چگونه پروستات بزرگ شده (BPH) تشخیص داده می شود؟

اگر با ادرار مشکل دارید ، با یک جریان ادرار ضعیف یا متناوب مواجه می شوید و شما یک مرد بالای 50 سال هستید، می توانید از هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) یا پروستات بزرگ شده استفاده کنید. اگر این علائم را تجربه کرده اید ، به یک متخصص اورولوژیک سر بزنید .


ادرار کردن طبیعی برای عملکرد طبیعی بدن ضروری است و فقط یک متخصص اورولوژی قادر است تشخیص دهد به تعیین اینکه چرا همه چیز درست کار نمی کند.
در اینجا آمده است که وقتی که به دفتر دکتر می روید چه اتفاقی می افتد .

اطلاعات مورد نیاز برای تشخیص پروستات بزرگ شده


هنگامی که به مطب دکتر می روید اطلاعاتی را در مورد علائم فعلی خود، و همچنین یک پرونده ای از مشکلات پزشکی گذشته خود، ارائه کنید.


شما همچنین باید یک لیست کامل از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه که مصرف می کنید را به دکتر ارائه کنید تا ببینید که آیا آنها مربوط به علائم شما هستند.
بعضی از داروها ممکن است منجر به ادرار کردن شوند.
داروهای بدون نسخه مانند داروهای آلرژی و ضد انعقاد ممکن است باعث جلوگیری از ادرار شوند.
داروهای دیگری که می توانند علائم شما را شدید تر باشند عبارتند از: مواد مخدر و آنتی کولینرژیک.


در نهایت، اگر سابقه استفاده از الکل دارید، به پزشک خود بگویید. الکل همچنین می تواند باعث ادرار شود.

تست هایی که می توانند BPH را تشخیص دهند


آزمایشات زیر گاهی برای تشخیص BPH مورد استفاده قرار می گیرند، اما همه آنها همیشه ضروری نیستند.
اورولوژیست شما با شما بحث خواهد کرد که کدام یک از این موارد ممکن است در مورد شما مفید باشد.


شاخص علائم BPH انجمن اورولوژی آمریکا (AUA) یک پرسشنامه چند گزینه ای با 7 مورد است که نشان می دهد که علائم شدید پروستات چیست. از شما خواسته خواهد شد تا میزان چرایی علائم مختلفی نظیر کامل خالی نکردن مثانه را جدی بگیرید، اینکه آیا شما نیاز به ادرار کردن کمتر از دو ساعت پس از آخرین ادرار کردن دارید و اینکه آیا اغلب در طول شب برای ادرار کردن بیدار می شوید.

• تست اوردینامیک کمک می کند تا پزشک شما اطلاعات خاصی در مورد چگونگی ادرار کردن شما، مانند جریان و اینکه آیا شما ادرار را نگه میدارید، جمع آوری می کند. اگر جریان ادراری شما غیر طبیعی باشد، پزشک شما باید دقیقا مشخص کند که آیا شما دلایل آناتومی دارید که این مشکل را توضیح دهد.
• Uroflowmetry اندازه گیری می کند که چگونه به سرعت و به طور کامل مثانه خالی می شود و همچنین کمک می کند تا ارزیابی کند که آیا هر گونه انسدادی وجود دارد. با BPH ، پروستات شما ممکن است بر روی مجرای ادرار شدید باشد، به همین دلیل جریان ادراری شما را دشوار می کند. از شما خواسته می شود که به دستگاهی که میزان خروج ادرار را اندازه گیری می کند و مدت زمان ادرار کردن و میزان جریان را تعیین می کند، ادرار شود. کاهش جریان ادرار ممکن است نشانه ای از BPH باشد.

مطالعات جریان فشار در حالی که شما ادرار می کنید، فشار مثانه را اندازه گیری می کند. این آزمایش یکی از دقیق ترین روش ها برای تعیین اینکه آیا شما انسداد ادرار دارید، می باشد . متخصص اورولوژی یک سوند را به مجرای ادرار در آلت تناسلی و مثانه وارد می کند.

• آزمایش بررسی ادرار باقی مانده در مثانه ، میزان ادرار به جای مانده در مثانه پس از ادرار کردن را بررسی می کند. به طور کلی، اگر این اندازه گیری بین 100 تا 200 میلی لیتر یا بالاتر باشد، این نشان می دهد که شما یک انسداد ادراری دارید. با این حال، این آزمون نمی تواند دقیق باشد. زیرا اگر شما مضطرب باشید ، ممکن است که شما به طور معمولی نمی توانید ادرار کنید و ممکن است تست دقیق نباشد .

