Printable View
از جمله سوالاتی که کم و بیش ذهن هر انسانی رو درگیر خودش میکنه اینه که:
چرا در زندگی باید اینقدر سختی و ناملایمات باشه؟
آیا نمیشد دنیا بهتر و زیباتر از این باشه؟
در این تاپیک میتونید نظراتتون رو در مورد این سوالات و سوالات مشابهی که ذهنتون رو درگیر کرده مطرح کنید، فقط دوستان توجه داشته باشن به هیچ وجه بحث رو مذهبی نکنن و فقط از جنبه فلسفی و علمی قضیه رو تحلیل کنن
خوب و بد بودن هم یک پارامتر است مثل هر چیز دیگری در جهان. چرا آسمان آبی است؟ چرا آب در دمای 100 درجه در سطح دریا به جوش میاد؟ چرا اینقدر سختی در زندگی است؟ همه رو باید ریز کرد به کوچکترین ساختارهای سازنده ممکن و بعد مسئله رو بررسی کرد. بطور مثال چرا سرطان وجود داره؟ همون مکانیزمی که باعث شده طی فرگشت ما انسان ها پدید بیایم، باعث میشه توسط سرطان هم برامون مشکل ایجاد بشه. آیا جهان بدون سرطان بهتر می بود؟ بله، ولی جهان بدون سرطان نیست، و دلیلی هم نداریم که فکر کنیم جهان می تونسته چیزی به جز اینی که هست، باشه.
وقتی بپذیریم دلیلی مطلق و کیهانی برای مشاهدات ما (از آبی بودن رنگ آسمان گرفته تا وجود سختی) وجود نداره، تنها چیزی که باقی می مونه اینه که بفهمیم این سختی ها تموم نمیشه مگر اینکه خودمون دست به کار بشیم و این وظیفه و مسئولیت ماست که این سختی ها رو تا جایی که می تونیم کمتر کنیم که شیوه اش طبیعتا بوسیله شناخت جهان اطراف توسط علم است و استفاده از این علم برای بهتر کردن شرایط (چون علم بهترین شیوه انجام کارهاست و همونطور که بهترین شیوه کمتر کردن سختی هاست، بهترین شیوه بیشتر کردن سختی هم هست).
خب من فلسفه بلد نیستم اما از اون جایی نخود هر آشم فکر میکنم اول اینکه سختی های زندگی به خوشی هامون رنگ شیرینی می ده... بعد هم دید ما به زندگی میتونه زندگی رو به ما سخت تر جلوه بده دنیا همین الانش هم زشت نیست ما باید دیدمون رو به دنیا زیبا کنیم من میشناسم خیلی ها هستند مشکل جسمی یا مالی ندارند اما حس خوبی به دنیا ندارند و کسانی که سخت مشغولند و گرفتاری هاشونم زیاد اما اکثر مواقع روحیه بشاشی دارندنقل قول:
اگه اکثر مواقع فکر میکنی دنیا زشته یا زندگی بهت سخته سعی کن دنبال نکات مثبت باشی شاید ابتدا سخت باشه اما کم کم مغزت به پیدا کردن شادی و مثبت اندیشی خو میگیره امتحان کن...
یه فیلمی می دیدم مرده توی زندان بود افسردگی گرفته بود یه روز به خودش گفت من هیچ راه فراری از زندون ندارم پس دو راه بیشتر ندارم یا بمیرم یا زندگی کنم بعد گفت نه من نمیخوام بمیرم پس باید راه زندگی کردن در زندون رو یاد بگیرم... باید راه زندگی در شرایط مختلف آموخت نه فقط زنده بود باید ببینی در همون شرایط سخت و محدودیت چی میتونه خوش حالت کنه؟ همیشه دنبال شاد نگه داشتن خودت باش انرژی مثبت رضایت از زندگی رو در سخت ترین شرایط ها بهمراه داره و ضمن اینکه با اجتناب از افسردگی میتونی کم کم به سختی های زندگی هم مسلط بشی
به نظر من تا سختي نباشه لذت معنا پيدا نميكنه،حتما بارهاشده كه شرايط خوبي براي مدتي موندگار شدن واستون ولي چون هميشه راحتي وخوشي بوده كم كم لذتش از بين رفته،پس بياين به وجود سختي ها ومشكلات اين دنيا به ديد ديگه اي نگاه كنيم، به اين ديد كه اگه نبودن ما از زندگيمون لذت هم نميبرديم،چيزي كه يكي از اهداف زندگي هممونه. نه اينكه براي از بين بردن مشكلات گامي بر نداريم، همينكه اقدام ميكنيم واسه رسيدن به هدف از بين رفتن مشكلات خودش موفقيت وكاميابي بزرگيه.
