گفتار نیشدار

(امیدوارم تاپیک تکراری نباشد با جستجوی سریعی که داشتم تاپیک مشابهی نیافتم، شاید بهتر بود بیشتر میگشتم)

شاید یکی از مشکلاتی که در روز اغلب ما به آن بر میخوریم، صحبت های نیشدار، تکه پرانی ها و کنایه های از جانب برخی افراد است. معمولا این صحبت ها هدف خاصی را دنبال میکنند. حالت های مختلفی برای اینگونه صحبت ها وجود دارد:

- ملموس ترین نوع آن تکه پرانی در جمع است. گاها برخی افراد از فضای صمیمی و دوستانه ی جمع سوء استفاده کرده و تکه هایی را با هدف مشخص به فرد مخاطب میپرانند. به عنوان مثال فردی قد بلند در جمع وجود دارد، فرد تکه پران میگوید "کاش به همون اندازه که قدش رشد کرده عقلش هم رشد میکرد". مسلما این صحبت جنبه ی شوخی ندارد. معمولا اگر قربانی! قدرت گفتار مناسب داشته باشد، میتواند جواب مناسبی به اینگونه تکه پرانی ها داشته باشد.
شاید برخی افراد با اینگونه تکه پرانیها قصد اصلاح رفتار اشتباه شخص را داشته باشند (مثلا در مورد مثال بالا احتمالا فرد قربانی اشتباهی انجام داده که باعث شده چنین پاسخی دریافت کند). به نظر جالب نیست در جمع نسبت به اصلاح رفتار اقدام شود چون باعث تخریب شخصیت فرد در جمع میشود.

- یک نوع دیگر شایع آن، پاسخ های نیمه کاره هستند: به این صورت که در قبال صبحت/فعالیت خاصی از شما، تکه ای به شما پرانده و در همینجا صحبت را رها میکنند. به عنوان مثال قربانی میگوید:‌ "من امروز برای گروه آشپزی میکنم". فرد تکه پران میگوید: "آشپزی عرضه میخواد!" حوب الان از خودتان میپرسید این پاسخی که داد یعنی چی؟مسلما پاسخی دریافت نمیکنید و بعضا اینگونه افراد علاقه دارند شما را در این علامت سوال بزرگ رها کنند و عدم قابلیت پاسخدهی به این صحبت نیشدار را نشانه ی برتری و قدرت خود میدانند.

- یک نوع جدیدی که جدیدا باب شده، مطالب بی هوا! و هدفدار هستند (شرمنده اسم مناسب براش پیدا نکردم!) به اینصورت که یه روز کاملا اتفاقی فردی پیدا میشود و صرفا جهت اطلاع عمومی، پست یا مطلبی را در یکی از شبکه های اجتماعی منتشر میکند. مثلا میبینید در فلان شبکه ی اجتماعی، یک کاربر مطلبی راجع به برتری ایرانی ها در هزاران سال پیش میزند و چند مدت بعد مطلبی در مورد رفتارهای بدوی اعراب و ... همینطور قضیه ادامه پیدا میکند. نکته ای که هست این است که اینگونه مطالب در لباس یک مطلب جهت اطلاع رسانی منتشر میشود، اما صرفا جهت تکه پرانی، تخریب و یا توهین به یک گروه/عقیده و یا تفکر است. از جهاتی این مطالب شباهتی به حالت قبلی دارند: یعنی نمیتوان پاسخ مناسبی به این مطلب داد. بعضا هم دیده شده در صورت پاسخ، به عدم داشتن اطلاعات کافی متهم میشوید (مثلا به شما میگویند؛ "اول برو مطالعه کن بعد بیا اینجا حرف بزن"، که میشود تکه پرانی نوع دوم)



به نظر بنده چیزیکه باعث شده تکه پرانی باب شود، نمایش قدرت به وسیله ی این کار است. به کار بردن کنایه در گفتار میتواند نشانه ی تسلط گوینده بر صحبت باشد، چنانچه بعضا در اشعار شعرای مختلف کنایه های زیرکانه و جالبی را میبینیم که به ضرافت شعر می افزاید. اما تکه پرانی با اینگونه کنایه ها در اشعار کاملا تفاوت دارد. تکه پرانی به نظر بنده یک نوع ناهنجاری اجتماعی محسوب میشود. به شخصه متوجه شدم پس از مدتی، صحبت های اینگونه افراد کمتر مورد توجه قرار میگیرد ( اما دست بردار نیستند، چرا؟)



دوست دارم نظرات و تجربیات دوستان را در این مورد بدانم. اگر تجربه ی خاصی از اینگونه موارد دارید تشکر میکنم آنرا به اشتراک بگذارید. همچنین اگر توصیه ای، نصیحتی چیزی دارید به ایده ی خوبی است در اینجا بیان کنید


پیشاپیش تشکر

سلام

یک راهکار در مقابل فردی که تیکه نیشدار تو جمع میندازه بهمون اینه که هیچ واکنشی ندیم و انگار نه انگار کسی چیزی بهمون گفته. اون فردی که تیکه میندازه حالا به هر دلیلی کمبود داره و فک میکنه با این کارا میتونه خودشو تو جمع نشون بده و با عکس العمل طرف مقابل ارضا میشه. ولی وقتی ما هیچ کاری برای ارضا شدنش انجام ندیم، به هدفش نمی رسه.
البته این به این معنی نیست که آدم بی خاصیت و سیب زمینی ای باشیم و هرکی هرچی خواست بگه بهمون و ما هیچی نگیم.
اینجوری بعد یه مدت معلوم میشه ما شخص مناسبی برای تیکه انداختن و مسخره کردن نیستیم.

از نظر من نیش و کنایه هدف اصلیش ضربه زدن به فرد مقابله و از سویی هم بخاطر اینکه قدرت کلامی قوی میخواد باعث جلب توجه و نمادی از قدرت به حساب میاد، چیزی که گاها میگن طرف سر و زبون داره!!!

به شخصه ترجیح میدم به فرد انتقاد صریح بکنم تا با کنایه چون شانس بیشتری وجود داره که فرد انتقاد رو بپذیره. از طرفی هم وقتی کسی از کنایه در مقایلم استفاده میکنه سعی میکنم بفهمونم که کنایه رو بذاره کنار و رک باشه... به نظر من اجرای این دوتا ارتباط قوی تری تو زندگی ایجاد میکنه...

Sent from my GT-N5100 using Tapatalk

بستگی به جمع و اون گروه هم داره، یکی از اصول خود من این که تو جمعی که بهم احترام گذاشته نمیشه شرکت نکنم، چون خیلی از جمع ها همه مثل همن و از هر تخریب شخصیت و بی احترامی دفاع میکنن، البته منظور این نیست که بی جنبه باشیم و فلان، شوخی ی امر طبیعیه ولی نباید پارو از حد فراتر از گذاشت.

بی اعتنایی حرکت متقابل خوبیه به شرطی که با حالت چهره و کلا حرکت بدن همخونی داشته باشه، مثلا جوابی ندی ولی سرخ بشی خب این همخونی نداره و صد در صد جواب نمیده، تو اینجور موارد خود-آگاهی و اعتماد به نفس هم خیلی تاثیر داره.

ولی بازم باید بیشتر فکر کنم، الان اینا رسید به ذهنم.