دوستان عزیز سلام
خوب این هم تاپیک مخصوص گیلانی ها
قربان شما
شاهین :11:
=============================
معرفی استان
شهرستانهای گیلان
آثار باستانی
سوغاتی های گیلان
غذاهای محلی
عکـــس
بزرگان گیلان
و...
Printable View
دوستان عزیز سلام
خوب این هم تاپیک مخصوص گیلانی ها
قربان شما
شاهین :11:
=============================
معرفی استان
شهرستانهای گیلان
آثار باستانی
سوغاتی های گیلان
غذاهای محلی
عکـــس
بزرگان گیلان
و...
معرفی رشت
شهرستان رشت در مختصات جغرافيايي 37 درجه و 1 دقيقه تا 37 درحه و 27 دقيقه عرض شمالي از خط استوار و 48 درجه و 35 دقيقه تا 49 درجه و 3 دقيقه طول جغرافيايي از نصف النهار مبدا در بين ارتفاعات تالش و درياي خزر واقع شده است. اين شهرستان از شمال به درياي خزر و بندر انزلي ، از جنوب ه شهرستن رودبار ، از شرق به شهرستانهاي سياهكل و آستانه اشرفيه و از غرب به شهرستانهاي فومن ، صومعه سرا و شفت منتهي مي شود.
شهر رشت بعنوان مركز استان گيلان تقريباً در مركز جلگه گيلان ، در وسيع ترين بخش دلتاي رودخانه سفيد رود با ارتفاع متوسط 8 متر از سطح درياهاي آزاد و در 330 كيلومتري شمال باختري تهران و در انتهاي راه كناره اصلي درياي خزر و در مسير راه اصلي درجه يك قزوين به بندر انزلي واقع شده است. دو شاخابه از سفيد رود بنام هاي 1- سياهرود 2- گوهر رودبار از دو سوي خاور و باختر شهر رشت روان هستند و سرانجام به مرداب انزلي مي ريزند.
اين شهرستان با مساحت 603/1251 كيلومتر مربع ، شامل 6 بخش : مركزي ، خمام ، خشكبيجار ، سنگر ، كوچصفهان و لشت نشاء و 18 دهستان و 296 آبادي ، كه 294 آبادي آن داراي سكنه و 2 آبادي آن خالي از سكنه است. جمعيت شهرستان طبق سرشماري سال 1375 ، 715 هزار نفر بوده است كه تراكم نسبي آن 430 نفر در هر كيلومتر مربع است كه از اين تعداد 7/68 درصد آنها شهر نشين هستند ، همچنين 32% كل جمعيت استان به اين شهرستان تعلق دارد. مردم آن آريايي نژاد و به زبان فارسي و گويش گيلكي سخن مي گويند در اين شهر عده اي ارامنه و يهودي هم اقامت دارند در گذشته عده اي يوناني نيز به سبب رونق تجارت نخ نوغان و نوغانداران به گيلان كشانده شده بودند كه اكنون كسي از آنها باقي نمانده ، ارامنه ، كليسائي در رشت دارند و در گذشته بيشتر صاحب مدرسه سالن تئاتر بودند.
اين شهر از قديم آباد و مسكوني بوده و ساكنان اصلي آن را گيلكها تشكيل مي دهند. در منابع تاريخي آمده اس كه اين شهر به احتمال قوي قبل از اسلام در زمان ساسانيان وجود داشته است. در دوران صفويه مركز گيلان بيه پس از فومن به رت منتقل گشت و اين امر موجب فزوني اهميت بيش از پيش اين شهر گرديد. رشت را در گذشته دايره المعاره ( دار المرز ) نيز مي ناميدند. اين شهر در قديم تنها راه ارتباطي و بازرگاني ايران از طريق بندر انزلي به اروپا به شمار مي آمد ، از زمان شاه عباس دوم تا اواخر حكومت قاجار به شهر رشت مركز تجاري بزرگي بوده است و كاروانهايي در اين شهر براي خريد ابريشم توقف مي كردند و كالاهاي خود را از اين طريق به بنادر درياي مديترانه ارسال مي داشتند.
ساكنان شهرهاي اين شهرستان عمدتاً به مشاغل خدماتي ، تجاري و صنعتي مشغول هستند و شاليكاري نيز از عمده فعاليتهاي روستاييان اين خطه مي باشد. در بخش كشاورزي ، اين ناحيه از مستعدترين مناطق استان و كل كشور محسوب مي شود.
شهرستان رشت با توجه به شرايط جغرافيايي ، اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي و سياسي ـ اداري داراي ويژگيهاي مهمي است ، همانطوريكه متذكر شديم اين شهرستان به جهت موقعيت جغرافيايي ( واقع شدن در جلگه مركزي و وسعت زياد آن ، حاصلخيزي خاك و اراضي ، مهمترين منطقه توليد و كشت برنج است ) و موقعيت ارتباطي ( واقع شدن بر رسر راه تهران ، قزوين ، انزلي ، آستارا از يك سو و مسير جاده اصلي گيلان به مازندران و شرق گيلان از سوي ديگر ) و موقعيت سياسي ـ اداري ( واقع شدن شهر رشت بعنوان مركز استان گيلان در اين قسمت ) و رونق اقتصادي و گسترش شهرهاي صنعتي و ايجاد كارخانه هاي صنعتي و به تبع آن افزايش فعاليتهاي زراعي ـ تجاري داراي اهميت مي باشد در اين شهرستان بنابر اين بررسي و مطالعه فرهنگي و اجتماعي آن از ديدگاه مردم شناسي بسيار مهم و ضروري است.
=================================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
پارک سبزه میدان
پارک دانشجو
پارک جنگلی سراوان
پارک قدس
چمشه آب شور لاکان
چشمه چشماگل (طالم سه شنبه)
پارک ملت
استخر عینک
آبگیر پسیخان
دهکده ساحلی توریستی جفرود
مجتمع ساحلی تالش محله – حاجی بکنده
دریاچه سد سنگر
فهرست جاذبه های تاریخی
میرزا کوچک خان جنگلی (سیلماندراب)
عمارت کلاه فرهنگی
عمارت شهرداری
عمارت پست
موزه رشت
خانه قدیری
کتابخانه ملی رشت
خانه ابریشمی
کاروانسرای لات
کلیسای ارامنه
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقعه امامزاده هاشم (کیلومتر 30 جاده رشت به تهران)
مساجد صفی و حاج صمدخان
مقبره دانای علی (چمارسرا)
بقعه بی بی رقیه (علی اباد)
بقعه خواهر امام
بقعه آقا سید ابراهیم (ساغریسازان)
بقعه اقا سید عباس (ساغریسازان)
معرفی انزلی
شهرستان بندر انزلي در مختصات جغرافيايي 36 درجه و 56 دقيقه تا 37 درجه و 19 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 49 درجه و 16 دقيقه تا 56 درجه و 50 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبداء واقع شده است. اين شهرستان در شمال استان گيلان با وسعتي معادل 318/299 كيلومتر مربع قرار گرفته و از شمال به درياي خزر ، از جنوب به شهرستان صومعه سرا ، از شرق به رشت و از غرب به رضوانشهر محدود است.
شهرستان بندرانزلي كه در ناحيه اي كاملاً جلگه اي به صورت طولي ، در ساحل درياي خزر واقع شده ، داراي آب و هواي معتدل مرطوب است و ميزان بارندگي آن بسيار بالاست و طوريكه سالانه متوسط 1892 ميلي متر بارندگي در اين شهر گزارش مي شود ، ميزان رطوبت نسبي در اين منطقه در سال بين 71 تا 97 درصد در نوسان است.
بخشي از محيط زيست طبيعي اين شهرستان را در يا( 40 كيلومتر نوار ساحلي) و بخش مهم ديگر را اكوسيستم ارزشمند تالاب انزلي تشكيل مي دهد. 27 رودخانه مهم گيلان به اين تالاب سرازير مي شوند. تالاب انزلي چه از جهت وسعت و چه از نظر پوشش گياهي ، تنوع ژنتيكي و تنوع جانوري از مهم ترين تالاب هاي شناخته شده در سطح بين المللي به شمار مي آيد كه هر ساله هزاران گردشگر داخلي و خارجي را به سوي خود جلب مي كند. اراضي اطراف اين تالاب از مناسب ترين مكانهاي زيست محيطي براي پرندگان آبزي در بخش جنوبي درياي خزراست.
شهرستان انزلي شامل يك بخش مركزي و دو دهستان ، چهار فريضه و ليچاركي حسن رود و 29 آباديست كه بر اساس سرشماري سال 75 جمعيتي بالغ بر 120471 نفر دارد. در خصوص نام انزلي نظرات متعددي وجود دارد از جمله ساكنان روسيه قديم انزلي را
«زنزلي » بمعني « بمان و توقف كن » مي ناميده اند ، يا در روايتي فرمانده قشون عرب به منظور استراحت نفراتش ، اين محل را « انزل » يعني « فرود آييد » خوانده انزلي را به معناي « لنگرگاه » و يا « دروازه » نيز مي دانند اما بعضي معتقدند دو برادر به نام « غازان خان » و « انزل خان » بانيان شهر بودند و نام غازيان و انزلي از اينجا گرفته شده است. نام انزلي به پيشينه تاريخي اش در بيشتر شهرهاي اروپايي شناخته شده است و به لحاظ وجود گمرگ و ارتباط تجاري از زمان هاي دور نزد تجار ايراني و خارجي به دروازه اروپا شهرت يافته بود. ( شهرستان انزلي با توجه به موقعيت جغرافيايي و انجام مراولات فرهنگي ، سياسي و اقتصادي با كشورهاي ديگر از پيشينه بسيار درخشاني برخوردار بوده و سرمنشاء تحولات بسياري در منطقه است). شغل اغلب مردم صيادي است كه در كنار آن به كشاورزي و ساخت صنايع دستي و محصولات حصيري نيز مي پردازند. يكي از محصولات باارزش انزلي به خاويار است كه به لحاظ توليد آن ، ايران در رتبه دوم جهاني قرار دارد.
در دريا ، نوار ساحلي انزلي و مناظر زيباي آن ، تالاب انزلي با پناهگاههاي متعدد پرندگان بومي و مهاجر گل هاي نيلوفر آبي و نيزارهاي آن از جاذبه هاي بي بديل اين شهرستان است تا آنجا كه بيش از 90% مسافريني كه به گيلان سفر مي كنند از اين شهرستان ديدن مي كنند.
============================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
تالاب بین المللی انزلی
پارک ساحالی بلوار قدس
دهکده ساحلی
تالاب سرخانکل
منطقه ساحلی – اقامتی سنگاچین – کپورچال
فهرست جاذبه های فرهنگی
منطقه آزاد انزلی تجاری
ساختمان موزیک
فهرست جاذبه های تاریخی
کاخ موزه میان پشته
فانوس دریایی
برج ساعت
موج شکن
پل قدیمی غازیان
اسکله
گمرک
ساختمان موزیک
عمارت شهرداری
موزه نظامی نیروی دریایی
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقعه بی بی هوریه شالیور از نوادگان امام موسی کاظم (ع)
بقعه امامزاده صالح از نوادگان امام موسی کاظم (غازیان)
بقعه آقا سید محمد نجفی (غازیان)
معرفی شهرستان آستارا
شهرستان آستارا درمختصات جغرافيايي 38 درجه و 27 دقيقه تا36 درجه و 34 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 50 درجه و 34 دقيقه تا48 درجه و 53 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا در شمال غربي گيلان واقع شده است از شمال به جمهوري آذربايجان و از جنوب به شهرستان تالش ،از غرب به استان اردبيل واز شرق به درياي خزر محدود مي باشد اين شهرستان بين كوههاي پوشيده از جنگل تالش و ساحل نيلگون درياي خزر با وسعتي معادل 385 /425 كيلو متر مربع قرار دارد .رودخانه آستارا چاي، خط مرزي بين ايران وجمهوري آذربايجان را به دو قسمت آستاراي ايران و آستاراي جمهوري آذربايجان تقسيم مي كند .جاده كرانه درياي خزر از آستارا شروع وبه بندر امام خميني ختم مي شود و بخشي از اين جاده كه از شهرستان آستارا مي گذرد به لحاظ چشم اندازهاي طبيعي بسيار زيبا و بي نظير است .اين شهرستان داراي دو بخش :مركزي و لندويل ،چهار دهستان ،چلوند ،لندويل،حيران ، ويرموني و82 آبادي است كه از اين تعداد 12آبادي خالي از سكنه است و جمعيت آن بالغ بر 63254 نفر است فاصله آن ازمركز استان 200كيلومتر است كه با توجه به فاصله اندك شهرهاي استان از يكديگر از دورترين شهرستانهاي استان به رشت محسوب مي شود .
آستارا كه از آباديهاي قديم گيلان بوده در گذشته «اصطراب»خوانده مي شد اين نام كه در واقع كلمه اي تالشي است در تلفظ اصلي «هسته »يا «آهسته رو»بيان مي شده و آن به خاطر وجود بركه ها ،نيزارها،و مردابهايي بوده كه راه رفتن را مشكل مي نمود .بعدها اين كلمه با مهاجرت عده اي از ديگر نواحي به اين منطقه به آستارا تبديل شد رونق شهر آستارا به دوران قاجاريه بر مي گردد كه به سبب صدور كالا و رفت و آمد بازرگانان و خارجي ها توسعه يافته و اين امر باعث رواج تمدن اروپا در اين شهر شده به طوري كه اولين مدرسه در آستارا ،همزمان با تاسيس دارالفنون در تهران افتتاح و سپس گامهاي بلند تري د رامور فرهنگ بر داشته شد به همين دليل درصد بالايي از مردم اين شهر با سواد هستند.مردم آستارا به زبان تركي آذري تكلم مي كنند،بعد از آذري زبانها ،اقوام گيلك و تالش بيشترين جمعيت شهرستان را تشكيل مي دهند گفتني است يكي از ويژگيهاي معماري شهر آستارا بامهاي سفالين وزيبايش است كه چهره اي متفاوت بدان بخشيده و به همين دليل آن را شهر بامهاي سفالي نيز ناميده اند در بخش كشاورزي اين شهرستان 3200 هكتار زمين زير كشت برنج دارد كه عمده ترين محصول كشاورزي آن محسوب مي شود .
==================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
باغ عباس آباد
منطقه سرسبز حیوان
آبگرم کوته کومه و علی راشی
مرداب استیل
طرح ساحلی صدف
بهشت کاکتوسیان
ابشار لوندویل
باغات چای
حیات وحش
دهکده ییلاقی حیوان
پارک جنگلی بی بی یانلو
تالاب جوکندان
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقاع متبرکه امامزاده سید قاسم، امامزاده سید ابراهیم، شیخ تاج الدین محمود خیوی، پیر قطب الدین
معرفی شهرستان صومعه سرا
شهرستان صومعه سرا در مختصات جغرافيايي 37 درجه و 15 دقيقه تا 37 درجه 29 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 49 درجه و2 دقيقه تا 49 درجه و 31 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا ء وا قع شده است. اين شهرستان كه سال 1338 به شهرستان تبديل شده است با مساحتي معادل 720/563 كيلو متر مربع در 23 كيلو متري شهر رشت واقع شده است وبا شهرستان رشت ، فومن ، رضوانشهر، ماسال ، انزلي همسايه است.اين شهرستانكه در زميني مسطح و جلگه اي واقع شده است داراي آب و هواي مطبوعي است.
شهرستان صومعه سرا شامل سه بخش مركزي، كوچك جنگلي ، تولم و 7 دهستان ، هنده خاله ، گوراب زرميخ ، مركيه ، طاهر گوراب ضيابر، كسما و نيز 151 آباديست كه از اين تعداد 2 آبادي خالي از سكنه است و جمعيت آن بر اساس سرشماري سال75 بالغ بر 136710 نفر است .
شهرستان صومعه سرا در قديم يكي از روستاهاي كسما به شمار ميرفته وسپس به خاطر اهميت كه پيدا كردوسعت گرفت وكسما در حال حاضر يكي از روستاهاي اين شهرستان است .نام صومعه سرا به قولي برگرفته از نام عارف قرن چهارم وپنجم (ه.ق) " شيخ عبدالله صومعي" است و به قولي ديگر وجود صومعه هايي كه در اين شهر بوده علت اصلي اين نام گذاريست .
گفتني است روستاي كسما در زمان نهضت جنگل مركز اولين تشكيلات نظامي و اداري جنگليان به رهبري ميرزا كوچك جنگلي بوده اما پس از مدتي به دستور ميرزا تشكيلات اداري جنگليان به خانه اربابي حاج محمد قلي ( معروف به درخانه) و مدرسه نظام جنگل به حسينيه كسما انتقال يافته و مركز ستاد ميرزا كوچك خان گرديده است
همچنين در كسما هفته نامهاي به نام" جنگل " به چاپ مي رسيده كه در مجموع طي د و سال 35 شماره به چاپ رسيد.
مردم صومعه سرا به زبان گيلكي و لهجه بيه پس صحبت مي كنند و كشاورزي از عمده فعاليت هاي رايج آنهاست از محصولات مهم كشاورزي اين منطقه برنج ،توتون ومحصولات جاليري قا بل ذكر است كه توليد برنج ان در رتبه دوم استاني بعد استان شهرستان رشت قرار دارد.پرورش كرم ابريشم و زنبور عسل نيز در اين شهرستان داراي موقعيت ممتاز كشوري است . در بخش منابع طبيعي ، از نظر كاشت صنوبر توليد چوب مقام اول را داراست ولي در زمينه دامداري به دليل كم بودن وسعت شهرستان رشد چنداني نداشته است .
================================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
غار نارنج پره تنیان
تالاب هندخاله، مرگستان، و سیاه درویشان
پارک جنگلی سیاه کوه
دهکده ییلاقی تنیان
باغات چای و مزارع توتون
فهرست جاذبه های فرهنگی
بازارهای هفتگی (یکشنبه بازار)
فهرست جاذبه های تاریخی
خرابه های قدیمی گسکر واقع در منطقه هفت دغنان دارسرا
مناره اجری گسکر (دوره سلجوقی)
پل خشتی پردسر یا خشت پل (پل بزرگ، پل کوچک)
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
مزار بی بی فاطمه (معروف به خیر النساء)
بقعه پرولی خان (محمود خوارزمی)
بقعه آقا سید جعفر
بقعه آقا سید مهدی
بقعه امامزاده سلمان و جلال الدین
بقعه آقا سید زکی
معرفی شهرستان آستانه اشرفيه
شهرستان آستانه اشرفيه در مختصات جغرافيايي 37 درجه و 11دقيقه تا 28دقيقه عرض شمالي از خط استوا و49 درجه و 46 دقيقه تا 50 درجه و10 دقيقه طول جغرافيايي از نصف النهار مبدا قرار دارد و بعنوان بزرگترين كانون مذهبي گيلان ،داراي ويژگيهاي منحصر به فردي است .از جمله آنها مي توان به عبور رودخانه سفيد رود ازپل آستانه اشرفيه كه بعنوان يك مرز طبيعي ،جلگه گيلان را به دو قلمرو تقريبا متقارن و متمايز تقسيم ميكند،يكي بيه پيش(در مشرق سفيد رود )و ديگري بيه پس(در مغرب سفيد رود ) كه هر كدام مركزي جدا گانه دارند ،دو شهري كه بطور متناوب مركز استان گيلان بوده اند عبارتند از :لاهيجان در مشرق و فومن در مغرب كه تقابل اين دو شهر ،فقط متاثر از مرز بنديهاي سياسي سابق نيست بلكه سفيد رود هنوز هم در آستانه مرزي است كه دو گونه زبان گيلكي را از يكديگر جدا مي كند ،گيلكي رشتي در مغرب رود خانه و گيلكي لاهيجاني در مشرق آن .همچنين در فرهنگ مادي ساكنان دو سوي اين مرزو بوم نيز با تفاوتهاي محسوسي رو به رو مي شويم ،از فنون برنجكاري گرفته تا شكل بندي خانه هاي روستايي،تفاوتهاي شگفت آوري مشاهده ميشود كه بعيد به نظر مي رسد بتوان آنهارا صرفا ناشي از تاثيرات و عوامل جفرافيايي دانست .
