گوشه گیری، زودرنجی، کل کل کردن و پرخاشگری جزو علایم افسردگی در کودکان است
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان:
گوشه گیری، زودرنجی، کل کل کردن و پرخاشگری جزو علایم افسردگی در کودکان است
یک فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: گوشه گیری، زودرنجی، کل کل کردن با دیگران، خودآزاری و دیگر آزاری، پرخاشگری و هیاهو و حتی گاهی تهدید به خودکشی می‌تواند علامت افسردگی در کودکان باشد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
غزال زاهد در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، با اشاره به علائم افسردگی در کودکان اظهارداشت: کودکان نیز مانند سایر رده‌های سنی ممکن است در زمانی از زندگیشان دچار علائم افسردگی شوند بنابراین وقوع افسردگی در کودکان بعید نیست.
وی با بیان علائمی مانند گوشه‌گیری، غمگینی و گریه زیاد در کودکان گفت: در مورد کودکان ممکن است افسردگی به صورت گوشه‌گیری و گریه زیاد تجلی پیدا کنند، بی‌لذتی و گوشه‌گیری از دوستان و فعالیت‌هایی که قبلاً کودک را خوشحال می‌کرده است تظاهر پیدا می‌کند. همچنین خلق افسرده در چهره کودک قابل تشخیص است.
زاهد افزود: ممکن است علاوه بر اینها، تظاهرات دیگری نیز وجود داشته باشد که دیر تشخیص داده شود و به چشم نیاید، این حالات شامل خُلق تحریک پذیر خود را نشان می‌دهد، زود ناراحت شدن، زود ناکام شدن، کم‌تحمل شدن، بد خلق شدن و کل‌کل کردن و بهانه گرفتن زیاد از جمله این علائم است.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: همچنین ممکن است رفتارهای آزاردهنده و آسیب‌رسان نسبت به خود و دیگران پیدا کند، مشکلات رفتاری در قالب آزار رساندن به اطرافیان، کج‌خلق شدن و تهدید به خودکشی و خدای ناکرده گاهی اقدام به آسیب رساندن به سلامت که معادل خودکشی در بزرگسالان محسوب می‌شود جزو رفتارهای مبتلایان به افسردگی است.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: کودکان مبتلا به افسردگی خود را بی‌ارزش می‌پندارند و تصور می‌کنند بین آنها و دیگران فرق گذاشته می‌شود و والدینشان آنها را نمی‌خواهند حتی این احساسات را در کلام نیز بیان می‌کنند.
وی افزود: مبتلایان به افسردگی ممکن است به جای گوشه‌گیری پرهیاهو و پر سر و صدا شوند که این نیز تظاهر به افسردگی در کودکان است، همچنین ممکن است پرخاشگر و ستیزه‌جو شوند، چنین کودکانی ممکن است دچار پرخوری یا کم‌خوری شوند.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: تغییر در الگوی خواب به صورت کم شدن ساعات خواب کودک، دیر به خواب رفتن شبانه، زیاد از خواب پریدن و صبح زود بیدار شدن، خود را نشان می‌دهد. این کودکان ممکن است اضطراب زیادی را تجربه کنند و حتی احساس گناه نامتناسب نسبت به اطرافیان و محیط داشته باشند.
وی افزود: بعضی اوقات مبتلایان علائم جسمانی خاصی مانند شکایت از سردرد، شکم‌درد، خستگی زیاد و ناتوانی برای کارهایی که قبلاً انجام می‌داده است، نشان دهد همچنین این کودکان نسبت به مدرسه رفتن بی‌میل می‌شوند و افت تحصیلی شدید یا متوسط پیدا می‌کنند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ارتباط کودکان مبتلا به افسردگی را با سایر کودکان مختل دانست و اظهارداشت: ممکن است مبتلایان تمایل به بودن با سایر کودکان را نداشته باشند، پرخاشگری در مدرسه و بروز رفتارهای نابهنجار مانند کتک زدن بچه‌ها، گوشه‌گیری و نوسان در نمرات جزو این رفتارها است.
وی تأکید کرد: تمام علائم ذکر شده می‌تواند ناشی از اختلالات روانپزشکی دیگر نیز باشد بنابراین ممکن است این علائم در سایر اختلالات هم دیده شود، بیان این علائم جهت آگاهی والدین و آشنایی با آنها است که امکان ابتلا کودک به مشکلات خلقی است.
زاهد گفت: گاهی ممکن است افسردگی ملایم یا صرفاً مشکل تطابق باشد، گاهی نیز به صورت اختلال شدید است، نکته‌ای که حائز اهمیت است مداخله موثر و همه جانبه در همه افسردگی‌های کودکان است، باید مبتلایان سریع ارزیابی روانپزشکی شوند تا چنانچه به دارو نیاز دارند اقدامات درمانی انجام شود و در کنار آن عوامل تشدید کننده این علائم مانند فرزند پروری ضعیف این والدین بررسی شود همچنین باید به والدین و معلمان آموزش لازم از سوی پزشک مربوط داده شود تا بدانند از این به بعد باید با کودک مبتلا به افسردگی چگونه رفتار کنند.
وی افزود: روان‌درمانی شناختی در کنار سایر اقدامات درمانی موثر است.
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: بعضی وقت‌ها مشکلات جسمانی مانند بیماری‌های خاص و داروها موجب افسردگی کودک می‌شوند که باید به آن نیز پرداخته شود. لازم است بعد از مراجعه کودک به درمانگاه شرح‌حال روانی از او گرفته شود تا بسته درمانی براساس اطلاعات موجود تهیه شود.
وی خاطرنشان کرد: درمانهای دارویی بسیار موثرند و علائم را فروکش می‌کنند، همچنین ممکن است والدین این کودکان نیز به درمان نیاز داشته باشند، باید روش‌های صحیح فرزندپروری به چنین والدینی آموخته شود و در زمان درمان، کودک تحت نظر گرفته شود تا در مدت درمان، آسیبی به خود نزند، همچنین مراجعه ماهانه به روانپزشک به دلیل اینکه این اختلالات ماهیت عود کننده دارند لازم است و ارزیابی خواهرها و برادرها نیز ضروری به نظر می‌رسد چرا که ممکن است آنها نیز مشکلات مشابه داشته باشند و نادیده گرفته شود.
انتهای پیام/
