نقد و بررسی بازی The House of The Dead 2 Remake...
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
امروز ریمیک عنوان The House of The Dead 2 را زیر ذره‌بین قرار داده‌ایم تا ببینیم آیا یک بازسازی قابل احترام است یا خیر.
حدودا سه سال پیش بود که ریمیک یکی از آثار On-Rail مورد علاقه‌ام یعنی قسمت ابتدایی
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
عرضه شد و شخصا بسیار از تجربه‌ی آن لذت بردم. با وجود اینکه آن اثر یک تجربه‌ی بی‌نقص را ارائه نمی‌داد اما همچنان تجربه‌ای سرگرم‌کننده و پایبند به بازی اصلی بود و همین مسئله باعث شد که امید داشته باشم که استودیوی MegaPixel با کمی تلاش و تجربه‌ای که از بازسازی اول به دست آورده، تجربه‌ای بهتر را در ریمیک قسمت دوم ارائه دهد. اما تنها چند دقیقه پس از آغاز تجربه‌ی The House of The Dead 2 Remake متوجه شدم نه تنها با یک اثر بهتر روبه‌رو نیستم بلکه حتی در بسیاری از ابعاد با ریمیکی ناامیدکننده مواجه‌ام.
از خانه مردگان به شهر آن‌ها
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
داستان قسمت دوم The House of The Dead دو سال پس از قسمت اول و در سال ۲۰۰۰ رخ می‌دهد؛ زمانی که یک شهر کوچک ناگهان مورد تهاجم هیولاها و زامبی‌ها قرار می‌گیرد، دو مامور سازمان AMS یعنی James Taylor و Gary Stewart به آن جا اعزام می‌شوند تا وضعیت را بررسی کنند. پس از رسیدن آن‌ها به شهر، طولی نمی‌کشد که متوجه شباهت بسیار زیاد بین این واقعه و اتفاقات عمارت Curien در سال ۱۹۹۸ می‌شوند و همین مسئله آن‌ها را موظف می‌کند که برای یافتن حقیقت و ریشه‌ی پشت این اتفاق از بین ارتش هیولاها عبور کنند.
همانطور که در نقد قسمت ابتدایی نیز گوشزد کردم، اگر با عناوین On-Rail Shooter آشنا باشید، می‌دانید که به دلیل روند گیم‌پلی ممتد و پر سرعتی که دارند، لزوما داستان یا شخصیت‌پردازی عمیقی را در دل خود جای نداده و همانطور که مطالعه کردید، کل روایت آن در یک پاراگراف خلاصه می‌شود.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در حالی که روایت بازی درست همچون نسخه‌ی اول کاملا پایبند به نسخه‌ی اوریجنال است اما تغییراتی در صداپیشگی‌ها ایجاد شده که اصلا جالب نیستند. دهه‌ی ۹۰، دهه‌ی صداپیشگی‌های ضعیف اما به یادماندنی بود، آثاری همچون RE1 یا هر دو نسخه‌ی THOTD از مثال‌های بسیار معروف و محبوب این مسئله هستند که عموما از صداپیشگی‌های آن‌ها با ضرب‌المثل “It’s So Bad, It’s Good” یاد می‌شود و حتی همین مسئله باعث شده بسیاری از این صداپیشگی‌ها بین طرفداران محبوب شوند و جاودانه باقی بمانند.
حال همچون بسیاری از ریمیک‌ها از جمله بازسازی نسخه‌ی قبلی، THOTD 2 نیز مجددا صداپیشگی‌های جدیدی را به این تجربه می‌آورد که اگر راستش را بخواهید نه تنها بهتر نشدند بلکه حتی برای برخی از کاراکترها بدتر هم جلوه می‌کنند! صداپیشگی‌های بازسازی پیشین نیز آن چنان پیشرفتی نداشتند اما حداقل ضعیف‌تر از اثر اورجینال ظاهر نمی‌شدند اما در این نسخه ما به وضوح شاهد یک عملکرد بسیار بد و سطحی در زمینه‌ی صداپیشگی هستیم که حقیقتا باعث می‌شود از خودم بپرسم: پس اصلا چه دلیلی پشت اعمال صداپیشگی تازه بود؟
گیم‌پلی پایبند و دیگر هیچ
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
بازسازی قسمت اول The House of The Dead به خوبی توانست حس و حال تجربه‌ی اصلی این بازی را مجددا بازسازی کند و قسمت دوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. ما شاهد بازگشت گیم‌پلی اعتیاد آور این عنوان در نسخه‌ی ریمیک آن هستیم، همچنین در کنار آن تمامی آیتم‌های قدرتی، اسلحه‌ها و آیتم‌های فرعی نیز در این بازی حضور دارند که شما می‌توانید به آن‌ها دسترسی پیدا کنید.