شهرستان آستانه اشرفيه با موقعيت ساحلي و جلگه اي در 6 كيلو متري غرب لاهيجان و 25 كيلومتري شرق رشت واقع شده است كه از شمال به درياي خزر ازجنوب به شهرستان سياهكل محدود است .از لحاظ ژئو مر فولوژي اين شهرستان در راس دلتاي رود خانه سفيد رود در جلگه مركزي گيلان با وسعتي در حدود 6/426 كيلو متر مربع در بين دو نقطه اصلي تراكم جمعيت اين استان (رشت ،لاهيجان)واقع شده است .
اين شهرستان بر اساس سرشماري سال 1375 جمعيتي بالغ بر 115 هزار نفر داردكه اكثر جمعيت اين شهرستان را روستاييان تشكيل مي دهند و شامل دو بخش مركزي و بندر كياشهر و 6 دهستان (چهارده ،دهشال ،كورگا ه ،كيسوم،دهگاه،كياشهر)و 95 آبادي است كه 94 آبادي آن داراي سكنه و يك آبادي خالي از سكنه است .
نام اين شهرستان به دليل قرار داشتن آرامگاه سيد جلال الدين اشرف،برادر امام هشتم شيعيان در آن از «كوچان »به آستانه اشرفيه تغيير يافته ،گفتني است سالانه حدود 600 هزار نفر از اين مكان مذهبي بازديد مي كنند .
اقتصاد اين منطقه وابستگي شديدي به كشاورزي دارد به طوري كه حدود 58 %از اشتغال شهرستان در بخش كشاورزي است كه البته قابل ذكر است محصولات كشاورزي اين شهرستان به دليل شرايط جلگه اي و مرغوبيت خاك آن از كيفيت بالايي بر خوردار است .برنج با 23500هكتار مساحت زير كشت و بادام زميني و چاي از عمده ترين توليدات كشاورزي منطقه محسوب مي شوند .پرورش كرم ابريشم هم از فعاليتهاي جاري در منطقه محسوب مي شود .
=======================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
پارک ساحلی آستانه
پارک جنگلی بندر کیاشهر
اسکله ماهیگیری و قایقرانی بندر کیاشهر
پارک جنگلی صفرابسته
تالاب بوجاق بندر کیاشهر
فهرست جاذبه های فرهنگی
بازارهای هفتگی (دوشنبه و پنج شنبه)
فهرست جاذبه های تاریخی
آرامگاه استاد دکتر محمد معین
پل خشتی نیاکو (دوره قاجاریه)
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بارگاه رفیع حضرت سید جلال الدین اشرف (ع) برادر گرامی امام رضا (ع)
بقعه آقا سید محمد بن جعفر از فرزندان امام جعفر صادق (ع)
بقاع آقا سید حسن و آقا سید جانی از نوادگان امام موسی کاظم (ع)
معرفی شهرستان فومن
شهرستان فومن در مختصات جغرافيايي 37درجه و1 دقيقه تا 37 درجه و17دقيقه عرض شمالي از خط استوا 48 درجه و51 دقيقه تا 49درجه و26 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبداء (گرينويچ) واقع شده است اين شهرستان از جهت شمال به شهرستانهاي صومعه سرا و ماسال واز جنوب وشرق به شهرستان شفت واز غرب به استان اردبيل (شهرستان خلخال) و از جنوب غرب به استان زنجان (شهرستان طارم ) محدود است . و مساحت ان 375/ 765 كيلو متر مربع است .
شهرستان فومن از لحاظ موقعيت ژئومرفولوژي شمال سه ناحيه عمده جغرافيايي جلگه اي كوهپايه اي و كوهستاني است .
ناحيه جلگه اي :
كه از كناره ساحلي مرداب انزلي شروع مي شود
در محدوده شهرستان فومن شامل بخش مركزي و بخش سردارجنگل است . ا ين ناحيه با توجه به قابليت بالاي زراعي محل سكونت بيش از 70 درصد از جمعيت اين شهرستان ودر برگيرنده سكونتگاههاي بزرگي همچون شهر فومن مي باشد. شايان ذكر است مزارع عمده كشاورزي شهرستان فومن به خصوص مزارع برنج دراين منطقه قرار دارد . و در بعضي قسمتهاي اين ناحيه پوشيده ا ز درختان و باغهاي ميوه وجنگلهاي خودرو مي باشد.
ناحيه كوهپايه اي :
ازكناره و مرز جنوبي ناحيه جلگه اي شروع و تا حدود نقاط كوهستانيتالش ( پشت كوه وماسوله داغ ) نقاطي بالاتر از قلعه رود خان ادامه مي يابدشامل قسمتهايي از دهستانهاي گوراب پس ، اسيان از بخش مركزي و بخش سردار جنگل مي باشد . بنا براين ناحيه كوهپايه اي داراي سكونتگاههاي روستايي با قدمتي بسيار طولاني است . كه از ابرفت رودخانه هايي همچون موسوله رودخان ، گشت رود خان وقلعه رود خان به وجود امده اند . اين ناحيه پوشيده از جنگل هاي انبوه و متراكم است .
ناحيه كوهستاني :
از حدود نهايي و مرز جنوبي ناحيه كوه پايه اي شروع مي شود به نقاط خط الراس دامنه هاي شرقي ارتفاعات تالش مي رسد كه شامل قسمتهايي از جنوب گوراب پس ، گشت و دهستان سردار جنگل است. اين ناحيه كوهستاني در حقيقت همان ارتفاعات تالش با نام محلي ماسوله داغ وپشت كوه مي با شد و از نظر ويژگيهاي فيزيكي و كالبدي شبيه تمامي كوهستانهاي تالش است . شايان ذكر است ناحيه كوهستاني شهرستان فومن( درحدود ماسوله داغ )داراي آثار تاريخي ـ باستاني مانند روستاي شهر تاريخي ماسوله در محدوده ارتفاعات پشت كوه ،داراي آثار تاريخي نظير قلعه رود خان و در ادامه مناطق ييلايي مانند مته خويي ، زرده خوني واديله سرا است .
شهرستان فومنشامل دو بخشسردار جنگل و بخش مركزي است 6 دهستان،اليان، سردار جنگل، رود پيش، گشت گورراب پس، لولمان، و148 ابادي است كه از اين تعداد 11 ابادي ان خالي از سكنه است . اين شهرستان سرسبز بر اساس اخرين امار نامه 1375 داراي جمعيتي بالغ بر 103192 نفر ميباشد وتراكم نسبي جمعيت 69 نفر در كيلومتر مربع است . مركز اين شهرستان ، شهر فومن است كه داراي گذشته اي پر فروغ وتاريخي قديمي مي باشد . به طوري كه اين شهر مركز گيلان بيه پس و به « دار العماره » معروف بوده است . وجه تسميه شهر فومن بر دو قول استوار است .
بنا بر قول اول فومن يك اصطلاح مركب اوستايي است كه از دو جزء"فو" به معني" پناه يا پناه دادن" و"من" به معني انديشه و شناخت تشكيل يافته است.بنا بر براساس معناي لغوي فومن عبارت است : از «پناه گاه ومامن انديشه ومعرفت » .
و بنا برقول دوم شهر فومن از نام شخص است به نام" فيامن" كه در دوران باستان اين شهر را تاسيس و در ان حكومت مي كرده است ، اقتباس شده است .
درامد اكثر مردم اين شهرستان از كشاورزي است واز همين رو فومن يكي از مناطق عمده كشت برنج استان گيلان است . در كنار كشت برنج پرورش طيور، دام و همچنين پرورشكرم ابريشم نيز در اين منطقه رواج دارد .به رغم رونق كشاورزي در شهرستان فومن توريسم وگردشگري نيز جايگاه ويژه اي دارد و درالويت دوم بعد از كشاورزي است .
آب وهواي مناسب، جنگلها و كوههاي پوشيده از درختان و چشمه هاي متعدد وبقاع متبركه و امكان تاريخي فرهنگي (ماسوله وقلعه رود خان) فومن را به يكي ازقطبهاي گردشگري گيلان و حتي كشو ر تبديل كرده است.
==========================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
منطقه سیاحتی سیاه فرگی
چنار رودخان
مناطق ییلاقی امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقاع متبرکه امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق
معرفی شهرستان لنگرود
شهرستان لنگرود در مختصات جغرافيايي 36 درجه و 56 دقيقه تا 37 درجه و 19 درجه عرض شمالي از خط استوا و 49 درجه و 16 دقيقه تا 56 درجه و 50 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا در شرق استان گيلان واقع شده است و از شمال به درياي خزر ،از شمال شرقي به شهرستان رودسر ،از جنوب شرقي به املش و از جنوب غربي به سياهكل و از شمال غربي به لاهيجان محدود مي شود و مساحت آن 206/430 كيلومتر مربع مي باشد.
اين شهرستان داراي دو ناحيه عمده جغرافياي جلگه اي و كوهستاني است .درناحيه جلگه اي نوار باريك ساحلي و در ناحيه كوهستاني محدوده هاي كوهپايه اي ،جنگلي و مرتعي در ارتفاعات به چشم مي خوردمهمترين رود خانه جاري در شهرستان «شلمانرود» است .
شهرستان لنگروددر سال 1336 از لاهيجان مجزا و شهرستاني مستقل گرديدكه شامل سه بخش :مركزي ،اطاقور ،كو مله،هفت دهستان :اطاق ور ،لات بيل،درياسر ،مريدان ،چاف،ديوشل و گل سفيد و نيز 219 آبادي است كه 5 آبادي خالي از سكنه است .جمعيت اين شهرستان 136575 نفر است كه 1/29 در صد شاغلين آن در بخش كشاورزي ،2/33 درصد در بخش خدمات فعال هستند .
لنگرود داراي قدمت تاريخي زيادي مي باشد و نام آن 900 سال قبل (512 هجري قمري )در كتب تاريخي آمده است .بافت قومي مردم گيلك و به زبان گيلكي با لهجه بيه پس تكلم مي كند . از نوشته هاي تاريخي چنين استنباط مي شود كه زمين هاي اطراف لنگرود باتلاقي بوده و ساخت و ساز را دچار مشكل مي نمود .اما به مرور زمان و توسعه تجارت در گيلان لنگرود هم رونق يافته و در زمينه كشاورزي خصوصا كشت كنف از شهرهاي مهم محسوب گرديده ،همچنين در زمينه صنعت داراي صنايع فلزي از جمله تفنگ سازي (شكاري)بوده كه به علت مرغوبيت و كيفيت خريداران زيادي داشته است .
شهر لنگرود در گذشته مانند شهرهاي گيلان از خانه هاي پراكنده اي بين مزارع و توتستان و بيشه ها تشكيل مي شد كه بتدريج فاصله خانه ها كمتر شد و كوي هايي به وجود آمد .
كشاورزي در لنگرود همچون ديگر مناطق استان گيلان از رونق بر خوردار بوده و از محصولات عمده آن :انواع برنج،چاي و صيفي جات را مي توان نام برد .صيد ماهي نيز از ديگر فعاليتهاي رايج اين شهرستان مي باشد .
==========================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
تالاب بین المللی کیاکلایه
پارک فجر
ساحل چمخاله
منطقه لیلا کوه
پارک جنگلی خرما
پارک جنگلی بلوردکان
منطقه ییلاقی هلودینت
باغات چای
پارک جنگلی مریدان
استخر ملاط
غار لیلرود
فهرست جاذبه های فرهنگی
بازار هفتگی (شنبه و چهارشنبه بازار)
فهرست جاذبه های تاریخی
پل خشتی لنگرود خانه های منجم باشی
قلعه رزین
پل آجری بلورکان
بافت تاریخی شهر لنگرود
مجموعه دریابیگی
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
مسجد جامع لنگرود
بقعه آقا سید حسین لنگرودی
بقعه ملاط
بقعه سید محمود
بقعه سید محمد تقی (کوشاشاد)
معرفی شهرستان لاهيجان
شهرستان لاهيجان در مختصات جغرا فيايي 37 درجه و 4دقيقه تا 37 درجه و 23 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 49 درجه و 45 دقيقه تا 50 درجه و 13 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا در شرق گيلان واقع شده است. كه از شمال به درياي خزر،از جنوب به شهرستان سياهكل،از شرق و جنوب شرقي به شهرستان لنگرود و از غرب به شهرستان آستانه اشرفيه محدود مي شود .مساحت اين شهرستان 549/429 كيلومتر مربع است كه از نظر مساحت رتبه هفتم استان گيلان را دارا است .
اين شهرستان سرزميني هموارو جلگه اي است كه حاصل رسوبات به جاي مانده از سفيد رود مي باشد .جلگه لاهيجان به علت زيبايي و قدرت حاصلخيزي اراضي و وجود فر آورده هاي كشاورزي و منابع اقتصادي امتياز خاصي در بين شهرهاي استان كسب كرده است .هموارترين نقطه اين سرزمين درقسمتهاي شمالي مقابل درياست و هر چه از شمال به طرف جنوب پيش مي رويم به ارتفاع آن افزوده مي شود . كوههاي اطراف لاهيجان شامل بخش غربي كوههاي البرز است .در طرف مشرق وجنوب آن كوههاي پر درخت وبا صفايي است كه شيطان كوه ،گمل و آهتا كوه ناميده مي شود شيب تند دامنه ها به طرف درياي خزر و شيب كم آنها به طرف دره شاهرود است .ازقله هاي مهم اين ناحيه مي توان درفك (آشيانه عقاب) ،تالش كوه و خشتچال را نام برد .اقليم لاهيجان به طور كلي در تابستان گرم و مرطوب و درزمستان بادهاي گرم شديدي شروع به وزيدن كرده و پس از آن برف مي بارد .ميزان رطوبت نسبي در اين شهر 79تا76 درصد و گاه نيز به صد درصد مي رسد .
شهرستان لاهيجان شامل دو بخش، مركزي و رودبنه ،7دهستان ،رودبنه ،شيرجو پشت،آهندان ،بازكيا گوراب،لفمجان،ليالستان،ليل ونيز 188 آبادي است.جمعيت آن براساس سرشماري سال 75 بالغ بر 152627 نفر مي باشد .اهالي اين شهرستان گيلك بوده و به زبان گيلكي و گويش لاهيجي صحبت مي كنند .
اين شهرستان قدمتي حداقل 800 ساله دارد و به روايتي توسط «لاهيج بن سام بن نوح» ساخته شده .لاهيجان در سال 706 هجري قمري به دست «سلطان محمد اولجايتو» اشغال گرديد و درطول تاريخ نيز تا كنون چندين بار به شدت آسيب ديده است .دو زلزله مهيب در سالهاي 890 هجري قمري و 1088هجري قمري ،اين شهرستان را به طور كلي ويران كرد و درسال 1247 هجري قمري طاعون و درسال 1261 وبا عده زيادي را دراين شهر ازپاي درآورد .
در استان گيلان شهر لاهيجان قديمي تر از شهر رشت وسالها مركز گيلان «بيه پيش»بوده وجه تسميه لاهيجان به علت پرورش تخم نوغان و به عقيده محققين«لاه» به معني پارچه ابريشمي سرخ و لاهيجان دراصل «لاهيگان»يعني شهر ابريشم بوده است .
ازنظر اقتصادي ، وجود درآمدهاي توريستي،رونق باغداري در بخشهاي چاي ومركبات ، فرصت استفاده از دريا و صيادي ،وجود جاليزهايي مانند هندوانه و نيز پرورش كرم ابريشم در كنار توليد برنج ،باعث پر رونق و شكوفا شدن اقتصاد اين منطقه شده است .
شهر لاهيجان به علت قرار گرفتن در كوهپايه هاي زيباي البرز ،شايسته لقب عروس شهرهاي شمال گرديده و نيز قرار گرفتن آن در كنار دريا و نزديكي به مركز استان ،گسترش سرمايه گذاري در صنعت توريست را به دنبال داشته است.
تالاب امير كلايه
تالاب امير كلايه مجموعه اي از گياهان حاشيه اي و غوطه ور را در خود دارد . در فصل زمستان پرندگان زیادی از جمله انواع حواصیل ها،چنگر،اردک تاجوار و انواع قوها در آن یافت می شوند و در فصل زایش پرندگان آبزی در لا به لای آن زاد و ولد می کنند. آب تالاب امیر کلایه برای کشاورزی زهکشی می شود.در گذشته امیر کلایه محل مهمی برای شکار به حساب می آمد ولی از سال 1371شکار در این تالاب ممنوع گردیده است. قایقرانی در این تالاب را به گردشگران گیلانی پیشنهاد می نماییم.
بام سبز
در مسیر بالای شیطان کوه فضایی زیبا و دل انگیز وجود دارد که به بام سبز لاهیجان مشهور است. این محوطه سبز و زیبا بوسیله گذرگاهی از قسمت جنوبی پایکوه به آنجا منتهی می شود. از بام سبز حدود هشتاد پله سیمانی تا پایکوه تعبیه شده است که پیاده ها از آنجا رفت و آمد می کنند و آبشاری زیبا و دیدنی از بدنه کوه بطرف پایکوه سرازیر می شود.
استخر لاهیجان
در پای شیطان کوه استخری وجود دارد که به دستور شاه عباس احداث گردیده ولی متاسفانه هیچگونه آثاری از بنای زمان شاه عباس در آن باقی نمانده است.شهرداری لاهیجان در این محوطه زیبا ویلایی احداث نموده که دارای سالن مجهز به صندلی است و عموماً برای برگزاری جشن ها استفاده می گردد.اطراف این محوطه ی زیبا گلها به طرز جالبی کاشته شده و در کنار این باغچه ها سکو های بتنی برای استراحت مسافرین تعبیه شده است.
بافت تاریخی لاهیجان
تاریخ لاهیجان از تاریخ گیلان جدا نیست. آنچه که از شواهد بر می آید تاریخ واقعی لاهیجان با تاریخ پیدایش زندگی اقوام آمارد در منطقه همزمان است و در گذشته این ناحیه که به عنوان مرکز زندگی این اقوام به شمار می رفته است و اگر این شهر بنا گذاشته لا هیج بن سام بن نوح باشد چنانکه یاقوت حموی می گوید،به احتمال زیاد از نام بنیانگذارش ریشه گرفته است.شهر لاهیجان یکی از مراکز قدیمی گیلان به شمار میرود.و در گذشته پایتخت بیه پیش بوده است.
======================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
تالاب بین المللی امیر کلایه
بام سبز و استخر لاهیجان
ابشار شاه نشین
فهرست جاذبه های تاریخی
پل خشتی لاهیجان
موزه تاریخ چای ایران و آرامگاه کاشف السلطنه
حمام گلشن
غار شیخابز یا شیخان رو
بافت تاریخی شهر لاهیجان
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
مساجد جامع واکریه
مقبره شیخ تاج الدین ابراهیم ، ملقب به شیخ زاهد گیلانی
بقعه چهار پادشاه محل دفن (سید خرم، هادی، علی و حسن کیا)
بقعه سید رضا کیا از فرزندان امام علی نقی (ع)
بقاع سید احمد، میر شمس الدین، سید جلال الدین اشرف، سید حسن، سید موسی از فرزندان امام موسی کاظم
معرفی شهرستان رودسر
شهرستان رود سر در مختصات جغرافيايي 36 درجه و 38 دقيقه تا 37 درجه و 12 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 50 درجه و6 دقيقه تا 50 درجه و 36 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا واقع شده است .اين شهرستان به عنوان شرقي ترين شهرستان استان با وسعتي معادل 57/1309 كيلومتر مربع در كنار درياي خزر واقع شده و فاصله آن تا رشت حدود 72 كيلومتر است ازنظر نا همواريها ،از دو قسمت كوهستاني وجلگه اي تشكيل يافته است كه بخش كوهستاني قسمت اعظم وسعت اين شهرستان را در بر گرفته و ناحيه جنوبي شهرستان را شامل مي شود و جزءكوههاي البرز غربي است و به نام اشكور خوانده مي شود .اين كوهها سرچشمه تمام رود هايي است كه به حوضه آبريز درياي خزر در محدوده شهرستان رود سر وارد مي شوند ،از قبيل پلرود ،شلمانرود .از مهمترين كوههاي اين قسمت مي توان ناتشكوه ،كلمازو،خشت چال و قله معروف سمام (3400متر)را نام برد.
