شش کاری که نباید با درایوهای جامد یا همان SSD ها انجام داد تا بهتر کار کنند و سالم بمانند !

نحوه کارکرد درایوهای جامد یا همان SSD ها با هارددیسک های مغناطیسی و مکانیکی کاملا متفاوت است.بعضی از کارهایی که شما روی هاردیسک های مکانیکی انجام می دهید را نباید روی SSD ها انجام داد.


به گزارش دنیای فناوری اطلاعات ؛ سیستم عامل از نظر کارکرد منطقی با همان روشی که با هارد دیسک معمولی کار می کند با SSD ها نیز کار می کند.اما از نظر فیزیکی کارکرد هر یک از آنها متفاوت از هم است.اگر شما یک گیک حرفه ای باشید می دانید که بعضی از کارها که انجام آنها روی هارد دیسک توصیه می شود را نباید روی SSD ها انجام داد. در غیر این صورت با ما همراه باشید تا کارهایی را که نباید روی SSD ها انجام داد برشماریم :

۱- نباید SSD ها را یکپارچه سازی یا همان Defrag کرد :
همانطور که می دانید عمل Defrag روی یک پارتیشن باعث می شود تا تکه های داده ای مثلا از یک برنامه خاص که در سراسر سکتورهای هارد به صورت پراکنده در آمده اند از نظر منطقی به یکدیگر نزدیکتر شوند در نتیجه زمانی که شما آن برنامه را اجرا می کنید برنامه مورد نظر شما سریعتر اجرا می شود.این عمل روی هارد دیسک های مغناطیسی و مکانیکی که در واقع همان هارد دیسک های معمولی ظرفیت بالای امروزی هستند بسیار توصیه می شود اما در مورد درایوهای جامد یا SSD ها چطور؟؟ به طور کلی شما نباید SSD ها را Defrag کنید سکتورهای ذخیره سازی روی SSD ها از نقطه نظر نوشتن دارای محدودیت هستند.اغلب نوشتن کمتر روی درایوهای ارزانتر و عمل یکپارچه سازی یا defragmenting نتایجی همچون نوشتن بیشتر را در پی دارد و در نهایت همین عمل نوشتن برخلاف هارد دیسک های معمولی باعث می شود فایل ها در SSD ها پراکنده تر شوند. حتی اگر شما SSD خود را Defrag کنید هیچ بهبودی در سرعت بارگذاری داده ها به داخل حافظه رم مشاهده نخواهید کرد.اما در هارد دیسک های معمولی عمل Defrag یک مزیت محسوب می شود.چون هارد دیسک های معمولی دارای هد می باشند و برای خواندن داده ها این هد باید به نقاط مختلفی حرکت کند در صورتی که داده ها { با کمک عمل Defrag } به یکدیگر نزدیک شوند زمان لازم برای حرکت هد کاهش می یابد در نتیجه داده ها با سرعت بیشتری به داخل حافظه رم روانه می شوند.یکی از مزیت های دیگر Defrag این است که عمر هارد دیسک شما به خاطر کاهش حرکت هد برای خواندن داده ها افزایش می یابد. از آن طرف روی یک SSD هیچ حرکت مکانیکی وجود ندارد در حقیقت هدی وجود ندارد که حرکتی وجود داشته باشد.این درایوها به راحتی قادرند با سرعت یکسان داده ها را در هر سکتوری که باشند بخوانند.این درایوها طوری طراحی شده اند که داده ها را در سراسر هارد به صورت یکنواخت پخش کنند.

۲- عدم نیاز به بازنویسی :
فرض می کنیم شما از سیستم عاملی استفاده می کنید که تکنیک TRIM را پشتیبانی می کند مثلا می توان به Windows 7+, Mac OS X 10.6.8+ یا یک توزیع لینوکس که در طی ۴ الی ۵ سال پیش به این طرف منتشر شده اشاره کرد.شما هرگز نباید سکتورهای خالی شده از یک SSD را بازنویسی کنید چون این کار هیچ تاثیری ندارد.شاید تا اینجا متوجه منظور من نشده باشید اجازه دهید بیشتر توضیح دهم. اکثر ما می دانیم فایل هایی که به طور عادی از یک سیستم که دارای یک هارد دیسک مکانیکی یا مغناطیسی است حذف می شوند واقعا حذف نشده اند در حقیقت این سکتورها هستند که تنها برچسب حذف شده را به خود گرفته اند و داده ها سرجای خود هستند و فقط از دید کاربر پنهان هستند.و تا زمانی که روی آدرس این داده ها در هارد دیسک چیز جدیدی قرار نگیرد یا به عبارتی Overwirte نشود این داده ها می توانند به کمک ابزارهای بازیابی فایل مانند Recova بازیابی شوند.در همین حیطه ابزارهایی هستند که می توان به کمک آنها از شر تمامی داده هایی که به ظاهر حذف شده اند به طور کامل خلاص شد از جمله این ابزارها می توان DBAN اشاره کرد.این ابزار با برنامه ریزی های انجام شده قادر است تا در آدرس های مورد نظر ما در داخل هارد دیسک اطلاعاتی واهی قرار دهد تا عملا داده های قبلی غیر قابل دستیابی باشند. در سیستم عامل هایی که از تکنیک TRIM پشتیبانی می کنند فایل ها به یکباره حذف خواهند شد.زمانی که شما در سیستم عامل خود فایلی را حذف می کنید سیستم عامل به SSD اطلاع می دهد که فایل با تکنیک TRIM حذف شده است به این ترتیب سکتورهای مربوطه نیز به یکباره تهی می شوند در نتیجه داده های شما عملا از بین رفته و راهی برای بازگرداندن آنها وجود ندارد.تعدادی از SSD های قدیمی از TRIM پشتیبانی نمی کنند اما جدیدترها مطمئنا از این قابلیت پشتیبانی می کنند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که اگر SSD و سیستم عامل شما از نوع جدید و بروز باشد در صورتی که فایلی از روی SSD خود پاک کنید به هیچ وجه قابل بازیابی نخواهد بود.

