ابررايانه‌ها نمي‌توانند انفجارهاي هسته‌اي را بطور كامل شبيه‌سازي كنند
دانشمندان فرانسوي و آمريكايي عقيده دارند شبيه‌سازي انفجارهاي هسته‌اي هنوز دقت كافي ندارند و نمي‌توانند آنچه را كه در حين انفجارهاي واقعي رخ مي‌دهد، به درستي نمايش دهند.
به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس، درحالي كه قدرتهاي هسته‌اي بزرگ جهان در دهه گذشته تلاش كرده‌اند بجاي آزمايشهاي واقعي اتمي، با استفاده از قدرتمندترين ابررايانه‌ها آنچه را كه حين انفجارهاي هسته‌اي رخ مي‌دهد به بهترين شكل ممكن شبيه‌سازي كنند، تحقيقات جديد نشان مي‌دهد اين شبيه‌سازي‌ها با آنچه در واقعيت رخ مي‌دهد، تفاوت زيادي دارد.
درست زماني كه كره شمالي آزمايش هسته‌اي خود را انجام داد محققان فرانسوي مشغول استفاده از ابررايانه‌ها براي آزمايش سلاحهاي هسته‌اي اين كشور در آزمايشگاه محرمانه "بروير-لو-شاتل" در جنوب پاريس بودند، اما خود آنان نيز مي‌دانند كه هنوز تا دست‌يابي به فناوري شبيه‌سازي رايانه‌اي انفجارهاي هسته‌اي و يا آزمايش يك طرح جديد سلاح هسته‌اي بدون آزمايش عملي آن، سالها زمان لازم است.
دانشمندان آمريكايي نيز به رغم صرف ميلياردها دلار براي ساخت ابررايانه‌ها و ابرليزرها هنوز به اين فناوري دست نيافته‌اند.
به گفته "دن جانستون" سخنگوي برنامه تحقيقات ابررايانه‌ها در آزمايشگاه ملي "لارنس ليورمور" در كاليفرنيا، هر قدر در زمينه شبيه‌سازي رايانه‌اي انفجارهاي هسته‌اي بيشتر تحقيق مي‌شود، روشنتر مي‌شود كه هنوز يافته‌هاي محققان در اين زمينه بسيار اندك است.
آزمايش هسته‌اي كره شمالي از يكسو سبب بروز نگراني از آغاز مجدد آزمايشهاي هسته‌اي توسط كشورها شده و از سوي ديگر، توجه دانشمندان را بيش از پيش به شبيه‌سازي انفجارها به جاي آزمايشهاي عملي معطوف كرده‌است.
در سلاحهاي هسته‌اي ابتدايي، مشابه آنچه آمريكا در هيروشيما منفجر كرد، مقادير زيادي اورانيوم به شدت غني شده به يكديگر كوبانده مي‌شود تا يك "جرم بحراني" ايجاد شود و واكنش زنجيره‌اي شكافت هسته اتمها رخ بدهد.
از سوي ديگر، در بمبهاي هسته‌اي مدرن، مواد منفجره عادي جاسازي شده در اطراف يك هسته راديواكتيو منفجر شده و با سرعت بالايي اين هسته را به شرايط "ابربحراني" فشرده رسانده و سبب انفجار هسته‌اي مي‌شود.
هرچند ابررايانه‌ها قادر نيستند حرارت و فشار ايجاد شده در اين فرايندها را به صورت واقعي نمايش دهند، اما مي‌توانند با انجام تريليونها محاسبه در هر ثانيه مثلا اين مطلب را كه سلاحهاي هسته‌اي فعلي چگونه با گذر زمان فرسوده مي‌شوند، پيش‌بيني كنند و به علاوه دانشمندان مي‌توانند از مواد منفجره معمولي براي ايجاد انفجارهايي مشابه انفجار بمبهاي هسته‌اي مدرن استفاده كرده و توسط ماشينهاي پيچيده اشعه ايكس، از اين انفجارها عكسبرداري فوق سريع كنند.
انجام اين قبيل تحقيقات به ويژه براي كشورهايي كه انبارهاي بزرگي از سلاحهاي هسته‌اي قديمي دارند و متعهد به عدم انجام انفجارهاي هسته‌اي در صحراها و اقيانوسها نيز هستند، بسيار با ارزش است.