شما همچنان با عبور از دشمنان، موظف هستید بازماندگان را نجات دهید و همچنین جعبه‌ها و یا اجسام دیگر را بشکنید تا بتوانید آیتم‌های قدرتی مختلفی را پیدا کنید. از طرف دیگر رویکرد چند شاخه این بازی نیز همچنان پابرجاست و شما با توجه به اعمال و یا دقت به عوامل تعاملی محیط می‌توانید شاخه‌های مختلف را انتخاب کرده و به بخش‌های مختلف مراحل دسترسی پیدا کنید که مسلما ارزش تجربه‌ی مجدد بازی را چندین برابر می‌کند. در همین راستا اسلحه‌ها و Power Upهای مختلفی وجود دارند که می‌توانند تنوع خوبی به هر بار تجربه‌ی بازی ببخشند.
از طرف دیگر ما شاهد اضافه شدن برخی تنظیمات مطلوبی هستیم که در قسمت ابتدایی وجود نداشتند و دو مورد از برجسته‌ترین آن‌ها، امکان خاموش کردن صدای “!Reload” گفتن‌های کاراکترها و همچنین امکان استفاده از موسیقی نسخه‌ی اورجینال به جای ساندترک نسخه‌ی ریمیک است که هر دو از دسته مواردی بودند که توسط مخاطبان پس از تجربه‌ی قسمت اول درخواست شده بودند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
اما با وجود تمامی این مسائل، ما متاسفانه در بخش عمده‌ای از بازی نه تنها شاهد بهبود مشکلات نسخه‌ی قبلی نبودیم بلکه حتی با حذف شدن برخی از تنظیمات و خصوصیات Quality of Life ریمیک پیشین حداقل روی Nintendo Switch از جمله Aim Assist روبه‌رو هستیم که به شدت عجیب است! به عنوان مثال، قابلیت Gyroscope این بازی نه تنها بهبود نیافته است بلکه حتی عملکردی ضد و نقیض و بدتری را نیز به نمایش می‌گذارد. از طرف دیگر نسخه‌ی سوییچ بازسازی قسمت اول دارای دو مود کیفی مختلف از جمله Performance و Quality بود که در این نسخه به کلی حذف شدند و اگر این کافی نبود، حالا هیچ راهی برای خلاصی از افت فریم‌های متعدد این بازی وجود ندارد که حاصل بهینه‌سازی ضعیف آن است؛ تمام این موارد در حالی است که بازی از لحاظ کیفی هیچ پیشرفتی نداشته!
بنابراین می‌توان گفت در این زمینه شاهد یک پسرفت تمام عیار هستیم در حالی که به غیر از چند مورد، بازی کوچک‌ترین قدمی به سمت جلو در بُعد کیفی برنداشته و از همین رو مشکلات مختلف فنی و عدم انعطاف‌پذیری تنظیمات بازی گریبان گیر گیم‌پلی و تجربه‌ی کلی آن می‌شود.
اما در مبحث محتوا، ما شاهد بازگشت حالت Boss Mode و همچنین اضافه شدن مود Training هستیم که همانطور که از نامش پیداست، بخش تمرینی بازی محسوب شده و شما می‌توانید با گذر از چالش‌های مختلف مهارت‌های خود را تقویت کنید. اما از طرف دیگر ما شاهد حذف شدن Horde Mode ریمیک پیشین و جایگزینی آن با حالت Arcade هستیم که بسیار ناامیدکننده است چرا که وجود آن مود در کنار Arcade می‌توانست ارزش تجربه‌ی کلی این بازی را چند برابر کند اما مجددا قربانی سری حذفیات عجیب این بازی نسبت به ریمیک پیشین شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
در زمینه‌ی فنی، گرافیک و بهینه‌سازی نیز همانطور که کمی پیش اشاره کردم، شاهد هیچ‌گونه پیشرفت چشم‌گیری نبودیم و مشکلات نسخه‌ی پیشین کم و بیش باقی هستند، فقط این بار هیچ راهی برای مقابله با آن‌ها وجود ندارد. افکت خون همچنان مصنوعی به نظر می‌رسد، افت فریم‌های شدید در برخی بخش‌ها آزاردهنده است و نبود حالت Performance به شدت احساس می‌شود.
بافت‌ها نه تنها هیچ‌گونه افزایش کیفیتی به خود ندیده‌اند، بلکه در برخی مواقع در پس زمینه شاهد ساختمان‌های لود نشده و با رزولوشن پایین هستیم که باعث می‌شود احساس کنم سازندگان حتی زمان کافی برای پولیش کردن چنین مشکلات سطحی را نیز نداشتند و گویی این اثر همچنان در حالت آلفا خود قرار دارد!