تصمیم گیری سرطان پروستات


اگر علائم BPH دارید، پزشک ممکن است برای سرطان پروستات نیز آزمایش و معاینه پروستات کند. معاینه زود هنگام مهم است، زیرا تنها امتحان جامع تعیین خواهد کرد که آیا شما دارای BPH هستید ، اینکه وضعیت خوش خیم است یا اینکه آیا شما سرطان پروستات دارید که بهترین تشخیص آن در اوایل و ابتدا است. آزمایش های مهم برای تشخیص سرطان پروستات عبارتند از: معاینه رکتوم دیجیتال (DRE) و آزمایش آنتیژن پروستات (PSA).

معاینه رکتوم دیجیتال (DRE):


در طی این آزمایش و معاینه رکتوم دیجیتال ، اورولوژیست پروستات شما را حس و لمس خواهد کرد.
این آزمون نشان می دهد که پروستات شما سخت یا نامتقارن است، که هر کدام از سختی و نا متقارن بودن می توانند نشانه هایی از سرطان باشند و یا اینکه نرم باشد که احتمال کمتری دارد که سرطان وجود داشته باشد .
متخصص اورولوژیست یک انگشت خود را با دستکش روغنی به مقعد شما وارد می کند.
اگر پزشک شما هر چیزی را که ممکن است نشان دهنده سرطان پروستات باشد تشخیص دهد، ممکن است نیاز به آزمایشات بیشتری برای تشخیص دقیق داشته باشید.

تست آنتی ژن پروستات (PSA):


این آزمایش خون، پروتئینی تولید شده توسط سلول های غده پروستات را اندازه گیری می کند. این همواره مرتبط با DRE انجام می شود و ارزیابی می شود.


مهم است که متوجه شوید که خواندن PSA بالا تنها به معنای سرطان نیست.
PSA بالا می تواند نشانه ای از تعدادی از شرایط، از جمله BPH یا پروستاتیت و یا التهاب پروستات باشد.
شواهدی وجود ندارد که پروستاتیت و BPH باعث سرطان شوند، اما ممکن است یک مرد یک یا هر دو این شرایط را داشته باشد که این عوامل سرطان پروستات را باعث شوند .
آزمایش های اضافی برای تشخیص BPH


متخصص اورولوژیست ممکن است آزمایشهای دیگری را انجام دهد به غیر از موارد ذکر شده در بالا، به خصوص اگر مشکلات شما ممکن است مربوط به سرطان پروستات، سرطان مثانه یا کلیه شما باشد.

اگر شما BPH تشخیص داده اید


همه این آزمایشات با هم به پزشک شما کمک خواهد کرد که آیا شما مبتلا به BPH هستید یا خیر و اینکه چقدر سخت است.
اگر BPH دارید، پزشک شما باید اطلاعاتی در مورد اینکه آیا نظارت و تحت نظر بودن علائم شما یک گزینه منطقی است یا اینکه درمان بهترین گزینه است.

اکسی توسین

اکسی توسین هورمونی ست که بر اندامهای بدن (از جمله سینه و رحم) تاثیر می گذارد و در مغز به عنوان پیام رسانی شیمیایی عمل می کرده، جنبه های اساسی سیستم تولید مثل، از جمله؛ زایمان و شیردهی، و جوانب گوناگون رفتارهای انسان را هدایت و تنظیم می کند.
نام های دیگر اکسی توسین: آلفا هیپوفامین؛ نسخه ی ساخته شده کاربتوسین، سینتوسین و پیتوسین