شهرستان رودسر شامل :چهار بخش مركزي ،چابكسر،رحيم آباد،كلاچاي ،هشت دهستان :اوشيان ،سياكلرود،اشكورعليا و سيار ستاق ،اشكور سفلي ،رحيم آباد ،شوييل ،بي بالان ،ماچيان ،چيني جان و 401 آبادي است كه از اين تعداد 22 آبادي خالي از سكنه مي باشد .و جمعيت آن بر اساس سرشماري سال 1375 ،151946 نفر بوده است .
قوميت مردم رودسر گيلك و به زبان گيلكي با لهجه بيه پيش (شرق گيلان )تكلم مي كنند .مذهب مردم رودسر شيعه جعفري و اثني عشري است.رودسر درزمانهاي قديم به نامهاي«كوتم »و «هوسم » ناميده مي شد و داراي تاريخ بسيار دوري مي باشد .يكي از روستاهاي رودسر به نام تينجان در زمان سلطنت شاه عباس اول داراي ضرابخانه بوده كه سكه هاي ضرب شده در اين محل موجود است .مقدسي جغرافي دان معروف در سال 375 هجري قمري در كتاب (احسن التقاسين فم معرفه الا قاليم )آورده «هوسم بازاري نيكو و مسجد جامع اي نزديك مقر حاكم است »و يا حمدالله مستوفي در سال 740 هجري قمري از هوسم به عنوان بندر و لنگر گاه كشتي هايي كه از گرگان و طبرستان آذوقه حمل مي كردند ياد نموده است .مردم رودسر داراي عواطف و پايبند به اصول مذهبي مي باشند. اين مطلب را رابينو در كتاب ولايات دارا لمرز گيلان بدين صورت آورده «مردم رودسر به ملايمت طبع و علاقه مندي به مذهب معروف مي باشند ».
==========================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
منطقه سفید آب رحیم آباد
منطقه جنگلی و کوهستانی سرولات
منطقه ییلاقی جواهراتست
ساحل زیبای رودسر
چشمه آب معدنی بحران
غار دیار جان نزدیک شور آباد، غار کبریان گرما بدتست، غاره سرد دره روستای شاهیجان اشکور
باغات چای و مرکبات
منطقه جنگلی و کوهستانی سرولات باروری بسیار پرآب
رودخانه پل رود
آبشار سجیران
منطقه سیاهکل رود
مجموعه ساحلی – اقامتی چابکسر سرولات
مجموعه ساحلی – اقامتی رودسر – لله رود
مجتمع ساحلی کلاچای – وارجارگاه
پارک جنگلی لله ورد
پارک جنگله، رامن لنگه
فهرست جاذبه های فرهنگی
بازار هفتگی (یکشنبه بازار)
فهرست جاذبه های تاریخی
گنبد هشت ضلعی پر محله
قلعه بند بن (قاسم آباد)
پل آجری تمیجان
کاخ ناهار خوران
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
مسجد جامع تمیجان و قبور سادات مرعشی
بقعه متبرکه یحیی دلیجان
بقعه متبرکه آقا سید محمد
بقعه متبرکه سید عبدالله
بقعه متبرکه نصر الدین
بقعه متبرکه نصر کیا
بقعه متبرکه مبین
بقعه متبرکه سید مرتضی
بقعه متبرکه سیده بی بی سکینه
ارامگاه ابوجعفر تایری حسنی
بقعه امیر بنده
معرفی شهرستان رودبار
شهرستان رودبار در مختصات جغرافيايي 36 درجه و32 دقيقه تا 37درجه و7دقيقه ازخط استوا و49 درجه و11دقيقه تا 50درجه 5دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبداء واقع شده است .اين شهرستان با وسعت 2574 كيلومتر مربع دومين شهرستان استان گيلان به لحاظ وسعت است و از شمال به رشت ، ازجنوب به استان قزوين واز غرب به فومن واستان زنجان محدود مي شود .
شهرستان رودبار دركنار رودخانه سفيد رود ودر منطقه اي كوهستاني قرار گرفته است وآب وهواي آن تحت تاثير هواي خشك ونيمه خشك ناحيه مركزي قراردارد درمسير بادهاي دايمي دره سفيد رود قرارگرفته كه بادهاي منجيل آن معروف است . درواقع هنگام گذر از رودبار ورسيدن به رشت ، گيلان باتمام تنوع وزيبايي هايش به گونه اي موجز وفشرده ازپيش چشم مي گذرد .
اين شهرستان شامل چهار بخش مركزي ، رحمت آباد وبلوكات ، خورگام ، عمارلو . ده دهستان خورگام ، دلفك ، بلوكات ، دشتويل ، رحمت آباد ،جيرنده ، كليشم ، رستم آباد جنوبي ، رستم آباد شمالي ، كلشتر ونيز 208 آباديست كه تعداد34 تاي انها خالي از سكنه است . جمعيت آن 126315 نفر است كه از اين تعداد 69620 نفر درمناطق شهري و56695 نفردرمناطق روستايي سكونت دارند . اين ميزان جمعيت شهرستان رودبار كه نسبت به مساحت آن ازساير شهرستانهاي استان كمتراست ، اين امكان را فراهم آورده تا اقوام گوناگون دركنار يكديگر زندگي كنند واين امر منجربه تنوع مردم شناختي اين شهرستان شده است كه شامل نژادهاي مختلفي چون تالش ها،تات ها، كردها ،تركها وگيلكها مي باشد
رودبار به نامهاي مختلفي از جمله « خشكه رودبار » ، « رودبارمحمد زمان خاني »،«رودبار زيتون » « پيلده رودبار» معروف بوده است كه نام رودبار احتمالا به دليل جريان داشتن رودخانه سفيد رود در اين شهرستان پديد آمده .
رودبار ازنظر تاريخي داراي قدمتي 6هزارساله مي باشد .آثار بدست آمده در تپه مارليك حاكي از وجود تمدني كهن دراين منطقه است كه مربوط به هزاره دوم قبل ازميلاد مي باشد اقتصاد اين منطقه بعلت شرايط خاص اقليمي بر پايه كشاورزي ودامداري استوار است . مهمترين محصول آن زيتون مي باشد كه عمده ترين محصول كشاورزي شهرستان بوده وداراي فرآورده هاي بسياري چون روغن زيتون وصابون است .
گفتني است وجود مناظر بسيار زيبا در ارتفاعات پوشيده از درختان هميشه سبز زيتون ، آبهاي معدني گوارا ونيز پيشينه تاريخي وديرينگي فرهنگي منطقه كه تپه مارليك از بارزترين نشانه هاي آن است ، اين شهرستان رابه يكي از پتانسيلهاي مهم گردشگري تبديل كرده است.
========================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
آشتفشان درفک
درخت سرو هرزویل
سوسن چلچراغ یا سوسن سفید (روستای داماش عمارلو)
چشمه لویه
چشمه آب معدنی سنگ رود
چشمه کلشتر (منجیل)
چشمه آبگرم ماست خور (منجیل)
سد منجیل با چشم انداز طبیعی و زیبای آن
چشم انداز و جاذبه های اطراف سد سفیدرود
دهکده ییلاقی بره سر
پارک جنگلی گندلدت
تالاب سیاهرود
دهکده ییلاقی – ورزشی سالانسر
چشمه آب معدنی داماش
دریاچه سد تاریک
فهرست جاذبه های تاریخی
چراغعلی تپه یا تپه باستانی مارلیک با قدمتی بیش از 3000 سال
پل خشتی لوشان
تپه گرد کول (هزاره قبل از میلاد)
تپه کلشی (اوایل هزاره میلاد)
غار باستانی دره دربند
بافت تاریخی روستای انبوه
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقعه شاه شهیدان عمارلو از فرزندان شهید عبدالله بن زید بن علی بن الحسین (ع)
امامزاده ابوالحسن و ابوالفضل
اقا سید عبدالله و آقا سید قاسم
بقعه امامزاده هاشم بن عمد از نوادگان امام علی
امامزاده محمد حنیفه بیورزین (معروف به امام زاده غلطان)
معرفی شهرستان املش
اين شهرستان در مختصات جغرافيايي36 درجه و50 دقيقه تا37 درجه و 8 دقيقه عرض شمالي از خط استواو 50 درجه و 60 دقيقه تا50 درجه و16 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا ودرفاصله 75 كيلومتري شهر رشت واقع شده است .اين شهرستان از شمال به دو شهرستان لنگرود و رودسر از غرب و جنوب به شهرستان سياهكل و ازشرق به رودسر محدوداست.
شهرستان املش از نظر ژئومرفولوژي و ناهمواريها به سه منطقه جلگه اي ،كوه پايه اي و كوهستاني تقسيم شده است .بخش جلگه اي از آبرفتهاي رودهاي شلمان رود ،كيا رودو رود كهنه گويه به وجود آمده است كه شهر املش بر مخروط افكنه شلمان رود بنا شده است ،بخش جلگه اي و كوهپايه اي در گذشته نه چندان دور پوشيده ازجنگل انبوه بود اما امروزه بيشتر درختان قطع گرديده و به باغات چاي تبديل شده است .بخش كوهستاني در جنوبي ترين قسمت شهرستان واقع شده و پوشيده از مراتع و بلند ترين قله آن ناتشكوه است
مناطق جلگه اي و كوهپايه اي داراي آب و هواي معتدل خزري و مناطق كوهستاني داراي زمستانهاي سرد و پوشيده از برف و يخبندان و تابستانهاي خنك و ملايم است .
شهرستان املش در سال 76 از شهرستان رودسر منتزع و تبديل به شهرستان شد و شامل دو بخش مركزي و رانكوه و5 دهستان ،املش جنوبي و شمالي ،سمام،شب خوسلات،كجيدو 147 آبادي است كه ازاين تعداد ،13 آبادي خالي از سكنه مي باشد .مركز اين شهرستان شهر املش است و نام آن دراصل «ام» و «لش» بوده است كه «ام »به معني «رود»و «لش»به معني« راكد» مي باشد بنابر اين املش يعني رود خانه راكد.
اين شهرستان براساسسرشماري سال 1375، 50716 نفر جمعيت داردكه 38%شهرنشبن و 62%در روستاهاساكن هستند .
اقتصاد اين منطقه بر پايه كشاورزي و دامداري است ازمحصولات مهم كشاورزي مي توان چاي ،برنج و گندم را نام برد ،ساكنين جلگه به پرورش گاو،طيور و كرم ابريشم مشغولند و درمناطق كوهپايه اي و كوهستاني به پرورش زنبور عسل مي پردازند .ضمنا سه شنبه بازار املش نمونه قابل توجهي از بازارهاي هفتگي سنتي در گيلان است . كه نقش به سزايي در رونق اقتصادي اين شهرستان دارد .شهرستان املش داراي معادني نظير :معدن ميكاي سياه و دولوميت مي باشد واز بقاع متبركه و ابنيه تاريخي آن ميتوان به بقعه آقا سيد حسن كشكلايه ، سيد كلثوم و سيد علي كيا نام برد.
=====================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
تالاب زربیجار
مناطق ییلاقی و باغات چای
غار تلاین گورج و هفت خم تله سر
بافت تاریخی شهر املش
یخچال طبیعی ملجا دشت
دهکده ییلاقی – تندرستی خیسب دشت – هلودشت
7 چشمه آب معدنی لوزان
فهرست جاذبه های تاریخی
برج تاریخی میل امام با ارتفاع 7 متر
خانه های قدیمی خاندان صوفی (املش)
قلعه شاه نشین قلعه
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقاع متبرکه آقا سید ابراهیم و آقا سید اسماعیل از نوادگان امام موسی کاظم (ع)
بقاع چهار تن از سلاطین کیابی
بقعه امام زاده سر تربت
معرفی شهرستان سياهكل
شهرستان سياهكل درمختصات جغرافيايي 36درجه و41 دقيقه تا 37 درجه و11 دقيقه عرض شمالي از خط استوا 49درجه و44 دقيقه تا 51 درجه و 10 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبداء واقع شده ، اين شهرستان از شمال به شهرستان لاهيجان ، ازغرب به شهرستان رشت ، ازجنوب به شهرستان رودبار واز شرق به شهرستان املش ولنگرود محدود است . شهرستان سياهكل از لحاظ ژئومرفولوژي از دوناحيه عمده كوهستاني وجلگه اي تشكيل شده كه ناحيه كوهستاني ، بخشي از دامنه هاي شمالي رشته كوه البرز است ومهمترين ارتفاعات آن دلفك وشاه نشين است . ناحيه جلگه اي بخش مهمي از جلگه پهناور گيلان به شمار مي رود . شهرستان سياهكل داراي دو نوع آب وهواست ، آب وهواي معتدل خزري ، با تابستانهاي ملايم و مرطوب وزمستانهاي خنك ومرطوب آب وهواي كوهستاني ، تابستانهاي معتدل وز مستانهاي سرد وخشن ،با توجه به بارش فراوان در نواحي كوهستاني رودخانه هاي متعددي دراين منطقه جريان دارد كه عبارتند از: شيم رود ، خرارود ، چاكرود . اين شهرستان كه درسال 76 از لاهيجان منتزع ومستقل شده است با وسعتي بالغ بر 877/1069 كيلو متر مربع ، شامل دو بخش : مركزي و ديلمان وپنج دهستان : توتكي ، خرارود، مالفجان، پيركوه وديلمان وداراي 248آبادي كه 225آبادي آن داراي سكنه و 23 آبادي آن خالي از سكنه است .
جمعيت شهرستان سياهكل براساس سرشماري سال 1375 بالغ بر 51675 نفر است ، مركز اين شهرستان شهر سياهكل كه از دو كلمه ( سي وكل ) تشكيل شده است . « سي »به معني پاي كوه و« كل » به معني جايگاه مي باشد . اين دو كلمه به مرور زمان به سياهكل تبديل شده است .
اين شهرستان داراي سابقه تاريخي درخشاني است ، ديلمان خاستگاه يكي از قدرتمند ترين سلسله هاي حكومتي ايران به نام آل بويه است كه حتي توانستند بغدادرا نيز تصرف نمايند . اين سر زمين كه به عنوان پناهگاه شيعيان مشهور بوده ، دانشمندان زيادي را نيز به جامعه ايراني تحويل داده است كه ذكر احوال و آثارشان زينت بخش كتب تاريخي وعلمي است . ساكنان اصيل اين منطقه ديلمي ،گالشي هايي هستند كه در دامنه هاي دلفك وييلاقات مجاور زندگي مي كنند وبه دامداري مشغول هستند واز فرهنگ و آداب ورسوم گيلكي وديلمي برخوردارند وداراي لهجه اي شبيه به شرق گيلانيها هستند . اقتصاد اين شهرستان متكي بر كشاورزي ودامداري است .علاوه بر اين مردم به باغداري ، زنبور داري ، پرورش كرم ابريشم وماهي مشغولند
منطقه سرسبز دیلمان و اسپیلی
این منطقه هم از نظر چشم اندازهای طبیعی و هم از نظر تاریخی ،از نقاط دیدنی استان گیلان به شمار می روند.این منطقه سرزمین قوم باستانی دیلم است. راه اصلی این ییلاق ها از شهر سیاهکل می گذرد و پس از عبور از این شهر در امتداد مسیر شم رود تا ارتفاعات کوهستانی دیلم پیش می رود. طبیعت سر سبز و زیبا و خانه های بومی لته پوش (تخته سر )با مردمی خونگرم و میهمان نواز بر جاذبه های گردشگری این منطقه افزوده است.
===============================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
کوه درفک
منطقه سرسبز دیلمان و اسپیلی
آبشار لونک
چشمه آب معدنی لاریخانی
آبشار بابا ولی
غار اسپهبدان
منطقه آغوزی
فهرست جاذبه های تاریخی
تی تی کاروانسرا
مناطق باستانی قلطعه کوتی، کوه پس و حسنی محله
قلعه کوتول شاه
قلعه دیده بانی روستای گرماور
حمام تاریخی دیلمان
غار لو علی (زاگام)
پناهگاه سنگی گیلارکش و سلمان
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
امامزاده تورار
بقعه آقا سید اسماعیل
بقعه آقا سید ابراهیم
بقعه آقا محمد صالح
بقعه آقا سلطان حسین
بقعه آقا سید احمد
بقعه آقا سید حسین
معرفی شهرستان شفت
شهرستان شفت در مختصات جغرافيايي 36 درجه و56 دقيقه تا 37 درجه و18 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و49 درجه 10 دقيقه تا 49 درجه و31 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبداء واقع شده است اين شهرستان از شمال شرق به شهرستان رشت واز جنوب وجنوب شرقي به استان زنجان وشهرستان رودبار وازغرب به شهرستان فومن وصومعه سرا محدود مي شود .
استان گيلان قسمتي از مجموعه نا همواريهاي جنوب غربي به جنوب درياي خزر وناحيه آبرفتي وجلگه اي است كه شهرستان شفت نيز شامل مناطق كوهستاني است . روستاي خرمكش ،امام زاده ابراهيم وپايين توسه ازمناطق كوهستاني وروستاي عثما وندان وشهر شفت ازمناطق كاملا جلگه اي آن بشمار مي روند كه رودخانه سيا مزگي ازكنار آن عبور مي كند .بطوري كه روستاي خرمكش وپايين توسه درانتهاي دره اي به نام همين رود واقع اند واز نقاط كوهستاني هستند كه از چهار طرف به كوهها ي بلند محدود ومحصور مي باشند وساير روستاها همچون كمسارك ، چوبر ، خرطوم وطالقان در دو منطقه جلگه اي وكوهپايه اي قرار دارند .
اقليم اين منطقه به تبعيت از آب وهواي كل استان معتدل ومرطوب است كه درمناطق كوهستاني جاي خودرا به آب وهواي معتدل كوهستاني مي دهد . درفصل تابستان اين مناطق خوش آب وهوا وپذيراي علاقمندان وگردشگران است. از جمله مناطق كوهستاني اين شهرستان از ارتفاعات امامزاده ابراهيم ،دره سيامزگي ، روستاي خرمكش وپايين توسه قابل ذكر است . ازعوارض طبيعي اين منطقه وجود رودخانه سيا مزگي دركنار روستاي عثماوندان وشهر شفت است كه روستا هاي زيادي را در مسيرجريان خود مشروب مي نمايد . كوههاي امامزاده ابراهيم ودره سيا مزگي نيز جزء عوارض طبيعي اين منطقه بشمار مي روند .
شهرستان شفت با مساحت969/576 كيلو متر مربع شامل دو بخش مركزي واحمد سر گوراب وچهار دهستان جيرده ، ملا سرا ، احمد سر گوراب (نصير محله ) و چوبر ونيز160 97 آباديست كه 94 آبادي داراي سكنه و3آبادي خالي ازسكنه مي باشد . گفتنيست اين شهرستان درسال 1374 ازشهرستان فومن منتزع ومستقل گرديد وجمعيت آن بر اساس آمار سال 1375 بالغ بر 70292 نفر مي باشد .