Anti Aliasing همچنان در بازی وجود خارجی نداشته و بعضا بافت‌ها بد جلوه می‌کنند و به طور کلی می‌توان گفت در ابعاد ظاهری نه‌تنها شاهد هیچ پیشرفتی نسبت به ریمیک قسمت اول نیستیم، بلکه به طور مشهودی تغییرات غیربهینه و عجیب به خصوص در بخش هنری اعمال شده‌اند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این بازسازی همچنین دست به اعمال یک فیلتر زرد روی این بازی می‌زند که به طور کامل اتمسفر و فضاسازی برخی از مراحل را نابود کرده و شاید یکی از بدترین انتخاب‌های طراحی محور اتخاذ شده در قبال این بازی باشد. در راستای تضعیف ابعاد هویتی، موسیقی و ساندترک این ریمیک نیز به طور مشهودی ضعیف‌تر از نسخه‌ی اورجینال ظاهر می‌شود و این در حالی است که شخصا موسیقی بازسازی شده قسمت اول را دوست داشتم اما نسخه‌ی دوم به هیچ عنوان نمی‌تواند در زمینه موسیقی در حد اثر اورجینال ظاهر شود و خوش‌بختانه به دلیل وجود آپشن استفاده از ساندترک اورجینال، شخصا بازی را با آن موسیقی به پایان رساندم.
حال که در مبحث صداگذاری هستیم، بد نیست اشاره کنم که صدای اسلحه‌ها به شدت ضعیف‌تر از نسخه‌ی اصلی پیاده‌سازی شده‌اند؛ در نسخه‌ی اورجینال اسلحه‌ها احساس سنگینی، ضربه و به اصطلاح “Punchy” بودن بسیار خوبی را منتقل می‌کردند اما در ریمیک ما شاهد استفاده مجددا از صداهای ریمیک ابتدایی هستیم و در حالی که آن صداگذاری نسبت به نسخه‌ی اصلی بازی اول یک پیشرفت محسوب می‌شد اما روی بازی دوم منطبق نیست و از همین رو حس سنگینی و ضربه‌ی شلیک اسلحه‌ها از بین رفته است.
در نهایت اما همچنان شاهد بازسازی بسیار خوب هیولاها و دشمنان بازی هستیم و توسعه دهندگان در قسمت ابتدایی نیز نشان دادند که توانایی مطلوبی در این زمینه دارند. اکثریت دشمنان بازی به شکلی مطلوب و پایبند به طراحی اصلی خود بازسازی شده‌اند و این مسئله برای باس‌های بازی نیز صادق است.
The House of The Dead 2 Remake
ریمیک نسخه اول The House of The Dead با وجود این که بی‌نقص نبود، ما را به ادامه‌ای جذاب امیدوار می‌کرد، اما The House of The Dead 2 Remake متاسفانه هر آن چیزی است که نباید باشد. از انتخاب رویکردهای هنری عجیب و غیربهینه که به تضعیف اتمسفر و فضاسازی بازی منجر شده‌اند، تا حذف بسیاری از امکانات QOL و محتوای ریمیک پیشین. اگرچه دشمنان به شکل مطلوبی بازسازی شده‌اند و همچنین گیم‌پلی می‌تواند خودنمایی کند، اما متاسفانه در عین حال پسرفت‌ها و یا در جا زدن‌های متعدد در ابعاد فنی، صداگذاری، موسیقی و طراحی کلی نیز غیرقابل چشم‌پوشی هستند. با توجه به تمامی این تعاریف، متاسفانه نمی‌توانم این ریمیک را به کسی پیشنهاد بدهم.
نکات مثبت:
- بازسازی بسیار خوب دشمنان و هیولاهای بازی
- بازگشت Boss Mode و اضافه شدن بخش تمرینی
- اضافه شدن امکان استفاده از موسیقی اورجینال
- بازسازی وفادارانه گیم‌پلی و حفظ روند اعتیادآور آن
- ارزش تکرار بالا به لطف Power Upها و مراحل چند شاخه‌ای
نکات منفی:
- عدم لود شدن تکسچرهای سازه‌های پس‌زمینه
- افت فریم‌های متعدد و حذف آپشن Performance Mode
- عملکرد ضعیف Gyroscope
- حذف حالت Horde Mode
- صداگذاری‌ها و ساندترک ضعیف‌تر نسبت به اثر اورجینال
- عدم پایبندی به فضاسازی و اتمسفر بازی و اعمال یک فیلتر زرد به برخی مراحل
- حذف تنظیمات Aim Assist که در قسمت پیشین حاضر بود
- عدم پیشرفت فنی و ظاهری و حتی پسرفت بهینه‌سازی
۵.۵
این بازی براساس کد ارسالی ناشر (FOREVER ENTERTAINMENT) و روی Nintendo Switch تجربه و بررسی شده است
گیمفا
