اشعار شاعران معاصر ایران

تقصیــر تــو نبــود

از گنــاه روزگــار هم نبــود

از سـاده اندیشی خودم بــود کــه می پنــداشتم

"وز محبــت خــارهــا گل می شـــود .. "


مجید محمد پور

بـودنـت در کـنـارم یـعـنـی اوج دلـتـنـگـی ِ مـ ـن

بـرای لـحـظـاتـی بـعـدی کـه قـرار اسـت نـبـاشـی !!!


پگاه بهالو

..بیا مرا از این وسواس لعنتی پس بگیر
دستت را به من بده
مرا از این دره هراس بالا بکش
بر من ببار
تا شسته شوم از هرچه ترس بی تو بودن است
بگذار
حست کنم
نفس بکشمت
بویَ ت کنم


تضمینی بده..
بگو که مرا هرگز تنها نخواهی گذاشت
نه...
هیس.....
حتی بر لبانت این جمله را نیاور
من تردتر از انم که طاقت بیاورم
در مقابل عشقت زانو زده ام
تا صلابت این عشق را فریاد زنم


ارام بیا..
ارامتر..
خواب مرا بلعیده..
قول بده از خواب که برخاستم
مرا از این وسواس جنون انگیز
پس گرفته باشی


مهسا فرجامی

باران

آسمان رعدی زد
ابرها غریدند
قطرات بارانـــــــ
نم نم باریدند
بوی آب و کاهگل
تق تق شیروانی
ناله ناودانی
توی کوچه پیچید
کاشکی دلها نیز
چون هوای کوچه
پس از این باریدنـــــــــ
بوی پاکی میدادــــــــــ...


مرتضی مختاری

هیچ وقت نفهمیدم چرا

درست همان کسی که فکر می کنی

با همه فرق دارد

یک روز مثل همه

تنهایت می گذارد؟!!


میلاد تهرانی

هر زمان می بینی
باغ آفت زده ی شعر کسی بی برگ است
حمد و توحید بخوان
اتفاقی که قرار است بیفتد مرگ است.


"‏ علی اکبر یاغی تبار"

همیشه دلم در تکلیف های خانه،
قلم خوردگی دارد


پدر
صفرهای کله گنده ی اخلاق

مادر
هندسه ی دوست داشتنم را
اخم می کند

بیا دزدانه
در نقاشی هایم
فرار کنیم

دختر برفی!





‏" یاسر مهدوی "

نه واژه
شعر می شود
نه من آدم
اگر تو سیبی بدستم ندهی!


ایرج تمجیدی

با من قرار می‌گذاشتی


و کنار دیگری


آرام

قرار می‌گرفتی

و برای من بی‌قراری می‌کردی

آخرش کدام بازیچه بودیم؟

من یا او ؟


امید عبدی

باید که ز داغم خبری داشته باشد،

هر مرد - که با خود جگری داشته باشد-

حالم چو دلیری ست که از بخت بد خویش،

در لشکر دشمن، پسری داشته باشد!

سخت است پیمبر شده باشی و ببینی،

فرزند تو دین دگری داشته باشد!

هرچند که باور نتوان کرد در این باغ،

هرکس به گریبان تبری داشته باشد-

جز زیر ردای خودت ای شوخ سخن ساز

این قصه بعید است سری داشته باشد!


حسین جنتی