درخواست مشورت برای اعزام پسرم به خدمت سربازی

سلام دوستان.
بنده یک پدر 47 ساله هستم و یک پسر 25 ساله دارم. بعد از اتمام تحصیلات دیپلم، ایشون رو برای ادامه تحصیل به خارج از کشور فرستادیم اما بعد از چند صد میلیون هزینه و با وجود پشتیبانی مادی و معنوی فراوان از طرف بنده و مادرش نتونست درسش رو تموم کنه و برگشت. براش سرمایه گذاری کردم و یه مغازه خریدم اما متاسفانه اصلا تن به کار نمیده و توی این 2 سال من و مادرش رو فوق العاده اذیت کرده. هر روز مهمانی و پارتی و کوفت و زهرمار. خدمت سربازی هم نمیره که امیدوار باشم یه مقدار تغییر کنه. متاسفانه چند وقتی هم هست که وارد غیبت شده اما هر کاری می کنیم نمیخواد بره سربازی.
دوستای عزیز، خواهش می کنم یه راهی پیش پام بذارید تا بدون اینکه خودش بفهمه و بیشتر با ما لج کنه بفرستیمش سربازی. نمیتونم با کلانتری تماس بگیرم و مستقیما جریان رو باهاشون درمیون بذارم. میشه بدون اینکه هویتم مشخص بشه یه نامه بفرستم کلانتری و مشخصاتش رو بنویسم و یه مامور بفرستن در خونه یا مغازه تا ببرنش سربازی؟ یا راه حل مشابه دیگه ای به ذهنتون میرسه؟ خواهش می کنم منو کمک کنید که فوق العاده درمانده شدم و نگرانش هستم. سپاسگزارم.

سلام
شرمنده این رو میگم ولی خدمت زندان نیست فکر کنم اشتباه میکنید شما اگر فکر میکنید بیان ببرن بعد هر روز فرار میکنه ماجرا بدتر میشه

محل پارتی هاش رو لو بدین !!!!!

سلام پدرجان؛
اول اینکه اگر پسرتون تک پسر باشد، طبق قانون برای سربازی توی همون شهر خودش میفته و عملا کار شما فایده ای ندارد. خدمت هم دیگه مثل قدیم نیست که آدم رو مرد کنه! اتفاقا الان خلافکارها توی سربازی بیشتر از جامعه عادی هستن! متأسفانه خود کادری ها اهل خلاف هایی مثل مواد و مشروب و ... هستن

ببینین متأسفانه خود شما هم توی این قضیه مقصر هستید... اینکه بدون حساب کتاب هرچیزی خواسته برایش فراهم کردید، اصلا درست نیست. متأسفانه پول مفت هیچ وقت باعث سر به راه شدن کسی نشده
من الان 32 سالمه، دانشجوی دکترا هستم و هفته ای یه روز هم توی دانشگاه تدریس می کنم، وقتی دیپلم گرفتم (سال 81) پول توجیبیم هفته ای 2000 تا 2500 تومن بود! کم بود ولی باعث شد به پس انداز کردن عادت کنم! کسی هم نمیومد سراغم که بیا بریم پارتی و ... چون می دونستن پول درست حسابی برای این کارا ندارم. علاوه بر این وقتی می تونستم با پس انداز خودم چیزی بخرم واقعا خوشحال میشدم! یادمه برای خودم دفترچه پس انداز درست می کردم و برنامه ریزی می کردم که تا کی می تونم اون چیزی که می خوام رو بخرم! لذتی که اون وقت ها داشتم با هیچ چیزی قابل توصیف نیست. اتفاق افتاده که چیزهای بهتری رو برام خریده باشن یا بهم هدیه داده باشن ولی هیچکدوم به اندازه چیزهایی که با پول خودم خریدم برام ارزشمند نیستن. متأسفانه شما پسرتون رو از این لذت محروم کردید...

تنها راه حلی که به ذهنم میرسه این هست که توصیه کنم دیگه پول زیاد و بی حساب به پسرتون ندین. بذارین ارزش پول رو درک کنه و براش زحمت بکشه. اینکه پول کمتری توی دستش باشه باعث میشه دوستای نابابش هم ترکش کنن و همین خیلی توی بهبود رفتارش تأثیر داره
اگه سختتون هست یا پسرتون زیربار نمیره، می تونین با هماهنگی با چند تا از دوستانتون وانمود کنین ورشکست و مقروض شدین و مجبورین برای پس دادن طلب مردم اموالتون رو بفروشین (تأکید می کنم هیچ خانمی حتی همسر یا مادرتون از این جریان خبردار نشن) یکی دو سال که بگذره و پسرتون مجبور بشه برای پول زحمت بکشه، ارزش پول رو درک می کنه و خودش سر به راه میشه.