شهرستان شفت از نظر اقتصادي به كشاورزي ودامپروري ويا صنايع وابسته به اين دو متكي است . برنج از جمله محصولات كشاورزي اين منطقه و باغداري،پرورش دام و طيور و زنبور عسل ،شيلات و پرورش آبزيان و كرم ابريشم از ديگر فعاليتهاي جاري در اين شهرستان مي باشد.علاوه بر اينها توليد خشكبار از جمله شاه بلوط و صيفي جات و گل و گياه زينتي نيز از منابع درآمدي مردم منطقه محسوب مي گردد.
=======================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
منطقه سیاحتی سیاه فرگی
چنار رودخان
مناطق ییلاقی امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقاع متبرکه امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق
معرفی شهرستان ماسال
شهرستان ماسال در مختصات 37درجه و15 دقيقه تا 37درجه و35 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و48 درجه و43دقيقه تا49 درجه و14دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبدا ودرفاصله 50كيلو متري شمال غرب شهر رشت واقع شده است . اين شهرستان ازشمال به شهرستان رضوانشهر واز جنوب به شهرستان فومن وصومعه سرا( حد شرقي وجنوب شرقي ) ازمشرق به شهرستان صومعه سرا وازمغرب به استان اردبيل ( شهرستان خلخال، بخش شاهرود ) محدود است . وسعت اين شهرستان درحال حاضر 486كيلو متر مربع است حد اكثر درازاي ماسال ازشرق به غرب 38 كيلومتر وپهناي آن ازشمال به جنوب 10تا 13كيلو متر است كه به طور متوسط درمناطق جلگه اي داراي ارتفا عي حدود 20متر از سطح دريا هاي آزاد (ژئوئيد) مي باشد .
از نظر ناهمواريها ، از سه ناحيه جلگه اي ، كوهپايه اي وكوهستاني تشكيل يافته است ومهمترين ارتفاعات آن تورشوم ، شاه معلم،ريسبند ورودها ي مهم آن ارس نيك ،دران بر ، ميله سرا است .
آب وهواي اين منطقه به دليل كوهستاني بودن داراي زمستانهاي گرم وبا درصد رطوبت بيشتر از 75درصد مي باشد . بيشترين رطوبت در شهريور ماه مشاهده مي شود .
شهرستان ماسال كه سابقا جزئي ازمنطقه وسيع تالش بود درسال 76 مستقل وبه شهرستان تبديل شد كه شامل دو بخش : مركزي وشاندرمن ، چهار دهستان : شاندرمن ، شيخ نشين ، حومه و ماسال ونيز 98 آباديست كه از اين تعداد 12 آبادي خالي از سكنه است .
براساس سر شماري 1375جمعيت اين شهرستان بالغ بر 47961 نفر است كه از اين تعداد 16000نفر در شهر وبقيه ساكن روستاها هستند . نام ماسال از « مازال » يا« مزال» به معني كوه يا كوه وار گرفته شده ، مردم ماسال تالشند وبه زبان تالشي تكلم مي كنند .
اقتصاد اين شهرستان بر پايه كشاورزي ودامداري استوار است ، فعاليتهايي از قبيل برنج كاري ، پرورش طيور ، پرورش پيله ابريشم و گاو وگوسفند رايج است . توليد شال وصنايع چوبي از صنايع دستي منطقه محسوب مي شود دراين شهرستان مانند ساير نقاط گيلان بازار هفتگي در روز شنبه هر هفته تشكيل مي شود ونقش مهمي در اقتصاد منطقه دارد.
=================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
منطقه جنگلی طاسکوه و آری دول
منطقه باستانی اسبه ریسه با غارها و صخره های بلند
گردشگاه جنگلی ریزه مندان
ییلاق شالماء – چسلی – بیلگاه دون – اپسی دشت – دشت النزه – ویرگاه – خندیله پشت – مارجونه – رشت پشت – وشنه راه – واشیار – اولسته بلنگاه – صی فی مانم – نمه پشت – خشکه دریا – تلارگاه ملومه بند
غار خنده پش
فهرست جاذبه های تاریخی
مناطق باستانی ، تاریخی درخانه – گیله سرا – وردم
قلعه کول
منطقه یادمانی مشهد میرزا (محل شهادت میرزا کوچک)
مناطق ییلاقی ، تاریخی، سنگ بست ، خون، خندیله پشت و تفنگ ساز
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقعه شالماء
معرفی شهرستان تالش
شهرستان تالش در مختصات جغرافياي 37 درجه و33 دقيقه تا 38 درجه و16 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و48 درجه 32 دقيقه تا 49 درجه و3 دقيقه طول شرقي از نصف النهار مبداء با وسعتي معادل 872 / 2155 كيلو متر مربع در ساحل دريا ودر انتهاي غربي گيلان واقع شده است . اين شهرستان از شمال به آستارا ، از شرق به درياي خزر ، از غرب به كوههاي خلخال واردبيل واز جنوب به شهرستان رضوانشهر محدود مي شود .
قسمتي از اين شهرستان كوهستاني است ودر امتداد كوههاي مرتفع تالش در جهت شمالي جنوبي كشيده شده وقسمتي ديگر ، جلگه اي است كه بصورت نوار باريكي بين كوهستان ودرياي خزر قرار دارد . چهار فصل تالش بخاطر زيباييهاي خاصي كه دارد بسيار معروف است ويكي از مناطق درجه يك سياحتي كشور محسوب مي گردد .
شهرستان تالش شامل چهار بخش : مركزي ، اسالم ، حويق ، گرگانرود ، 10 دهستان : اسالم ، خاله سرا ، خرجگيل، حويق ، چوبر ، خطبه سرا ، ليسار ، ساحلي جوكندان ، طولارود ، كوهستاني تالش و بر اساس سرشماري سال 75 داراي جمعيتي بالغ بر 155784 نفر است 44% مردمان اين خطه را برادران وخواهران اهل تسنن تشكيل مي دهند كه در كنار ساكنين اهل تشيع زندگي مسالمت آميزي دارند .انسجام و اتحاد اين دو طيف مذهبي و مراودات ومناسبات خانوادگي آنها ، گوياي خون گرمي و فرهنگ متعالي مردمان اين خطه است .
نام تالش از « توالش » مشتق شده « تول » به معني « گل » و« ش» پسوند مكان يعني گل خيز است كه به مرور به تالش تبديل شده است .
تاتها وتالشها ، ساكنين عمده اين سرزمين داراي تاريخي كهن واستوار بوده كه نقش عمده اي در پي ريزي ساختارفرهنگي گيلانيان داشته اند . تالشيها اقوامي بودند كه در تا ريخ از آنها به نام كادوسها يا كاتوزيها نام برده شده واز زمان مادها در اين منطقه ساكن شده اند ، در گذشته از نظر سياسي قدرت مسلط منطقه را داشته اند . زندگي قبيله اي آنها بين ارتفاعات و دره ها هم متناسب با فصل بوده است كه هم اكنون نيز تجانس قومي خود را حفظ كرده اند . گويش تالشي در ناحيه جلگه اي وگالشي در ناحيه كوهپايه اي رواج دارد .
در بخش كشاورزي برنج ، توتون ، ميوه جات ومحصولات جاليزي از عمده توليدات اين شهرستان محسوب مي شود وپرورش زنبور عسل وتوليد عسل مرغوب ، دامداري ، دامپروري ، پرورش طيور ، صيادي ، پرورش كرم ابريشم وتوليد پيله آن از ديگر فعاليتهاي اقتصادي اين منطقه است .
جوراب بافي ، جاجيم بافي وتهيه شال مخصوص از پشم گوسفند از صنايع دستي شهرستان تالش به شمار مي آيد گفتني است سه شركت صنايع چوبي چوكا ، شفا رود وصنايع چوب وكاغذ ايران در اين شهرستان فعاليت دارد.
=============================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
مناطق باستانی تول، تندوین و مریان – پارک جنگلی کیسوم
سواحل دریای کیسوم
مناطق ییلاقی سوباتان و آق اولر
جاده کوهستانی اسالم به خلخال
پارک جنگلی گیسوم
فهرست جاذبه های تاریخی
قلعه لیسار معروف به دژ سلسال (دوره اسماعیلیان)
کاخ های قشلاقی و ییلاقی نصر الله خان (معروف به سردار امجد)
حمام قدیمی آق اولر (دوران صفویه)
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقعه شاه میل لرزان
بقعه آقا سید احمد تال تربه
بقعه سلطان سید
بقعه سیاه خاله علم سرا
ارامگاه سید شرفشاه
معرفی شهرستان رضوانشهر
شهرستان رضوانشهر در مختصات جغرافيايي 37 درجه و 27 دقيقه تا 37 درجه و40 دقيقه عرض شمالي از خط استوا و 48 درجه و40 دقيقه تا 49 درجه و 13 دقيقه طول جغرافيايي از نصف النهار مبداء ، در حد فاصل بين كوههاي سر سبز تالشو درياي خزر و در فاصله 50 كيلومتري شمال غرب مركز استان گيلان قرار دارد كه از شمال به شهرستان تالش واز جنوب به شهرستان ماسال ، از غرب به استان اردبيل ( شهرستان خلخال ) از شرق به شهرستان انزلي و صومعه سرا محدود است . مساحت اين شهرستان 804 كيلومتر مربع مي باشد .
اين شهرستان از نظر نا همواري به دو منطقه كوهستاني و جلگه اي تقسيم مي شود تقريبا همه رودخانه هاي شهرستان از منطقه كوهستاني به جلگه سرازير مي شود كه مهمترين آنها رودخانه ديناچال ،شفارود وچاكرود است .
شهرستان رضوانشهر در سال 76از شهرستان تالش منتزع ومستقل گرديد كه دو بخش مركزي وپرده سر وچهار دهستان ، ديناچال ،ييلاقي ارده ،خوشابر ، گيل دو لاب مي باشد وداراي 110 آبادي ا ست كه از اين تعداد12 آبادي خالي از سكنه است . مركز اين شهرستان ، شهر رضوانشهر است . زبانهاي رايج در اين شهرستان شامل زبان تالشي وگيلكي است كه زبان تالشي در منطقه كوهستاني تكلم مي شود واهالي آن پيرو مذهب تسنن هستند وزبان منطقه جلگه ، گيلكي است اهالي آن پيرو مذهب تشيع مي باشد .
اقتصاد اين شهرستان متكي بر كشاورزي و دامداري است ، مهمترين محصولات كشاورزي آن برنج ،گندم ،جو وذرت است كه به صورت سنتي ونيمه سنتي كشت مي شود . ازديگر فعاليتهاي رايج در منطقه مي توان به باغداري ،تكثير گياهان دارويي وزينتي وپرورش ماهيان سردآبي ، گرم آبي و خاوياري به زنبور داري و پرورش كرم ابريشم و توتون كاري اشاره نمود . از نظر صنايع مي توان كار خانه چوب وكاغذ ايران چوكا كه مهمترين كارخانه چوب در سطح خاور ميانه است را نام برد .
================================================
جاذبه های گردشگری
فهرست جاذبه های طبیعی
پارک جنگلی دکتر درستکار
آبشار و سیادار
مجتمع ساحلی تازه آباد- رودسر
مجتمع ساحلی پره سر
فهرست جاذبه های فرهنگی
بازارهای هفتگی (چهارشنبه بازار رضوانشهر و سه شنبه بازار پره سر)
فهرست جاذبه های تاریخی
اسیبه فرگت یا سفید مسجد با قدمتی بیش از هزار سال
گورستان باستانی و سکه و میانرود
پل آجری پونل
فهرست زیارتگاهها و اماکن مذهبی
بقعه سید امین الاسلطان غریب بنده
بقعه سید شرف الدین و مادرش سیده بانو
سلام مجدد
معرفی استانها تموم شد . می رسیم به کمیاب ترین گل جهان . ( سوسن چلچراغ )
================================================== =
2544 در 1696 پیکسل
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در سال ۱۳۵۴ گیاه شناسی به نام لدربوری در بخش عمارلو (گیلان) روستای داماش موفق به شناسایی این گونه نادر شد و پس از آن سوسن چلچراغ کانون توجهات داخلی گردید.
پس از معرفی این گل به دولت ایران در همان زمان از سوی شورای عالی محیط زیست در زمره آثار زیست محیطی ملی کشور به ثبت رسید و طی این سالها رویشگاه سوسن چلچراغ در روستای داماش به مساحت ۴ هکتار تحت حفاظت قرار گرفته است. قامت این گل حدود یک متر است و از آنجا که گلهای آن به طرز خاصی به پایین برگشته اند نام سوسن چلچراغی به خود گرفته است. گل ملی سوسن چلچراغ، تنها گلی است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
گل سوسن چلچراغ از تیره لی لیوم بوده و فقط در منطقه رودبار در دهکده داماش و لنکران رشد می کند.زمان رویش این گل در ماه های خرداد و اوایل تیر است که به صورت گلی با قامت بلند به شکل واژگون شکفته می شود. شکوفه های این گل با رنگ سفید به صورت واژگون باز شده و انتهای گلبرگهای آن پوشیده از دانه های برجسته و پرچم های بسیار بلند است.
سوسن چلچراغ به دلیل این همه زیبایی و ارزش ، از سال ۱۳۵۵ رسماً توسط سازمان حفاظت محیط زیست مورد حفاظت قرار گرفت و در فهرست آثار ملی طبیعی کشور ثبت شده ، از آن زمان تاکنون ۲۷ سال می گذرد . سوسن چلچراغ هنوز هم به طور کامل توسط سازمان حفاظت محیط زیست گیلان نگهداری می شود و با توجه به نادر بودن این گل ملی و ثبت شده در فهرست میراث طبیعی، سازمان محیط زیست اطراف این زمین را حصار کشی کرده و از آنجا که این منطقه جزء مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست کشور است هرگونه بهره برداری از آن تنها با مجوز رسمی از دفتر وزارت و بازرسی سازمان محیط زیست کشور ممکن خواهد بود.
استاد دکتر محمد معین
استاد دکتر محمد معین، فرزند مرحوم شیخ ابوالقاسم، در شهر رشت در خانوادهای روحانی متولد گردید. به هنگام طفولیت او نخست مادر و پس از ۵ روز پدرش در عنفوان شباب درگذشتند. جد پدری وی محمد تقی معینالعلما که در سلک علمای روحانی بود به تربیت وی همت گماشت. جد مادری او شیخ محمد سعید نیز از علما و مدرسان علوم قدیمه بود. محمد معین دوره ابتدایی را در دبستان اسلامی و دوره اول متوسطه را در دبیرستان نمره ۱– که بعدها به نام دبیرستان شاهپور خوانده شد– طی کرد. در اوان تحصیل در متوسطه، صرف و نحو عربی و بخشی از علوم قدیمه را نزد جد خویش و مرحوم مهدی رشتآبادی و دیگر استادان وقت آموخت و عشق به مطالعه در نهادش ریشه دوانید. دورهٔ دوم متوسطهٔ (ادبی) را در دارالفنون تهران به پایان رسانید و به سال ۱۳۱۰ در دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی در رشتهٔ ادبیات و فلسفه و علوم تربیتی وارد گردید و در سال ۱۳۱۳ از این شعب لیسانسه شد. پس از طی دورهٔ ششماههٔ دانشکدهٔ افسری احتیاط، شش ماه اول سال ۱۳۱۴ را به خدمت افسری گذرانید و در مهر ماه آن سال به دبیری دبیرستان شاهپور اهواز منصوب شد و پس از سه ماه، ریاست دانشسرای شبانهروزی اهواز را یافت و در عین حال، عضویت تحقیق اوقاف و ریاست پیشاهنگی و تربیت بدنی استان ششم به عهده وی بود. در همین ایام به وسیله مکاتبه از آموزشگاه روانشناسی بروکسل بلژیک که تحت نظر المر نولس (Elmer Knowles) روانشناس اداره میشد، روانشناسی عملی و دیگر شعب آن از قبیل خط شناسی، قیافهشناسی و مغزشناسی را فراگرفت.
در ۱۳۱۸ به تهران منتقل گردید. در حین تصدی معاونت و سپس کفالت اداره دانشسراها در وزارت فرهنگ، وارد دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی شد. پس از چندی، با حفظ سمت، به دبیری دانشکده ادبیات منصوب گردید. پس از به پایان رسانیدن دوره دکتری، جلسهٔ دفاع از پایاننامه دکتری وی به عنوان «مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی» در شهریور ۱۳۲۱ تشکیل شد و پایاننامهٔ او با قید «بسیار خوب» قبول گردید و او نخستین دکتر ادبیات فارسی در ایران شناخته شد. از آن پس، به سمت دانشیار و سپس به سمت استاد کرسی «تحقیق در متون ادبی» در دانشکدهٔ ادبیات به تدریس مشغول شد و سه سال نیز در دانشسرای عالی به تدریس پرداخت. از آغاز سال ۱۳۲۵– که طبع لغتنامه علامه مرحوم علیاکبر دهخدا طبق قانون در مجلس شورای ملی شروع شد– دکتر معین به همکاری وی برگزیده شد. در دی ماه ۱۳۳۴، با موافقت علامه دهخدا، سازمان لغتنامه از منزل شخصی آن مرحوم به مجلس شورای ملی منتقل شد و طبق وصیتنامههای معظم له، دکتر معین به ریاست امور علمی آن سازمان منصوب گردید. در اسفند ۱۳۳۶، سازمان مذکور به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران انتقال یافت و طبق اساسنامهٔ مصوب شورای دانشگاه، ریاست سازمان لغتنامه به عهدهٔ وی محول گردید. وی این سمت را تا آخرین روزی که دچار سکته گردید به عهده داشت.
دکتر معین در سالهای ۱۳۳۱ - ۱۳۳۳ عضو شورای عالی فرهنگ بود. در کنگرههای هزارهٔ ابنسینا، هفتصدمین سال نصیرالدین طوسی، آزادی فرهنگ که در تهران منعقد شد، عضویت داشت و در آنها به ایراد سخنرانی پرداخت. در سال ۱۳۳۳ کتاب «جامع الحکمتین» ناصر خسرو– که نخستین بار به توسط «هانری کربن»، خاورشناس فرانسوی، و دکتر معین تصحیح و چاپ شده بود– با توضیحات و تعلیقات به زبانهای فارسی و فرانسه، از سوی فرهنگستان کتیبهها و سخنوری (Academie des Inscriptions et Belles-Letters) فرانسه به دریافت جایزه نائل آمد. در تابستان ۱۳۳۷، بنا به تصویب هیأت وزیران ایران، به عضویت فرهنگستان ایران انتخاب شد و این انتخاب در پائیز ۱۳۴۰ از طرف هیأت وزیران ازنو تایید گردید. از تاریخ ۹ شهریور ۱۳۱۸ تا ۱۵ همان ماه، ریاست کمیسیون ادبیات را در کنگره جهانی ایرانشناسان عهدهدار بود. دکتر معین در سالهای ۱۳۱۶و ۱۳۲۱ نشانهای درجه سوم و درجه دوم علمی و در سال ۱۳۲۷ نشان درجه دو سپاس را دریافت نمود. در سال ۱۳۳۲ از طرف Academie des Inscriptions جایزه Tamhour به او اهدا شد. در پاییز ۱۳۴۰ نیز از طرف دولت فرانسه نشان عالی «هنر و ادب» به ایشان تقدیم شد.
