علائم بیماری کلیه چیست؟

بیماری مزمن کلیه (CKD) یک اصطلاح است که برای توصیف یک بیماری یا وضعیت دیرپایی که باعث از دست دادن تدریجی عملکرد کلیه (کلیه) می شود، استفاده می شود.عملکرد اولیه کلیه ها برای دفع زباله ها و تنظیم تعادل آب و اسید و پایه بدن است.بدون این توابع، فرد نمی تواند زنده بماند.


در حالی که بسیاری از علل مختلف CKD از جمله دیابت، فشار خون بالا، عفونت و بیماری های خود ایمنی وجود دارد - علائم اغلب مشابه به غیر از وضعیت اساسی هستند.


بسته به مرحله بیماری، ممکن است علائم غیر خاصی از جمله خستگی، احساس ناراحتی، تهوع و از دست دادن اشتها همراه با علائم مشخصی نظیر درد کلیه، ادرار فوم و نفس بوی آمونیاک مشاهده شود.


با گذشت زمان، از دست دادن تدریجی عملکرد کلیه می تواند دومینویی شبیه آبشاری از علائم بیماری قلب، ریه ها، مغز، استخوان ها و سایر اندام ها ایجاد کند.


نشانه های مکرر بیماری مزمن کلیه
نشانه های مکرر بیماری مزمن کلیه


علائم CKD اغلب در مراحل اولیه بیماری ناموفق هستند و در بسیاری از موارد تا زمانی که عارضه قابل توجهی رخ نداده است، کاملا نامرئی می باشند. بر خلاف آسیب شدید کلیه (AKI) که علائم آن به طور ناگهانی ظاهر می شوند و اغلب برگشت پذیر هستند، CKD با آسیب پیشرونده و دائمی در طی ماه ها و سال ها مشخص می شود.


علائم CKD به این دلیل است که کلیه ها قادر به فیلتر کردن آب و دفع خون نیستند. انباشت این و دیگر مواد دفع شده (مانند اسید اوریک، کلسیم و آلبومین) می تواند تعادل طبیعی اسید و الکترولیت ها در بدن را از بین ببرد و باعث اختلال در گردش خون، فشار خون، هضم، تنفس و حتی فعالیت مغز شود.


علاوه بر این، همچنانکه کلیه ها شروع به عدم کارایی مناسب می کند ، آنها تولید یک هورمونی به نام erythropoietin را متوقف می کنند که به بدن می گوید که چگونه می تواند باعث ایجاد اریتروسیت ها (گلبول های قرمز) شود. از بین بردن این سلولهای حاوی اکسیژن به عنوان آنمی شناخته می شود.
اختلال عملکرد کلیه می تواند علائم مشخصی مانند:


عدم تحمل سرما (احساس سردی تمام وقت)
مشکل ادرار کردن
سرماخوردگی و سرگیجه
تنگی نفس
کبودی آسان
تورم صورت
خستگی
ادرار فوم (به علت پروتئین بیش از حد در ادرار)
از دست دادن غلظت
تهوع و استفراغ
Nocturia (ادرار مکرر در شب)
درد در پاها و پشت بالا
تورم اندامها، به ویژه دست، مچ پا و پاها
خارش
بوی آمونیاک در نفس


عوارض جانبی بیماری مزمن کلیه


همانطور که CKD پیشرفت می کند و عملکرد کلیه شما کمتر از 25 درصد از ارزش طبیعی خود را نشان می دهد، دامنه علائم شدید خواهد بود.


به عنوان بخشی از یک سیستم درونی، از دست دادن عملکرد کلیه به طور پیوسته بر تمام سیستم های اندام دیگر تاثیر می گذارد. بدون ابزار برای فیلتر کردن خون و پاک کردن زباله، حتی مواد مفید می توانند به عنوان سطوح سمی انباشته شوند و منجر به چنین عوارضی متابولیکی مانند hypercalcemia (بیش از حد کلسیم)، هیپوکالمی (پتاسیم بیش از حد)، hyperphosphatemia (فسفات بیش از حد) و سمیت اورمیک (اضافه بار اسید اوریک ) گردد .


ارتباط بین کلیه ها واعضای دیگر باعث نگرانی های شدیدی جهت سلامت می شود.


به عنوان مثال، فشار خون بالا، یک علت شایع CKD، می تواند استرس پایدار بر روی کلیه را ایجاد کند، باعث آسیب و ایجاد فشار خون کلیوی (فشار خون بالا در کلیه ها) می شود. این به نوبه خود ، می تواند بیشتر فشار خون را افزایش دهد و توسعه آترواسکلروز (سخت شدن شریان ها) و بیماری عروق کرونر را افزایش دهد.


عواقب این عدم تعادل متابولیکی می تواند دور از دسترس و شدید باشد . در میان آنها:


هایپرکلسمی می تواند باعث ادرار بیش از حد، سنگ کلیه، بی حسی، از دست دادن اشتها، اختلال روانی، نکستاری، ضعف، خستگی و کما شود.
هایپرکالمی می تواند درد قفسه سینه، گلودرد، ضعف، ضعف عضلانی، تهوع، بی حسی، طحال، ضربان قلب و مرگ ناگهانی قلب را ایجاد کند.
هایپر فسفاتمی می تواند باعث درد استخوان، گرفتگی عضلات، درد مفاصل و خارش شود.
پرفشاری خون کلیه می تواند دچار تار دیدن، سردرگمی، دید دوگانه ، گلودرد ، سردرد ، تهوع ، خونریزی بینی ، استفراغ ، خس خس و ایجاد مایع در ریه ها شود.
سمیت اورامیک می تواند موجب درد شکمی، پوکی استخوان، درد قفسه سینه، اختلال نعوظ، هماچوری (خون در ادرار)، بی خوابی، دوره های نامنظم، از دست دادن میل جنسی، از دست دادن حافظه / سردرگمی، نوروپاتی محیطی (احساس پین و سوزن)، پریکاردیت (التهاب قلب)، تغییرات شخصیتی، تشنج و بیماری عروق کرونر گردد .


آخرین مرحله بیماری کلیوی


بزرگترین نگرانی زمانی رخ می دهد که کلیه ها شروع به خاموش شدن کنند، وضعیتی که به نام نارسایی کلیه یا بیماری کلیوی (ESRD) پایان می یابد. ESRD نیاز به دیالیز یا پیوند کلیه برای زنده ماندن دارد.


سموم می توانند به سرعت ایجاد شوند و باعث ایجاد بیماری اورمی شوند. مرگ معمولا طی چند روز تا چند هفته دنبال می شود. اگر تصمیم گرفته شود تا دیالیز را دنبال نکنید، مراقبت همراه با مسکن و آرامبخش لازم است تا اطمینان حاصل شود که فرد در طول روزهای پایانی خود راحت باشد.
علائم مرحله پایانی معمولا شامل موارد زیر می شود:


از دست دادن اشتها
بی قراری و خارشک
خواب بیشتر در طول روز
بی نظمی و سردرگمی
هذیان ها
تجمع مایع در ریه ها
تغییر در تنفس
تغییرات رنگ و دمای پوست


ایست قلبی شایع ترین علت مرگ در افراد مبتلا به ESRD است. سایر علل احتمالی شامل عفونت، سپسیس، سکته مغزی و خونریزی است.