نصب و اجرای نرم افزار لینوکسی در ابزار Bash Shell ویندوز 10
به منظور برخورداری از محیط کامل اوبونتو در ویندوز، می‌توانید Bash shell مبتنی بر لینوکس را در ویندوز 10 نصب کنید. با انجام این کار امکان نصب و اجرای نرم‌افزارهای مشابهی که می‌توانید در سیستم‌های لینوکسی مبتنی بر اوبونتو اجرا کنید، در اختیار شما قرار خواهد داشت.
با نصب Bash shell مبتنی بر اوبونتو در ویندوز 10 شرکتمایکروسافت، قادر به بهره‌مندی از محیط کامل اوبونتو در سیستم عامل ویندوز خواهید بود. محیط یاد شده اجازه‌ی نصب و اجرای نرم‌افزارهای مشابهی را که می‌توانستید در سیستم لینوکسی مبتنی‌بر اوبونتو اجرا کنید، به کاربران می‌دهد. دقیقا همانند اوبونتو، می‌توانید از فرمان apt-get برای نصب و بروزرسانی برنامه از طریق منابع اوبونتو، استفاده کنید.توجه داشته باشید که زیر سیستم (subsystem) لینوکس موجود در ویندوز ۱۰ (Bash shell)، به طور رسمی از نرم‌افزارهای گرافیکی یا نرم‌افزار سرور پشتیبانی نمی‌کند؛ اگرچه به طور غیررسمی امکان اجرای برخی از نرم‌افزارهای گرافیکی در آن وجود دارد. به طو رسمی، این ابزار برای نرم‌افزارهای ترمینال لینوکس و دیگر ابزارهای خط فرمانی که مورد نیاز توسعه دهندگان است، طراحی شده است.ابزار بش شل (Bash shell) ویندوز ۱۰، فقط از باینری ۶۴ بیتی پشتیبانی می‌کند؛ بنابراین نمی‌توانید نرم‌افزارهای ۳۲ بیتی لینوکس را در آن نصب و اجرا کنید.
تشریح فرمان Apt-get
در اوبونتو و دیگر توزیع‌های لینوکسی مبتنی بر دبیان (Debian)، از فرمان apt-get برای نصب نرم‌افزار استفاده می‌شود. Apt مخفف عبارت “Advanced Package Tool” به معنی ابزار بسته‌ی پیشرفته است. این فرمان یا دستور، بسته‌های مربوط به نرم‌افزارها را از منابع نرم‌افزاری متمرکز اوبونتو دانلود کرده و در سیستم نصب می‌کند. به علاوه، در صورتی که بسته‌هایی که قصد نصب آن‌ها را دارید، نیازمند یا وابسته به دیگر بسته‌ها (پکیج‌ها) باشند، فرمان apt-get به طور خودکار چنین بسته‌هایی را هم دریافت و نصب خواهد کرد. این بسته‌ها تحت عنوان وابستگی (dependency) شناخته می‌شوند. فرمان apt-get با بسته‌های دارای پسوند “deb.” که برای دبیان نام‌گذاری شده است، کار می‌کند. توزیع لینوکسی اوبونتو، برپایه‌ی دبیان که یک توزیع پایه محسوب می‌شود توسعه داده شده است.برای بهره‌مندی از ابزار Bash shell نیازمند اجرای فرمان apt-get همراه با دستور sudo خواهید بود. دستور یاد شده، مجوز دسترسی سوپر یوزر (superuser) یا روت (root) را در اختیار کاربران می‌گذارد. وجود مجوزهای یاد شده، امکان تغییر و نصب فایل‌های سیستمی را از طریق فرمان صادر شده به کاربران می‌دهد. هنگام استفاده از فرمان sudo، نیازمند وارد کردن رمز عبور حساب کاربری جاری خواهید بود.