۳- از ویندوز XP و ویستا استفاده نکن یا حداقل TRIM را متوقف کن :
اگر کامپیوتر شما دارای یک درایو SD {منظور همان SSD } باشد در این صورت باید از سیستم عامل های پیشرفته امروزی استفاده کنید.به این معنا که شما نباید از ویندوزهایی نظیر XP و ویستا بهره ببرید.این دو سیستم عامل از تکنیک TRIM استفاده نمی کنند و زمانی که شما یک فایل را در این دو سیستم عامل پاک می کنید سیستم عامل قادر به ارسال دستور TRIM به درایو نیست در نتیجه داده های به ظاهر پاک شده عملا روی هارد باقی می مانند.همچنین در صورتی که از این دو سیستم عامل استفاده کنید در مواقعی که نیاز هست تا عمل بازیابی فایل انجام شود سرعت بازیابی کندتر نیز هست.به طور پیشفرض تکنیک TRIM در ویندوز ۷ و دیگر سیستم عامل های پیشرفته امروزی فعال است و تنها در صورتی آنرا غیر فعال کنید که احتمال می دهید بعدا باید فایل هایی را بازیابی کنید.

۴- تمام ظرفیت درایو SSD را پر نکن :
اگر شما درایو SD خود را کامل پر کنید بعدا در موقع خواندن و نوشتن متوجه خواهید شد که سرعت درایو آنطوری که باید باشد نیست.اجازه دهید باید ذکر یک مثال بیشتر قضیه را روشن کنیم. زمانی که درایو SD شما مقداری حافظه خالی داشته باشد به این معناست که بلوک های خالی نیز وجود دارد وقتی که شما اقدام برای ذخیره یک فایل به نسبت حجیم روی درایو SD می کنید داده های فایل درون بلوک های خالی درایو SD قرار می گیرند.اما زمانی که درایوSD مقدار کمی حافظه خالی دارد می توان نتیجه گرفت که بلوک های پر شده بیشتری نیز داریم و هنگامی که شما اقدام به نوشتن فایل کنید سیستم مجبور است تمامی بلوک هایی که اندکی هم پر شده را درون حافظه کش بریزد و حافظه کش را با مقادیر داده جدید پر کند و سپس دوباره آنها را روی درایوSD بازنویسی کند.به عبارتی نوشتن درون بلوک های خالی خیلی سریع انجام می شود اما عمل نوشتن روی یک بلوک که حتی کمی پر شده دردسرهایی همچون خواندن بلوک پر شده ,تغییر مقادیر و نوشتن دوباره روی درایو SD را دربر خواهد داشت.حال راه حل این مشکل چیست؟ طبق بررسی های انجام شده دارندگان درایوهای SD برای داشتن سرعت و کارایی بالا باید حداقل ۲۵ درصد از حجم درایو را خالی رها کنند به هر میزان که این درصد کمتر شود شما به نسبت سرعت و کارایی کمتری را احساس خواهید کرد. ۵-

نوشتن روی آنها به صورت دائم نباشد :
برای افزایش عمر درایو SD خود تا جایی که می توانید از نوشتن های متوالی جلوگیری کنید.شاید منظور دقیق را متوجه نشده باشید.اجازه دهید مثالی بزنم.بعضی از برنامه ها هستند که در حین کار وقایع و فایل های موقتی را به صورت مکرر و خودکار روی درایو SD شما ذخیره می کنند.برای جلوگیری از این امر می توانید به تنظیمات برنامه مورد نظر رفته و مکان ذخیره وقایع و فایل های موقتی را روی یک رسانه دیگر مثلا هارد دیسک مکانیکی دیگری که به سیستم متصل کردید تنظیم کنید.

۶- فایل های بزرگ را روی درایوSD خود ذخیره نکن :
چیزی که بسیار مشهود است این است که درایوهای SD کوچکتر و به نسبت ظرفیتشان گرانتر از هارد دیسک های مکانیکی هستند آنها از آن جهت ساخته شده اند که مصرف کمتر,نویز کمتر و سرعت بیشتری نسبت به هارد دیسک های معمولی داشته باشند به طور کلی فایل هایی که برای ذخیره روی درایو SD مناسب هستند عبارت اند از فایل های سیستم عامل,برنامه ها,بازی ها و دیگر فایل هایی که باید به صورت مکرر و سریع مورد دسترسی قرار گیرند.اما ذخیره کلکسیون فیلم,موسیقی,عکس روی درایو SD که حجم زیادی دارند ایده خوبی به نظر نمی رسد.چون سرعت دسترسی به این گونه از فایل ها اهمیت خاصی ندارد در صورتی که اینگونه موارد را روی درایو SD ذخیره کنید فضای ارزشمندی را از دست داده اید.بنابراین اگر فضای کافی روی درایو SD خود ندارید بهتر است این گونه فایل ها را روی هارد دیسک های مکانیکی ذخیره کنید. در صورتی که از لپتاپ استفاده می کنید نیز می توانید با تهیه یک هارد اکسترنال این گونه فایل ها را در آن ذخیره کنید.هنوز هم هارد دیسک های مکانیکی روشی خوب برای ذخیره فایل های بزرگ به شمار می روند.