من متوجه این مطلب که به قوانین ازدواج به جنبه دخالت در رفتاری آیینی نگاه بشه
نمیشم و سوال قبلی من هم همین بود که یعنی قانون رفتار ایینی رو تایید کنه و وجه قانونی به رفتارهای ایینی و عرفی و مذهبی بده یا نه برعکس در مقابل این رفتارها قرار بگیره؟؟؟
جواب هرکدوم باشه در هر 2حالت بهیچ وجه قانون نمیتونه با موضع مستقیم گرفتن وجه قانون بودن خودش رو حفظ کنه و تمام اون اسیبهایی که در اون رفتارهای ایینی وجود داره به قانون هم سرایت میکنه و بدتر اجتماع رو دچار بحران میکنه، دقیقا همین وضعیتی که در اجتماع و دادگاه های خانواده خودمون داریم میبینیم تنها دلیلش همین وضع قوانین کاملا غلط و دخالت بیجا و بیش از حد قانون در روابط و مسئله ازدواج هست
همونطور که گفتم قانون ازدواج فقط و فقط در بعد مالی میتونه معتبر باشه و دخالت قانون در موارد دیگه روابط فقط باعث به بیراه رفتن قانون و بیشتر شدن مشکلات ازدواج میشه و تنها میشه یک سند شراکت باشه که روجین هر بندی مایل بودن درش بگنجونن و در زمان مشکل فقط با استناد به اون میشه مشکلات رو حل کرد
وگرنه داشتن یک دادگاه خانواده با یک کتاب قانون ازدواج و طلاق هیچ سودی نداره بجز مشکل کردن ازدواج و طلاق و ایجاد هرج و مرج بیشتر در اجتماع بجای سروسامان دادن به قوانین عرفی و مذهبی و ایینی که مد نظر شماست.