اکسی توسین چیست؟

اکسی توسین، در هیپوتالاموس ساخته شده و از طریق غده ی هیپوفیز به درون جریان خون ترشح می شود. ترشح این هورمون به فعالیت الکتریکی نورون ها در هیپوتالاموس بستگی دارد زمانی که این سلول ها تحریک شوند اکسی توسین به درون خون ترشح می شود.دو عمل اصلی که اکسی توسین، در بدن انجام می دهد انقباض شکم (رحم) طی زایمان و شیردهی است. اکسی توسین ماهیچه های رحمی را به انقباض تحریک می کند و تولید پروستاگلاندین ها را نیز افزایش می دهد، که موجب انقباض بیشتر می شوند. اکسی توسین، ساخته شده گاهی برای آغاز عمل زایمان در مواقعی که زایمان به طور طبیعی شروع نشده باشد به بیمار داده می شود یا می توان از آن برای تشدید انقباض ها و و کمک به تولد نوزاد استفاده کرد. علاوه بر این، اکسی توسین مصنوعی اغلب به علت تاثیری که بر انقباض رحم دارد برای افزایش سرعت خارج شدن جفت و کاهش خطر خونریزی شدید به بیمار داده می شود. طی شیردهی، اکسی توسین، حرکت شیر به درون سینه را بهبود می دهد تا به این ترتیب شیر از نوک سینه خارج شود. اکسی توسین در بدن مردان نیز وجود دارد و در حرکت اسپرم و تولید تستوسترون در بیضه ها نقش دارد.اخیرا این طور تصور می شود که اکسی توسین نقشی اساسی در رفتارهای اجتماعی ایفا می کند.در مغز، اکسی توسین، به عنوان پیام رسانی شیمیایی عمل می کند و نشان داده شده است که این هورمون در رفتار های انسان، از جمله؛ تحریک جنسی، بازشناسی، اعتماد، اضطراب و رابطه ی مادر و فرزند جایگاه مهمی دارد. در نتیجه، اکسی توسین، را «هورمون عشق» یا «ماده ی شیمیایی آغوش» نامیده اند. پروژه های تحقیقاتی زیادی انجام شده اند که از میان تمام موضوعات به بررسی نقش اکسی توسین در اعتیاد، آسیب مغزی، بی اشتهایی و استرس پرداخته اند.

اکسی توسین چگونه هدایت و تنظیم می شود؟

اکسی توسین، به وسیله ی مکانیسم بازخورد مثبت زمانی هدایت و تنظیم می شود که ترشح هورمون باعث بروز عملی گردد که موجب ترشح بیشتر این هورمون شود. برای مثال، زمانی که انقباض رحم آغاز می گردد اکسی توسین، ترشح شده و موجب انقباض بیشتر و افزایش ترشح اکسی توسین می شود. به این ترتیب، شدت و بسامد انقباض ها افزایش می یابد.در رفلکس خروج شیر از آلویول نیز نوعی بازخورد مثبت وجود دارد. زمانی که نوزاد سینه ی مادر خود را می مکد، تحریک غدد موچب ترشح اکسی توسین، به درون خون شده که خود باعث ورود شیر به سینه می شود. اکسی توسین، همچنین در مغز ترشح شده و به ترشح بیشتر اکسی توسین کمک می کند. این فرآیند ها خود به خود متوقف شونده اند؛ تولید هورمون پس از تولد نوزاد یا بعد از پایان شیردهی متوقف می شود.

اگر مقدار زیادی اکسی توسین داشته باشم چه اتفاقی می افتد؟

در حال حاضر، پیامد های داشتن مقدار زیاد اکسی توسین، مشخص نیست. مقادیر زیاد این هورمون را با هایپرپلازی خوش خیم غدد پروستات مرتبط دانسته اند، شرایطی که غدد پروستات بیش از نیمی از مردان بالای ۵۰ سال را درگیر می کند. این موضوع ممکن است باعث سختی در دفع ادرار شود. ممکن است این شرایط را بتوان با تنظیم سطح اکسی توسین، درمان کرد؛ به هر حال، پیش از آن که هرگونه درمان احتمالی در دسترس عموم قرار بگیرد تحقیقات بیشتری لازم است.

اگر مقدار بسیار اندکی اکسی توسین داشته باشم چه اتفاقی می افتد؟

همچنین، تاکنون عوارض ناشی از داشتن میزان بسیار اندک اکسی توسین، در بدن نیز کاملا شناخته نشدهاند. کمبود اکسی توسین در مادر شیرده مانع رفلکس خروج شیر و شیردهی می شود.سطح پایین هورمون اکسی توسین، را با اوتیسم و طیف اختلال های اوتیسمی (برای مثال سندروم اسپرگر) مرتبط دانسته اند یکی از ویژگی های بارز این اختلال ها داشتن کارکرد اجتماعی ضعیف است. برخی دانشمندان معتقدند که اکسی توسین، را می توان برای درمان این اختلال ها به کار برد. علاوه بر این، سطح پایین اکسی توسین، با علائم افسردگی ارتباط دارد و به عنوان روشی برای بهبود اختلال های افسردگی توصیه شده است. اما در حال حاضر شواهد کافی برای حمایت از کاربرد آن در هر یک از این شرایط وجود ندارد.