دکتر معین در پس از مراجعت از سفر ترکیه در تاریخ ۹ آذر ۱۳۴۵ در دفتر گروه زبان و ادبیات فارسی دچار بیهوشی موقت شد و در بیمارستان آریا تهران بستری گردید. در اثر همین عارضه و اشتباه پزشکان، به حالت اغما افتاد و در مرداد ۱۳۴۶ به کانادا حرکت داده شد. در آبان ۱۳۴۶ پس از بازگشت به تهران، در بیمارستان فیروزگر بستری گشت و در ۱۳ تیر ۱۳۵۰ در همان بیمارستان به رحمت ایزدی پیوست.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مسافرت به ماسوله
شهر تاريخي ماسوله همه ساله پذيراي مسافراني از شهرهاي دور و نزديك و از خارج از كشور است كه به اين شهر مي آيند. بيشترين مسافران طي سه ماه تابستان به اين شهر سفر مي كنند. آن دسته از مسافران ايراني كه از شهرهاي دور مي آيند معمولاً جهت بازديد از بافت معماري و تاريخي شهر اقدام به سفر مي كنند. اما بسياري از مسافران شهرهاي نزديك براي استفاده از آب و هوا و طبيعت مطبوع ماسوله به اين شهر مي آيند. تمام مسافران غيرايراني فقط براي بازديد ازمعماري و شهرسازي تاريخي ماسوله اقدام به سفر مي كنند. دراين ميان دسته هاي كوچك و بزرگ طبيعت دوستان را نيز بايد نام برد كه معمولاً از شهرهاي نزديك و در گروههاي 5 تا 200 نفره و به عنوان كوهنوردي و كوه پيمايي به اين شهر مي آيند.
درهر صورت جاذبه هاي تاريخي، معماري و طبيعي ماسوله به گونه اي است كه هر نوع مسافر با هرنوع سليقه اي را به سمت خود جذب مي كند. حتي زمستان پربرف اين شهر نيز جاذب دسته اي از ميهمانان است.
وجود امكانات رفاهي قابل ملاحظه، راه ارتباطي مناسب و محل هاي اقامتي محلي و سنتي از امتيازاتي هستند كه توان پذيرايي مردم اين شهر را از مسافران افزايش مي دهند.
ديدن ماسوله و معماري آن به عنوان يك شهر تاريخي و استفاده از مناظر طبيعي و ساختماني زيباي آن طي حداقل يك شبانه روز اقامت در خانه هاي سنتي مردم ميهمان نواز آن يادگاري بي نظير براي هر مسافري خواهد بود.
==================================================
شهر ماسوله با وسعت ۱۶ هکتار در ۵۵ کیلومتری مرکز استان گیلان (رشت) در ایران و در ۳۲ کیلومتری جنوب غربی شهرستان فومن در ناحیهای کوهستانی و جنگلی با ارتفاع ۱۰۵۰ متر از سطح دریاهای آزاد در دامنهای صخرهای با معماری بیهمتا در ایران و حتی در جهان قرار گرفته است. ماسوله از غرب به خلخال، از شمال به ماسال و از جنوب به تارم علیا محدود است.
این شهر از نظر هماهنگی معماری با محیط طبیعی و جغرافیاییِ خود، بی نظیر بوده و طی شماره ۱۰۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. ازاینرو حفظ و نگهداری و تماشای این مجموعه در وضعیت کنونی و آینده از اهدافِ به ثبت رسیدن و محافظت از این شهرک قلمداد میگردد. ولی این شهرک هم اکنون رویارو با مسائلی مانند ریزش سنگ، سیل، رانش زمین، زمینلرزه، تصرف به منظور توسعه عمرانی و انسانی و تخریب و ... میباشد، که احتمال خطر را در این ناحیه به حداکثر میرساند و با توجه به اینکه در ۵ کیلومتری بالاتر از ماسوله جدید، ماسوله قدیم با آثار و بازماندههای انسانی از قبیل سنگ کوره و ... در منطقهای گسترده پراکنده شده است که جزء آثار باستانی بشمار میآیند. زبان مردم ماسوله، تالشی است.
ماسوله دارای محلههای ریحانه بر، خانه بر، مسجدبر، کشه سر و اسد محله است.
قلل مهم ماسوله عبارتند از: شاهمعلم (شامولوم)، آسمانکوه، لاسه سر، تروشوم و کله قندی. که قله شاه معلم با ارتفاع 3050 متر بلندترین نقطه استان گیلان می باشد.
سلام
این یکی از روشهای تهیه زیتون پرورده . بنده به زودی دستور العمل اصلی رو براتونم می زارم .
================================================== ===
زیتون پَرورده به گونهای خوراک تهیهشده از زیتون و مواد دیگر گفته میشود.
در ایران زیتون پرورده بیشتر در شمال تهیه و استفاده میشود. زیتون پرورده را بیشتر به عنوان چاشنی کنار غذای اصلی مصرف میکنند.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: :::::::::::::
طرز تهیه :
مواد لازم:
× زیتون بی هسته به مقدار یک کیلو
× یک لیوان رب انار
× دویست گرم مغز گردوی چرخ کرده
× دو عدد سیر خرد کرده
× مقداری گلپر
این مواد را خوب با هم مخلوط کرده در ظرف شیشهای دربستهای چند روز در یخچال نگه میداریم با این کار هم تلخی و گسی زیتون گرفته میشود هم بسیار خوشمزه و خوشبو و اشتهاآور میشود.
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
زیتون= 1کیلو
سیر= 1بوته
مغز گردو ی چرخ شده= 1 پیمانه
اب انار= 1پیمانه
سبزی معطر (در گویش ما زندرانی زلنگ(در گویش گیلانی چو چاق)= 2 بسته
رب انار= 1 قاشق
دانه انار ترش در صورت تمایل= نصف پیمانه سایده شده
گلپر= 2قاشق چای خوری
طرز تهیه:
اول زیتون ها هسته آنرا جدا کرده میشوییم سبزی معطر را شسته خوب چرخ میکنیم معمولا باید سبزی ودانه انار را با هم بسابیم حالا چون وسایله برقی در دسترسمان هست از انها استفاده میکنیم وقتی سبزی را چرخ کریم اب زیتون را خالی کرده و گردوی چرخ شده و سبزی ورب انار گلپر سیر کوبیده رابا هم مخلوط میکنیم بعد مقداری از اب انار را میریزم باز مخلوط میکنیم اگر مزه وترشی ان خوب بود بقیه آب انار را نمیریزیم در صورت تمایل میتوان ترشی وسیر انرا بیشتر کرد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
شاهین جان این کارت وقعا جالب بود...نقل قول:
زیتون پرورده
این ماهی رو هم روش درستش و بگو ما مردیم اینقد استخون خوردیم... :laughing: :blush:
مرسی... :tongue: :blush:
هشتپر
پارک جنگلی گیسوم : در منطقه دیناچال در 53 کیلومتری مسیر انزلی به تالش واقع است.این مجتمع تفریحی، چشم انداز کوه و جنگل و دریا را با هم دارد. در این مرکز 32 پلاژ مجهز ، فروشگاه ، طرح شنا و... وجود دارد.
=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0=0 =0=0=
نوشته ی یک مسافر :)
روی همین صخره می نشینم و می نویسم :
ایران - گیلان - جاده رشت ـ آستارا - ساحل گیسوم
این راه
بوی بهشت می دهد
بوی خاطرات
بوی خوب تو
چشمها را می بندم
و ساعت ها انتظار می کشم
حس تو نزدیک است حالا
چشم که باز می کنم
نور خورشید راست
در چشمان من
....
چشم می بندم
اما
دیگر حس تو اینجا نیست ....
به قلبم رسیده
تو ماندگار
تو اینجایی
زندگینامه مرحوم قایقران : او که سفید تنها رنگ زندگیش بود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سال شمار زندگی : سیروس قایقران - فرزند زکریا (پرویز) - متولد 1/11/1340 در بندر انزلی و محله کلویر - فوت در 18/1/1377 بر اثر تصادف در جاده رشت به تهران ( امامزاده هاشم )
محل تحصیلات : بندر انزلی - شغل پدر : کارمند تربیت بدنی - شغل مادر : خانه دار - دارای 4 برادر به اسامی آقایان عبدا... ، ناصر ، نادر و حسین و دارای 2 خواهر - فرزند وی راستین قایقران متولد 6/1/1369 ، در حادثه رانندگی ذکر شده فوت نمود. همسر وی خانم افسانه اسدان می باشند.
عضو باشگاههای : ملوان و استقلال انزلی ، الاتحاد قطر و کشاورز تهران
مربیان وی در گیلان : بهمن صالح نیا ، احمد صومی ، غفور جهانی ، مجید جهانپور ، نصرت ایراندوست
مربیان وی در تیم ملی : مرحوم پرویز دهداری ، مهدی مناجاتی ، علی پروین ، ناصر ابراهیمی ، بهمن صالح نیا ، رضا وطنخواه
سابقه ملی : وی در 100 مسابقه شرکت داشت که 43 بازی ، رسمی بوده است. در 21 بازی کاپیتان تیم ملی بوده و 14 گل برای تیم ملی به ثمر رسانده است که بهترین آنها به تیم کره جنوبی در نیمه نهایی بازیهای آسیایی 1990 پکن بود. اولین بازی ملی را در 30 دی ماه 1363 برابر یوگسلاوی و آخرین بازی ملی را در 26 فروردین 1372 برابر بوسنی انجام داد. اولین کاپیتانی تیم ملی را در 11 آذر 1367 برابر قطر به عهده گرفت.
سابقه مربیگری : کشاورز تهران ( با این تیم به مقام سوم لیگ کشور رسید) - مسعود هرمزگان
افتخارات : قهرمان جام حذفی کشور و گروه مقدماتی آسیا با ملوان - نایب قهرمانی لیگ استانی قدس با منتخب گیلان - مقام سومی در جام ملتهای آسیا 1998 - قهرمان بازیهای آسیایی پکن 1999
===========================
زندگینامه : زنده یاد سیروس قایقران در اول بهمن ماه 1340 در محله کلویر بندر انزلی پا به عرصه هستی نهاد. سیروس از همان ابتدای کودکی به فوتبال در زمینهای خاکی کلویر روی آورد و با استعداد درخشانش به عضویت تیم فوتبال منتخب آموزشگاهها در آمد. وی در سن 16 سالگی در سال 1356 موفق شد به عنوان یکی از مهرهای اصلی در تیمهای نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهای خود را به نمایش بگذارد و با مهارتهای منحصر به فردش ملوان را به رتبه قهرمانی باشگاههای گیلان رساند. وی در سالهای 57 تا 63 افتخارات زیادی را برای ملوان و گیلان به ارمغان آورد مانند دو گلی که وارد دروازه پرسپولیس کرد و یا گل زیبایی که وارد دروازه تیم منتخب مازندران نمود.
در این دوران وی به عنوان یک بازیکن استثنایی با ویژگیهای اخلاقی عالی و منش پهلوانی در میان عموم مردم محبوب گردید. وی آنقدر متواضع و افتاده بود که همه افراد به او علاقمند بودند . لبخندهای صمیمی اش هیچگاه از لبان او دور نمی شد و قلبش مانند دریا پاک و بی آلایش بود.
سیروس در سال 1363 به تیم ملی دعوت شد و در سال 66 تنها فوتبالیست شهرستانی بود که شادروان دهداری بازوبند پرافتخار کاپیتانی تیم ملی ایران را به بازوان او بست. در سال 67 در جام ملتهای آسیا در قطر ، تیم ملی ایران با رهبری سیروس به مقام سومی دست یافت و در سال 69 تیم ایران را با گلهای زیبایش پس از 20 سال به قهرمانی در بازیهای آسیایی پکن رساند. سیروس در آن دوران نه تنها در ایران بلکه در آسیا و اروپا هم به عنوان یک بازیکن استثنایی مطرح گردید و با وجود داشتن پیشنهاد از تیمهای آلمانی به الاتحاد قطر پیوست. سیروس در اوج شهرت هرگز مغرور نشد و اصالت خود را فراموش نکرد و بعد از مدتی بازی در قطر ، مجددا به تیم اول خود ملوان پیوست و این تیم را قهرمان جام حذفی و راهی مسابقات آسیایی کرد.
سیروس در سال 72 به عنوان بازیکن و سپس مربی به تیم کشاورز تهران پیوست و نتایج قابل توجهی بدست آورد. وی سپس به تیم دسته دومی مسعود هرمزگان پیوست و مدتی در آنجا مشغول به مربیگری شد .
در سالهای 76 و 77 سیروس بارها تمایل خود را برای بازگشت به ملوان به عنوان بازیکن یا مربی اعلام کرد. اما در اوایل سال 77 که وی برای تعطیلات نوروز همراه خانواده اش به انزلی آمده بود در بازگشت و در حالیکه همراه فرزند، همسر و برادر همسرش در اتومبیل رنوی خود عازم تهران بود در حوالی امامزاده هاشم با کامیون خاور تصادف نمود که منجر به فوت وی و فرزندش گردید. روحشان شاد و قرین رحمت باد.
قایقران چرا محبوب شد : وی الگوی جوانمردی و کمک به نیازمندان بود. تنها کاپیتانی که در شرایط آن زمان که همگان شهرستانیها را مورد تمسخر و آزار و اذیت قرار می دادند با خلاقیتها و مهارتهای خود به کاپیتانی تیم ملی رسید. مردی که در عین بزرگی همچنان افتاده و متین بود و درد مردم بینوا را می فهمید. مردی که بسیار پنهانی صدقه می داد و در کارهای خیر شرکت می کرد. وی شبها در تاریکی محض سراغ بینوایان را می گرفت و نانی در سفره شان می گذاشت تا در شبهای بندر هیچ کس گرسنه نخوابد. مردی که چهره سیه چرده اش همیشه با گلخنده ای همراه بود. مردی که به اروپا نرفت تا ثابت کند به عشق صیادانی که هر غروب با پاهای ورم کرده از دریا برمی گشتند انزلی را با دنیا عوض نمی کند. سیروی هیچگاه غرور جلوی چشمانش را نگرفت و خاکی ماند.
سیروس عشق خاصی به انزلی و ملوان داشت. خودش می گفت : بهترین مطلبی که درباره من در مطبوعات نوشته شده این است " عجب قایقرانی دارد این ملوان " . سیروس سالها به عشق قوی سپید با یک پیراهن خیس در باتلاق انزلی دوید و اصلا به این فکر نکرد که جز سفید رنگهای دیگری هم در این دنیا هست. او در سالهای 1357 تا 1363 یک چمدان افتخار برای ملوان کسب کرد و مهره مار انزلی چیها در میدانهای دوزخی لقب گرفت.سیروس در 23 سالگی به تیم ملی دعوت شد و سه سال بعد بازوبند کاپیتانی تیم ملی را به بازوی خود بست تا به مرد مورد اعتماد دهداری در مستطیل سبز بدل شود. او در مسابقات جام ملتهای آسیا با تیم ملی روی سکوی سوم آسیا ایستاد و 2 سال بعد هم در پکن با گل زیبایش پرنده خوشبختی را روی شانه های تیم ملی نشاند تا ایران قهرمان آسیا شود.
سیروس با غرور بیگانه بود و پس از بازگشت از چین پیشنهادات چرب و نرم ژرمنها را جدی نگرفت و به آن سوب آبها رفت تا مدتی دشداشه پوشهای قطری را با آرپیجی های خود به هوا کند. قایقران فوتبال ایران پس از بازگشت از قطر دوباره پیراهن سفید عزیز را به تن کرد تا با دیگر ملوانان ، قهرمان جام حذفی ایران شود و اینگونه خزر را عاشقتر کند.
و حالا چندین سال است که او زیر خاک نمناک بندر خفته است اما هنوز عکسش روی دیوار تمام مغازه های شهر و یادش در قلب تمام آدمهای نجیب شمال ماندگار شده است.
خاطرات آنان که با سیروس بودند :
پرویز قایقران ( پدر ) : آیا ورزشکار تا زمانی که زنده است عزیز است ؟ هیچکس از تهران و مرکز استان نیامده که حالی از ما بپرسد یا کمکی به ما بکند. او اولین فرزندم بود. غروب موقع اذان به دنیا آمد. اولین سالی که به تیم ملی دعوت شد با محمود فکری به تهران رفت و دو روز بعد با گرمکن و بی پول برگشت. چیزی به ما نگفت اما چند روز بعد فهمیدیم که لباسهای آنها را در اردو زدند تا آنها دیگر در تمرینات حاضر نشوند. اخلاقش عالی بود. او از نظر مالی کمکی به من نکرد ولی بعدها متوجه شدم که پولها را به مردم نیازمند می داد. دوستان دورو نگذاشتند که در دوران بازیگری و مربیگری ، آب خوش از گلویش پایین برود. خدا او را بیامرزد.
محمد احمدزاده : اغلب دوران ورزشی ام را در کنار سیروس بودم. از نوجوانان ملوان گرفته تا اردوی تیم ملی. ضمن آنکه با هم از ملوان جدا شدیم و به تهران رفتیم.سیروس بچه خونگرمی بود و هیچوقت لبخند از لبانش دور نمی شد. سیروس برای بزرگتر همه چیز داشت اما خودش یک مقدار سهل انگاری می کرد. متاسفانه نسبت به همه چیز بی تفاوت بود. او بچه خاکی و با صداقتی بود و فکر می کرد همه مثل خودش صاف و ساده اند. آخرین بار 20 روز قبل از فوتش او را دیدم. برایم خیلی عجیب بود که متحول شده ، حسرت جوانی اش را می خورد و تازه متوجه دوستیهای خود با این و آن و اطرافش شده بود. می خواست متحول شود و به فوتبال بازگردد. خدا بیامرز پاسهای دقیق و شوتهای سنگینی داشت. او با کاپیتان شدنش حق من و همه شهرستانیها را گرفت. ظاهر و باطنش یکی بود. انزلی را با هیچ شهری عوض نمی کرد. یکسال به تیم ملی دعوت شدم و در اردو خیلی عذاب کشیدم. رقابت سنگین بود و شهرستانیها پشتیبانی نداشتند، تازه فهمیدم که غفور و سیروس چه کشیده اند. اگر آقای گل لیگ نمی شدم مرا دعوت نمیکردند. آنها ما را به زحمت تحمل می کردند. سیروس همیشه با خونسردی و جوانمردی با همه رفتار می کرد. یادش بخیر و روحش شاد.
بهمن صالح نیا : من همیشه به نام ملوان افتخار می کنم چرا که نام ملوان عامل شناسایی بندر انزلی در سطح کشور شده است و این امر با زحمات و تلاش بازیکنان بزرگی چون سیروس محقق شده است. از افتخارات دیگر انزلی راهیابی چند بازیکن از این خطه به تیم ملی بوده است که با توجه به اوضاع آن زمان برای شهرستانی ها بسیار ارزشمند بود. من همیشه قایقران را مثل فرزندم دوست داشتم. او با آن چهره خندان و سیه چرده خود به ما پیوست بچه بسیار محجوب و خجالتی بود.او افتخار زیادی برای ما آفرید اما متاسفانه هرگز از تمام توان خود استفاده نکرد. به او گفتم تهران نرو. آنجا آدم ها همدیگر را نمی شناسند و رقابت ناجوانمردانه زیاد است. پیشنهاد کردم به لیگ ترکیه برود.من نمی بخشم آنهایی را که با راه انداختن تیمهای کذایی و بی هویتی چوان کشاورز و بانک تجارت و... باعث از هم پاشیدگی تیمهای اصیل شدند. آرزو دارم جوانان امروز از سوابق و افتخارات سیروس الگو بگیرند . او وقتی تمرین شوت انجام می دادیم توپهایمان را با شوتهایش پاره می کرد. مرحوم دهداری ( معلم اخلاق ) همیشه می گفت اگر سیروس کمی منظم تر باشد می تواند یکی از بهترینهای فوتبال ما باشد. دهداری توجه خاصی به نظم و اخلاق داشت. بحث من و دهداری با بقیه همیشه این بود که ورزشکار باید از هرجهت الگو باشد راه رفتن، صحبت کردن و... . حتی یکبار مرحوم دهداری قصد نداشت مرحوم قایقران را به اردو ببرد که من مانع شدم. او می گفت این جوان خیلی بی تفاوت است. من سیروس را به اتاقم بردم و ساعتها با او صحبت کردم. سیروس هم در نظم و انضباط همانی شد که می خواستیم و بازوبند کاپیتانی را بدست آورد.