Sent from my heart using sincerely
بسیاری از ما دارای الگوهای عود کننده هستیم ، به این معنا که تجربها یا رفتارهای کهنه مرتبا در زندگی ما تکرار میشود ...
الگوها انواع مختلفی دارد که یکی از اونها هم اینکه : الگوی ( مردم کثیف هستند / زندگی وحشتناک است / چرا دنیا با من چنین میکند / ای کاش اصلا مرده بودم / ) که کسی جز ما مسئول و عامل به وجود آورنده این شرایط و طرز فکر در زندگی خودمون نیستش ....
نخیر نمیشه ... دنیا با همه زشتی و زیبایی هاش همینی هستش که می بینید ...نقل قول:
آیا نمیشد دنیا بهتر و زیباتر از این باشه؟
پس چه وقت دنیا تغییر میکند ؟ هیچ وقت ... به جز زمانی که ما و تصویر ذهنیمون تغییر کنه تا زندگی و دنیایمان تغییر کند ... و در این راه تغییر هرگز آسان نیست به واسطه الگو هایی که یک عمر در انواع محیط ها از خانواده تا اجتماع و ... تحت تاثیرشون بودیم ...
سلام؛
همیشه موقعی که با استاد یا معلم سر‌گرفتن نمره ی بیشتر بحث میکنی جمله ی زیبایی میگن: « نمره گرفتنیه نه دادنی»
این جمله اشون حرص مارو در میاره اما باید در همین تفکر کرد.چرا ما همیشه منتظریم چیزی به برسد، سختی ها از بین رود، روز های خوب بیاد، سال خوبی داشته باشیم!؟
آرزو کردن که هنر ماست و تا وقتی این هنر را داریم لااقل هنگام خواب راحتیم!
بلی! دنیا میتوانست بهتر از این باشد و این یک آرزوست ...
سلام ، با تشکر . . . .نقل قول:
سختی و ناملایمات اموری هستند نسبی و زشت و زیبا دیدن دنیا به نگاه ما بستگی داره .
امروزه علوم فنی و انسانی هر دو رشد کرده اند و شاخص های یک زندگی مناسب و راضی کننده تغییر کرده اند . انسان اصولا در هر دوره ای که زندگی کنه میتونه هم زندگی رو قشنگ ببینه و هم زشت .
من یادمه وقتی دبستانی بودم روزی 3 کیلومتر پیاده میرفتم تا به مدرسه ام برسم و از زندگی هم راضی بودم . الان اگه بخوام هر روز همون مسافت رو پیاده طی کنم واسم دنیا به آخر می رسه .
ماشینی شدم .
شاید توی دوره حمله مغول هم کسانی بودند که زندگی رو زیبا میدیدند و شاد بودند .
البته نمیشه تاثیر عوامل بیرونی رو صد درصد رد کرد ، ولی به نظر من زیبا دیدن و لذت بردن از زندگی 80 درصدش بستگی به درون آدم ها داره .
چه بخواهیم، چه نخواهیم، چه اعتراض کنید چه نقد کنید، دنیا بدون محدودیت ها، تبصره ها و تعصبات دی.نی مطمئنا بهتر خواهد بود، مهم قوانین انسانیه...