من که جای شما نیستم و کلا پدر هم نیستم که رابطه ی پدری و احساسی رو درک کنم، چیزی که برای من سوال اینه که وقتی شما برای ایشان مغازه گرفتی، چرا از خانه بیرونش نکردید؟ شما باید منبع درامد ایشان را قطع کنید تا ببینه همیشه پول نیست، وقتی ببینه پولی وجود نداره شروع میکنه به کار کردن تا بتونه اول از همه خرج شکم بعد زندگیش رو در بیاره.

​به نظره من قضیه به این سادگیا نیست بهتره با یه مشاوره صحبت کنین ببینین نظره اون راجب پسرتون چیه ////

منبع در امد قطع کن

در خونه هم به روش ببند..دیگه به سن قانونی رسیده باید بره رو پا خودش

یه خورده بهش فشار بیاد... درست میشه

نقل قول:

---

نوشته شده توسط nimahandsomboy [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

منبع در امد قطع کن
در خونه هم به روش ببند..دیگه به سن قانونی رسیده باید بره رو پا خودشیه خورده بهش فشار بیاد... درست میشه

---

سلام
ایشون به توجیه معنوی احتیاج داره
همه ی مردم به توجیه معنوی احتیاج دارند چه در مسیر درست در حرکت نباشند چه باشند
توجیه معنوی عقل رو بیدار و تقوبت میکنه , غرور مثبت رو بیدار و تقویت میکنه , غیرت مثبت رو بیدار و تقویت میکنه , باعث درکِ صحیح از علت و حکمت بودن و زندگی کردن میشه . باعث میشه انسان اگر مفید نباشه لااقل مضر هم نباشه
انسانی که توجیه معنوی شده دوست نداره سربار و مفت خور و آماده خور و لاشخور و تن پرور باشه . دوست نداره نان خور باشه مگر اینکه نان خور بودنش یک دلیل منطقی و عقلانی داشته باشه
چنین انسانی از انگل بودن و بی فایده بودن متنفره
وقتی بیشتر پیشرفت کنه میرسه به جائی که لذت میبره از کار و تلاش و روی پای خود ایستادن
اگر بیشتر پیشرفت کنه لذت میبره و ایثار و فداکاری و حمایت از دیگران و حتی جانفشانیِ عاقلانه و به جا
توجیه معنوی اثر معجزه آسا داره
بودن و گشتن با کسانی که توجیه معنوی رو در انسان تقویت میکنند یک نعمت بسیار ارزشمند هست
هر جا خوکشی دیدید بدونید معنویات و توجیه معنوی غایب هست
هر جا اِفساد و فساد دیدین هم همینطور
الگوی اولِ هر فرزندی پدر و مادرش هست و معلمانش و آموزش از سنین 5- 6 سالگب مثل نقشی هست که بر سنگ میزنند .
گاهی برای توجیه معنوی فقط کافی هست پدر و مادر خودشون توجیه بشند تا فرزندان هم کم کم تغییر کنند به سمتِ بهتر شدن
حالا سوال اینه :
برای توجیه معنوی از کجا شروع کنیم ؟
در این سایت سخن گفتن در این مورد ممنوعه .
فقط همین رو بگم که قدم اول علاقمند شدن به معنویات هست که لازمه اش داشتن یک دلِ نرمِ حق دوست هست
اگر کسی این رو نداشته باشه , اگر 1000 سال هم بین خوبان زندگی کنه درست نمیشه که نمیشه که نمیشه ....
پس اگر خودتون از کسانی هستین که در مسیر درست در حرکته اما فرزندی دارین که چنین نیست و نصیحتها و توجیه ها و آموزشها و و خواهشها و اخطارها هم بی فایده بود بدونین که به احتمال زیاد از درست نشدنیها هست . شاید هم هنوز وقتش نشده که دیده و دلش دگرگون بشه
درست نشدنیها شاید مدتی درست بشند اما باز هم برمیگردند و خراب میشند و دستِ آخر هم میمیرند در حالیکه بد و پلید و خبیث و فاسد و مفسد هستند
اگر فرزند اینطوری دارین و علتش کوتاهی و تقصیر شما نیست پس خودتون رو سرزنش نکنین
اگر هم آدم خوبی رو دیدین که فرزند نااهل داره , سرزنشش نکنین . این کار از عقل و منطق و جوانمردی به دور هست