نظم و نثر فلسفی و عرفانی

سلام خدمت دوستان

لطفا نظم و نثر فلسفی و عرفانی رو همراه با نام شاعر یا نویسنده آن، در این تایپیک بنویسید.

لطفا سعی شود مطالب طولانی قرار ندهید.
با تشکر از دوستان:n16:

قومی متفکرند اندر ره دین************قومی به گمان فتاده در راه یقین

میترسم از آن که بانگ آید روزی******* کای بیخبران راه نه آنست و نه این

عمر خیام

این شعر در دنیای امروزی فیس بوکی خیلی معنی میده و از بابا طاهر عریان هست


مکن کاری که همچی ننگت آیو

جهان به این فراخی تنگت آیو



با اینکه ایشان اهل لرستان بودن و لی این دو مصرع به گویش کرمانی نزدیک تره

جالبه

دوزخ آشامان جنت بخش روز رستخیز

حاکمند و نی دعا دانند و نه نفرین کنند

مولانا

ما تهی دستان عاشق پیشه ایم
سفره لبخند و نان، ما را بس است

یک نگاه مهربان، ما را بس است
پرتویی از آسمان، ما را بس است

رحیم زریان

من بنده آن دمم که ساقی گوید

یک جام دگر بگیر و من نتوانم

عمر خیام

عمر سودا نیست، ای سوداگران خود پرست

بیشـتر جــــــو، بیشتــــر دارد زیـــان بیـــــش را


جــــان بـــــدر بـــرد آنکه سودای جهانداری نداشت

ای جـــــوان کـــــن گــــوش پنــــــد پیر خیر اندیش را



گـــــر ســــری آزاده میــــخواهـــی رهــــا کــــن زور و زر

ایــن تعلقهـــاست کــــافزون مــــی کــــند تشــــویش را...

رحیم معینی کرمانشاهی

بر سگ شهری همیشه سنگ آید و جفا

کز او که جز سگ صید نیاید به چنگ

از فضائل شیخ ما این است

که شیره را خورد و گفت شیرین است

آنچه در جوی میرود آب است

نمد سبزوار از پشم است

عصبانی شدن همان خشم است

سکه­ ي زندگي دو رو دارد***** گاه غمگين و گاه غمگيني

شاخه­ هاي هميشه بالائي**** ريشه­ هاي هميشه پائيني

عاقبت ميهمان يک نفريم****** مرگ با طعم تلخ شيريني

فاضل نظری