سیروس در زمان پروین به دلایل غیر فنی از تیم ملی خط خورد. او را جلوی مغازه مرحوم طلاکار دیدم. گفتم سیروس تو به ما کمک کن ، نه من به تو. تازه از قطر آمده بود گفتم بیا ملوان برای تو برنامه تنظیم می کنم. دوست دارم دوباره تو را در تیم ملی ببینم. سیروس به من قول داد . هرروز صبح خودم به او در کنار دریا تمرین میدادم و شبها به خانه اش سر می زدم. او خیلی در این ایام به ملوان کمک کرد. بهترین خاطره ام 2 گل زیبایی است که در این دوران به پرسپولیس در انزلی زد . او دوباره به تیم ملی دعوت شد و آن گل زیبا را به کره زد.
بعدها در بندر عباس او را دیدم. مدتی بعد پیغام داد که میخواهم به ملوان بیایم و با شما کار کنم که موافقت کردم اما من سال بعد به چوکا پیوستم و .... خدا رحمتش کند و به خانواده اش صبر بدهد.
گزیده ای از بیانیه جمعی از هواداران ملوان : سیروس جان ، ظهر روز خاکسپاریت در استادیوم انزلی همه داد زدند " سیروس بیا اینجا " ؛ ولی اینبار تو درون جعبه چوبی و روی دست مردم به پیش آنها رفتی. وقتی احمدرضا عابدزاده خودش را به تو رساند و بغلت کرد و اشک ریخت همه داد زدند " قایقران،قایقران " . سیروس جان ، هنوز هم هواداران با شعار " قایقران ، روحت شاد " پشت تمام حریفان را می لرزانند. سیروس جان، آسوده بخواب. ملوان تو هنوز سرپاست.
زندگینامه کیومرث صابری ( گل آقا )
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
«كيومرث صابري فومني» (گلآقا) اديب و طنزپرداز معاصر، هفتم شهريور 1320، زمان حضور ارتش متفقين جنگ دوم جهاني در ايران، در صومعهسرا ـ يكي از شهرهاي استان گيلان در شمال ايران ـ به دنيا آمد. پدرش كه كارمند دونپاية وزارت دارايي و اصلاً اهل رشت بود، در سال 1317 به اداره دارايي صومعهسرا منتقل شد. در سال 1321 به اداره دارايي فومن انتقال يافت و چند ماه بعد در همان شهر درگذشت.
خانوادة او بسيار فقير بودند. مادر صابري فرزند يك روحاني از سادات ترك و مورد احترام مردم بود اما اين احترام كه سادات عمدتاً از آن برخوردار بودند، جنبة معنوي داشت و آنها همچنان در فقر و ناداري به سرميبردند. مادر صابري كه از معدود زنان باسواد شهر بود، در مكتبخانه قرآن تدريس ميكرد و اينكه تنها ممر معاش خانواده پس از مرگ پدر بود، تكافوي زندگيشان را نميداد. پس، برادرش كه در آن زمان 15 ساله بود، تحصيل را رها كرد تا با كار خود، به معيشت خانواده كمك كند.
صابري تحصيلات دبستاني خود را در شهر فومن گذراند. برادر بزرگ او كه چهارده سال از او بزرگتر بود، به سختي ميتوانست مخارج خانواده را تأمين كند. به همين جهت، ادامة تحصيل براي صابري دشوار شد. او پس از پايان تحصيلات ابتدايي، به شاگردي در يك مغازة خياطي پرداخت ولي در اواخر مهرماه همان سال، به اصرارِ مادر و دوستانش، تحصيل در دبيرستان را آغاز كرد. به دليل فقرِ مادي، بعد از اتمام دورة اول دبيرستان (9 سال تحصيل)، مجدداً به مغازه خياطي رفت و آنطور كه خودش ميگفت، پيشرفتهايي هم در اين رشته داشت. ناگفته نماند كه او در طول تحصيلات ابتدايي و متوسطه در مغازة برادرش كه تعميركار دوچرخه بود، شاگردي ميكرد.
در شانزده سالگي (1326) در امتحان ورودي دانشسراي كشاورزي ساري كه از شهرستان فومن فقط يك نفر را ميپذيرفت، قبول شد. دو سال در آنجا ـ كه شبانهروزي هم بود ـ تحصيل كرد و پس از قبولي در امتحانات، در سن هجده سالگي (1338) به عنوان معلم يك دبستان روستايي، به «كَسما» از توابع صومعهسرا رفت و يك سال در آنجا معلم بود. سال بعد از آن (1339) به دهي به نام «كوچه چال» از توابع «ماكلوان» در نزديكي فومن منتقل شد. او مدت يك سال، مدرسة چهار كلاسة آنجا را به تنهايي اداره ميكرد.
در بيست سالگي (1340) در رشتة ادبي، به طور متفرقه امتحان داد و ديپلم گرفت. همان سال، در كنكور رشتة سياسي دانشكدة حقوق تهران پذيرفته شد و همزمان با تدريس در دبستان و دبيرستان، به تحصيل پرداخت. او جز چند ماهي در سال اول تحصيل كه با دستگيري او در تظاهرات سياسي دانشگاه تهران مقارن بود، در كلاس درس حاضر نشد و فقط موقع امتحانات به دانشگاه ميرفت. با اين حال پس از چهار سال (1344) توانست ليسانس حقوق سياسي خود را از دانشكدة مذكور، دريافت دارد و اين در شرايطي بود كه در سال 1341 پس از يك دوره بركناري از كار معلمي، مجدداً و پس از محاكمة اداري، به كار معلمي برگشت و در دبستاني در شهرستان فومن به تدريس پرداخت. او هر ماه يك بار به مدت دو روز به دانشكده ميآمد تا جزوههاي درسي را از دانشجويان ديگر بگيرد و از روي آن نسخه بردارد.
صابري اولين شعرش را در چهارده سالگي هنگاميكه كلاس هشتم دبيرستان بود، براي درج در روزنامه ديواري مدرسهشان سرود كه يك غزل هشت بيتي با عنوان يتيم بود. علت اين نامگذاري كاملاً مشخص بود. او ميگفت: «از چهارده سالگي تا شانزده سالگي جمعاً نه شعر سرودم كه تمام آنها يا عنوان يتيم داشت يا درباره يتيم بود!»
اولين نوشتة صابري، بين سالهاي 1339ـ1336 در مجلة اميد ايران چاپ شد. عنوان آن شعر هم يتيم بود!
صابري در اولين سال تحصيل در دانشكده (1340) در تظاهرات دانشجويي شركت كرد و مضروب و دستگير شد. گردن او از ضربات باتوم به شدت آسيب ديده بود. او شعري به طنز و سياسي سرود و با امضاي «گردن شكستة فومني» براي توفيق ارسال كرد.
پس از چاپ اين شعر در چند شمارة بعد توفيق، صابري به طنزنويسي كشيده شد. او تا سال 1345 گهگاه اشعاري براي توفيق ميفرستاد.
سال 1345 با كمك «حسين توفيق» به تهران منتقل شد و در يكي از دبيرستانهاي تهران به تدريس پرداخت. او عصرها، همكار ثابت توفيق بود و پس از مدت زماني كوتاه، به معاونت حسين توفيق كه سردبيري توفيق را به عهده داشت، رسيد.
او در كنار اين كار، صفحهبندي و بعضاً اصلاح و آمادة چاپ كردن مطالب اعضاي هيأت تحريريه را نيز برعهده داشت. خود او بعدها ستون ثابتي را با عنوان «هشت روز هفته» مينوشت و تا زمان توقيف توفيق (1350) همكار ثابت آن بود. امضاهاي او در توفيق، عبارت بودند از: ميرزاگل، عبدالفانوس، ريش سفيد، لوده، گردن شكستة فومني و...
پس از تعطيلي توفيق، صابري به تدريس ادامه داد. او گهگاه اشعار جدي ميسرود كه جز به ندرت، چاپ نميكرد. او بعدها مجموعة اشعار جدياش را از بين برد چراكه معتقد بود شاعر متوسطي است. او متوسط بودن را دوست نداشت.
صابري بعدها در هنرستان صنعتي كارآموز تهران، با محمدعلي رجايي كه بعد از انقلاب اسلامي به نخستوزيري و رياستجمهوري رسيد، آشنا شد. اين آشنايي به دوستي صميمانة اين دو انجاميد و تا زمان شهادت محمدعلي رجايي (هشتم شهريور ماه 1360) ادامه يافت.
«برداشتي از فرمان حضرت علي (ع) به مالك اشتر»، عنوان پاياننامة مقطع ليسانس صابري است كه آن را بين سالهاي 1344ـ1343 نوشته است. به پيشنهاد شهيد رجايي، اين پاياننامه به صورت كتابي درآمد و اوايل سال 1357 به چاپ رسيد. ويرايش اين كتاب را همكار ديگر اين دو، حجتالاسلام سيدمحمد خامنهاي (برادر بزرگ حضرت آيتالله خامنهاي، رهبر انقلاب) برعهده گرفته بود. لازم به ذكر است كه اين كتاب، قبل از اين تاريخ، تا مدتي به صورت كپي، بين دانشآموزان و مردم پخش ميشد.
صابري در دهة پنجاه، بيشتر وقت خود را صرف مطالعه و تدريس كرد و در سال 1357 موفق به اخذ فوق ليسانس ادبيات تطبيقي از دانشگاه تهران شد.
پس از انقلاب در زمان نخستوزيري شهيد رجايي به مقام مشاورت فرهنگي و مطبوعاتي نخستوزير منصوب شد. در زمان رياستجمهوري شهيد رجايي به مشاورت فرهنگي رئيسجمهور رسيد و تا زمان شهادت رجايي در اين سمت باقي بود و هنگام رياستجمهوري آيتالله خامنهاي در همان سمت ابقا شد.
مشاغلي كه صابري از بعد از انقلاب برعهده داشته است، عبارتند از:
ـ عضو هيأت مؤسس انجمن موسيقي
ـ مشاور وزير مسكن و شهرسازي
ـ مديركلي دفتر آموزش بازرگاني و حرفهاي وزارت آموزش و پرورش (1358 تا 1359)
ـ تدريس در كلاسهاي حضوري دانشكدة مكاتبهاي
ـ تدريس در دانشكدة روابط بينالملل
ـ تدريس در مركز اسلامي آموزش فيلمسازي
ـ همكاري با معاونت امور بينالملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در سمت مشاور افتخاري (1363 تا 1369)
ـ عضو منتخب شوراي عالي انقلاب فرهنگي در كميتة نامگذاري
ـ عضو هيأت ايراني در كنفرانس سران كشورهاي غيرمتعهد (دهلي نو 1361)
او همچنين به هند، شوروي سابق، الجزاير، سوريه، ايتاليا، فرانسه، سوئيس، تايلند، تركيه، اتريش، مالزي، سنگاپور، كنيا و آلمان سفر كرده و سه بار (1374 و 1364 و 1363) به زيارت خانة خدا مشرف شده بود.
مشاغل سياسي نميتوانست صابري را ارضا كند، به همين علت به تدريج از مشاغل سياسي كناره گرفت و بُعد فرهنگي كار خود را وسعت بخشيد.
او كه مسؤوليت مجلة رشد ادب فارسي را برعهده داشت، گهگاه مطالبي براي روزنامة اطلاعات مينوشت. سفرنامة شوروي او كه بعداً با عنوان «ديدار از شوروي» به صورت كتاب منتشر شد، از اين دست مطالب بود.
او مدتها طرح ايجاد يك ستون طنز سياسي را در خاطر داشت. صابري در سال 1363 به حج مشرف شد. در بعثة امام خميني ـ رضوانالله تعالي عليه ـ روزانه، بولتني براي صد و پنجاه هزار حاجي ايراني منتشر ميشد كه شامل بيان مناسك و اخبار ايران و جهان و مكه و مدينه بود. او براي خواندنيتر كردن اين بولتن، ابتدا در مدينه و سپس در مكه، هر روز ستوني به طنز با عنوان «داستانهاي جعفرآقا» در خبرنامه مينوشت كه در ميان حجاج ايراني هواداران بسيار پيدا كرده بود.
صابري هنگام نقل خاطرات حج، ميگفت: «در مكه، به كعبه رفتم و در جوار كعبه، قلمم را درآوردم و رو به كعبه كردم و گفتم: من اين قلم را در خانة خدا، با خدا معامله كردم. خدايا تو شاهد باش كه من در راه اعتلاي دين تو و كشورم گام برميدارم. مرا از لغزشها مصون بدار و قلمم را از انحرافات حفظ كن.»
او پس از بازگشت از حج، مدتي روي طرح ستون طنز خود كار كرد. از ميان چند عنوان، نام «دو كلمه حرف حساب» را برگزيد و همچنين با نظر داشتن به يكي از اسامي مستعار خود در توفيق (ميرزاگل) اسم مستعار «گلآقا» را براي خود انتخاب كرد.
اولين دو كلمه حرف حساب گلآقا، بيست و سوم دي ماه 1363 در روزنامه اطلاعات به چاپ رسيد. طنز سياسي كه تقريباً از سال 1359 به اين سو تعطيل شده بود، با شكلگيري اين ستون طنز، دوباره به بار نشست و جان تازهاي گرفت.
با گذشت مدت زماني كوتاه از آغاز انتشار «دو كلمه حرف حساب»، صابري به عنوان مهمترين منتقد حكومت در داخل كشور، مطرح شد. قدرت قلم و جسارت صابري در بيان واقعيتهاي سياسي و اجتماعي، موجب شده بود كه او را سوپاپ دولت قلمداد كنند، ولي صابري بدون توجه به نظرات دلسردكنندهاي كه برخي عنوان ميكردند، به كار خود ادامه داد و ظرف مدت كوتاهي، توانست توجه بسياري از مردم، مقامات، ادبا، نويسندگان و رسانههاي داخلي و خارجي را به خود جلب كند. استاد محمدعلي جمالزاده از اولين كساني بود كه با ارسال چندين نامه، صابري را به ادامة راه تشويق كرد و طنز صابري را ستود.
صابري با اينكه مقام بالايي در نظام سياسي احراز كرده بود، كار طنز سياسي را بيشتر جدي گرفت و بدون اعتنا به سختيهاي كار، به راه خود ادامه داد.
پس از گذشت نزديك به شش سال از انتشار اولين دو كلمه حرف حساب، صابري كه پيش از آن تقاضاي انتشار يك هفتهنامة جدي به نام «فصل جديد» كرده و امتيازش را نيز گرفته بود، به دلايلي از انتشار آن منصرف شد و تقاضاي امتياز هفتهنامة طنز با نام «گلآقا» را كرد و توانست در آبان ماه 1369 اولين شمارة هفتهنامه گلآقا را منتشر كند. استقبال مردم از اين مجله، غيرقابل تصور بود. تمامي نسخههاي اولين شمارة هفتهنامه گلآقا، در سراسر تهران ظرف كمتر از نيمساعت به فروش رفت (شمارههاي سال اول گلآقا بعداً در تيراژ وسيع تجديد چاپ شد).
صابري بعد از آن، امتياز انتشار دو نشرية ديگر را هم گرفت. انتشار اولين شماره ماهنامه گلآقا در مردادماه 1370 و همچنين انتشار اولين سالنامة گلآقا در اواخر همان سال، نشان داد كه صابري با چنتهاي پُر، پا به عرصة طنز كشور گذاشته است و مردم ايران نيز با استقبال كمنظير خود، مشوق او در اين راه شدند.
نشريات گلآقا كه از هر قشري خواننده دارند، گرچه اصطلاحاً «مردمي»اند، اما در عرصة طنز ـ به عنوان شاخهاي از ادبيات فارسي ـ جايگاه والايي دارند و مورد پسند و تأييد صاحبنظران و اهل تحقيقاند. به عنوان مثال: در اولين نمايشگاه مطبوعات كه در ارديبهشت 1371 كه همزمان و پيوسته با «چهارمين نمايشگاه بينالمللي كتاب تهران» برگزار شد، گلآقا از ميان تمامي نشريات كشور، حائز مقام اول شد و به دريافت جايزه اول نمايشگاه مطبوعات (لوح بلورين و تقديرنامه) مفتخر گرديد. در دومين نمايشگاه مطبوعات (ارديبهشت 1372) نيز جايزه دوم نمايشگاه را از بين تمام نشريات كشور نصيب خود كرد.
در ارديبهشت 1373 در سومين نمايشگاه و اولين جشنواره مطبوعات، مقام اول و جايزة اول جشنواره مطبوعات كشور (لوح زرين) به گلآقا اهدا شد و كميتة آيين نگارش اولين جشنواره مطبوعات، متشكل از اعضاي گروه نگارش فرهنگستان ايران، گلآقا را به عنوان نشريه برتر در زمينة درستنويسي و حراست از حريم زبان و ادب فارسي تأييد و براي احراز مقام اول به هيأت داوران جشنواره مطبوعات معرفي كرد.
مشكلات انتشار هفتهنامه، ماهنامه، سالنامه و كتابهاي گلآقا، از فعاليت صابري در اطلاعات كاست و نهايتاً در سال 1372و پس از نُه سال به تعطيلي موقت ستون دو كلمه حرف حساب در اطلاعات انجاميد.
آشنايي علمي و توأم كيومرث صابري با سياست و ادبيات، موجب شد كه نوشتههاي او، هم از حيث قالب و هم از حيث محتوا، غني و درخور تأمل باشد. او نويسندهاي فرمگرا و در نظيرهسازي از منابع غني ادبيات فارسي، فوقالعاده توانا بود. شيوة نگارش صابري، سهل و ممتنع و غيرقابل تقليد بود.
صابري در سال 1345 ازدواج كرد. ثمرة اين ازدواج، يك پسر و يك دختر بود. پسرش آرش در سال 1364، بر اثر يك سانحة اتومبيل درگذشت. درگذشت او كه سال دوم دانشگاه را ميگذراند، بر قلب صابري داغي جانكاه گذاشت، اما باعث نشد كه او از هدفش كه شاديآفريني و مقابله با مفاسد بود، دست بردارد.
كيومرث صابري توانست با سرمايهگذاري روي جوانان، نسل آيندة طنز كشور را تربيت كند. او بيشك تأثيرگذارترين طنزنويس كشور بر ديدگاههاي طنز است.
طنز گلآقايي، آميزهاي است از: انتقاد، تجاهل، شفقت، انصاف، ادب، تدين، ايجاز، رندي حافظانه، اميدبخشي و شاديآفريني.
شخصيت گلآقا در «دو كلمه حرف حساب» شخصيتي بود دانا به امور، يك دنده، مستبد، جدي و مدير كه هميشه حرف اول را ميزد و گوشش به حرف هيچكس بدهكار نبود. عينك و عصا و قلم، از ملزومات شخص گلآقا بود.
«شاغلام» ـ آبدارچي گلآقا ـ نمايندة قشر عامي و آسيبپذير بود كه با بياني عوامانه و بدون تحليل، سياستهاي داخلي و خارجي دولت را زير سؤال ميبرد و عجيب است كه هميشه توي خال ميزد! گلآقا «تجاهل» ميكرد ولي شاغلام فطرتاً «عوام» بود و به همين علت، مدام مورد تنبيه شخص گلآقا قرار ميگرفت. عصا بر كله شكانيدن، دود دادن سبيل، كشيدن و پيچاندن گوش، يك لنگ پا كنار در ايستادن، دست به ديوارة سماور چسباندن و... از بلاهايي است كه گلآقا در هنگام ناراحتي، بر سر شاغلام ميآورد.
