سلام. برای افزایش دوستی ها چه پیشنهادی دارید؟
وقتی افرادی مورد پسندتون هستند و دوست دارید دوستیتون با اونها رو بیشتر کنید چه کار میکنید؟
اگه تجربه موفق دارید عنوان کنید. مرسی
Printable View
سلام. برای افزایش دوستی ها چه پیشنهادی دارید؟
وقتی افرادی مورد پسندتون هستند و دوست دارید دوستیتون با اونها رو بیشتر کنید چه کار میکنید؟
اگه تجربه موفق دارید عنوان کنید. مرسی
تجربه ای که من میتوتم بهتون منتقل کنم اینست که یک چیز مهم رو قبل از دوستی با هر کسی در نظر بگیر:
فردی که قراره باهاش دوست بشی، چقدر با تو متفاوته.
.
.
.
بیشتر تفاوت هاش برات جذابه یا اشتراکاتتون؟ چیزهایی در او میبینی که در خودت نمیبینی یا برعکس و ...؟
هرچی میزان آنچه در خودت نیست در کسی که قراره باهاش دوست بشی بیشتر باشه، این دوستی خطرناک تره و ضربات بیشتری میتونه در صورت شکست بهت وارد کنه، سخت تر هم بهش میرسی و راه کلی هم وجود نداره.
ولی اگر خودت رو خوب بشناسی، آدمای مشابه خودت رو هم راحت تر پیدا میکنی و راهکارش هم صرفا دست خودت است.
در چنین دوستی های چون کسی نقابی نداره، اتوماتیک وار با گذر زمان و با هم بودن، صمیمیت هم بیشتر میشه و احتمال شکستش هم کمتره.
فرمول افزایش دوستی فقط زمان هست.زمان ثابت میکنه که خیلی وقت ها نه تنها نباید دوستیمون رو افزایش بدیم بلکه باید هرچه زودتر به اون رابطه ی دوستی خاتمه بدیم
همچنین زمان ثابت میکنه که ایا نیازی به افزایش دوستی هست؟سطح دوستی ما باید چه اندازه باشه.
حتی خود زمان باعث افزایش دوستی میشه
پس لازم نیست برای افزایش دوستی کاری کنید
هر بار رفتید جایی مثل دانشگاه، سر کار، محله خودتون، بین افراد فامیل و... به آدمایی که چند باره باهاشون برخورد داشتید و براتون دافعه نداشتن سلام کنید
و از همین سلام کردن ها کم کم هم خودتون شناخته میشید هم بقیه شما رو میشناسن.
و سعی کنید موقع سلام کردن یه ارتباط چشمی کوتاه هم برقرار کنید.
اگه توی جمع نشسته بودید و حرفی افتاد شما هم توی بحثشون وارد شید و فقط شنونده نباشید.
حرف زدنه که آدما رو متوجه وجود همدیگه می کنه و تاثیرگذاره..
توی یه جمع خودتونو محدود به یه نفر برای مکالمه نکنید. با همه سلام علیک ساده داشته باشید و گشاده رو باشید.
البته یه دفعه زیاد به کسی نزدیک نشید .. چون هم بقیه فراری میشن هم شاید گیر بد کسی بیفتید..
عجله نکنید و به سمت هر کسی هم نرید. آروم آروم جلو برید. دوستی خوب و شناخت کافی توی دو سه ماه بوجود نمیاد و زمان بره.
یه چیز نرمال و طبیعی هم اینه که از نظر ظاهری خوب و معقول و تمیز باشید چون باعث میشه بقیه تمایل بیشتری به دوستی با شما پیدا کنن و ذهنیت بهتری از شما پیدا کنن.
به مرور این آشنایی ها در صورت تمایل طرفین به دوستی و صمیمیت تبدیل میشه و کلی خاطره توی خوشی و ناخوشی باهاشون پیدا می کنید.
در مورد تجربه هم که پرسیدید بگم:
من خودم وقتی کسی رو می بینم که مایل میشم باهاش دوست شم مرحله اولش یه سلام علیک ساده با روی خوشه و واسه چند روز زیر نظر می گیرمش:n02: که ببینم آیا آدم نرمالیه و برداشت اولیه من ازش درست بوده یا نه. و برخوردش با بقیه چطوره و از نظر شخصیتی و علایق و طرز فکر با هم سازگاری داریم یانه.
