدون ثبت هم الان خیلی بالارفته داخل ایران ، یعنی دقیقا همون رویه ای اتفاق داره میافته که mali .sh گفت !
عزیز جان مگه چند وقته که از چند برابر شدن قیمت ارز گذشته؟من رفقیم اول پاییز ازدواج کرد و با اینکه با تالار سر قیمت تمام کرده بود تالاریه دبه کرد و باز هم یه هزینه توپولی رو از رفیقمون گرفت.اینایی که الان ازدواج کردن همه برنامه ریزیش ماله قبل از گرونی ها بوده و طرف مجبور شده مراسم رو بگیره به هر قیمتی.اما از الان به بعد کسی دیگه نمیتونه ازدواج کنه.ربطی هم به شهرستان و تهران نداره.مطمئن باش هزینه ها واسه شهرستان هم کمتر از تهران نخواهد بود در آینده نزدیک.اون موقع هست که صدای همه در میاد.شما آمار از الان تا سال دیگه رو نسبت به مدت مشابه اش در سال قبل رو مقایسه کن معلوم میشهنقل قول:
یه نکته ای هم که وجود داره و به نظرم بسیار خطرناکه اینکه به اندازه میزانی که از تعداد ازدواج ها کم میشه به همون میزان هم بی بندباری و فساد در جامعه متاسفانه زیاد میشه.شایدم هم چند برابر میزان ازدواج.شما چند تا از دوستانتون(و یا احتمالا خودتون)رو میشناسید که طرف ازدواج نکنه و به زندگی سالمش ادامه بده؟چند نفرو میشناسید که طرف آلوده به انجام کارهای .......نشده باشه؟من میگم از هر ۱۰نفر حداقل ۵نفر به این راه میوفتن و این یعنی فاتحه مملکتو خوندن
سلام
چند تا پست اخر واقعا معرکه بود...لذت بردم از نظرات دوستان
فقط مخواستم به یک نکته اشاره کنم...البته شاید دردی رو دوا نکنه اما میتونه دید بعضی هارو به برخی از مسائل بازتر کنه.
نمیدونم از کجا شروع کنم اما میشه با طرح این سئوال ک چرا توقعات بالا رفته؟ بحث رو شروع کرد....من یکی از عمده ترین دلایلی ک میتونم برای توجیه این موضوع ک چرا توقعات بالا رفته رو فاصله طبقاتی و همچنین تقسیم به شدت ناعادلانه ثروت در جامعه و بخصوص شهرهی بزرگ میدونم
وقتی سیستم اقتصادی و همچنین روحیه فردگرایی جامعه و خودخواهی و خودبزرگ بینی در حد ذلت ! پائین و مخرب باشه نباید انتظار اینو داشته باشیم ک توقعات هم بالا نره
مثال میزنم: شما شهر تهران رو یه نگاه اجمالی بندازید...واقعا میشه گفت ثروتمند و فقیر جایگاه اجتماعی و فرهنگیشون کجاست؟تو سیستمی که میشه 1 شبه از دهک10 وارد دهک 1 شد دیگه چ انتظاری میشه داشت که مردم روحیه مناسب رو برای زندگی پاک داشته باشند.چشم و هم چشمیها هم از همین جا نشات میگیره
------
درسته اگر کم کم چیزهایی مثل مهر و نفقه و اینکه زن حتما باید بشینه تو خونه بچه داری کنه و مرد باید حتما بره سر کار (که الانم این طرز فکر هم کم شده ) یا اینکه برای شروع زندگی حتما باید خونه و ماشین و ... باشه و کاغذ بازی و امضا های الکی کم بشه یا جمع بشه کم کم ازدواج البته به نوع جدیدش جا می افته و وابستگی جوونها نسبت به خانوادهاشون هم کم میشه و دیگه یه جوون به خاطر ترس از یه شب عروسی که شاید بشه 10 تا 20 میلیون و ... ازدواج خودش رو عقب نمیندازه و بدون هیچ نوع تجملاتی راحتر میرن سر خونه و زندگیشون و البته اون موقعه تفاهم بیشتر اهمیت پیدا میکنه و مسائل عاطفی و ...
از وابستگی های اقتصادی به هم دیگه کم میشه ، به وابستگی های عاطفی اضافه میشه . :n12:نقل قول:
تاپیک رو موقتا قفل کردم تا هم یه مقدار هیجانی که نشسته تو صحبت ها کنترل بشه تا زمان بازگشاییش و کمی هم دوستان رو ایده هاشون باز فکر کنن. جدا از اینکه کمی به پست ها برسیم .
سلامی دوبارهنقل قول:
خب مثل اینکه الان دیگه از هیجان دوستان کم شده ,پس تاپیک باز میشه
فقط نظرات خودتون رو بدین و از بحث های سیاسی و حاشیه ساز پرهیز کنید.
به نظر من وقتی نوبت ازدواج میشه تو حالات روحی انسان یه تغییراتی بوجود میاد و انسان بواقع اون و حس میکنه ... حس تنهایی داره ... از دوست های قدیمیش کناره گیری میکنه ... و احساس میکنه زندگیش هدف نداره ... گمشده ای تو زندگیش داره ... کلیدی که راه گشای جریان زندگیشه ... اون آدم همیشگی نیست ...
نقل قول:
جدي؟؟؟:n13:
ببينيد من فكر كنم اين نظر شما اشتباه باشه چون تحقيقات زيادي داشتم در زمينه ازدواج
چند نكته در مورد ازدواج هست كه عبارتند از :
عشق حالتي نيست كه آدم افسرده و گرفته باشه بلكه حالتي هست كه آدم پر انرژي و بشاش مي شه از طريق عشق
زماني وقت ازدواج فرد هست كه از لحاظ روحي و فكري طوري باشه كه بتونه بدون داشتن فرد مورد نظر زندگي كنه نه اينكه به اون فرد وابسته باشه اينطوري اون فرد به عنوان كالايي در نظر گرفته مي شه كه از طريق اون نياز شما برطرف مي شه
و خيلي چيزهاي ديگه و تازه تا 8 ماه پس از دواج شما راحت مي شين يعني به اون نيازهاتون مي رسيد ولي بعدش دوباره به همين حالي كه مي گيد بر مي گرديد و تازه مشكل اضافه تري هم داريد به نام همسر پس اول از همه بايد مشكلات روحي و فكري آدم حل بشه
كاش همه مشكلات مالي بود الان من مشكل مالي خدا رو شكر ندارم و دو بار رفتم خواستگاري و بار اول خونواده دختر و خودش موافق بودن ولي من مخالف چون سطحشون با ما نمي خورد و مي دونستم بعدا به مشكل بر مي خورم و مورد دوم هم كه رفتم اصلا جواب ما رو ندادن كه نه هست
خلاصه يك بار از اين طرف و يك بار از اون طرف افتادم و نزديك به 10 ماه داغون شدم طي اين مدتي كه اقدام كردم براي ازدواج و واقعا خيلي شرايط سختي بود و نمي خوام دوباره تجربه ش كنم و فعلا سرگرم كار هستم ولي همين حالي كه دوستمون گفتن رو دارم كه فكر مي كنم مشكل از جاي ديگه باشه اگر روان شناس يا كسي هست كه اطلاعات خوبي داره بياد توضيح بده
با تشكر