ممصادق نمايندة مردم كوچه و بازار بود. او هرازچندگاهي به گلآقا نامه مينوشت و با بيان مشكلات وانتقاداتش از گلآقا «رهنمود» ميخواست. «كمينه» ـ عيال ممصادق ـ سخنگوي زنان در «دو كلمه حرف حساب» بود. او نيز با نامه نوشتن به گلآقا، از بعضي مسائل مربوط به زنان يا فراتر از آن انتقاد ميكرد.
«مشرجب» پيرمردي دهاتي و كلاهنمدي بود كه تا پيش از خلق «شاغلام» در ستون دو كلمه حرف حساب، شخصيت مطرحي بود. بعدها نقش او در مجلة گلآقا ـ و نيز در ستون دو كلمه حرف حساب در اطلاعات ـ كمرنگ شد و به تدريج حذف گرديد.
«غضنفر» بيسواد مسؤول روابط عمومي گلآقا بود. او بيذوقترين عضو آبدارخانة شاغلام بود و به همين جهت، كارهاي اجرايي را به او سپرده بودند. گاه داخل بحثهاي «شاغلام» و «گلآقا» ميشد يا خودش چيزهايي مينوشت ولي اين كاره نبود!
صابري خالق اين جمع دوستداشتني بود و از دهان اين افراد، مشكلات و انتقادات جمعيت شصت ميليوني كشورش را بيان ميكرد.
شخصيت جدي و معنوي كيومرث صابري، به مراتب از شخصيت طنز او والاتر و درخور ستايشتر بود. كمكهاي او به مطبوعات، مدارس، افراد بيبضاعت، آسايشگاههاي معلولين و سالمندان، بيماران كليوي و تالاسمي، آوارگان عراقي، ستمديدگان بوسني و هرزگوين و... درخور تأمل و قابل ملاحظه بود.
آثاري كه تابهحال از صابري منتشر شده، عبارتند از:
1ـ برداشتي از فرمان حضرت علي (ع) به مالك اشتر (1357)
2ـ تحليل داستان ضحاك و كاوه آهنگر
3ـ مكاتبات شهيد رجايي و بنيصدر
4ـ اولين استيضاح در جمهوري اسلامي ايران
5ـ ديدار از شوروي
6ـ گزيدة دو كلمه حرف حساب (جلد اول)
7ـ گزيدة دو كلمه حرف حساب (جلد دوم)
8ـ گزيدة دو كلمه حرف حساب (جلد سوم)
9ـ گزيدة دو كلمه حرف حساب (جلد چهارم)
صابري در آبان ماه 1381 و همزمان با آغاز سيزدهمين سال انتشار هفتهنامة گلآقا، انتشار آن را متوقف ساخت. وي كه علت اين توقف ناگهاني را دلايل شخصي ذكر كرد، تا آخرين لحظه روزة سكوت خود را در اينباره نگشود.
گلآقاي ملت ايران سرانجام در صبح روز جمعه يازدهم ارديبهشت ماه 1383 پس از طي يك دوره بيماري به ملكوت اعلي پيوست.
روحش شاد كه هميشه مردمان را شاد ميخواست.
گیلان از اسلام تا عصر حاضر
گیلانیان در دوره های قبل از اسلام کم و بیش آزاد و مستقل زندگی میکردند و با تشکیل پادشاهی های کوچک بر سرزمین خود فرمان میراندند.
بعد از ظهور اسلام و سقوط پادشاهی ساسانیان، که سراسر ایران از رود فرات تا رود جیحون و از خلیج فارس تا اراضی قفقاز به دست اعراب افتاد، گیلانیان و دیلمیان و طبریان در پناه رشته کوههای البرز به مقاومت قهرمانانه ای دست زدند و از ورود تازیان به سرزمنیهای خود جلوگیری کردند.قسمتهای وسیعی از کرانه های خزر، مخصوصا گیلان، در سایه وضع طبیعی و جغرافیایی خود و به نیروی پایداری و استقامت ودلاوری مردان سلحشور و آزاده خویش تا دو قرن و نیم بعد از حمله اعراب در برابر سیل خروشان لشکر اسلام مقاومت کردند و تن به خواری و زبونی تسلیم ندادند.رشته کوههای بلند و صعب العبور البرز از یک سو و آبهای متلاطم دریای خزر از سوی دیگر این خطه را به صورت دژ جنگی مستحکمی در آورده بود که ساکنان آن را در مقاومتهای دلیرانه علیه مهاجمان عرب یاری می کرد. با تمام توانایی و قدرتی که کشور گشایان عرب در آن زمان داشتند ساکنان کرانه های خزر، سر به اطاعت آنان فرود نیاورده استقلال و آزادی خود را حفظ کردند.
تا اواسط قرن سوم هجری یعنی دویست و پنجاه سال پس از ظهور اسلام، مردم گیلان با آئین جدید آشنایی نداشتند زیرا از زمان حمله اعراب به ایران جنگ و ستیز میان آنان و اعراب جریان داشت.
ابن حوقل جغرافیادان معروف قرن چهارم هجری در اثر ارزنده خود " صوره الارض" به دفعات گیلان را، در قرون اولیه هجری مورد تایید قرار داده است. او در معرفی کوههای دیلم مینویسد: " اما سبب این که جبال دیلم به همین نام خوانده شده است این است که استقلال دارد و پادشاهانی در آنجا حکومت می کنند." * در جای دیگر راجع به دیلیمیان چنین اظهار نظر می کند: " دیلیمیان در روزگار اسلام بیشتر در کفر بودند تا زمان حسن بن زید... که به دعوت وی علوی و مسلمان شدند و با این همه هنوز در زمان ما کافرانی در کوهها سکونت دارند." **
اصطخری نویسنده مسالک و ممالک که در قرن چهارم هجری می زیسته در همین زمینه می نویسد: " و تا روزگار حسن بن زید رضی الله عنه مردمان طبرستان و دیلمان کافر بودند. تا این روزگار قومی علویان در میان ایشان آمدند و بهری مسلمان شدند و گویند کی در کوههای دیلمان هنوز کافران هستند." ***
هنگامی که یزدگرد سوم آخرین شهریار ساسانی در حال فرار از چنگ سپاهیان عرب به دست آسیابانی کشته شد، در کناره های خزر، گیلان، طبرستان، رویان و گرگان چند خاندان از شاهزادگان محلی و بزرگان ساسانی فرمانروائی می کردند. بعضی از آنها مطیع یا متحد دربار ساسانی بشمار میرفتند و برخی نیز مستقل یا نیمه مستقل بودند. بعد از یزدگرد اغلب خاندانهای مزبور طی سالهای طولانی سپاهیانی را که خلفای بغداد برای گشودن این نواحی گسیل می داشتند در هم شکسته و به دشمنان آنها یعنی سادات علوی پناه میدادند...
پی نوشت: * صوره الارض، ابن حوقل، ترجمه دکتر جعفر شعار، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران. تهران ۱۳۴۵ / ** همان کتاب صفحه ۱۱۹.
*** مسالک و ممالک، ابو اسحاق ابراهیم اصطخری، بنگاه ترجمه و نشر کتاب تهران ۱۳۴۷. صفحه ۱۶۹
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
گیلان از پنج هزار سال پیش تا امروز
سرزمینها و شهرها و آبادی ها همانند انسان هستند. برخی شاد و خرم و پر ثمر و خوشبخت و برخی دیگر افسرده و بی ثمر و خشک و با نشانه ها و آثاری از فقر و نکبت. آنها نیز تولدی و سرنوشتی دارند و دوران زندگی را همراه با تمام حوادث و اتفاقات نیک و بد میگذرانند. زمانی به دنیا می آیند و هنگامی نیز به کام نیستی فرو میروند. بنا و آبادانی آنها آغاز زندگی یا تولد است و ویرانی و زوالشان از مرگ و نیستی خبر میدهد.
سرزمین شاداب و خوشبخت گیلان نیز ناچار تولدی داشته و پس از تولد زندگانی را با تمام ماجراهای آن آغاز کرده است.می خواهیم زمان آن را مشخص کنیم. کتابهای تاریخ را ورق میزنیم، ماجرای تولد او در تاریخ نیست. چه عمر او از تاریخ بسی طولانی تر است. به ماقبل تاریخ میرویم، در افسانه ها و اساطیر جستجو میکنیم. آنچه مییابیم گنگ و تاریک و آمیخته با اغراق است. برای باورکردن آنها انسان باید از نظر شناخت سادگی ضمیر و شناخت و آگاهی بر امور هستی همچون نیاکان خویش در دوره های باستانی باشد. این بار از باستان شناسان یاری می جوییم و حاصل کاوشهای آنان را بررسی میکنیم. آنها با کمک آثار و علائم و نشانه هایی که از دل خاک بیرون کشیده اند ما را به هزارها سال پیش باز می گردانند. گرچه یافته های باستان شناسان به سان مشعلی فروزان راه های طولانی و تاریک تاریخ را تا اعماق چند هزار سال روشن می سازد اما این راه هرگز به پایان نمی رسد و ناچار این حقیقت را باید بپذیریم که برای تولد گیلان تاریخی نمی توان معین کرد.
پیدایش گیلان در نهایت به زمانی باز میگردد که دریاها پدید آمدند، زمانی که آبهای باران دره های عمیق را تبدیل به دریاها کردند و در رطوبت آب دریاها درختها و جنگلها با شادابی و خرمی پای به عرصه وجود گذاشتند و سپس انسان در سواحل پر نعمت دریاها و رودخانه ها و اطراف چشمه سارها زندگی پر ماجرای خود را بنیان نهاد.
در آن زمان مرزی که گیلان را از سایر مناطق سواحل جنوبی دریای خزر جدا سازد وجود نداشت. هزاران سال بعد، هنگامی که کناره های خزر به کوشش اقوام و گروههای مختلف معمور و آباد شد هر قسمت نامی مخصوص به خود یافت. اما سرزمینی که امروز گیلان نامیده میشود تا قرنها بعد با نقاط دیگر سواحل خزر از جمله تپورستان یا طبرستان، سرزمین اماردها، رویان و رستمدار زندگی مشترک داشته است. به طوری که نمیتوان خصوصیات زندگی و تمدن و آداب و رسوم ساکنان این نقاط را در زمانهای بسیار دور از یکدیگر مشخص کرد. در طول زمان برخی از اسامی به کلی فراموش شدند و یا حدود و وسعت خود را از دست داده برروی بخش یا روستای کوچکی قرار گرفتند، چنان که تمام منطقه به دو استان گیلان و مازندران محدود شد.
مدارک و شواهد و آثار بدست آمده از کاوشهای باستان شناسی در سواحل بحر خزر نشان میدهد که چندین هزار سال قبل در نقاط شمالی ایران زندگی و حیات وجود داشته است. محققان و باستان شناسان اروپایی و امریکایی از جمله ژاک دو مرگان، کارلتون کون و دکتر اریک اشمیدت در حفاریهای نقاط مختلف کناره های دریای خزر آثاری از دوره های ماقبل تاریخ مربوط به عصر " مزولیتیک" و " نئولیتیک"* پیدا کرده اند.
مرگان در کتاب تمدنهای اولیه از پیدا شدن دندان کرسی فیلی که دهها هزار سال از انقراض نژاد آن میگذرد گفتگو میکند. این امر نشان میدهد که دهها هزار سال قبل در کناره های خزر حیات وجود داشته است. از همه مهمتر کشفیات هیئت علمی دانشگاه فیلادلفیا به ریاست دکتر کارلتون در سال ۱۳۳۰ شمسی در غارهای مازندران است. این هیات در غار "هوتو" از توابع بهشهر استخوان های فسیل شده انسانهایی را کشف کرد که احتمالا در هفتاد و پنج هزار سال قبل زندگی میکردند. در گزارش هیئت مزبور به دانشگاه فیلادلفیا آمده است: اسکلت و جمجمه غار هوتو به انسان جدید و کاملی تعلق دارد که فقط در کرانه های دریای خزر پیدا شده و احتمال داده میشود آنها اجداد مستقیم بشر امروزی باشند:" در زیر قشر سنگریزه ها سه اسکلت انسان پیدا شده که احتمالا در حدود هفتاد و پنج هزار سال قبل از میلاد در این منطقه زندگی میکرده اند. کشفیات بعدی نیز در گرگان و رحمت آباد گیلان نشان داد که کرانه های دریای خزر در مسیر گیلان، مازندران و گرگان در دوره های ماقبل تاریخ محل سکونت انسانهایی بود که احتمالا نیاکان انسان امروزی بوده اند**.....
پی نوشت: *دوران ماقبل تاریخ به دوره های مختلفی تقسیم شده است. نخستین دوره را Paleolithique یا کهن سنگی نام نهاده اند که از یک میلیون یا هشتصد و پنجاه هزار سال قبل از میلاد شروع شده و به ده هزار سال قبل از میلاد پایان می یابد. پس از آن دوره Mesolithique یا میان سنگی است که از ده یا هشت هزار و پانصد سال قبل از میلاد آغاز شده و تا پنج هزار سال قبل از میلاد خاتمه پیدا کرده است. بعد از این دوره به دوره Neolithique یا نو سنگی میرسیم. آغاز دوره نو سنگی پنج هزار سال قبل از میلاد و پایان آن دو هزار و پانصد سال قبل از میلاد است که مصادف با عصر فلز میباشد.
** باستان شناسی ایران باستان. لوئی واندنبرگ، ترجمه عیسی بهنام. انتشارات دانشگاه تهران چاپ دوم صفحه 5.
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
گیلان از پنج هزار سال پیش تا امروز 2
هیات علمی دانشگاه فیلادلفیا طی چهار هفته کاوش در طبقات مختلف غارهای هوتو و کمربند ابتدا به آثاری از تمدنهای عصر آهن خام و برنز برخورد و در عمق پایین تر به عصر مس و پایین تر از آن به دوران سفال و سنگ تراشیده دست پیدا کرد. در این قسمت آثاری دیده شد که تحول زندگی انسان را از مرحله شکار حیوانات به دوران شبانی و رام کردن حیوانات اهلی و آغاز کار کشاورزی نشان می دهد. لوئی واندنبرگ استاد دانشگاه بروکسل و گان در کتاب باستانشناسی ایران باستان نوشته است: " دکتر کارلتون کون پس از اینکه تحقیقات متخصصان مختلف را دقیقا بازرسی کرد به این نتیجه رسید که در دوره مزولیتیک جدید ساکنان غار کمربند، زندگی خود را با شکار، خصوصا با شکار آهو یا بز کوهی و گوسفند و بز وحشی، میگذرانده اند. این دو حیوان اخیر را در همان زمان تدریجا اهلی اردند و در خدمت خود قرار دادند. در دوره نئولیتیک قدیم، ساکنان غار مزبور اوقات خود را مصروف تربیت حیوانات اهلی می نمودند و گله های بز و گوسفند خود را به چراگاه می بردند. در دوران نئولیتیک، غار نشینان مزبور به کار زراعت پرداختند. در همان زمان نیز مردم نامبرده با هنر بافتنی و کوزه گری آشنایی پیدا کردند. از آن پس پشم و شیر بز مورد استفاده آنها قرار گرفت. کمی بعد خوک و بز کوهی نیز اهلی شدند. بنابر این زراعت و اهلی شدن حیوانات در این ناحیه را می توان در آغاز هزاره چهارم پیش از میلاد قرار داد... آثاری که از غارهای کمربند و هوتو پیدا شده همه مکمل یکدیگرند و به ما اجازه میدهند که در ناحیه مازندران امروزی تحول وجود انسان را از دوران های یخ بندان تا عصر حاضر مشخص نماییم. برخی از محققان اروپایی خاطر نشان ساخته اند که ساکنان اولیه ایران در گیلان و طبرستان یا مازندران زندگی می کردند. اگر به خاطر آوریم که دانشمندان فاصله آخرین یخ بندان را با زمان ما پنجاه تا یک صدو پنجاه هزار سال پیش تخمین زده اند باید قبول کنیم که در پنجاه تا یکصد و پنجاه هزار سال پیش بخش وسیعی از سواحل بحر خزر از جمله گیلان مناطقی معمور و آباد و محل سکونت افراد و اقوام مختلف بوده است. تحقیقات زمین شناسی در سالهای اخیر نشان داده است در زمانی که قسمت اعظم اروپا از توده های یخ پوشیده بود بخش وسیعی از سرزمین ایران دوره باران را، که طی آن حتی دره های مرتفع در زیر آب قرار داشتند، پشت سر نهاده بود ...
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
گیلان باستان - / اجداد مستقیم بشر امروزی
در گزارش هيئت علمي دانشگاه فيلادلفيا به رياست دكتر كارلتون در سال 1330 شمسي آمده است: اسكلـت و جمجمـه غار هوتو به انسان جديد و كاملي تعلق دارد كه فقط در كرانه هاي درياي خزر پيدا شده و احتمال داده مي شود آنها اجداد مستقيم بشر امروزي باشند. / اگر به خاطر آوريم كه دانشمندان فاصله آخرين يخبندان تا زمان ما را پنجاه تا يكصد و پنجاه هزار سال پيش تخمين زده اند، بايد قبول كنيم كه در پنجاه تا يكصد و پنجاه هزار سال پيش بخش وسيعي از سواحل بحر خزر از جمله گيلان مناطقي معمور و آباد و محل سكونت افراد و اقوام مختلف بوده است.
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم....
گيلان يعني سرزمين جنگل و باران، سرزمين برنج و نوغان، بـستر رودهاي خروشـان و پهنه رويش بنفشه ها پامچالها، نیلوفرهای آبی و زیستگاه قوها، مرغابیها و هزاران گیاه و زیای دیگر، جایی که جلگه و دریا و کوهستان روی در هم میسایند و روز و شب امواج خروشان دریا بر ساحل ماسه زارهای آن بوسه میزنند، سرزميني است سرشار از حيات و مملو از تلاش و نشاط. طبيعت سحر انگيز آن به همان نسبت كه مايه پويش است و سختكوشي، الهام بخش آرامش است و نيرو بخش انديشه و خلاقيت. حتي رودهاي سركش و خروشان آن نيزهنگامي كه به جلگه هاي سرسبز و هموار مي رسند، آرامشي خاص به خود ميگيرند، آرامشي همراه با حركت موزون درنهرها، جويبارها، تالابها و پهنه برنجزارها.
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
نقل قول:
نوشته شده توسط Shahin king
صحبت از انزلي شد حيفم اومد اين مطلب قشنگ سايت وارش كه متعلق به بچه هاي انزلي هست رو اينجا نيارم سايت وارش آلبوم عكس انزلي و همچنين مكان مناسبي براي دانلود موسيقي محلي (گيلكي) هست. ضمن اينكه به معرفي مشاهير شهر هم مي پردازد
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
کیلومتر ها دور تر از پایتخت شهری هست که خانه هایش بیشتر از هر جای دیگر خیس میشوند. روز های بسیاری از سال زیر باران است و صبح های زیادی در مه فرو میرود. مردم شهر مدام به سقف و دیوار های خانه شان رنگهای شاد میزنند. اما دوباره فلز ها زنگ میزنند و باران ، سطح دیوار ها را می شورد و می برد.
نیاکان مردم شهر بیشتر به صید ماکیان می پرداختند و با آدمهای آنسوی دریا، مراوده می کردند. از نخستین سالها، سینما و جریده و تلگرام داشتند ، اولین تشکیلات شهرداری ، اولین دبیرستان دخترانه و... جزو افتخاراتی است که مورخین به احتمال یا اطمینان نوشته اند . آنها هتل های زیبا و ساختمان های شکیل و پل های بزرگ ساخته بودند. در فضای باز بلوار، ارکستر موسیقی می نواخت و در سینما تاتر شهرداری پیوسته نمایش به روی صحنه می رفت.