مخالفان آزمايشهاي هسته‌اي عقيده دارند هرچند شبيه‌سازي‌هاي رايانه‌اي انفجارهاي هسته‌اي گزينه‌اي بسيار مناسب تر از آزمايش عملي اين انفجارهاست، اما اين شبيه‌سازي‌ها نيز براي زنده نگاه داشتن سلاحهاي هسته‌اي قديمي و طراحي سلاحهاي جديد صورت مي‌گيرند.
از اين گذشته به اعتقاد آنان امكان تجارت آسان فناوري‌هاي مورد استفاده در اين قبيل شبيه‌سازي‌ها مي‌تواند سبب ايجاد بازار سياه براي فناوري شبيه‌سازي‌هاي هسته‌اي شود.
كشور فرانسه آخرين آزمايشهاي هسته‌اي خود را در سالهاي ۱۹۹۵و ۱۹۹۶ انجام داد تا آخرين اطلاعات مورد نياز خود را پيش از توقف آزمايشهاي هسته‌اي جمع‌آوري كند. امروز، دانشمندان علوم رايانه‌اي، فيزيكدانان و ساير كارشناسان در آزمايشگاه "بروير-لو- شاتل" فرانسه از همان اطلاعات براي تجزيه و تحليل نمودارهاي رنگي توليد شده توسط شبيه‌سازي‌هاي رايانه‌اي بهره مي‌گيرند.
در خلال جنگ سرد، آزمايشهاي هسته‌اي بخش مهم استراتژي دفاعي آمريكا، شوروي، فرانسه، انگليس و چين محسوب مي‌شدند. اين تصور وجود دارد كه رژيم اسراييل نيز داراي سلاحهاي هسته‌اي است اما هيچگاه اين سلاحها را آزمايش نكرده‌است. هند و پاكستان نيز در دهه ۹۰با آزمايشهاي هسته‌اي به گروه كشورهاي داراي تسليحات هسته‌اي پيوستند.
در حال حاضر آزمايشهاي هسته‌اي واقعي به دفعات كمتر و شبيه‌سازي رايانه‌اي اين انفجارها به دفعات بيشتر ادامه دارد.
فرانسه و آمريكا مهمترين كشورهاي فعال در زمينه شبيه‌سازي رايانه‌اي انفجارهاي هسته‌اي هستند. فرانسه براي آزمايش كارايي و وضعيت حدود ۳۰۰ كلاهك هسته‌اي خود از ابررايانه "ترا "۱۰با توان ۵۰تريليون محاسبه در ثانيه استفاده مي‌كند.
مشكل كار اينجاست كه ابررايانه‌ها تنها قادر به پيش‌بيني بخشهايي از انفجارهاي هسته‌اي هستند. براي تكميل اين امر، فرانسه و آمريكا در حال طراحي ابرليزرها براي ايجاد احتراق گداخت هسته‌اي هستند كه اين فرآيند مشابه چيزي است كه در انفجار بمبهاي هيدروژني رخ مي‌دهد.
دولت آمريكا به همين منظور تاكنون سه ميليارد دلار در "تاسيسات ملي احتراق"( (infخود كه در سال ۲۰۰۹راه‌اندازي مي‌شود هزينه كرده اما محققان آمريكايي در حال حاضر اعلام مي‌كنند تضميني وجود ندارد كه اين تاسيسات قادر به توليد گداخت هسته‌اي و شبيه‌سازي اين قبيل انفجارها باشد.
به گفته "فيليپ كويل" مشاور ارشد مركز اطلاعات دفاعي آمريكا در واشينگتن و يكي از محققان حاضر در آزمايشهاي هسته‌اي اين كشور در سالهاي جنگ سرد، نتايج هر كدام از آزمايشهاي هسته‌اي شگفتي‌هاي زيادي را به دنبال داشت و هربار در اين انفجارها اتفاقاتي رخ مي‌داد كه انتظار آن از قبل وجود نداشت و سبب مي‌شد اين تصور بوجود بيايد كه هنوز همه چيز در رابطه با سلاحهاي هسته‌اي روشن نشده است.
به عقيده "كويل"، زماني كه آزمايش عملي انفجارهاي هسته‌اي هربار با شگفتي‌هاي جديدي همراه بوده، شبيه‌سازي رايانه‌اي آنها به طور حتم بسيار كم‌ارزش تر از آزمايشهاي عملي آنها خواهد بود.
