معنای این بیت از مولوی

سلام دوستان....

مدتهاست روی این بیت مولوی فکر می کنم ولی واقعا متوجه نمی شم دقیقا منظورش چی هست، ممنون میشم اگر کسی معنای صحیح و قابل اعتمادش رو میدونه بگه...

خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش

بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر


ممنون

سلام

معنی که مشخصه :

خوشا اون قمار بازی که همه چیزش رو از دست داد و چیزی براش نموند جز هوس دوباره قمار کردن .

ولی مفهوم :

ریسک و خطر کردن برای رسیدن به چیزی ، جدا از نتیجه ، شیرینی خاصی داره و شخصی که خطر میکنه برای رسیدن به خواسته اش ، شایسته ی ستایشه .

کسی که با عشق کارش رو انجام میده ، پیوسته در حال ریسک کردنه ، چون سرمایه گذاری انجام میده از وقت و عمر و مالش ، برای رسیدن به هدفش و اون هوس بردن و رسیدن

به خواسته اش همیشه همراهشه ، حتی اگه همه چیزش رو هم در اون راه از دست بده ، باز دست از هدفش برنمیداره .

این شخص به هیچ وجه از شکست ها نا امید نمیشه و پیوسته در تلاشه .




پ.ن : ریسک و قمار کردن برای بعضی افراد نوعی اعتیاد محسوب میشه ، هیجانی که از اون طریق به دست میارن رو از هیچ راه دیگه ای نمیتونن به دست بیارن ، این چیزیه که اون هوس برای قمار و خطر کردن رو ایجاد میکنه .

کاربر شماره ی یک ممنونم ازتون، اما یه خورده بورسی و اقتصادی ترجمه کردیا:n02:

یه کم توضیح عرفانی میخوام، معنیشو میفهمما، ولی عمیق متوجه نمی شم چی میخواد بگه، از کدوم قمار حرف می زنه ، قاعدتا باخت و قمار مذموم هست ولی اینجا داره تشویق میکنه به اون قماری که مدنظرشه...

:) حق با شماست ولی شما به این خرید وفروش عرفانی نگاه کن.
هرکس حرکت میکنه به سمت هر خواسته ای ، ریسک نرسیدن رو به جونش میخره
عشق به حق یا هر موجودی ریسک داره،ممکنه شما همه چیزت رو از دست بدی و به وصال معشوق نرسی!
مولوی اون حس تلاش برای هدف و ناامید نشدن ولذت بردن از ثانیه ها رو ستایش میکنه
اینجا هدف برد نیست که باخت مضموم باشه ،هدف خود قمار کردنه و از طرفی گاهی از دست دادن هم لذت بخشه ، عین دیوانگیه اما دیوانگی جزیی از عشقه
عاشق هدف و برد بودن وتلاش برای رسیدن ، از برد شیرین تره ، انسان هدف گرا هیچوقت لذت انجام دادن رو نمیفهمه