روسها و ارامنه و بازماندگان مهاجرین لهستانی در کنار انزلیچی های مسلمان ، به خوشی یا سختی روزگار می گذراندند. خرده فرهنگ ها در هم ادغام می شدند و فرهنگ مردم شهر را شکل می دادند. انزلی شبیه جزیره ای است با تمام خصوصیاتی که جزیره ها دارند. از یک سو در آغوش بزرگترین دریاچه جهان و از سوی دیگر در کنار بزرگترین تالاب ها ، آرمیده است.
مردمش رفتار به خصوص و آرزو های بزرگ دارند. کافه های فراوان و قایق های رنگارنگ دارند. به علم اهمیت میدهند و به سیاست کم توجه اند. عاشق ورزش اند و متعصبانه پای تیمهایشان می جنگند.
دریا همانقدر که وسیع و دوست داشتنی و زیبا است ، مهیب و بی رحم و پر تلاطم نیز هست . عصاره ی رویارویی صیاد و دریا ، هنوز در خلق و خوی انزلیچی ها موج میزند. انزلیچی ها کمتر از گیلانی های دیگر می خندند. سخت دل میدهند و سخت تر دل می کنند.
روزگار بر همه مردمان یک سرزمین یکسان نمی گذرد. آدمها به نسبت گذشته تاریخی و فاصله شهرشان از پایتخت ها، بر خوان دارایی های کشور می نشینند. آبادانی جایی که در آن زندگی میکنند به چیز هایی مربوط و محدود است ولی برخوردشان با استفاده ها و محدودیت ها یکسان نیست. به نسبت روحیات ، توانایی و افق دیدشان تصمیم می گیرند . خیلی ها همیشه می مانند و بعضی ها به داشته ها نمی سازند و می روند. انزلی پر است از آدمهایی که قسمتی از خود را جا گذاشته و رفته اند. این آدمها در هر نقطه ای از ایران و جهان که باشند به طرز عجیبی دل در دلشان نیست که خبری از شهرشان بگیرند. وارش را برای همه کسانی ساخته ایم که در گوشه ای از جهان گم شده اند . آنهایی که می خواهند ردی از انزلی بگیرند و با چند کلیک ساده ، خیابان های بارانی و آسمان مه آلود خاطراتشان را زنده کنند .در وارش همه می توانند حرفشان را بزنند و در معرض دید همشهریانشان قرار دهند. دلمان می خواهد پاتوق کوچکی ساخته باشیم برای انزلیچی هایی که انزلی را دیده اند و پنجره ای برای مردمی که هنوز ندیده اند.
سلام شاهین جان
کار قشنگی رو داری انجام میدی
موفق باشی
سلام
============================================
آرمین عزیز تشکر [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
===========================================
خبری
امکانات جدید برای گردشگران در پارک جنگلی سراوان پیست اسب سواری، پیست دوچرخه سواری، باغ پرندگان، پارکینگ، کمپینگ، رستوران سنتی، هتل، شهربازی و سرویس های بهداشتی از امکاناتی است که پیش بینی شده است.پارک جنگلی سراوان با وسعت هزار 487 هکتار در ورودی جاده رشت به قزوین و در کنار جاده واقع است.
سلام مجدد ...
نامجو افتخار گیلان
مرحوم محمود نامجو از چهره های شاخص استان گیلان است که در رشته وزنه برداری و پرورش اندام در سالهای بسیار دور جزء قهرمانان سطح اول جهان بوده و از چهره های به یاد ماندنی و جاودانه استان گیلان می باشد.
نامدارترین قهرمان گیلان محمود نامجو در سال 1297 شمسی در کوی استادسرای رشت از پدر و مادری گیلانی متولد شد.
علاقه به ورزش ازهمان اوان کودکی و نوجوانی در وجودش جوانه زد. در نوجوانی و جوانی با ورزشکاران محل مانند محمدعلی خورشیدی و هاشم پاداش ستوده در اجرای نمایش های شگفت آور نظیر پاره کردن کتابهای قطور و دریدن مجمعه ها و سینی های مسی و غیره شرکت می کرد و سنگ ها و وزنه های سنگین را که بلند کردن آنها از قدرت و توانایی مردم عادی خارج بود، بر روی دست بالا می برد. علاوه بر اینها در ورزشهایی چون بارفیکس، پارالل، تاب، خرک و آکروبات نیز شرکت می کرد و توانایی و مهارت شگفت انگیز خود را به معرض نمایش می گذاشت.
راه و رسم کشتی گرفتن روی تشک را از رضا لاجی مشهور به هاشم زاده، پارالل و بارفیکس را از قدیر بیشه بان و برخی دیگر از ورزشهای آن زمان را از پهلوانان معروفی چون احمد درخشان، سید علی تفنگدار و سید علی کم سخن یاد می گرفت.
محمود نامجو همزمان باستانی کارهم بود و از این رو برای تمرین و انجام ورزشهای قدیمی به زورخانه های سلامت بخش، میان راه و زورخانه بازارچه سبزه میدان می رفت. دیری نگذشت که نظیر ورزشکاران باستانی کار مانند کربلایی ندافی، رضا زرگر، بزرگ و مهدی خمیرانی صاحب نام گردید به طوری که ورود او را به زورخانه مرشد با آهنگ ضرب و صدای زنگ خوش آمد می گفتند. بعدها نیز هرگاه در سکوی قهرمانی می ایستاد، مرشدان زورخانه های رشت به افتخارش صلوات می فرستادند و زنگ می زندند.
نامجو وقتی به تهران مهاجرت کرد، دست تقدیر او را برای آموختن فنون وزنه برداری و تمرین صحیح با اسباب و ادوات ورزشی به مدرسه ورزنده کشانید و در این مدرسه بود که بسیاری از رموز ورزش را آموخت و همزمان با تمرینهای ورزشی، در یک کارگاه مبل سازی به کار مشغول شد.
طولی نکشید که داوطلبانه وارد خدمت سربازی گردید. دوران خدمت سربازی آغاز موفقیتهای وی بود، محل خدمت در دانشکده افسری به وی فرصت داد تا با خاطری آسوده تمرینهای خود را در رشته وزنه برداری، ورزشهای باستانی و کشتی ادامه دهد.
محمود نامجو در سال 1318 در مسابقات قهرمانی کشور که برای اولین بار در تهران برگزار می شد، در رشته وزنه برداری دسته 60 کیلوگرم به مقام نخست دست یافت، از آن پس قهرمان گیلانی نزدیک به نیم قرن با پولاد سرد در میادین ملی و جهانی دست و پنجه نرم کرد و ثمره تلاش دراز مدت وی در هم شکستن 20 رکورد جهانی، کسب 11 مدال افتخار مسابقات جهانی، المپیک و آسیایی برای ایران بود.
شرح کلیه موفقیتهای پولاد مرد گیلی در این مختصر نمی گنجد. امید است اشاره به افتخارات او در عرضه مسابقات بزرگ جهانی بتواند قدرت و توانائی و عظمت این قهرمان نامی را نشان بدهد.
یک مدال جهانی دیگر در چهل و یک سالگی
مرحوم محمود نامجو از چهره های شاخص استان گیلان می باشد که در رشته وزنه برداری و پرورش اندام در سالهای بسیار دور جزء قهرمانان سطح اول جهان بوده و از چهره های به یاد ماندنی و جاودانه استان گیلان می باشد.
مرحوم نامجو در اولین حضور خود در مسابقات المپیک موفق شد در دسته خروس وزن به مقام پنجم دست یابد. او در سال 1948 میلادی در چهاردهمین دوره بازی های المپیک (اولین المپیاد بعد از جنگ جهانی دوم) که در لندن برگزار می شد، در سی و سومین سال عمر خود با بلند کردن 122.5 کیلوگرم در دسته وزنی خود رکورد جدیدی به ثبت رساند و در مجموع به مقام پنجم دست یافت.
وی در دومین حضور المپیکی خود در سال 1952 میلادی (پانزدهمین دوره بازیهای المپیک) به پایتخت فنلاند یعنی هلسینکی رفت تا به مقامی بهتر از عنوان گذشته دست یابد.
در این المپیاد نامجو در مقام دوم المپیک جای گرفت و مدال نقره وزنه برداری خروس وزن را برای ایران به ارمغان آورد.
در سال 1956 میلادی مشعل شانزدهمین دوره بازیهای المپیک در ملبورن استرالیا بر افروخته شد که نامجو در این المپیک مدال برنز خروس وزن را بدست آورد و لقب مقاومترین وزنه بردار جهان نیز به القاب پیشین وی اضافه گردید.
اما گذشته از عناوینی که نامجو در مسابقات المپیک کسب کرد، در بسیاری از میادین معتبر جهانی نیز شرکت نمود و حاصل این حضور گسترده او، کسب 3 مدال طلا، یک نقره و 2 برنز از رقابتهای مختلف بود که آخرین مدال یعنی مدال برنز مسابقات جهانی تهران در چهل و یک سالگی این مرد تمام نشدنی وزنه برداری بدست آمد.
اولین حضور او در مسابقات جهانی مربوط به مسابقات لاحه هلند بود که در سال 1949 برگزار می شد. این مسابقات هفتمین دوره مسابقات جهانی بود و مرحوم نامجو موفق شد در دسته خروس وزن به مقام اول دست یابد و مدال طلای جهان را نصیب کشورش کند.
او در سال 1950 در هشتمین دوره مسابقات جهانی که در پاریس برگزار شد، یک بار دیگر به مقام اول وزنه برداری دست یافت و دومین مدال طلای جهان را به گردن آویخت.
نهمین دوره مسابقات جهانی در سال 1951 میلادی ایتالیا انجام گرفت و مرد پولادین ایران برای سومین بار پی در پی در سکوی نخست وزنه برداری جای گرفت و مدال طلای مسابقات جهانی را زیب گردن کرد.
سه سال بعد نامجو در آستانه 38 سالگی به اطریش رفت تا در یازدهمین دوره مسابقات جهانی که در سال 1954 در وین برگزار می شد، شرکت کند. در این دوره از مسابقات این قهرمان نامدار ایرانی موفق شد بر فراز سکوی دوم جهان بایستد و مدال نقره وزنه برداری را نصیب ایران کند. این بار مونیخ آلمان محل برگزاری دوازدهمین دوره مسابقات جهانی بود. از این مسابقات که به سال 1955 میلادی انجام گرفت، قهرمان ما مدال برنز وزنه برداری را به ارمغان آورد.
اما مرحوم نامجو در آخرین رقابت جهانی خود در سال 1957 (در چهل و یک سالگی) برای سیزدهمین دوره رقابتهای جهانی که در تهران برگزار می شد، خود را آماده کرد. مسن ترین وزنه بردار آن دوره از رقابتها در نهایت موفق شد مدال برنز این رقابتها را به گردن بیاویزد.
بیماری و غروب زندگی قهرمان نامدار گیلان
مرحوم محمود نامجو نامدارترین قهرمان گیلانی می باشد که سالهای سال در میادین مختلف آسیایی و جهانی به کسب افتخار و مقام پرداخت.
او بدون شک یکی از جاودانه ترین چهره های ورزشی کشور است که تا مدتها نام او در خاطره و ذهن ایران و جهان خواهد ماند. مرحوم نامجو در اوایل جوانی در یک کارگاه مبل سازی در تهران مشغول به کار شد و در سال 1323 به استخدام آتش نشانی تهران درآمد و در سال 1356 با 33 سال خدمت بازنشسته شد. در همین سالها بود که در اولین دوره بازیهای آسیایی که در دهلی نو پایتخت هندوستان برگزار می شد، شرکت کرد و موفق شد مدال طلای آن مسابقات را بدست آورد.
نامجو در بازیهای آسیایی توکیو هم به دلیل درخواست مقامات ورزش کشور در سومین دوره این مسابقات حاضر شد و موفق به کسب مدال نقره در این رقابتها گردید.
اما یکی از آخرین مسابقات مرحوم نامجو مربوط به مسابقات قهرمانی آسیایی تهران می باشد که پیر ورزش ایران در سن 41 سالگی مدال نقره این وزن را به چنگ آورد.
نامجو در دوران بازنشستگی و حتی در دوره نقاهت از ورزش غافل نبود و از همگامی و همراهی و تشویق ورزشکاران لحظه ای غفلت نمی کرد. او ورزشکار نمونه و دارای سجایای اخلاقی انسانی بود.
در سالهای آخر عمر وی، بیماری مهلک سرطان به جسم ستبرش رسوخ کرد و او را به شدت نحیف و رنجور نمود. سه سال پیش از مرگش برای درمان به شهر مونیخ اعزام گردید. گزارش پزشکی نامجو حاکی بود که قهرمان بلند آوازه جهان بیش از یک سال دوام نخواهد آورد، لیکن مدت 3 سال روی صندلی چرخ دار با سرطان لوزالمعده مبارزه کرد و سرانجام صبح روز شنبه 30 دی ماه 1368 شمسی تمام افتخاراتش را برای میهن خویش باقی گذاشت و به سرای ابدی شتافت و در بهشت زهرا (گورستان عمومی شهر تهران) به خاک سپرده شد.
محمود نامجو هنگام مرگ 73 سال داشت و از خود یک پسر و 4 دختر به یادگار گذاشت. وی انسانی وارسته و پرهیزکار، ورزشکاری نمونه و متصف به صفات انسانی و اخلاقی بود.
روحش شاد ... [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
دوستان عزیز سلام
تهیه کلوچه فومن .
مواد لازم :
1 کیلو گرم آرد
220 گرم روغن جامد ذوب شده
200 میلی لیتر آب ولرم
200 میلیلیتر ماست
185 گرم شکر
5 عدد تخم مرغ
2/1 قاشق چایخوری نمک
1 قاشق سوپخوری مخمر
8/1 قاشق چایخوری وانیل
1 قاشق ماست خوری بکینگ پودر
مواد داخل کلوچه :
3 پیمانه گردو پودر شده
1 عدد جوز هندی
1 قاشق چایخوری دارچین
400 گرم پودر شکر
=======================
طرز تهیه : ابتدا مخمر و 1 قاشق غذا خوری شکر و آب را مخلوط کرده و به مدت 10 دقیقه به آن استراحت می دهیم سپس در ظرفی روغن و ماست و 4 عدد از تخم مرغها را همراه وانیل و شکر کاملا مخلوط کرده و مخمر عمل آمده را به مواد اضافه کرده وسپس بکینگ پودر را همراه نمک به آرد اضافه می کنیم و کم کم آن را به مواد اضافه می کنیم تا خمیر صاف و یکدستی بدست آید سپس خمیر را به مدت 2 ساعت استراحت می دهیم . در ظرف دیگری تمام مواد میانی کلوچه را مخلوط کرده و از خمیر مقداری بر داشته وآن را در دست پهن کرده و از مواد درون آن قرار داده و اطراف خمیر را همانند بقچه می بندیم و آن را با وردنه پهن می کنیم (خیلی نازک) و روی آن را با مهر شکل دار می کنیم و در فر که کف آن ظرف آب – جوش قرار داده ایم به مدت 30 دقیقه در دمای 180 سانتی گراد قرار می دهیم (لازم به ذکر است روی کلوچه را با برس به زرده تخم مرغ زده شده و دانه های کنجد و یا خرفه آغشته کرده و در فر قرار می دهیم) .
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] پستهای بیهوده حذف خواهد شد . [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
سلام
==================================== :)
مواد لازم برای تهيه رشته:
آرد برنج
2 پيمانه پلوپز
آب
4 پيمانه يا به ميزان لازم
مواد لازم جهت تهيه خشکبار:
مغزگردو
100 گرم
مغز هل
3 قاشق مرباخوری
دارچين
5/3 قاشق مرباخوری
زنجبيل در صورت تمايل
1 قاشق چايخوری
شکر
2 پيمانه پلوپز
مواد لازم برای تهيه شربت:
آب
5/1 ليوان
شکر
به ميزان لازم
دارچين
1 قاشق مرباخوری
روغن برای سرخ کردن
به ميزان لازم
طرزتهيه:
ابتدا آرد برنج را الک کرده سپس آب را کم کم به آن اضافه می کنيم تا بصورت خمير نرمی دربيايد خمير را به مدت 45 دقيقه ورز می دهيم سپس کم کم آب را اصافه می کنيم و نيز باز توسط دست ورز می دهيم تا مايع تقريبا شلی دربيايد به صورتی که از شانه مخصوص به راحتی خارج شود اين کار ورز دادن به مدت 5/1 تا 2 ساعت طول می کشد زيرا برنج در زمان ورز دادن ور می آيد. سپس تمام مواد خشکبار را که در مواد لازم ذکر شده را با هم مخلوط می کنيم سينی مسی را چرب کرده بوسيله برس يا دستمال چرب و از مايع آرد درون شانه مخصوص ريخته و بصورت دايره ای يا ضربدری پهن می کنيم تا بصورت رشته دربيايد سپس بعد از مدت کوتاهی از سينی مسی آنرا جدا کرده و مواد خشکبار را داخل آن می ريزيم به ميزان نصف قاشق مرباخوری و بعد کاملا می پيچيم روغن را در ظرف مورد نظر ريخته و رشته خشکبار را در آن سرخ می کنيم بعضی از افراد تمايل دارند که بدون شيره يا شربت مصرف کنند اگر به اين طور ميل کردن تمايل داريد کافی است مانند کتلت سرخ کنيد يا اينکه شربت آنرا درست کرده و رشته خشکبارها را درون آن گذاشته و به مدت 3 دقيقه روی حرارت قرار می دهيم اگر رشته خشکبارها زياد بماند در درون شربت له می شود.
طرزتهيه شربت:
آب و شکر را مخلوط کرده روی حرارت قرار داده و دارچين را اضافه می کنيم سپس می گذاريم تا 5 دقيقه بجوشد سپس رشته ها را اضافه می کنيم به مدت 3 دقيقه البته توجه داشته باشيد باز هم رشته ها بايد سرخ شوند.
قربان شما : شاهین
اقا كسي نيست مكانهاي با حال براي ماهيگري در گيلان رو معرفي كنه
رضا جان زیاد داریم...مثلا یکیش سیادرویشان هستش که شاید از همه معروفتر باشه دیگه میشه از همون تالاب انزلی نام برد یاسفیدرود.......
شاهین جان این کار جالبت جای تقدیر داره....به نوبه خودم شدیدا ازت تشکر میکنم.
سلام ...نقل قول:
نوشته شده توسط Shahin king
تصویری از این کلوچه :biggrin:
سعی میکنم عکس هایی که از سراسر استان گیلان گرفتم رو براتون آپلود کنم :happy:
ممـنــون :)
مـیـثــم
سلام مجدد ...
تصاویری از سواحل انزلی :happy:
ممـنــون :)
مـیـثــم
سلام ...
اینم تصاویری از باغ های پرتغال لیلا کوه (پرش کوه) -لنگرود-
ممـنــون :)
مـیـثــم
شاهين جان و ميثم جان...
خيلي ممنون از زحمتي كه واسه اين تاپيك مي كشين..
ميثمي اين عكس كلوچه خيييييييلي توپ بود. :tongue: .. من عاشق اين جور كلوچه ها هستم... :blush:
واي... باغ پرتقال و بگو... شبيه christmass tree هستن... :laughing:
واقعا دلم تنگ شد واسه ايراااااااااان....... :sad:
سلام ...
اشکان جان ، اگه کیفیت عکس ها پایینه به بزرگی خودت ببخش ، چون اکثرا رو با گوشی موبایل گرفتم و ما هم که عکاس حرفه ای نیستیم :biggrin:
چند تا عکس از ارتفاعات دیــلمان
ممـنــون :)
مـیـثــم
سلام
میثم جان دستت درد نکنه . عالــــــــی بودن . مخصوصا عکسهای از دیلمان . [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
قربانت : شاهین کینگ