معمولا آدما اگه منزوی و سرد نباشن توی صحبت های عادی نشون میدن که حدودا از لحاظ سطح مطالعه و خوش مشربی و ادب و طرز فکر چه جوری هستن.
دو سه بار هم توی دورهمی ها دقت کنید چه جوری با بقیه رفتار می کنه و ازش چند تا سوال بپرسید خودشو نشون میده.
الان خیلی نمیشه به حس ششم و ظاهر افراد اعتماد کرد. فقط زمان و در کنارش معاشرت در حد نیاز، نشون میده که میشه با اون شخص دوست شد یا نه.
اشتباه اینه که نشناخته و توی مدت کم با کسی صمیمی شید و بهش اعتماد کنید.
موفق باشید:n01:
سلام,
در ابتدا باید به این مورد توجه کرد که : دوست زیاد داشتن هنر نیست.
من معتقدم هر چه تعداد دوست های انسان کمتر باشه, کیفیت این دوستی ها بالاتر میره. وقتی تعداد دوست زیاد بشه یعنی فقط کمیت مورد توجه قرار گرفته.
من همیشه کسانی رو موفق میدونم که دوستان و دوستی هاشون محدود و خط قرمزی رو برای این دوستی ها بکشن;
بهتر بود اسم تاپیک " افزایش کیفیت دوستی ها " باشه!
چون بخودی خود این " افزایش دوستی ها " هست که خودش مشکل ایجاد میکنه.
یعنی دوست شدن بیرویه با افرادی که نه شناختی از اونها داریم و نه عامل اشتراکی.
نکته ی دوم اینکه در روابط دوستانه این عدم داشتن توانایی در " نه " گفتن گاهی جوری کار دستمون میده که برای همیشه از دوستی و دوستی کردن متنفر میشیم. وقتی دوستی شکل میگیره به هر دلیل بر هم زدن اون فوق العاده سخته.
پس بهتره بی گدار به آب نزد و طوری تصمیم گرفت که باعث پشیمونیمون نشه.
+
در رابطه با پست ملا نصرالدین عزیز باید بگم بله اما نمیشه قطعی گفت گذر زمان مسئله رو حل میکنه. گاهی فرصت دادن به زمان برای حل مشکل,
مشکلی جبران ناپذیر تر به وجود میاره.
و
با نظر راسل عزیز هم کاملا موافقم.
:n16:
به نظر من مهم ترین و اصلی ترین چیر باهاش صادق باشیم دروغ نگیم با مرام باشیم خیانت نکنیم:n06:
دوستان ممنون
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
نکته جالبی رو اشاره کردید. این مطلب که اگر از روی تفاوتها دوست بشیم خطرناکه، ثابت شده هست؟
و اینکه آیا این مطلب در مورد روابط عاطفی با جنس مخالف هست، یا در دوستی های معمولی که با هر دو جنس داریم هم صادقه؟
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
منظور من هم از عنوان تاپیک همان کیفیت بود
دوستی عمیق در کنار محاسن زیادی که داره، اگر تفاوت های بین دو دوست زیاد باشه معایب فراوانی هم داره.نقل قول:
مثالش حرکت اتومبیل با سرعت بالای 120 هست، هرچه سریعتر بری هیجانش بیشتره اما در صورت تصادف حادثه ناگوارتری برات رخ میده.
ثابت شده بودن یا نبودنش رو از بیشمار تجارب انسانی میشه فهمید که میگن از دوست خنجر خوردیم !!
چون تفاوت هارو ندیدن و اجازه دادن دوستی عمیق و عمیق تر بشه و با یک لحظه نهان شدن تفاوت، اون دیوار فرو میریزه و معمولا هم محبت به سرعت به کینه ای عجیب تبدیل میشه.
پسر و دختر هم نداره، به نظر من با کسی که تفاوت های زیاد فرهنگی و اقتصادی و حتی نگاه به جهان و مذهب و سیاست و... داری زیاد وارد پروسه های دوستی نشو و باهاشون تعامل انسانی داشته باش.