یک زندگی کم است
برای آن‌که تمام شکل‌های دوستت دارم را
با تو در میان بگذارم
می‌خواهم هر صبح که پنجره را باز می‌کنی
آن درخت روبه‌رو من باشم ،
فصل تازه من باشم
آفتاب من باشم ،
استکان چای من باشم
و هر پرنده‌ای که نان از انگشتان تو می‌گیرد
یک زندگی کم است
برای شاعری که می‌خواهد
در تمام جمله‌ها دوستت داشته باشد !
#روزبه_سوهانی
