وای از این دوره زمونه
توی غم ها دلم را کرده نشونه
گل حسرست تو دلم زده جوونه
وای ازین دوره زمونه
باز بیقراری ای دل چشم انتظاری ای دل
دیگه تو را نمی خواد کجای کاری ای دل
تو غم های توی دلم عاشق و خونه خرابه دلم
جون به کف تو مکتب عاشقی درس وفا را فوت آب دلم
باز بیقراری ای دل، چشم انتظاری ای دل
دیگه تو را نمی خواد کجای کاری ای دل
خسته و افسورده دل، می زدم ام تا گلو
این دل عاشق ز من بُرده دگر آبرو
ناله ندارد ثمر در دل بی مهر او
تا که بگویم شبی قصه دل مو به مو
با همه ظلمی که او با دل من می کند
نبوده جز دیدنش در دل من آرزو
با ز بی قراری ای دل چشم انتظاری ای دل
دیگه تو را نمی خواد کجای کاری ای دل