نمونه هایی از قتل عام و غارت مردمان به دست مغول ها
درود
العبر : تاریخ ابن خلدون (جلد چهارم)
ترجمه : عبدالمحمد آیتی
ناشر : پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
مدیر نشر : رحمت الله رحمت پور
چاپ اول : 1368
چاپ دوم : 1383
تیراژ : 2000
ناظر چاپ : سید ابراهیم سید علی
چاپ و صحافی : چاپ بهمن
ردیف انتشار : 5-83
توجه داشته باشید زمان تولد ابن خلدون (حدود 732 هـ . ق) با حرکت مغولان به سوی مناطق داخلی ایران (حدود 616 هـ . ق) فقط 116 سال فاصله داشته . در همین مطلبی که از این کتاب گذاشتم به صلح کردن شهرهای مختلف و باج دادن به انها برای جلوگیری از قتل عام شدن هم اشاراتی شده ولی چون اسم تاپیک (نمونه هایی از قتل عام و غارت هست) بنده فقط اون قسمت هارو گذاشتم . این رو الان گفتم که باز کسی نیاد مارو به قیچی کردن تاریخ متهم کنه.
عنوان در فهرست:
حرکت مغولان باختری بعد از خوارزمشاه به عراق و اذربایجان و استیلای ایشان بر ان بلاد تا بلاد قفچاق و روس و بلاد خزر
صفحه 869
این دسته از مغولان در سال 616 از تعقیب سلطان محمد خوارزمشاه بازگشتند و به همدان امدند در راه بر هرجا و هرکه گذشتند غارت کردند و کشتند. مردم همدان با انها مصالحه کردند و هرچه مغولان خواستند به جای اوردند . مردم قومس تسلیم شدند مغولان شهر را محاصره کردند و به جنگ تصرف نمودند و بیش از چهل هزار تن را کشتند . مغولان به بلاد گرج و موقان رفتند و در ان بلاد نیزقتل و تاراج کردند. مردم این نواحی گرد امدند و بسیاری از ایشان (مغولان) را کشتند. انگاه به مراغه بازگشتند و در ماه صفر سال 618 مراغه را به جنگ بستاندند و قتل و تاراج کردند. مغولان به همدان رفتند شحنه انها در همدان بود ولی مردم همدان از مصالحه با او امتناع کرده بودند مغولان همدان را به جنگ گرفتند و قتل عام کردند و تاراج نمودند و خراب کردند . سپس به اذربایجان بازگشتند و اردبیل را تصرف کردند و قتل عام و تاراج و ویران نمودند . انگاه به بیلقان رفتند و بیلقان را به جنگ گرفتند و کشتار و مثله کردن را از حد گذرانیدند و همه اعمال ان را قتل و غارت کردند . انگاه اهنگ دربند شروان نمودند و شهر شماخی را محاصره کردند و به جنگ بستاندند و در انجا قتل و تاراج کردند . چون گذشتند از دربند میسر نشد خواستند با شروان مصالحه کنند . فرمانروای شروان جمعی از مردان خود را نزد انان به رسالت فرستاد مغولان بعضی رسولان را کشتند و بعضی را اسیر کردند و ...
ادامه دارد
هجوم مغول ویرانگرتر بود یا هجوم کورش؟
هجوم مغول با اینکه ویرانگر و تباه‌کننده بود، اما منجر به نابودی هیچیک از مشخصه‌های هویت ایرانی نشد. آنان حتی در نهایت از سبک تازه و نوینی در فرهنگ و هنر و معماری حمایت کردند و آثار ارزنده‌ای از خود برجای گذاردند. علاوه بر این، هجوم مغول موجب سقوط قطعی خلفای عباسی نیز شد که ایرانیان و دیگر ملت‌ها از ساقط کردن آنان عاجز شده بودند.اما هجوم کورش به بابل- برخلاف هجوم مغول به ایران- منجر به نابودی قطعی مشخصه‌های هویت بابلی شد. هجوم کورش نه تنها موجب شکل‌گیری سبک تازه‌ای در فرهنگ و هنر و معماری و دیگر دستاوردهای فکری یا مادی نشد، که حتی همان دستاوردهای موجود علمی و اجتماعی را که بابل به تازگی بدان‌ها دست یافته بود، به باد یغما داد.از دوره کورش و عمدتاً از زمان هخامنشیان در بابل، تقریباً هیچگونه یادمان و آثار فرهنگی و تمدنی بر جای نمانده است. بابل پس از سلطه کورش نه تنها چیزی به دست نیاورد، که دارایی پیشین خود را نیز از دست داد.در دوره سلطه کورش بر بابل، مدارا و تساهل دینی که در زمان پادشاهی هفده ساله نبونید به اوج خود رسیده بود، تا حد زیادی نابود گردید. صلح‌طلبی و خودداری از تجاوز به کشورهای دیگر که در زمان نبونید رایج شده و تثبیت یافته بود، مجدداً تباه گردید و دوره جدیدی از لشکرکشی‌ها و کشورگشایی‌ها آغاز گردید.در زمان سلطه کورش بر بابل، بسیاری از سنت‌های تاریخ‌نویسی بابلی، نجوم بابلی، نظام‌های فکری و فلسفی و دینی متنوع بابلی، اسطوره‌های بابلی، نگارگری بابلی، تندیس‌سازی بابلی، مدارس و مراکز آموزشی و بسیاری از دیگر مبانی تمدن بابلی برای همیشه از میان رفت. این در حالی بود که سنت‌های برده‌داری، رباخواری، بهره‌کشی جنسی از دختران، سخت‌گیری به زنان و نیز تربیت اطفال به عنوان سرباز و نیروی نظامی گسترش و استحکام بیشتری یافت.
رضا مرادی غیاث آبادی
سه شنبه ۹ اسفند ۱۳۹۰
