مشکل اینجاست که به دلیل تفکری که بین مردم ایران و یا بهتر بگم مردان ایرانه رایج هست , دید درستی نسبت به خانم ها وجود نداره.
مثلا همین که دوستان میگن به ناموست نباید اجازه بدی بره ورزشگاه و من نمیذارم خواهر و مادرم بره ورزشگاه . این غیرت نیست . این میشه برده داری . چون که شما به طرف مقابلت (خانم) اجازه تفکر و تصمیم گیری و حق انتخاب نمیدی .
بعد فکر می کنیم که اوج هنرمون بوده و هر چی شدتش بیشتر باشه یعنی غیرت بیشتری به خرج دادیم . در صورتی که داریم شخصیت یک بانو رو زیر سوال میبریم . چون که از مهمترین عامل زندگی یعنی تصمیم گیری در مورد امور شخصی محرومش میکنیم.
هنوز توی ایران بعضی ها بانوان رو با لفظ ضعیفه صدا میزنن ! توی قانون مملکت زن همیشه نصف مرد سهم میبره و از خیلی مسائل محرومه .
پس تا موقعی که همچین دیدگاهی در جامعه و توی قانون مملکت باشه نمی تونیم امید آنچنانی به اصلاح اون داشته باشیم . مگر این که خودمون شروع کنیم به ترمیم یا از نو ساختن تفکر و دیدگاه و رفتارمون.
اگر بتونیم خودمون رو تغییر بدیم بعد از اون میدونیم که میتونیم بقیه رو هم تغییر بدیم . وقتی تغییرات شروع بشه میشه امید داشت که سطح فرهنگی و دیدگاه کلی مردم جامعه رشد کنه .
اول از همه باید قبول کنیم و یاد بگیریم که بانوان خودشون باید در مورد علایق و مسائل شخصیشون تصمیم گیری کنن .
توی ورزشگاه ها هم بهتره فعلا جایگاه بانوان جدا باشه و از اون طرف یک سری آموزش ها و تبلیغات به آقایونی که به ورزشگاه میرن داده بشه که بتونن بهتر و بیشتر احساساتشون رو کنترل کنن و از الفاظ رکیک بصورت شعار و ... استفاده نکنن.
جایگاه های ورودی و خروجی بانوان هم جدا بشه و سرویس آبخوری و بهداشتی رو هم جدا کنن .
در کل جدای از مسائل ورزشگاه اصل قضیه به طرز تفکر و بینش ما برمیگرده . مطمئن باشید با حبس کردن خانمها توی منزل و محدود کردن اونا مشکلات برطرف که نمیشه هیچ , بدتر هم میشه.