« آرامش »

آقای x در شهر تهران زندگی میکند. سرمایه ی او قریب چندین میلیارد هست. دو خانه در تهران،
یک رستوران در مرکز شهر و سه فرزند دارد. یک زندگی عالی، بدون هیچ مشکلی.
اما چند روزی است کلافه است، بی قرار است، همه چیز هست اما آن آرامش کجا رفته؟!

آقای y در روستایی زندگی و با کشاورزی و دامداری خرج خانواده ی خویش را در میاورد. با اینکه زندگی آنها ثروتمندانه نیست اما دلشان خوش است به آنچه دارند. به سلامتی خویش و صمیمیتتشان میبالند.

چه تفاوتی میان x و y هست؟!

.....

سوالاتی ذهنم رو مشغول کرده! آرامش چیست؟
تعریف مشخصی دارد! نوعی تلقین است؟! یا اصلا آرامشی وجود ندارد و آنچه ما به آن آرامش میگوییم آسایش است؟

آسایش ما گاه به آرامش حقیقی ما منجر نمیشود! چرا؟

دید ما به زندگی متفاوت است؟ یعنی آرامش مربوط به درون هست و عوامل بیرون بر آن تاثیر دارند؟ یا نه؟
سر را راحت بر بالشت گذاشتن در شب نوعی آرامش است اما‌چگونه؟!

اکثر ثروتمندانی که دیده ام آسایش دارند اما آرامش ...
پس یعنی ثروت آرامش را از بین میبرد؟

...

سوالاتی مبهم که جوابی برای آنها ندارم. نظر شما چیست؟

از دید من:
همه دنبال آرامش هستن. حالا یکی آرامش رو تو پول می بینه، یکی آرامش رو تو داشتن همسر و فرزند می بینه، یکی فکر می کنه هروقت درسش تموم شه آروم می شه و هزاران فکر دیگه.
حالا دو حالت کلی پیش میاد:
1- شخص به اون چیزی که فکر می کرد باهاش به آرامش می رسه، می رسه.
2-شخص به اون چیزی که فکر می کرد باهاش به آرامش می رسه، نمی رسه یا به طور ناقص می رسه.

حالا اگه طرز فکر آرامش با پول رو در نظر بگیریم ( یعنی شخص فکر کنه با پول به آرامش می رسه )

مورد دوم:
اگه شخص به اون درآمدی که آرزوش بوده و همیشه فکر می کرده باهاش به آرامش می رسه، نرسه همیشه این خلاء آزارش می ده و چون نتونسته به اون چیزی که فکر می کرد باهاش به آرامش می رسه دست پیدا کنه، به راحتی نبود آرامش تو زندگیش رو تقصیر اون نداشته می اندازه و در صورت عدم تغییر تفکر، همیشه از عدم وچود آرامش تو زندگیش ناراحته.

مورد اول:
در این حالت شخص به اون چیزی که فکر می کرده بهش آرامش می ده رسیده. حالا بعد از n سال تلاش تونسته اون چیزی که فکر می کرد باهاش به آرامش می رسه رو بدست بیاره و مسلما تا مدتی از آرامشش لذت می بره. اما چون قبل از رسیدن به این هدف، اهداف بعدی برای خودش مشخص نکرده، دچار روزمرگی می شه و در صورتی که تو زندگیش تغییر جدیدی به وجود نیاد، آرامش هم از زندگیش می ره.

اما چه کسی همیشه آرامش داره؟
شخصی که زندگیش نظم داشته باشه، اهداف کوتاه مدت و بلند مدت داشته باشه و از همه مهمتر آرامش رو تو 1 هدف خاص نبینه، مسلما می تونه با رسیدن به هر یک از اهدافش لذت ببره. البته این فرد باید توانایی حل کردن مشکلاتش رو داشته باشه و به مشکل به چشم یک موقعیت برای رسیدن به جایگاه بهتر نگاه کنه.
البته آرامش با درون آدم هم رابطه مستقیم داره. کسی که فکر می کنه به بن بست خورده، یا "جبر" دلیل اصلی مشکلات زندگیش هستش، حتی اگه به یک هدف مهم تو زندگیش برسه هم بعد از یه مدت کوتاه دوباره بر می گرده به حالت قبلش.
از یه دید دیگه:
می شه گفت وقتی چیزهایی که باعث "عدم آرامش" تو زندگی می شه، از زندگی شخص خارج بشه، شخص به آرامش می رسه. به عنوان مثال وقتی نا امیدی از زندگی فرد بیرون بره، می تونه تلاش کنه و به آرامش برسه اما در صورتی که ناامیدی جزئی از زندگیش باشه دسترسی به اهداف براش دور از ذهن می شه.

در مورد این سوال:

نقل قول:

یعنی آرامش مربوط به درون هست و عوامل بیرون بر آن تاثیر دارند؟

از نظر من آرامش مربوط به درون هست و "با توجه به توانایی شخص" عوامل بیرونی می تونن روش تاثیر مثبت یا منفی بذارن.

سلام

آرامش یک احساس هست مثل ترس و نگرانی و شک و غیره
این احساس میتونه در شرایط مختلف بوجود بیاد