دست نوشته های امیر قلعه نوعی(40)
پنج شنبه 09 / 08 / 87
حریف از خودمان است
صبح که فیلم بازیهای ذوب آهن را تماشا کردم نیم نگاهی به نیمکت این
تیم انداختم و متوجه شدم که حریف جمعه تیمی است که دوستان
زیادی درآن دارم.خواهش میکنم از منصور ابراهیم زاده و مجید صالح به
عنوان دستیاران من یاد نکنید،آنها همکاران خوب من در تیم ملی و مس
بودند.ماروزهای خوب وبد را درکنار آنها سپری کردیم.
خوشحالم آنها زوج هماهنگی درذوب تشکیل داده اند،صمیمانه هم آرزو
میکنم درادامه کارشان موفق باشند.مافرصت کوتاهی تا بازی ذوب
داشتیم فردای مسابقه با پیکان بچه ها را جمع کردم تا آنها را متوجه
شرایط حساس ترفعلی شان بکنم.بازیکنان تیم به خوبی می دانند که
من در روزهای دشوار ایراداتشان را صریح تر گوشزد میکنم.بعدازبازی
پیکان هم که از ساختاردفاعی تیم ایراد گرفتم هدفم این بود که هیچ
بازیکنی دچارغرور کاذب نشود.مطلبی از "استقلال جوان" خواندم که
نوشته بودید بزرگترین رقیب استقلال خود استقلال است.
کل حرف های من درهمین یک جمله خلاصه میشود.این روحیه برتری
طلبی و جنگیدن تاآخرین لحظه باید ادامه داشته باشد.تیم های رقیب ما
ازکوچکترین فرصت استفاده می کنند.شما همین بازی پیکان را مرور
کنید کدام توپآنها بایدگل میشد؟ پس نبایدتمرکزمان راازدست بدهیم.
موضوع عنایتی راهم دوستان پرسیدند،من باز هم می گویم قبل از این
هم در استقلال جوان نوشته بودم که رضا بازیکن بزرگی است، اگر
شرایط فراهم شود برای آسیا از او استفاده می کنیم.
